ANDRZEJKOWE WRÓŻBY

Treści programowe:

Wykorzystanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości społeczno - kulturowej poprzez poznawanie tradycji;

Uczestniczenie w wybranych obrzędach ludowych organizowanych w lokalnym środowisku;

Zachęcanie do wspólnego podejmowania i realizowania różnych zadań.

Cele:

Rozbudzanie i ukierunkowanie aktywności dzieci i rodziców

Poznanie tradycyjnych zabaw związanych z dniem św. Andrzeja

PRZEBIEG

1. Zabawa mająca na celu integrację uczestników. Obrysowywanie dłoni na szarym arkuszu papieru z wpisaniem swojego imienia.

2. Zabawa ze śpiewem i klaskaniem „Witam Was”:

WSZYSCY SĄ, WITAM WAS - stoimy parami twarzą do siebie

ZACZYNAMY JUŻ CZAS - raz klaśniemy w swoje ręce, raz w ręce partnera

JESTEM JA - pokazujemy na siebie

JESTEŚ TY - pokazujemy na partner

RAZ, DWA, TRZY - klaszczemy w dłonie partnera trzy razy.

3. Wspólne śpiewanie piosenki „Andrzejkowe wróżby”

4.Zapoznanie ze zwyczajem wróżb andrzejkowych oraz zaklęciem, którego będzie używała prowadząca

HOKUS - POKUS CZARY MARY BY WRÓŻBA SIĘ SPEŁNIAŁA ZŁÓŻMY DARY

5. Wróżba z monetą.

Dzieci i rodzice wybierają monetę jednogroszową, obmyślają życzenie i wrzucają z odległości monetę do miski. Jeśli moneta wpadnie to życzenie się spełni.

6. Wróżba „Co Cię czeka w niedalekiej przyszłości?”

Dzieci losują z koszyka karteczki z napisami (np. otrzymasz wkrótce prezent, wyjedziesz z rodzicami na wspaniałe wakacje, czeka Cię miła niespodzianka, będziesz mieć w życiu wiele szczęścia)

7. Zabawa integrująca muzyczno - ruchowa „Kasztanki

Przy żwawej, rytmicznej melodii uczestnicy spotkania wykonują określone ruchy do krótkiej opowieści prowadzącej zabawę: wieje wiaterek, spadają kasztanki z drzew, zbieramy kasztany i bawimy się nimi rzucają, kulając, tocząc.

8. Wróżba „Kim będę, jaki będę miał zawód?”

W dużych kopertach umieszczone są przedmioty charakteryzujące dany zawód (np. strzykawka - pielęgniarka, termometr - lekarz, grzebień - fryzjer, klocek - budowniczy, pomadka - modelka, mikrofon - piosenkarz, pędzel - malarz, igła - krawiec)

Uczestnicy zabawy losują kopertę i dowiaduje się kim będą w przyszłości.

9. Wróżba ze sznurków - ”Wiązanie supełków”

Kto najwięcej zawiąże supełków ten najmniej w życiu stłucze talerzy i szklanek, kto najwięcej rozwiąże supełków ten będzie miał zręczne ręce do pisania. Kto ułoży ze sznurka jakieś zwierzątko, na pewno dostanie je w upominku.

10. Zabawa ze śpiewem:

Chłopcy, dziewczęta dalej śpieszmy się, wróżba na nas czeka, woła nas z daleka.

Starsi już poszli, a młodsi jeszcze nie.

Hej hop sa sa, wróżba toczy się

Hej dalej, dalej do zabawy śpieszmy się.

11. Wróżba "Cukierki" Jeden z cukierków ma pomiędzy podwójnym opakowaniem groszową monetę. Kto poczęstuje się cukierkiem z niespodzianką, ten będzie miął szczęście w nadchodzącym roku.

12. Wróżba „Lanie wosku”. Święty Andrzeju daj znać, co się ze mną będzie dziać!

Wszyscy powtarzają magiczne zaklęcie a następnie leją wosk do miski z zimną wodą przez ucho klucza. Oglądają zastygły wosk, lub jego cień na ścianie odgadując swoją przyszłość.

13. Śpiewanie piosenki „Andrzejkowe wróżby”

14. Podsumowanie i ocena zabawy przez zawieszenie na tablicy słoneczka „W jakim jestem dziś nastroju - słoneczko z mina wesołą, obojętną, smutną.

Andrzejkowe wróżby - scenariusz podwieczorku andrzejkowego z udziałem rodziców

Cel ogólny:

Stwarzanie możliwości udziału rodziców z dziećmi w integracyjnych imprezach przedszkolnych.

Cele operacyjne: dziecko

- zna zwyczaje i tradycje andrzejkowe,

- prezentuje poznany taniec, uczestniczy w zabawach tanecznych,

- umie wyrażać uczucia i przeżywać radość zabawy z rodzicami.

Środki dydaktyczne:

Klucze papierowe małe i duże (dla dz. i dorosłych), świece, butelka, gwiazdy z symbolami, miska z wodą, cukierki - wróżby, papierowe łódeczki, magnetofon z odtwarzaczem CD, nagrania, ekran, lampa, stopiony wosk.

Przebieg zajęć:

Sala przygotowana na przyjęcie gości: na tablicy zawieszone kolorowe klucze. Na stołach świeczniki, kadzidełka, ciasteczka, słodycze. Obok stolik z napojami, zawieszony ekran do odczytywania cieni.

1. Powitanie. N. zaprasza dzieci i rodziców do ustawienia się w dwóch kołach współśrodkowych(dz. wewnątrz, rodzice na zewnątrz).Przy akompaniamencie piosenki powitalnej oba koła poruszają się w rytmie marsza, w przeciwnych kierunkach, (Dz. - w prawo, R. - w lewo),dzieci śpiewają piosenkę:

Wszyscy są, witam Was, zaczynamy już czas.

Jestem ja, jesteś ty raz, dwa, trzy.

Dzieci mijając się z rodzicami "witają się" dotykając się prawymi dłońmi. Marsz trwa do momentu aż wszyscy się powitają.

2. N. recytuje wiersz pt. Andrzejkowe wróżby:

Będziemy wróżyć? Czemu nie!

Już błyszczą kocie oczy w mroku...

Wieczór andrzejek zdarza się

Raz jeden tylko w całym roku.

Woda gotowa, jest wosk już,

Cienie swój zaczynają teatr.

Na ścianę jak zza siedmiu mórz

Wielka wpływa karawela*...

A może to jest chiński smok?

A może róża, proszę pana?

Już błyszczy w kocich oczach mrok

I przyszłość w gwiazdach jest schowana.

Za karawelą pędzi pies,

I koń z wielbłądem w parze bryka.

Jest kształt Europy, Azja jest,

Jest pół Australii i Afryka.

Więc może zechce ze mną kto

Nad wyjaśnieniem wróżb się biedzić?

Wiedziałby wszystko stary kot...

Lecz w oczach schował odpowiedzi.

Bogusław Michalec

Po recytacji wiersza N. wyjaśnia wszystkim cel spotkania i opowiada legendy o andrzejkowych wróżbach.

Dawno, dawno temu w przedostatni dzień listopada, w przeddzień imienin Andrzeja wszystkie panny i kawalerowie poprzez wróżby próbowali dowiedzieć się o swoim losie. Kiedy odbędzie się ich ślub? Jak ma na imię przyszły mąż czy żona? Spośród wielu andrzejkowych wróżb do naszych czasów przetrwały dwie najważniejsze. Pierwsza to przestawianie butów. Dziewczyna, której but pierwszy przekroczy próg, najwcześniej wyjdzie za mąż. Druga to lanie wosku przez dziurkę od klucza. Dzisiaj nie traktujemy andrzejkowych wróżb tak poważnie, jak robiono to dawniej. Wróżenie w andrzejkowy wieczór to przede wszystkim dobra zabawa i właśnie do takiej wesołej, wspólnej zabawy zapraszam wszystkie dzieci i dorosłych.

Zanim zaczniemy sobie wróżyć dzieci z przedszkolnego zespołu wokalno-tanecznego zaprezentują Taniec liści.

3. Dzieci prezentują Taniec liści - ilustracja wokalno-ruchowa do melodii "Promoroaga" ("Ruch, taniec i muzyka w pracy z małymi dziećmi" wyd. KLANZA).

4. Wróżba "Co mówią gwiazdy?"

Na środku sali leży butelka, a wokół niej gwiazdy - symbole. Każdy kręci butelką, N. odczytuje symbol, który wskazuje butelka.

- Korona - W przyszłości będziesz ważną osobą.

Obejmiesz ważne stanowisko.

- Serce - Czeka cię wielka miłość i szczęście rodzinne.

- Moneta - Będziesz bardzo bogatym biznesmenem. Sukces w interesach.

- Gwiazda - Przed tobą kariera aktorska lub piosenkarska. Będziesz gwiazdą.

- Palma - Czekają cię wspaniałe przygody. Zostaniesz podróżnikiem.

- Różaniec - Będziesz księdzem lub zakonnicą.

- Jabłko - Nowe życie, odrodzenie, ożywienie interesów.

5. Wspólna zabawa Dz. i R. - Taniec UGI - BUGI.

6. Wróżba "Łódeczki".

Na brzegu miski z wodą umieszczone są symbole: "wyprawa", "lala", "cukierek", "książka", "samochód". Puszczamy na wodę papierową łódeczkę i delikatnie w nią dmuchamy. Patrzymy do jakiego portu - symbolu dopłynie.

7. Wróżba "Cukierki z niespodzianką".

Nauczycielka rozdaje dzieciom i rodzicom cukierki z przyczepionymi do nich wróżbami. Rodzice odczytują ich znaczenie, np.

- Nie jedz dużo cukierków, bo rozboli cię brzuszek.

- Wkrótce przyjdzie do ciebie Mikołaj.

- Poznasz nowego kolegę.

- Wygrasz nagrodę na loterii, itp.

8. Zabawa przy muzyce: "Tańczymy LABADA".

9. Wróżba "Jaki prezent przyniesie Mikołaj".

Nauczycielka mówi:

A teraz wosku lanie.

Co ma stać się niech się stanie...

Wszyscy wybierają sobie klucze z tablicy (dzieci małe klucze, dorośli - duże), po czym kolejno leją wosk przez swoje klucze. Dziecko trzyma klucz a rodzic leje wosk zachowując pełne bezpieczeństwo. Gdy wszyscy mają gotowe odlewy, gasną światła. Woskowe figury oświetlamy lampą, tak aby rzuciły wyraźny cień na ekran i próbujemy zgadnąć, co przedstawia kształt cienia - jaką niespodziankę przyniesie Mikołaj?

10. Bal andrzejkowy

Dowolny taniec w parach Dz. i R. przy muzyce tanecznej.

11. Zakończenie.

Na pożegnanie N. puszcza iskierkę szczęścia:

Iskierkę szczęścia puszczam w krąg, by spełniała wróżby moc.

Scenariusz imprezy andrzejkowej.

Temat: Wróżby andrzejkowe.

Cele:

Dzieci:

- znają tradycję „Andrzejkowych wróżb”

- doskonalą umiejętność współżycia i współdziałania w grupie,

- wyrabiają wiarę we własne możliwości, wzmacniają poczucie własnej wartości,

- znają kilka wróżb andrzejkowych,

-wyzwalają uczucie radości w trakcie wspólnej zabawy,

Forma: zadań stawianych dzieciom, indywidualna, w małych grupach

Metody: : słowna, czynna, oglądowa.

Pomoce:

rekwizyty do przeprowadzenia wróżb andrzejkowych: „kolorowe wróżby”, dwa serca z imionami, buty, karty z nazwami zawodów, roztopiony wosk, klucz, miska z wodą 2 świece, kluczyki z serduszkami.

Przebieg spotkania:

1. Powitanie gości i zaproszenie do wspólnej zabawy.

Dzieci ustawione w dwóch kręgach twarzami do siebie śpiewają piosenkę wykonując ustalone ruchy:

„Witam Was, Klaśnięcie o swoje kolana, klaśnięcie w swoje ręce, klaśnięcie prawą ręką w rękę osoby stojącej naprzeciwko.

Witam Was, Klaśnięcie o swoje kolana, klaśnięcie w swoje ręce, klaśnięcie lewą ręką w rękę osoby stojącej naprzeciwko.

zaczynamy już czas. Powtórzenie poprzednich ruchów.

Jestem ja, jesteś ty, Wskazanie dłońmi na siebie, potem na partnera.

Raz, dwa, trzy.” Klaśnięcie dwiema rękami w ręce partnera, a potem poprzesunięciu się kręgu zewnętrznego, w ręce kolejnych dwóch osób.

Czary- mary, wosku lanie,

co ma stać się, niech się stanie

3. Poznanie historii wróżb andrzejkowych.

Sprawa wróżb jest stara jak ludzkość I - Dawno temu Wieczór w wigilię świętego Andrzeja(29 listopada) poświęcały panny na wróżby dotyczące zamążpójścia i przyszłego życia. Wierzono, że na przełomie jesieni i zimy duchy obecne wśród żywych mogły odsłaniać tajemnice przyszłości. Do wróżenia wykorzystywano: wosk, buty igły, świece itp.„Andrzejki” są rozpowszechnione w całej Polsce i stanowią doskonały pretekst do dobrej zabawy. Na ogół nikt nie traktuje ich poważnie, chociaż mimo wszystko, wiele osób uważa, że jest to zabawa, która czasem się sprawdza.

A więc zaczynajmy!.

Dziś Andrzeja, dziś Andrzeja, wróżyć, wróżyć czas.

A więc wosk tu lej, a więc but tu staw,

a marzenia spełnią się w ten czas.

4. Zaproszenie do wspólnych wróżb.

1,,Pływające łódki"

Dziecko wkłada do miski dwie świece, miesza wodę i myśli o tym, czego pragnie najbardziej. Jeśli łódki - świece się spotkają, zbliżą się do siebie, to wróżba jest pomyślna. Życzenie się spełni.

.2 Wróżenie z kolorów wizytówek

Różowy- Zachowuj się ładnie przy stole, bo ktoś pomyśli,

że jesteś różową świnką. Patrząc na świat zakładaj różowe okulary. Różowy szalik i czapka przyciągną do Ciebie wielu wspaniałych kolegów!

Zielony - Przebywaj częściej na świeżym powietrzu, wśród zielonych traw. Baw się zieloną piłką i skacz na zielonej skakance. Nie wykrzywiaj buzi tak, jakbyś jadł szpinak!

Niebieski- Ubieraj się cieplej, bo za często masz siny nos. Zejdź z chmur na ziemię. Jagodowa zupa pozwoli Ci śpiewać smerfne hity. Noś w kieszeni niezapominajki bo zapomnisz przyjść do przedszkola!

Żółty- Więcej się uśmiechaj i spoglądaj w słońce. Nie garb się, jak banan i nie bądź kwaśny, jak cytryna. Jeżeli będziesz nosić żółte spodnie, będzie Ci cieplej

i radośniej na duszy!

Pomarańczowy- Jesteś zbyt blady, pij więcej soku z marchewki.

Ubieraj się w kolorze pomarańczy, jest Ci w nim do twarzy. Jedz mniej słodyczy, bo niedługo będziesz wyglądać, jak dynia!

· ,,Buty"

a Dzieci siedzą po dwóch stronach sali (z jednej strony chłopcy, a z drugiej dziewczęta).

Uczestnicy zabawy zdejmują lewe buty. Przemierzamy nimi pomieszczenie, przekładając

je na przemian. Osoba, której but pierwszy znajdzie się za drzwiami, jako pierwsza zmieni

swój stan cywilny lub np.: otrzyma pochwałę.

.b Dzieci zdejmują lewy but, koncentrują się na jakimś marzeniu i rzucają but za siebie. Jeżeli but ustawił się noskiem w kierunku drzwi - marzenie się spełni, jeżeli nie - na spełnienie marzenia trzeba będzie poczekać.

.4 Serce z imionami.

Dzieci podzielone są na dwie grupy-dziewczęta i chłopcy. Podchodzą do tablicy, na której przypięte są dwa serca. Jeżeli wróży dziewczynka, to staje tyłem przy sercu z imionami chłopców i przekłuwa je szpilką .Chłopiec robi to samo przy drugim sercu. Przekłute imięjest imieniem wybranki. Jeśli dziecko trafi w puste miejsce- przyszłość jest jeszcze nieznana

5. Kim będę w przyszłości? Dzieci losują karty z obrazkami przedstawiającymi różne zawody i głośno przedstawiają wróżbę innym

6.Lanie wosku Dziewczynki i chłopcy w dwóch grupach podchodzą do stolika, gdzie będzie odbywać się lanie wosku. Trzymają duży klucz, przez który nauczycielki leją wosk do miski z wodą. Po ostygnięciu wosku dzieci wyjmują otrzymaną figurkę i odgadują przypuszczalne znaczenie wróżby.· 7.Wesoła piłeczka

Uczestnicy na sylwetce piłki przyklejają karteczkę w wybranym kolorze, która jest odpowiedzią na pytanie: ,,Jak się bawiłeś/ -łaś?"

- pomarańczowy - wspaniale

- żółty - dobrze

- szary - tak sobie

- fioletowy - niezbyt dobrze

Większość dzieci uczestniczących zabawie wybrala kolor pomarańczowy, czyli bawili się wspaniale. Tylko jedna osoba wybrała kolor żółty.

8.Zabawa taneczna przy muzyce dziecięcej Klanza.

SCENARIUSZ „PRZEDSZKOLNYCH ANDRZEJEK” W GRUPIE 6-LATKÓW

Dzieci zebrały się w sali, w której stworzono odpowiedni nastrój pełen tajemniczości: oświetlenie przyciemnione, okna przysłonięte roletami, ozdobione kolorową bibułą i błyszczącymi gwiazdkami. Dekoracja sali zawierała także symbole kart, kluczy, świec i duszków, by podkreślić charakter wróżebnego wieczoru.

1. Dzieci wchodzą do sali i siadają w kręgu na dywanie. Gdy koło już powstanie, nauczycielka mówi;

Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg

Niech wróci do moich rąk.

2. Nauczycielka recytuje wiersz D. Gellner „Wieczór Andrzejkowy” (przy zapalonej świecy):

Świeca marszczy złoty nos, z każdej strony kapie wosk,

Cienie tłoczą się co krok, już w pokoju straszny tłok!

Cienie tu i cienie tam - pewnie przyszły wróżyć nam

Już się pchają na firanki, cienie - czarne wycinanki.

Już rozsiadły się na ścianach: czarny zamek, czarna brama.

I już skrzą się na tapecie czarne koła przy karecie.

Czarny paź przed bramą staje, czarną róże nam podaje.

Kto ją weźmie - ja? Czy ty? Komu z nas się spełnią sny?

3. W pewnej chwili do sali wkroczył „tajemniczy gość” - Magik (przebrany nauczyciel), który zachęcił dzieci do wspólnej zabawy oraz do wróżb:

Oj darze, oj babarze,

Niechaj przyszłość się ukaże,

Czary - mary, wosku lanie

Co ma stać się, niechaj stanie.

Od północy wiatr wieje

Coś się staje, coś się dzieje

Święty Andrzeju daj znać

Co się z nami będzie dziać.

Czarodziej opowiada dzieciom o tradycjach andrzejkowych.

Czarodziej: Dawno, dawno temu w przedostatni dzień listopada, w przeddzień św. Andrzeja wszystkie panny wróżyły sobie, aby dowiedzieć się, co czeka je w przyszłości. „Andrzejki” to tradycja ludowa wieczoru wróżb, pielęgnowana od najdawniejszych czasów i przekazywana z pokolenia na pokolenie.

Wróżb było dużo, ale ja opowiem Wam o tych najweselszych. I tak, dziewczęta wkładały sobie pod poduszkę kartki z napisanymi imionami chłopców. Rano wkładały rękę pod poduszkę i wyciągały kartkę. To imię, które było na kartce, to imię przyszłego męża. Wróżyły także ze sztachet w płocie. Szły koło płotu, dotykały sztachet i powtarzały na przemian: kawaler, wdowiec. Ważne było, co wypadało na ostatniej sztachecie, bo to przyszły mąż. Zdarzało się, że chłopcy dla kawału malowali płot smołą.

Bardzo często dziewczyny zaglądały do studni, aby tam ujrzeć twarz ukochanego.

Czarodziej: My także przeniesiemy się w świat wróżb, marzeń fantazji. Lecz zanim to zrobimy, zaśpiewamy wspólnie piosenkę „Czarowanie”:

Czary - mary, Czary - mary, Czary - mary, huuuu……..(x2)

Hokus - pokus, ksz, ksz (x2)

Abrakadabra, abrakadabra, abrakadabra,

Hokus - pokus, ksz, ksz (x2)

Abrakadabra, abrakadabra, abrakadabra,

„Czary - mary” - oburącz zakreślamy koła od środka na zewnątrz;

„huuuu” - wyrzut dłońmi do przodu z rozpostartymi palcami;

„Hokus - pokus” - dwukrotne klaśnięcie w ręce;

„ksz, ksz” - wyrzut dłońmi do przodu, raz w prawą raz w lewą stronę;

„Abrakadabra” - trzykrotnie zataczamy krąg rękami przed sobą, coraz wyżej.

Czarodziej: Czas rozpocząć wróżby. Aby wróżby się spełniły musimy złożyć dary. Na środku sali stoi miska z wodą. Każde dziecko otrzymuje 1 grosz i na słowa: „Hokus - pokus - marokus obracam się na pięcie i wypowiadam zaklęcie hokus - pokus - czary - mary, aby wróżby się spełniły, złóżmy dary” wrzuca monetę do miski.

4. Po taki wstępie rozpoczynają się wróżby.

a) Wychodzenie bucików za próg

Dziewczynki zdjęły prawe buty i ustawiały jeden przed drugim. Osoba, której but pierwszy znajdzie się za drzwiami, z pewnością pierwsza wyjdzie za mąż.

b) Rzucanie bucików za siebie

Każda dziewczynka rzuca poza siebie przez głowę swój lewy bucik, stojąc tyłem do drzwi. Czubek buta skierowany do drzwi oznacza, że właścicielka otrzyma w najbliższej przyszłości ciekawy prezent..

c) Kim będę w przyszłości

Na stole układamy pudełka, pod którymi ukryte są różne przedmioty, np.: nożyczki, igły, pędzel itp. Wybrany przez uczestników przedmiot wskaże im, kim będą w przyszłości. (np. pędzel - malarz, grzebień - fryzjer, mapa - podróżnik, łyżka - kucharz, długopis - pisarz, moneta - milioner itp.)

5. Zabawa przy muzyce

„Taniec na gazecie”.

Dzieci dobierają się parami. Każda para otrzymuje gazetę i rozkłada ja na dywanie. Pary tańczą na gazecie w rytm muzyki tak, aby nie spaść. Kiedy umilknie muzyka, gazetę składa się w pół i znów rozpoczyna się taniec. Dzieci, które spadną z gazety odpadają. Wygrywa ta para, która najdłużej tańczy na gazecie.

d) Kostka szczęścia

Dziewczynki i chłopcy toczą kostkę. Ilość oczek wskaże imię chłopca lub dziewczyny (na tablicy przygotowanej przez nauczycielkę), która będzie partnerką balu andrzejkowego osoby toczącej kostkę. Na tablicy umieszczamy imiona dzieci uczestniczących w zabawie.

e) Lanie wosku

Czarodziej recytuje wiersz B. Forma „Andrzejkowe wróżby”

Andrzejkowe mamy święto,

Co się dzisiaj nam wywróży?

Mamy miskę pełną wody,

Wosk w garnuszku i klucz duży.

Wosk lejemy, wosk lejemy…

Zaraz wszyscy się dowiedzą,

Co nam wróżby, co nam wróżby,

Co nam wróżby przepowiedzą.

Gosi z wosku wyszedł piesek,

Może pieska wnet dostanie.

Robertowi samolocik,

Więc poleci gdzieś w nieznane.

Pawełkowi z wosku piłka,

A Jarkowi wyszły narty.

To są właśnie ich marzenia,

Więc te wróżby to nie żarty.

Tradycja mówi, że wosk lejemy przez ucho klucza (klucz - symbol zamknięcia sekretu, tajemnicy). Ale można także przez złożone na krzyż gałązki, słomki lub przez obrączkę.

Po zastygnięciu, dzieci obserwowały cień ulanego kształtu rzucony na podświetlony ekran. Interpretacja wróżby w dużym stopniu zależy od fantazji, dowcipu prowadzącego - tym trafniejszego, im lepiej zna on dziecko zgłaszające się po wróżbę.

f) Wróżyć także można z obierzyn jabłka

Dziewczyny rzucają za siebie obierzyny z jabłka i z ułożonego na podłodze kształtu odczytują pierwszą literę imienia przyszłego męża.

g) Co cię czeka w przyszłości

Aby rozweselić trochę dzieci przygotowałyśmy wcześniej losy szczęścia (kolorowe karteczki), na których zapisane były rożne zawody oraz to, ci może spotkać dzieci w przyszłości. Tę wróżbę potraktowałyśmy humorystycznie i na kartkach były zapisane takie zawody jak: minister edukacji, ksiądz, szef sklepu z cukierkami, św. Mikołaj, miss świata itd.

6. Piosenka „Andrzejki” w wykonaniu dzieci - uczestników zabawy.

Kiedy wieczór andrzejkowy

Rzuci na nas swoje czary,

Wróżbie wierzyć jest gotowy

Każdy nawet niedowiarek

Ref: W ostatnim dniu listopada

Powróżyć sobie wypada

Powróżyć czymkolwiek, warto;

Wyciągniętą z talii kartą,

Butami, stopionym woskiem,

By przyszłość poznać choć troszkę.

Wyśmienita jest zabawa

Andrzejkowa we wróżenie.

Trzeba jednak ja traktować

Z lekkim oka przymrużeniem.

Ref: W ostatnim dniu listopada…..

h) Wróżba z ciasteczek

Nauczycielka podchodzi do każdego dziecka z talerzem upieczonych ciastek. Kto znajdzie w swoim ciastku 1 grosz, ten będzie bogaty.

i) Rzuć kostką

Dzieci rzucają kostką do gry. Liczba wyrzuconych oczek to ilość prezentów od św. Mikołaja.

j) Łódeczki

Na brzegu miski z wodą umieszczone są symbole: wyprawa, lala, cukierek., książka, samochód itp. Dzieci kolejno puszczają na wodę łódeczki z orzecha i delikatnie w nie dmuchają patrząc do jakiego portu - symbolu dopłynie.

7. Zabawa przy muzyce

„Zabawa z krzesełkami”

Na środku sali stoją krzesełka ustawione w kole, oparciami o siebie ( o jedno mniej niż liczba uczestników). Wszyscy tańczą w koło w rytm muzyki. Gdy muzyka umilknie, dzieci zajmują miejsce na krzesełku. Kto nie zdąży usiąść - odpada. Wygrywa jedna osoba.

k) Wróżba ze sznurkiem

Kto najwięcej zawiąże supełków na sznurku, ten najmniej w życiu stłucze talerzy i szklanek. Dzieci tak długo wiążą supełki, jak długo trwa melodia z taśmy.

l) Zaczarowana butelka

Na środku Sali leży butelka a wokół niej gwiazdy - symbole. Każde dziecko kręci butelką i odczytuje symbol:

· gwiazda z walizką - będziesz ciągle w podróży,

· gwiazda z mikrofonem - będziesz znaną piosenkarką,

· gwiazda z sercem - będziesz mieć wspaniała żonę / męża,

· gwiazda z banknotem - będziesz milionerem itp.

8. Zabawa przy muzyce

„I w prawo krok, i w lewo krok”

I w prawo krok , i w lewo krok

Obróćmy się dokoła.

Ja jestem tu, Ty jesteś też,

Zabawa nas tu woła.

Do siebie raz, od siebie dwa

Tańczmy razem walczyka,

Bawimy się, więc wesoło jest,

Kółeczko się zamyka.

ł) Mydlane bańki

Kto wydmucha największą bańkę, ten w najbliższej przyszłości otrzyma wspaniały prezent.

m) Serca

Nauczycielka podchodzi do dzieci z dwoma dużymi czerwonymi sercami, na których, na odwrocie, napisane są imiona chłopców i dziewczynek. Dzieci przekłuwają igłą serce, a nauczyciel odczytuje imię przyszłej żony lub męża.

9. Wspólna zabawa andrzejkowa przy muzyce. Wybór króla i królowej balu.

---