Poniższa treść pochodzi z wydanej przez dr Matthiasa Ratha broszury "Medycyna komórkowa - Pytania i odpowiedzi"

Co to jest Medycyna Komórkowa?

Medycyna Komórkowa koncentruje się na funkcji komórek - najmniejszych jednostek funkcjonalnych budujących nasze organy i całe ciało. Zdrowie lub choroba rozstrzygają się, nie jak do tej pory sądzono, na poziomie organów - stan naszego zdrowia zależy od funkcji milionów komórek naszego ciała. Wszystkie komórki wymagają nieustannego zaopatrzenia w specyficzne składniki odżywcze potrzebne do prawidłowego przebiegu reakcji biochemicznych. Chroniczny niedobór mikroelementów jest najczęstszym powodem nieprawidłowej funkcji komórek i przyczyną wielu chorób. W związku z tym optymalne dzienne zaopatrzenie w witaminy i inne komórkowe składniki odżywcze jest kluczem do skutecznej profilaktyki i przywrócenia równowagi metabolicznej zachwianej przez choroby.

Co to są "komórkowe składniki odżywcze"?

Nasz organizm, zbudowany z bilionów komórek, wymaga ciągłego dopływu mikroelementów, bez których prawidłowy cykl tysięcy biochemicznych przemian i prawidłowy metabolizm komórek nie mogą się odbywać. Składniki te, z naukowego punktu widzenia Medycyny Komórkowej, określone zostały nazwą "komórkowe składniki odżywcze". Termin ten określa substancje takie jak: witaminy, minerały, pierwiastki śladowe, określone niezbędne aminokwasy, wtórne substancje roślinne oraz inne ważne w metabolizmie komórkowym mikroelementy. Wszystkie te składniki, chociaż wymagane są w znacznie mniejszych ilościach niż cukry, białka, czy tłuszcze, są niezbędne - bez nich przemiana tych związków nie może się dokonać. Elementy te wywierają ogromny wpływ na zdrową funkcję komórek i funkcję organizmu, pod warunkiem, że zapewni się ich optymalną dostępność i określone proporcje względem siebie.

Czy komórkowe składniki odżywcze są lekarstwem?

Komórkowe składniki odżywcze nie są lekarstwem. Komórkowe składniki odżywcze są substancjami naturalnymi, które nasze ciało potrzebuje i przetwarza w sposób naturalny, natomiast źródłem leków są chemiczne substancje, obce dla naszego organizmu i traktowane jako substancje toksyczne. Leki są źródłem wielu niepożądanych efektów ubocznych w odróżnieniu od witamin, minerałów czy innych komórkowych składników odżywczych. Dzienne dostarczanie komórkowych składników odżywczych stanowi podstawę naturalnej profilaktyki zdrowotnej i jest środkiem wspomagającym przy zachwianym metabolizmie towarzyszącym wielu chorobom, tak jak choroby serca i układu krążenia, cukrzyca, osteoporoza oraz wiele innych. Skuteczność działania komórkowych składników odżywczych w utrzymaniu i powrocie do zdrowia dowodzi, iż głównym źródłem wielu chorób chronicznych jest niedobór określonych substancji w diecie. Reasumując: komórkowe składniki odżywcze wspomagają procesy zdrowotne w wielu chorobach m. in. w chorobie sercowo-naczyniowej oraz stanowią podstawę profilaktyki chorób chronicznych.

Czym jest synergia składników odżywczych? Jakie ma znaczenie dla zdrowia?

Skuteczność Medycyny Komórkowej opiera się na działaniu synergii składników odżywczych. Efekt synergii polega na tym, że działanie grupowe składników jest wielokrotnie skuteczniejsze niż działanie indywidualnych elementów. Co to oznacza? Witaminy, minerały, aminokwasy i inne mikroelementy pracują w komórkach naszego ciała nie pojedynczo, ale w określonych zespołach. Ich współpraca bazuje na biologicznych zasadach synergii. Przez stosowanie tej zasady biologiczne działanie specyficznie dobranej kombinacji składników odżywczych jest o wiele skuteczniejsze od działania pojedynczego składnika. Pozwala to na optymalizację funkcji komórek przy stosowaniu mniejszych dawek prawidłowo skomponowanych mikroelementów, zamiast dużych dawek pojedynczego składnika. W przypadkach, gdy braki mikroelementów pozostają ukryte (tzw. bezobjawowe niedobory), stosowanie jednej substancji w bardzo wysokich dawkach może prowadzić do zachwiania równowagi metabolicznej i ujawnienia tych niedoborów. Stosowanie synergii mikroelementów skutecznie zapobiega takiej sytuacji i pozwala eliminować ukryte braki mikroelementów.

Czy codzienna dieta dostarcza wystarczającej ilości witamin?

Niestety, nie. Nawet zdrowi ludzie narażeni są na niedobory różnych mikroelementów w diecie, nie wspominając tych, u których zapotrzebowanie na witaminy dramatycznie wzrasta w określonych sytuacjach np. z wiekiem, pod wpływem stresu, niekorzystnego działania czynników środowiska, choroby bądź innych czynników ryzyka. Mało znanym jest fakt, iż przeciętne artykuły spożywcze w Polsce i innych przemysłowo rozwiniętych krajach zawierają znikome ilości witamin, które są dodatkowo niszczone w procesach gotowania, transportu, czy przechowywania. Dlatego bardzo ważne jest codzienne spożywanie świeżych owoców i warzyw. W większości jednak przypadków nawet dobra dieta również nie wystarcza na pokrycie optymalnej ilości mikroelementów. Przykładem może być witamina C. W celu pokrycia zapotrzebowania młodzieży i dorosłych na witaminę C zgodnie z zaleceniami Medycyny Komórkowej, które powinno wynosić 600 mg/dziennie, trzeba by było codziennie zjadać 15 - 20 pomarańczy. Oficjalne normy polecają 60-90 mg dziennie, co jest znacznie poniżej zapotrzebowania naszego organiznu na tę witaminę.

Czy przy spożywaniu odpowiednich ilości owoców i warzyw uzupełnianie diety jest konieczne"?

Stosowanym na co dzień artykułom spożywczym coraz częściej brakuje niezbędnych składników. W związku z tym nasza codzienna dieta nie jest w stanie pokryć zapotrzebowania na mikroelementy odpowiedzialne za optymalne zdrowie komórek, a co za tym idzie - za zdrowie całego organizmu. Należy to również brać pod uwagę w przypadku stosowania ściśle wegetariańskiej diety. Ten rodzaj odżywiania jest wprawdzie korzystny, jednak też wiąże się z niedoborami niektórych witalnych składników (np koenzym Q- 10 i inne). Uzupełnianie diety przy pomocy odpowiednio dobranych mikroelementów eliminuje ewentualne niedobory, zaopatrując komórki w życiodajną „bioenergę" i usprawniając eliminację składników toksycznych (np leków, pestycydów).

Jaka jest różnica między witaminami rozpuszczalnymi w wodzie i w tłuszczach?

Witaminy rozpuszczalne w wodzie to witaminy z grupy B (również biotyna i kwas foliowy) i witamina C. Choć pełnią one ważne funkcje, organizm nie jest w stanie odpowiednio długo ich magazynować. Ulegają one szybkiej przemianie, a ich nadmiar jest na bieżąco wydalany. Dla utrzymania prawidłowej funkcji i ochrony komórek wymagane jest stałe dostarczanie tych witamin. Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach to witaminy A, D, E i K. Ich istotną właściwością jest to, iż mogą być czasowo magazynowane w tkankach i wykorzystywane przez organizm w miarę potrzeby np. witamina E do ochrony błon komórkowych przed szkodliwym działaniem wolnych rodników (agresywnych molekuł). Ta zdolność organizmu do magazynowania witamin rozpuszczalnych w tłuszczach jest wykorzystywana przez przemysł farmaceutyczny do rozpowszechniania spekulacji o możliwości przedawkowania witamin. Tymczasem problemem jest powszechny niedobór wielu witamin i składników odżywczych, nawet u osób przestrzegających odpowiednich sposobów odżywiania.

Informacje dotyczące chorób chronicznych

Jaka rolę odgrywają komórkowe składniki odżywcze w profilaktyce miażdżycy?

Rozwój miażdżycy (arterioskleroza, zwapnienie naczyń), to proces rozwijający się w ciągu kilku do kilkudziesięciu lat, podczas którego ściany tętnic stopniowo twardnieją, światło naczyń zawęża się poprzez tworzące się skomplikowane pokłady tłuszczowe - bogate w cholesterol, jak również wapń i inne składniki. Blaszka miażdżycowa może nie tylko blokować przepływ krwi w naczyniu, ale również jej rozpad może doprowadzić do zatamowania dopływu krwi do mięśnia sercowego lub mózgu przez tworzący się zakrzep. Następstwem tego procesu jest zawał serca lub wylew krwi do mózgu. Główną przyczyną arteriosklerozy jest niedobór komórkowych składników odżywczych w ścianach naczyń krwionośnych, który prowadzi do osłabienia ścian, powstawania rys i uszkodzeń. Najlepszym biologicznym czynnikiem naprawczym dla ścian naczyń krwionośnych przy niedoborach mikroelementów jest cholesterol, transportowany przez krew w postaci lipoprotein np. LDL i Lp(a). Blaszkę miażdżycową tworzy przede wszystkim odkładanie sę lipoproteiny (a), charakteryzującej się szczególnie lepkimi właściwościami. Określone komórkowe składniki odżywcze przy miażdżycy wspomagają procesy przywrócenia stabilności i elastyczności naczyń krwionośnych, odbudowy i ochrony tkanki łącznej, a przez to są ważne przy stopniowej likwidacji złogów. Stabilna i elastyczna tkanka łączna budująca ściany naczyń krwionośnych zależy od optymalnej produkcji kolagenu. Produkcja kolagenu zależna jest od witaminy C, która w obecności jonów miedzi katalizuje prawidłowe usieciowanie i wytrzymałość włókien kolagenowych. Naturalne aminokwasy: lizyna i prolina są ważnymi składnikami budulcowymi molekuł kolagenowych, stanowiąc jedną czwartą ich części. Siarczan chondroityny i N-acetyloglukozamina są naturalnymi substancjami, które gromadzą się pomiędzy włóknami kolagenowymi (tzw. wypełniacze), podnosząc tym samym spójność i wytrzymałość tkanki łącznej. Prolina i lizyna pełnią jeszcze jedno ważne zadanie w mechanizmie regeneracji ścian tętnic: - stanowią tzw. "substancji teflonową", tworzącą warstwę ochronną wokół bogatych w cholesterollipoprotein (LDL i Lipoproteina (a)), co przynosi dwojaki skutek: profilaktyczny - zapobiega dalszemu odkładaniu cząsteczek tłuszczowych w ścianie naczynia i czynny - usprawnia stopniową redukcję istniejących złogów. Uwolnione cząsteczki tłuszczowe podlegają następnie procesom przemiany w wątrobie.

Co to jest Angina pectoris?

Anginę pectoris określa się potocznie mianem "dławicy sercowej", innym w Polsce stosowanym terminem jest "choroba niedokrwienna serca". Jej przyczyną jest często miażdżyca tętnic, w tym też tętnic wieńcowych serca, która ogranicza dopływ krwi do mięśnia sercowego, a z nią również dopływ tlenu i składników odżywczych. Wynikiem tego jest utrudniona produkcja energii objawiająca się uczuciem duszności przy wysiłku. Angina pectoris i towarzyszące jej znaczne zwężenie naczyń wieńcowych niesie ze sobą ryzyko zawału serca i nagłego zgonu. W tej sytuacji jest ważne, by dostarczona krew zawierała maksymalne ilości substancji odżywczych, szczególnie tych, które używane są do produkcji bioenergii w mięśniu serca, tak jak karnityna lub jej prekursorzy: witamina C i lizyna. Również usprawnienie stabilności ścian tętnic odgrywa dużą rolę w zahamowaniu postępującej arteriosklerozy. Aktywny udział w tych procesach biorą komórkowe składniki odżywcze, takie jak: witamina C, witamina E, siarczan chondroityny, N-acetyloglukozamina, miedź, witamina B6, aminokwasy: prolina i lizyna.

Czy pożądane jest stosowanie komórkowych składników odżywczych przy niewydolności serca?

Tak. Przy niewydolności serca mięsień sercowy nie może przepompować przez naczynia krwionośne odpowiedniej ilości krwi potrzebnej do właściwej przemiany materii. Dochodzi do niedoboru tlenu i w konsekwencji do duszności, obrzęków i stanów lękowych. Serce jest mechanicznie najbardziej aktywnym organem ciała, celem zaopatrzenia komórek naszego organizmu w tlen i substancje odżywcze - przetacza dziennie około 10 ton krwi. Aby wykonać tak ogromną pracę, wymagane są odpowiednio duże nakłady bioenergii. Serce zużywa około 6 kg substancji energetycznej ATP. czyli 30 razy więcej niż wynosi cała waga mięśnia sercowego. W związku z tym niedobór komórkowych składników odżywczych ogranicza znacznie produkcję bioenergii, co odbija się na pracy serca najwcześniej. Długotrwałe niedobory mogą doprowadzić do osłabienia mięśnia sercowego. Określone składniki odżywcze stanowią potencjał bioenergetyczny dla komórek mięśnia sercowego: karnityna, koenzym Q I O, tauryna, witamina C, lizyna i witaminy B dostarczają sercu ważnej bioenergii i poprawiają przez to wydajność pompowania krwi. Osobom z niewydolnością serca zaleca się przyjmowanie początkowo niewielkich ilości komórkowych składników odżywczych, a następnie stopniowe zwiększanie ich dawki tak, by komórki mięśnia sercowego powoli przyzwyczajały się do optymalnego zaopatrzenia w bioenergię.

Jakie komórkowe składniki odżywcze zaleca się przy zaburzeniach rytmu i przewodnictwa serca?

Zaburzenia rytmu i przewodnictwa serca pozwalają się krótko zdefiniować też jako "nieregularny rytm serca". Często u podłoża tej choroby leży chroniczny niedobór określonych komórkowych składników odżywczych w komórkach "elektrycznych" mięśnia sercowego, czego następstwem są zakłócenia wytwarzania i przekazywania impulsów elektrycznych. Objawy towarzyszące zaburzeniom rytmu i przewodnictwa serca związane są ze świadomością nieprawidłowego bicia serca, czy palpitacji, towarzyszą im niejednokrotnie nudności i zawroty głowy. Komórki mięśnia sercowego, przede wszystkim komórki "elektryczne" serca wykazują duże zapotrzebowanie energetyczne. Dla prawidłowej funkcji wymagają one odpowiednich komórkowych składników odżywczych, takich jak: karnityna, tauryna, koenzym Q I O, witamina C, witaminy grupy B. Optymalna funkcja tych komórek zależy również od obecności minerałów w odpowiednich proporcjach: magnezu, wapnia i potasu.

Co to jest Angina pectoris?

Choć rozwój choroby nowotworowej przechodzi różne stadia i dotyczy różnych organów - cechuje ją wiele charakterystycznych, wspólnych właściwości, jak: niekontrolowane podziały komórkowe, inwazja komórek - przerzuty (metastaza), zdolność do tworzenia naczyń krwionośnych w guzach nowotworowych (angiogeneza) i nieśmiertelność komórek nowotworowych. Synergicznie działające składniki odżywcze mogą skutecznie kontrolować krytyczne etapy rozwoju raka, dlatego specyficznie dobrany kompleks witamin, aminokwasów, minerałów oraz polifenoli jest ważnym elementem w profilaktyce nowotworowej: witamina C wspomaga reakcje obronne i mechanizm niszczenia chorych komórek. Jest ona też kluczową molekułą w syntezie tkanki łącznej, która odgrywa istotną rolę jako swoista bariera dla rozrostu i przerzutów guzów nowotworowych. EGCG (polifenole zielonej herbaty) hamują powstawanie i niekontrolowany rozwój komórek rakowych, są niezbędne w ochronie komórek przed uszkodzeniami (właściwości antyoksydacyjne) i stymulują śmierć komórek raka. Aminokwas lizyna jest ważnym inhibitorem hamującym aktywność enzymów uczestniczących przy rozpadzie tkanki łącznej. Jest ona też ważnym budulcem kolagenu. Aminokwas prolina odgrywa ważną rolę w optymalnej budowie kolagenu i tworzeniu stabilnej tkanki łącznej. N-acetylocysteina jest silnym przeciwutleniaczem i bierze udział w ochronie tkanki łącznej przed jej niekontrolowanym rozpadem. Aminokwas arginina wpływa na funkcję systemu immunologicznego i powstrzymuje niekontrolowane podziały komórkowe. Selen jest istotnym składnikiem systemu obrony przeciw niszczącej aktywności wolnych rodników (antyoksydacja). Jest w stanie zahamować wzrost nowotworu i jego przerzuty we wczesnych stadiach. Zaleca się przyjmowanie zwiększonej dziennej dawki synergii komórkowych składników odżywczych do posiłków, popijając płynami. Dawkę dzienną można też podzielić na np. pięć porcji i przyjmować nie tylko do głównych posiłków, ale też między posiłkami. W ten sposób składniki odżywcze są optymalnie wchłaniane i ich ilość we krwi może być utrzymana na równym poziomie w ciągu dnia.

Dlaczego stabilizacja tkanki łącznej przy chorobach nowotworowych jest tak ważna?

Komórki rakowe są w stanie, w sposób zupełnie niekontrolowany i w dużych ilościach, produkować enzymy rozkładające kolagen (tzw. kolagenazy). Te enzymy odpowiedzialne są za rozpad tkanki łącznej, która stanowi swoistą barierę dla przerzutów nowotworu. Rozpad kolagenu i tkanki łącznej otwiera drogę do całego organizmu. Im więcej enzymów rozkładających kolagen, tym bardziej agresywnie rozwija się nowotwór. Guz nowotworowy znajdujący się tylko w jednym punkcie organizmu rzadko zagraża życiu. W 90% przypadków śmiertelnych mamy doczynienia z "metastazą", czyli przerzutem nowotworu. Naturalna synergia składników odżywczych wpływających na optymalną ochronę i syntezę tkanki łącznej może ograniczyć lub wyeliminować niebezpieczeństwo przerzutów. W ochronie tkanki łącznej istotnymi elementami naturalnej synergii składników odżywczych są witamina C, lizyna i EGCG (polifenole z zielonej herbaty). Do syntezy kolagenu wymagany jest rownież aminokwas - prolina, ponadto dodatek tzw. "substancji cementujących" - glukozaminy i siarczanu chondroityny wspomaga stabilność tkanki łącznej.

Czy stosowanie składników odżywczych komórek jest możliwe również podczas chemoterapii lub radioterapii?

Medycyna Komórkowa oferuje nietoksyczną, opartą na naukowych podstawach, naturalną metodę wspomagającą profilaktykę w chorobach nowotworowych. Chemoterapia polega na stosowaniu wysokotoksycznych środków syntetycznych (cytostatyki) w celu zabicia komórek rakowych. Jednakże cytostatyki atakują nie tylko komórki rakowe, ale także komórki zdrowe i tym samym osłabiają system immunologiczny, funkcję przewodu pokarmowego i innych organów. W przeciwieństwie do nich synergia składników odżywczych wspomaga naturalne możliwości obronne organizmu i ogranicza zdolności życiowe komórek rakowych dzięki uaktywnieniu naturalnych mechanizmów (np. stymulacji apoptozy - zaprogramowanej śmierci komórek nowotworowych), bez negatywnego wpływu na zdrowe komórki. Jak najbardziej wskazane jest przyjmowanie komórkowych składników odżywczych przed, w czasie i po chemioterapii. Wspomagają one optymalną funkcję komórek organizmu i chronią przed działaniem wolnych rodników. Wiele badań naukowych potwierdza, że podwyższają one efektywność chemoterapii w eliminowaniu raka i jednocześnie ochraniają zdrowe organy. Jak w każdym innym przypadku przed rozpoczęciem stosowania dodatku komórkowych składników odżywczych należy zasięgnąć porady lekarza prowadzącego lub terapeuty. Często pomocne jest zaznajomienie lekarza z wynikami badań Medycyny Komórkowej.

Które, ze składników odżywczych komórek są pomocne przy naturalnej regulacji ciśnienia krwi?

Miliony ludzi na świecie cierpią z powodu nadciśnienia tętniczego, którego główną przyczyną jest chroniczny niedobór witamin i innych składników odżywczych w milionach komórek ścian naczyń krwionośnych. Ten niedobór prowadzi do stanu napięcia (spazmu) i zgrubienia naczyń, powodując tym samym wzrost ciśnienia krwi, natomiast zmniejszone napięcie ścian pozwala na zwiększenie ich średnicy i prowadzi do normalizacji ciśnienia krwi. U zdrowego człowieka normalne napięcie ścian osiągane jest dzięki optymalnej produkcji tzw. czynników rozluźniających - "Relaxing factors" w komórkach mięśni gładkich naczyń krwionośnych. Przyczyną zwiększonego ciśnienia krwi może być niedobór tych czynników "rozluźniających", wówczas godne polecenia jest dodatkowe przyjmowanie naturalnej synergii składników odżywczych, wspomagającej mechanizmy odpowiedzialne za rozluźnianie i uelastycznienie pracy komórek. W skład tej naturalnej synergii wchodzą m. in. witamina C, arginina, magnez i wapń. W wyniku przemian biochemicznych z naturalnego aminokwasu argininy powstaje tlenek azotu - najsilniejszy znany dotąd czynnik rozkurczający naczynia krwionośne, wspomagający elastyczność ścian, a tym samym naturalne ciśnienie krwi. Dodatkowo witamina C reguluje elastyczność i spójność naczyń, a minerały: magnez, wapń, potas w odpowiednich proporcjach wspomagają naturalne właściwości rytmicznego skurczu i rozkurczu komórek mięśni gładkich, budujących ściany naczyń krwionośnych.

Czy składniki odżywcze obniżają normalne lub już niskie ciśnienie?

Nie. Składniki odżywcze nie obniżają ciśnienia mechanicznie, lecz wpływają na jego normalizację. Dzięki synergii komórkowych składników odżywczych - istotnych czynników metabolicznych - możliwa jest naturalna regulacja funkcji naczyń krwionośnych, utrzymanie ich elastyczności i właściwości rozkurczających. Tej właściwości nie posiadają beta blokery i inne leki obniżające ciśnienie - w sposób niekontrolowany i sztuczny obniżają one ciśnienie tętnicze, powodując często zawroty głowy lub nawet utratę przytomności.

. Czy komórkowe składniki odżywcze mają wpływ na cukrzycę (diabetes mellitus)?

Cukrzyca charakteryzuje się trwale podwyższonym poziomem cukru we krwi. Podczas gdy przy cukrzycy typu I (wrodzonej) z reguły mamy do czynienia z niedostateczną produkcją insuliny w trzustce, czynniki wywołujące cukrzycę typu II (nabytą), charakteryzującą się brakiem wrażliwości komórek na insulinę, były do niedawna w dużym stopniu nieznane. Dziś już wiemy, że nieprawidłowy metabolizm węglowodanów przy typie II wywołany jest często przez chroniczny niedobór komórkowych składników odżywczych w milionach komórek trzustki, odpowiedzialnych za produkcję insuliny. Ten niedobór idzie w parze z chronicznym brakiem składników odżywczych w ścianach komórek arterii, w innych organach i brakiem ich reakcji na insulinę, co może być powodem przyszłych komplikacji oraz powikłań. Przez poważne zmiany w strukturze małych i dużych naczyń krwionośnych, powodowanych trwale podwyższonym poziomem cukru, może się rozwinąć przedwczesna miażdżyca naczyń przede wszystkim oczu, serca, mózgu, nóg i nerek. Optymalne zaopatrzenie w składniki odżywcze niweluje niedobory tych substancji w komórkach naczyń krwionośnych i trzustce, prowadząc dzięki temu do naturalnej normalizacji metabolizmu glukozy. Synergia składników odżywczych, w skład której wchodzą mięzy innymi: witamina C, witamina E, witaminy B, biotyna i chrom jak również cholina i inozytol (składniki lecytyny), wpływa na naturalne przemiany węglowodanów. W profilaktyce cukrzycy ogromną rolę odgrywają również inne czynniki, takie jak: ukierunkowana dieta, a także regularny wysiłek fizyczny.

Jakie komórkowe składniki odżywcze są ważne przy podwyższonej zawartości tłuszczów we krwi?

Jak wspomniano przy pierwszym pytaniu, główną przyczyną miażdżycy jest niewydolna funkcja i utrata spójności ścian naczyń krwionośnych wynikająca z niedostatecznego zaopatrzenia ścian tętnic w witaminy i inne mikroelementy. Następstwem tego jest podwyższona produkcja molekuł, które przez odkładanie się w miejscach osłabionych tętnic, pełnią rolę substancji naprawczych. Głównymi substancjami naprawczymi są produkowane w wątrobie lipoproteiny transportujące cholesterol i inne substancje tłuszczowe. Jeśli więc ściana naczynia jest osłabiona przez chroniczny brak witamin, to wątroba natychmiast otrzymuje sygnał powodujący zwiększoną produkcję cząsteczek naprawczych - LDL i Lp-a. Synergia komórkowych składników odżywczych wpływa na poprawę stabilności ścian naczyń krwionośnych, wywołaną niedoborami mikroelementów, przy jednoczesnej normalizacji przemian tłuszczów. Badania naukowe i kliniczne dokumentują pozytywne działanie synergii wielu substancji: witaminy C, witaminy B3, witaminy B5, witaminy E, karnityny oraz innych komórkowych składników odżywczych. Obniżenie poziomu cholesterolu bez jednoczesnej stabilizacji ścian naczyń krwionośnych jest zabiegiem tylko połowicznym. Należy więc przede wszystkim zwrócić uwagę na przyczyny podwyższonego poziomu cholesterolu. Dlatego pierwszym krokiem w normalizacji przemian tłuszczów powinna być poprawa strukturalnego osłabienia ścian naczyń krwionośnych przy pomocy synergii komórkowych składników odżywczych.

Jakie znaczenie wspomagające mają komórkowe składniki odżywcze przy osteoporozie?

Chorobą występującą często w drugiej połowie życia jest zrzeszotowienie kości nazywane również osteoporozą. Cierpią na nią głównie kobiety po menopauzie, ale zdarza się ona również u mężczyzn. Rozróżnia się dwie podstawowe formy osteoporozy: post-menopauzalną i starczą. Zmiany hormonalne w trakcie menopauzy, także przeobrażenia związane z wiekiem i sposobem życia zwiększają u kobiet zapotrzebowanie na poszczególne składniki odżywcze. Odpowiednie zaopatrzenie w mikroelementy jest nieodzownym czynnikiem prawidłowej funkcji komórek. W przypadku niedoboru wapnia, niezbędnego do pracy wielu organów, organizm pobiera go z własnego depozytu - z kości. Z czasem prowadzi to do niekorzystnych zmian w tkance kostnej. Jednakże, osteoporoza rozwija się również u osób z prawidłowym poziomem tego minerału. Przyczyną może być nieprawidłowe tworzenie i stabilność podstawowego budulca kości - kolagenu, który stanowi "rusztowanie" kości, utwardzane następnie przez pokłady wapnia i innych minerałów. Włókna kolagenowe tworzą podstawową strukturę tkanki łącznej miękkiej i twardej - chrzęstnej i kostnej. Kości uzyskują swoją twardość poprzez magazynowanie minerałów i pierwiastków śladowych w substancji międzykomórkowej. Synergia komórkowych składników odżywczych, niezbędnych dla naturalnej stabilności kości i twardej tkanki łącznej stanowi naturalną profilaktykę osteoporozy. Głównymi składnikami niezbędnymi dla utrzymania zdrowego systemu kostnego są: witamina C i witamina D, kwas foliowy i minerały: wapń i magnez.

. Które z komórkowych składników odżywczych mogą być pomocne przy artretyzmie?

Artretyzm jest stanem zapalnym kości, stawów i ścięgien, może doprowadzić do zmian i ciężkich uszkodzeń tkanki chrzęstnej, a w konsekwencji do uszkodzeń stawów. Synergia komórkowych składników odżywczych w znacznym stopniu wspomaga walkę organizmu z chronicznymi stanami zapalnymi. Badania naukowe wskazują, że polifenole (przede wszystkim EGCG), witamina C i inne substancje wpływają na obniżenie procesów zapalnych. Witamina C, lizyna, prolina i tak zwane składniki "cementujące" tkanki łącznej przyczyniają się do odbudowy i stabilizacji tkanki łącznej. Do mikroelementów odpowiedzialnych za ochronę przed enzymami powodującymi rozpad tkanki łącznej, produkowanymi w nadmiarze przy chronicznych stanach zapalnych zaliczyć należy przede wszystkim witaminę C i aminokwas lizynę.

Co to jest astma i jakie składniki odżywcze komórek korzystny przy niej wpływ?

Astma jest chroniczną chorobą dróg oddechowych, charakteryzującą się kaszlem, napadami duszności i świszczącym oddechem. Napady duszności są konsekwencją zwężenia dróg oddechowych, spowodowanego skurczami mięśni gładkich i opuchniętych błon śluzowych układu oddechowego. Objawy te są najczęściej wywołane podrażnieniami. Do najważniejszych składników odżywczych odpowiedzialnych za właściwości rozkurczające i elastyczność mięśni gładkich należy aminokwas arginina. Jako prekursor tlenku azotu, arginina podlegając przemianom metabolicznym podnosi tym samym jego poziom we krwi. Tlenek azotu jest biologiczną molekułą regulującą rozkurcz mięśni gładkich, w tym przypadku mięśni gładkich pęcherzyków płucnych. W procesie tym aktywnie uczestniczy witamina C, która jednocześnie wpływa na biodostępność tlenku azotu. Minerały takie jak wapń i magnez wspomagają optymalną przemianę materii na poziomie komórkowym i tym sposobem wpły wają na elastyczność komórek. Witamina C i aminokwas lizyna, jak również ekstrakt z zielonej herbaty (bogaty w EGCG) przyczyniają się w znacznym stopniu do działań obronnych i przeciwzapalnych przy astmie uwarunkowanej alergicznie, której towarzyszą podrażnienia śluzówki.

W jaki sposób komórkowe składniki odżywcze pomagają podczas grypy oraz chorób zakaźnych?

Wiele zachorowań jest wywoływanych przez wirusy, np. grypa lub infekcje zakaźne. Zakażenie następuje zwykle drogą kropelkową - przez kaszel, kichanie lub bezpośredni kontakt z chorym. Wirusy w przeciwieństwie do komórek organizmu zbudowane są tylko z jednego typu kwasu nukleinowego (DNA lub RNA). W celu namnażania się atakują komórki gospodarza, dostosowując ich metabolizm do swoich potrzeb. Wirusy uwolnione z zainfekowanych komórek rozprzestrzeniają się w organizmie przy pomocy enzymów trawiących kolagen, które niszczą naturalną biologiczną barierę zabezpieczającą przed inwazją mikrobów. Skuteczna ochrona organizmu przed infekcjami wirusowymi zależy od działania naszego systemu odpornościowego. Testem stabilnego systemu immunologicznego jest prawidłowy obraz krwi. Na morfologię krwi i naturalną funkcję systemu odpornościowego organizmu wpływają różne składniki odżywcze jak: witamina C, witamina E, witamina B6, B 12 i kwas foliowy. Minerały: cynk, selen, wapń, magnez uaktywniają i wspierają funkcje komórek obronnych. Żelazo jako składnik hemoglobiny jest nieodzowne w tworzeniu czerwonych ciałek krwi. Dla zdrowej funkcji komórek dodatkowe wsparcie stanową też polifenole jak np. EGCG i inne komórkowe składniki odżywcze (np. N-acetylocysteina), charakteryzujące się właściwościami antywirusowymi i antybakteryjnymi. Ponadto polifenole działają wzmacniająco na system immunologiczny. Kolejnym istotnym krokiem, który ma wpływ na efektywne hamowanie infekcji wirusowej jest blokowanie enzymów odpowiedzialnych za rozpad kolagenu przez aminokwas lizynę.

---