Walory turystyczne województwa wielkopolskiego.
Naturalne
Rogaliński Park Krajobrazowy został utworzony w 1997 roku celem ochrony jednego z największych w Europie skupisk wielowiekowych dębów szypułkowych rosnących w dolinie Warty, licznych starorzeczy, a także wartości historyczno - kulturowych.
Słynne dęby rogalińskie stały się symbolem Wielkopolski. Od lat podziwiane są przez turystów i naukowców. Tak dużego skupiska starych, liczących nawet do 600 lat dębów, jak te rosnące na nadwarciańskich łęgach, nie ma nigdzie indziej w Europie. Po raz pierwszy policzono je w 1904 roku. Ostatnio naliczono ich 1435, z czego 860 to pomniki przyrody. Obwody wielu tych pomnikowych drzew sięgają nawet 10 m. Ale najsłynniejsze są cztery: trzy rosnące w przypałacowym parku w Rogalinie "Lech", "Czech" i "Rus" o obwodach 930, 810 i 670 cm oraz "Edward" o obwodzie 650 cm rosnący na zboczu doliny Warty.Ochronie dębów nadwarciańskich służy rezerwat "Krajkowo". Obejmuje on 160,46 ha starorzeczy Warty i nadwarciańskich łęgów, z największym lęgowiskiem czapli siwej w Wielkopolsce, położonym miedzy Czaplim Bagnem a Małym Bagnem i Wartą.
Warto pamiętać, że Rogaliński Park Krajobrazowy to nie tylko dęby. Dzisiaj łęgi rogalińskie są ostoją dla wielu ptaków zagrożonych wymarciem, starorzecza i zalewy miejscem tarliska wielu gatunków ryb, a same dęby siedliskiem dla wielu rzadkich w Polsce, a nawet w Europie gatunków owadów i pajęczaków. W dolinie Warty rośnie wiele rzadkich, ginących gatunków roślin, wśród nich goździk siny. W celu jego ochrony utworzono rezerwat "Goździk siny w Grzybnie".
Antropogeniczne
Zamek w Kórniku - obecnie muzeum i siedziba Biblioteki Kórnickiej PAN, ok. 20 km na południowy wschód od Poznania. Początki zamku sięgają średniowiecza, jego obecny kształt pochodzi z połowy XIX wieku. Według niektórych opracowań pierwotna budowla obronna została wzniesiona w XIV wieku z inicjatywy Wyszoty, brata poznańskiego biskupa Mikołaja z rodu Górków. Teza ta jednak nie znajduje potwierdzenia w źródłach. Ukończona prawdopodobnie ok. 1430 r. budowla, posadowiona na bagiennej wyspie, otoczona była fosą, dostęp do niej był możliwy przez most zwodzony oraz spuszczaną okutą kratę. Do dziś z tego okresu zachowały się stare mury i piwnice obiektu. Zamek jest zabytkiem klasy zerowej. Będący kompilacją różnych wzorów i uważany za jeden z najpiękniejszych polskich przykładów nowożytnej architektury neogotyckiej gmach przyciąga uwagę nie tylko ze względu na duże wartości estetyczne jego formy, ale przede wszystkim z powodu wspaniałych, zachowanych niemal bez zmian XIX-wiecznych wnętrz. Pełnią one dzisiaj funkcje muzealne i wyposażone są w tak dużą liczbę pamiątek historycznych, rzeźb, mebli, militariów, obrazów, trofeów myśliwskich, zbiorów podróżniczych, etnograficznych oraz archeologicznych, że na dokładne zapoznanie się z całością należy zarezerwować niemal cały dzień. Sale zamkowe udostępnione do zwiedzania mieszczą się na dwóch kondygnacjach pokrytych zabytkową posadzką, w związku z czym obligatoryjne jest zakładanie przy wejściu do komnat wielgachnych, sympatycznych kapci ochronnych. dodatkową atrakcja jest piękny ogród który jest pod opieka PAN. Jeżeli chodzi o bibliotekę w jej zbiorach przechowywane są min. cenne starodruki i rękopisy, w tym m.in. Mikołaja Reja i Jana Kochanowskiego oraz rękopis III części Dziadów Adama Mickiewicza.