„Wycieczka w góry” - opowieść wychowawcza
(konspekt zajęć hospitowanych)
Cele zajęć:
Zaspokojenie potrzeby aktywności.
Umiejętność współpracy w grupie.
Nauka adresowania pocztówki.
Kształcenie umiejętności manualnych oraz wyobraźni.
Metody: słowna, zabawowa, praktycznego działania, zadaniowa.
Formy: praca z całą grupą, grupowa, indywidualna.
Środki: skakanka, plastikowe krążki, specjalna mapa przygotowana przez prowadzącego, klej brokatowy, wycinanki, kredki świecowe, mazaki, nożyczki, klej, kolorowy blok rysunkowy, wycięte kartoniki w kształcie pocztówek z bloku technicznego białego.
Miejsce: świetlica szkolna.
Termin realizacji: luty 2008 r.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
Witam wszystkich bardzo serdecznie. Dzisiaj zabieram Was na wycieczkę w góry, lecz zanim wyjedziemy musimy się spakować. Gdzie są nasze plecaki? Kto mi powie co pakujemy do plecaka - może trochę ciepłych skarpet z górnej półki (dzieci stają na palcach, wyciągają się naśladując wyjmowanie skarpet), a teraz nasz ulubiony sweterek (w przyklęku dzieci naśladują ruch wysuwania szuflady, a następnie wyciąganie z niej swetra).
Weźmiemy magnetofon? Chyba nie… Pamiętajcie, że plecak musi być zapakowany tylko z potrzebnymi rzeczami. Na pewno będzie nam potrzebny śpiwór - trzeba go wyciągnąć z kufra. Nasz kufer stoi na strychu, więc musimy po niego wejść (naśladowanie wchodzenia po schodach). O jest tam. Otwieramy kufer i wyciągamy śpiwór (wszystkie dzieci naśladują otwieranie kufra i wyciąganie śpiwora).
Potrzebna nam będzie mapa - mapa przygotowana jest wcześniej przez prowadzącego, rozrysowana ze wszystkimi szczegółami opisanymi w dalszej części opowiadania (mapa jest porozcinana, dzieci układają ją i sklejają).
Zapakujemy jeszcze trochę jedzenia (naśladowanie wkładania żywności) i jesteśmy gotowi do drogi. Zakładamy plecak (naśladowanie zakładania plecaka) i idziemy (marsz wokół sali). Musimy dojść na dworzec i kupić bilet. Jesteśmy już na stacji. Bilety kupione. Wsiadamy do pociągu i jedziemy (dzieci ustawiają się w jednym rzędzie tworząc pociąg
z lokomotywą - prowadzący).
Jesteśmy na miejscu (dzieci zatrzymują się i siadają w zastanym miejscu), wyciągamy naszą mapę (dzieci rozwijają mapę i przyglądają się trasie, jaką mają do przejścia). Teraz ruszajmy w drogę według jej wskazań. Ruszamy.
Na naszej mapie mamy zaznaczone, że na początek musimy przejść przez rzekę. Podwińmy nogawki (dzieci podwijają nogawki u spodni bądź naśladują ten ruch)
i przejdźmy. Na drugim brzegu musimy jeszcze przejść przez zwalony pień (przejście po linii prostej zaznaczonej przez skakankę, z rękoma wyciągniętymi na boki) i przeskoczyć przez dwa korzenie (przeskok przez rozłożone plastikowe krążki).
I tu możemy zrobić sobie wspólne zdjęcie. Proszę ustawcie się do niego (dzieci ustawiają się do zdjęcia). Teraz czeka nas podchodzenie pod górę, ale potrzebna będzie nam lina, po której wejdziemy wyżej (dzieci trzymają się za ręce, ostatnie dziecko przechodzi do przodu, kolejno chwytając każde dziecko - naśladuje wchodzenie po linie utworzonej ze wszystkich dzieci. Czynność tę powtarza każde dziecko).
O tutaj czeka nas przejście przez ciasną jaskinię (dzieci w pięcioosobowych grupach wykonują klęk podparty, kolejno czołgają się pod partnerami z grupy i ustawiają na końcu)
i jeszcze tylko te wysokie zarośla (dzieci ustawiają się w dwóch rzędach blisko siebie, przeciskają się przez utworzony tunel z rękoma uniesionymi w górę ustawiając się na jego końcu). Jesteśmy na miejscu. Teraz chwilkę odpocznijmy (dzieci siadają po turecku
i zamykają na minutę oczy).
Niestety musimy już wracać do domu, ale zanim wrócimy wyślijmy jeszcze kartkę
z naszej wycieczki (dzieci siadają przy stolikach; nauczyciel pokazuje wzór kartki pocztowej - jak prawidłowo powinna być zaadresowana, jak powinny brzmieć pozdrowienia. Następnie rozdaje dzieciom wycięte kartoniki w kształcie pocztówki. Zadaniem dzieci jest ozdobić pocztówkę według własnego pomysłu, zaadresować, napisać krótkie pozdrowienia, nakleić znaczek również samodzielnie wykonany. Po zrobieniu pocztówki nauczyciel sprawdza je czy wszystko zostało wykonane poprawnie. Te, które wymagają poprawek koryguje
i tłumaczy co zostało źle zrobione i dlaczego. Po sprawdzeniu gotowe kartki dzieci wywieszają w widocznym miejscu; porządkują swoje miejsca pracy).
Teraz możemy wrócić do domu, uwaga wsiadamy do pociągu (dzieci tworzą pociąg). A teraz przywitajmy się po naszej podróży z bliskimi, bo dobrze znów być w domu (dzieci witają się ze sobą, podając sobie ręce).
3