Posag (wiano) - kapitał, majątek wnoszony mężowi przez żonę przy zawieraniu
małżeństwa.
Jeżeli żona nie miała posagu, prawo polskie wyznaczało jej pewną sumę z majątku
męża. Był to tzw. zawieniec (pro crinili). Natomiast to, co mąż zapisywał żonie,
nazywano przywiankiem.
Dawne prawo polskie, zostawiając wysokość posagu zwyczajowi, zastrzegało, aby był
dla męża użyteczny i aby po jego śmierci dostarczył utrzymania dla żony. Żona po
śmierci męża była bowiem obowiązana rodowi zmarłego oddać jego zbroję, rynsztunek
rycerza i konie, wydzieliwszy te, na których za życia męża jez
dziła.
W średniowiecznej Polsce posag otrzymywała dziewczyna wychodząca za mąż od ojca
lub opiekuna. Wnosiła go do nowego gospodarstwa. Stanowił część majątku rodzinnego
należnego córce (stąd kobieta zwykle nie miała prawa do spadku po rodzicach).
Zabezpieczeniem posagu przez męża było wiano. Prawo uchwalone w 1496 karało żonę
za cudzołóstwo utratą posagu.
W wielu kulturach posag bądz
wiano do dziś odgrywają istotną rolę społeczną, np. w
krajach arabskich (pod nazwą mehru).