CZY ADWENT MOŻE BYĆ SMUTNY?
Trochę dziwne to pytanie, prawda? Święta się zbliżają, "mikołaje" chodzą po ulicach, przynoszą prezenty, rodzice robią zakupy, na bazarach sprzedają choinki. A jednak wokół nas
jest wiele przemocy, wielu ludzi niewinnie płacze, źli ludzie krzywdzą innych.
Było to 21 maja 1972 roku w Bazylice świętego Piotra w Rzymie. Jak zwykle turyści podziwiali Pietę Michała Anioła - piękną rzeźbę przedstawiającą Matkę Boską trzymającą ciało zmarłego Chrystusa. Ta wyjątkowej piękności rzeźba od pięciuset lat jest podziwiana przez ludzi. I nagle rozległ się hałas. Młody mężczyzna przeskoczył ogrodzenie i młotkiem chciał rozbić rzeźbę. Zanim został obezwładniony uderzył piętnaście razy. Około pięćdziesięciu wielkich kawałków marmuru i sto pięćdziesiąt małych leżało rozrzuconych dookoła na posadzce. Niektórzy mówili, że odrestaurowanie rzeźby jest niemożliwe, ale znaleźli się wybitni naukowcy, artyści i rzeźbiarze, którzy prawie rok czasu po kilkanaście godzin dziennie ratowali to wybitne dzieło sztuki. Teraz możemy je znowu podziwiać. Stoi, jednak za szybą kuloodporną. Czy to wydarzenie ma coś wspólnego z adwentem? Tak. Oczywiście.
Adwent jest wielkim wołaniem do odnowy. Każdego roku słyszymy samotny głos Jana Chrzciciela wołający: Nawróćcie się, bo królestwo niebieskie jest tuż, tuż. Co oznacza nawrócenie? Jak wielu ludzi jest zagubionych, rozbitych w duszy, nie mogących się pozbierać. Są poobijani, choć są dziełem stworzonym rękami samego Boga. Co więcej! Między ludźmi jest wiele waśni, nieporozumień, wojen, krzywd. A przecież jesteśmy jedną rodziną Bożą. Nawrócić się - to znaczy posklejać to, co człowiek porozbijał. To znaczy powrócić do Boga, który pomoże nam się odnowić. Każdy z nas jest zniszczony i zraniony przez grzech. Mamy oczy, które nie widzą, uszy, które nie słyszą, język, który nie mówi, i przede wszystkim serca, które nie kochają. Ale Bóg nas nie odrzucił ani nie zapomniał. W swojej miłości zesłał Zbawiciela - Chrystusa. Na Niego oczekujemy, bo, jest On najpiękniejszym obrazem Boga. I jeśli się w Adwencie posklejamy, będziemy do Niego podobni. Wszyscy się będą nami zachwycali. Wobec tego, czy Adwent jest smutny? Cały będę podobny do Jezusa, smutasem nigdy nie będę.
Ks. Józef Węcławik SVD
Promyk Jutrzenki 12-1998 s. 6-7