PLAN PRACY

do szkolenia w punkcie nauczania

TEMAT: Obsługa przeciwgazowej maski MP-4 i ogólnowojskowej odzieży ochronnej.

CEL:

- uczyć obsługiwania maski przeciwgazowej i ogólnowojskowej odzieży ochronnej

CZAS: kieruje kierownik zajęć

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE:

-maska przeciwgazowa MP-4 - na stan

-ogólnowojskowa odzież ochronna OP-1 - na stan

PRZEBIEG SZKOLENIA

Zagadnienia szkoleniowe, czynności instruktora, wskazówki metodyczne, normy szkoleniowe…

Czynności szkolonych

Po komendzie kierownika zajęć do rozpoczęcia zajęć instruktor występuje przed szyk podaje komendę: BACZNOŚĆ-uczył was będę obsługiwania maski przeciwgazowej i ogólnowojskowej odzieży ochronnej SPOCZNIJ

Czynność ta służy do sprawnego obsługiwania maski przeciwgazowej i ogólnowojskowej odzieży ochronnej

Omawiam

W celu utrzymania maski w stałej sprawności technicznej żołnierz powinien stosować się do następujących wskazań:

- chronić maskę przed uderzeniami i silnymi wstrząsami oraz przed rozpuszczalnikami organicznymi, olejami i paliwami ciekłymi

  • nie suszyć i nie przechowywać przy piecu, kaloryferach lub ognisku

  • ostrożnie obchodzić się z zaworami i nie wyjmować ich bez potrzeby jeżeli się zabrudziły, należy wyjąć je i przedmuchać

lub przemyć wodą, uszkodzone zawory natychmiast wymienić

  • nie przechowywać maski w wilgotnym pomieszczeniu

  • po zajęciach torbę wytrzepać, oczyścić a zwilgoconą wysuszyć

  • wykorzystywać maskę tylko zgodnie z jej przeznaczeniem (zabrania się siadać na torbie z maską lub używać jako oparcie pod głowę)

  • nie przechowywać w torbie przedmiotów nie wchodzących w ukompletowanie maski

Obsługa codzienna ma na celu doprowadzenie maski po każdorazowym użyciu do pełnej sprawności technicznej. W tym celu po zakończeniu zajęć maskę należy wytrzeć, wysuszyć i sprawdzić, czy nie występują niżej wymienione uszkodzenia, braki i niesprawności:

Część twarzowa:

  • kadłub gumowy przedziurawiony, rozdarty, guma lepka, stwardniała, popękana;

  • szkła okularowe zbite, ząbki obejm niedokładnie dociśnięte, obejmy skorodowane;

  • osłona zaworu wydechowego rozerwana lub źle nałożona na oprawę zespołu foniczno-wydechowego;

  • odpięte zapinki zaworów wdechowych półmaski, brak płatków zaworów lub są zniekształcone;

  • uszkodzone lub skorodowane sprzączki do umocowania nagłowia;

  • brak kołeczków skroniowych lub są uszkodzone.

Wkładki filtrosorpcyjne:

  • zamoczone;

  • przetarta zewnętrzna siatka osłonowa i uszkodzona warstwa filtracyjna tak, że widoczna jest masa sorpcyjna;

  • obluzowany lub zniekształcony łącznik;

  • naderwany brzeg warstwy filtrosorpcyjnej;

  • nakładka z zaworem wdechowym wgnieciona, za luźna w stosunku do .łącznika, brak zewnętrznej siatki, uszkodzone siodełko zaworu wdechowego, nie ma płatka zaworu lub jest zniekształcony.

Nagłowie:

  • taśmy rozerwane, postrzępione lub rozciągnięte;

  • odpruty płat potyliczny.

Nakładki okularowe:

  • pęknięte, porysowane, zmatowiałe;

  • pierścień gumowy rozerwany, guma lepka, stwardniała, popękana.

Tkanina przeciwzaroszeniowa:

  • mokra;

  • pęknięte lub zgniecione pudełeczko.

Torba nośna:

  • poprute szwy, odprute lub przetarte taśmy;

  • brak klamerek, półkółek, karabińczyków lub są uszkodzone;

  • uszkodzone zatrzaski.

Obsługa techniczna odzieży ochronnej

Obsługa techniczna odzieży ochronnej polega na systematycznym przeprowadzaniu codziennych i określonych obsług oraz na dokonywaniu napraw w celu otrzymania odzieży w pełnej sprawności technicznej.

Obsługę codzienną przeprowadza żołnierz każdorazowo po użyciu odzieży ochronnej, w czasie przeznaczonym na obsługę sprzętu i uzbrojenia. Codzienna obsługa odzieży polega na:

  • oczyszczeniu z brudu;

  • wysuszeniu w razie zawilgocenia,

  • sprawdzeniu, czy nie jest uszkodzona (przetarta, rozdarta itp.);

  • sprawdzeniu ukompletowania.

Naprawa bieżąca odzieży ochronnej obejmuje

  • naprawę podłużnych lub kątowych rozdarć tkaniny (do 10cm) w płaszczach i pończochach;

  • naprawę uszkodzonej powłoki gumowej i tkaniny (przetarcie powłoki, zdarcie powłoki aż do tkaniny, przekłucie lub niewielkie rozdarcie tkaniny, jedno lub kilka), wymagających przyklejenia łatek nie większych niż 1 dm2 każda, których łączna powierzchnia nie może przekraczać 5 dm2 w płaszczach i 2 dm2 w pończochach;

  • przyklejenie lamówek szwów, zakładek wzdłuż obrzeży płaszczy, połączeń kalosza z cholewką, wzmocnienia taśm itp.;

  • naprawę zapięć, przyklejenie guzików i podkładek gumowych pod guziki (z wyjątkiem podkładek i guzików w uszczelniaczu);

  • ręczne przyszycie małych elementów, jak: pętelki na kciuki, taśmy uszczelniające kaptur i rękawy, taśmy nośne toreb, sznurki ściągające, rozprute szwy odzieży i toreb, guziki ocieplaczy;

  • uzupełnienie brakujących guzików, sznurków, pasków, taśm elastycznych itp.;

  • naprawę przekłuć i rozdarć podłużnych lub kątowych (do 2cm) po obu stronach do wysokości palców.

Po zakończeniu omawiam najczęściej popełniane błędy,

wskazuję najlepiej i najsłabiej ćwiczących. Odsyłam grupę na kolejny podpunkt nauczania.

Szkoleni stoją na zbiórce, wykonują komendy instruktora i słuchają

Stoją na zbiórce i słuchają

Stoją na zbiórce i słuchają

Szkolony po komendzie instruktora przystępuje do do zakładania odzieży ochronnej

Stoją na zbiórce i słuchają

Opracował ;

………………………