I. Służba patrolowa
1. Podstawowym zadaniem policjantów pełniących służbę patrolową jest:
a) przesłuchiwanie sprawców wykroczeń,
b) zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń,
c) zbieranie informacji o sprawcach przestępstw i dążenie do ich zatrzymania,
d) wykonywanie czynności zleconych przez sąd lub prokuraturę.
Źródło: § 4 ust. 1 pkt 2 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
2. W myśl Zarządzenia nr 768 KGP z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową (…), miejsce zagrożone to:
miejsce, w którym policjant jest obowiązany w czasie służby patrolowej przebywać
w określonym czasie,
ściśle określone miejsce lub odcinek terenu, na którym policjant wykonuje zlecone zadania służbowe,
obiekt lub niewielki obszar, które według aktualnego rozpoznania, wymagają systematycznego nadzoru i kontroli policyjnej ze względu na występowanie przestępstw, wykroczeń lub innych zjawisk patologii społecznej,
miejsce pełnienia służby policjanta przydzielone mu do wykonywania czynności służbowych.
Źródło: § 2 pkt 6 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
3. Ceduła patrolowa to dokument mający formę graficzno - opisową służący usprawnieniu organizacji służby patrolowej, zawierający charakterystykę:
rejonu służbowego ze wskazaniem punktów kontaktowych i zadań doraźnych do służby,
rejonów zagrożenia, tras patrolowych, miejsc zagrożonych, rejonów odpowiedzialności, oraz zbiór podstawowych informacji wykorzystywanych w trakcie pełnienia służby,
rejonu służbowego ze wskazaniem tras patrolowych, zadań doraźnych, posterunków oraz kryptonimów,
rejonów zagrożonych, miejsc gromadzenia się elementu kryminogennego oraz zjawisk patologii.
Źródło: § 2 pkt 12 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
4. Sierż. szt. Jan Kowalski na odprawie do służby dowiedział się, że będzie wykonywał zadania w patrolu jednoosobowym. Stwierdził, że jest to niezgodne z zasadami pełnienia służby. Przepisy jednak dopuszczają możliwość pełnienia służby w patrolu jednoosobowym:
wyłącznie w porze dziennej, od świtu do zmroku przez policjantów posiadających odpowiednie doświadczenie zawodowe,
bez żadnych ograniczeń samodzielnego podejmowania interwencji tylko przez policjantów w służbie stałej,
w porze dziennej tylko przez policjantów w służbie przygotowawczej,
w porze nocnej tylko przez najbardziej sprawnych fizycznie policjantów w służbie stałej.
Źródło: § 27 ust. 2 pkt 1 i 2 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
5. Oceń, czy służba patrolowa w strefie nadgranicznej może być pełniona przez patrole
w składzie międzynarodowym?
nie, gdyż obowiązujące przepisy nie przewidują takiej możliwości,
nie, gdyż wiązałoby się to z ujawnieniem tajemnicy służbowej,
tak, o ile zostały zawarte stosowne umowy międzynarodowe,
tak, o ile wyrażą na to zgodę władze samorządowe.
Źródło: § 12 ust. 5 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
6. Zgodnie z przepisami, policjanci mogą rozpoczynać służbę bez odprawy, jeżeli posiadają odpowiednie doświadczenie zawodowe w zakresie służby prewencyjnej
i uzyskali w tym względzie zgodę bezpośredniego przełożonego. W takiej sytuacji mają oni obowiązek:
przynajmniej raz w ciągu służby stawić się do dyżurnego jednostki Policji i złożyć meldunek z przebiegu służby,
zgłosić rozpoczęcie i zakończenie pełnienia służby oraz udokumentować ten fakt
w notatniku służbowym,
zdawać dyżurnemu jednostki Policji raz na godzinę krótkie meldunki o przebiegu służby,
każdorazowo po zakończeniu służby uzyskać pisemne rozliczenie ze służby.
Źródło: § 25 ust. 8 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
7. Policjanci ogniwa patrolowego w czasie nocnej służby przeprowadzili wspólnie
z dzielnicowymi obserwację terenu ogródków działkowych celem ujawnienia
i zatrzymania sprawców licznych włamań do altanek. W tym czasie służbę pełnili
w ubraniu cywilnym. Oceń czy mogli w czasie tych działań nie używać umundurowania służbowego?:
nie, ponieważ jest to niezgodne z przepisami mundurowymi,
tak, ale pod warunkiem uzyskania w tym zakresie zgody przełożonego,
tak, ale pod warunkiem powiadomienia o tym fakcie osoby przeprowadzającej
odprawę do służby,
nie, ponieważ policjanci pełniący służbę patrolową zawsze pełnią służbę
w umundurowaniu służbowym.
Źródło: § 33 ust. 2 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
8. Sposób organizacji służby gwarantujący możliwość doraźnego koncentrowania policjantów i kierowania ich do działań zespołowych to:
służba patrolowa,
siły wzmocnienia,
działania zewnętrzne,
system koncentryczny.
Źródło: § 2 pkt 10 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
9. Zadanie, które wynika z bieżącej analizy stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego to:
zadanie stałe,
zadanie doraźne,
działanie zewnętrzne,
działania wewnętrzne.
Źródło: § 2 pkt 13 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
10. Policjant po zakończeniu służby patrolowej jest zobowiązany między innymi do:
sporządzenia i przekazania zgodnie z obowiązującymi zasadami informacji uzyskanych w drodze realizacji podstawowych metod pracy operacyjnej,
sprawdzenia czy przeprowadzone czynności w ramach nadzoru w stosunku do jego służby zostały wpisane do książki kontroli przebiegu służby,
sprawdzenia czy wszystkie przeprowadzone przez niego interwencje zostały wpisane
do rejestru interwencji,
zameldowania naczelnikowi sekcji prewencji o przebiegu służby oraz o uzyskanych wynikach prewencyjnych.
Źródło: § 37 ust. 1 pkt.3 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia
14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
II. Interwencje policyjne
11. Policjanci pełniący służbę w patrolu dwuosobowym zauważyli w parku czterech mężczyzn spożywających alkohol. Dodatkowo mężczyźni ci próbowali zaczepiać przechodniów używając przy tym słów wulgarnych. W takiej sytuacji policjanci:
podjęcie interwencji uzależniają od decyzji dyżurnego jednostki Policji,
powinni ograniczyć się tylko do zwrócenia uwagi mężczyznom ze względu na zasady bezpieczeństwa,
powinni podjąć interwencję, informując o tym dyżurnego jednostki Policji i o ewentualnej potrzebie skorzystania ze wsparcia innego patrolu,
nie powinni podejmować interwencji, ze względu na liczbę osób, a poprzestać jedynie
na obserwowaniu ich zachowania i reagowania w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia.
Źródło: § 35 ust. 1 i § 31 ust. 2 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia
14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
12. Policjant podejmując czynności interwencyjne w związku z otrzymaną informacją
o przestępstwie, powinien powiadomić o tym fakcie dyżurnego jednostki organizacyjnej Policji:
przed podjęciem czynności,
w trakcie czynności, jeżeli stwierdzi potrzebę wsparcia,
zawsze w trakcie czynności,
po zakończeniu czynności.
Źródło: § 35 ust. 1 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze.
13. Cechy interwencji policyjnej to:
informacje o interwencji, sposób jej załatwienia, podmioty interwencji,
miejsce interwencji, sposób działania sprawców, sposób załatwienia interwencji,
szybkość działania, czas interwencji, miejsce interwencji, aktywność policjantów, sposób załatwienia interwencji,
szybkość działania, wszechstronność, aktywność policjanta, bezpośredniość działań, indywidualność działania.
Źródło: str. 11 i 12 „Vademecum interwencji policyjnych” Krzysztof Łagoda, Robert Częścik
14. Jan P. zwrócił się do patrolu o wylegitymowanie mężczyzny, który publicznie
go znieważył. Policjanci odmówili, informując, że znieważenie jest przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego i nie mają w takim przypadku prawa interweniować. W tej sytuacji policjanci postąpili:
niewłaściwie, ponieważ powinni podjąć czynności zmierzające do ustalenia tożsamości sprawcy przestępstwa,
właściwie, ponieważ nie mieli prawa do podejmowania jakichkolwiek czynności wobec sprawcy przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego,
niewłaściwie, ponieważ powinni poinformować pokrzywdzonego, że czynności wobec sprawcy mogą być podjęte tylko w obecności jego adwokata,
właściwe, ponieważ czynności zmierzające do ustalenia sprawcy mogli podjąć dopiero
po złożeniu przez pokrzywdzonego pisemnej skargi o tym przestępstwie.
Źródło: § 36 pkt. 5 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym (Dz. Urz. KGP 07.15.119).
15. Sierż. Jan Kowalski podjął interwencję wobec pieszego Piotra G., który przeszedł przez jezdnię w miejscu niedozwolonym. Policjant ustalił jego tożsamość, a następnie dokonał zatrzymania Piotra G., ze względu na odmowę przyjęcia mandatu karnego. Czy postępowanie policjanta było prawidłowe?:
nie, ponieważ nie było podstaw do zatrzymania osoby,
tak, ponieważ istniała przesłanka do zatrzymania sprawcy wykroczenia,
nie, ponieważ wystarczyło pouczyć sprawcę wykroczenia,
tak, ponieważ sprawca wykroczenia odmówił przyjęcia mandatu karnego.
Źródło: art. 45 Kodeks Postępowania w Sprawach o Wykroczenia (Dz.U.01.106.1149
z późn. zm.).
16. W związku z drogową akcją trzeźwość zatrzymałeś do kontroli kierującego pojazdem. Kierujący przed przeprowadzeniem badania stanu trzeźwości urządzeniem Alkometr A2.0 oświadczył, że właśnie skończył spożywać jabłko. W tej sytuacji:
przeprowadzasz dwa kolejno następujące po sobie badania,
czekasz 15 minut, ponieważ fakt spożycia jabłka ma wpływ na wynik badania,
czekasz 10 minut, ponieważ fakt spożycia jabłka może mieć wpływ na wynik badania,
przeprowadzasz bezpośrednio badanie, gdyż fakt ten nie ma wpływu na wynik badania.
Źródło: § 4 Zarządzenia nr 496 KGP z dnia 25.05.2004 r. w sprawie badań na zawartość
w organizmie alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu (Dz.Urz.KGP.04.9.40).
17. Sierż. Jan Kowalski., w dniu 1 kwietnia br., podjął interwencję w związku
z zaśmieceniem miejsca publicznego. W trakcie legitymowania sprawca podał
ustnie swoje pełne dane personalne. Jednak w trakcie ich weryfikowania okazało się, że były one nieprawdziwe, a sprawca swoje zachowanie tłumaczył żartem primaaprilisowym. W związku z powyższym policjant powinien:
przyjąć tłumaczenie sprawcy i poprzestać na ukaraniu go za wykroczenie zaśmiecania,
poinformować go, że popełnił dwa wykroczenia,
ukarać sprawcę za wykroczenie wywołania niepotrzebnej czynności organu Policji,
zakończyć czynności na wylegitymowaniu osoby.
Źródło: art. 65 § 1 pkt. 1 Kodeksu Wykroczeń (Dz.U.71.12.115 z póź. zm.). i art. 145 kw.
18. Patrol Policji zauważył jak sprzedawca w kiosku wyjął z paczki, a następnie sprzedał klientowi 4 sztuki papierosów marki „XXX” za cenę 2 zł. W związku z powyższym policjanci wylegitymowali sprzedawcę oraz kupującego i na sprzedawcę nałożyli mandat karny. Policjanci postąpili:
nieprawidłowo, ponieważ takie zachowanie jest dozwolone przez prawo,
prawidłowo, ponieważ jest to wykroczenie i mogli zastosować postępowanie mandatowe,
nieprawidłowo, ponieważ powyższy czyn jest przestępstwem i nie można stosować postępowania mandatowego,
prawidłowo, ponieważ w takiej sytuacji mandat można nałożyć, jeśli wartość sprzedawanych papierosów nie przekracza 5 zł.
Źródło: art. 13 ust. 1 pkt 1 i art. 6 pkt 4 Ustawy z dn. 09.11.1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz.U.96.10.55 z późn. zm.).
19. Ujawniłeś wykroczenie polegające na uszkodzeniu cudzego mienia. Na miejscu zdarzenia obecny jest pokrzywdzony oraz sprawca. Po krótkiej rozmowie sprawca przeprasza pokrzywdzonego oraz wyrównuje wyrządzoną szkodę. W takiej sytuacji:
obligatoryjnie skierujesz wniosek o ukaranie do sądu,
sporządzisz tylko notatkę urzędową ze względu na fakt, że zniszczenie mienia jest czynem przepołowionym,
możesz nałożyć na sprawcę mandat karny, po uprzednim ustaleniu, że pokrzywdzony zgłasza żądanie ścigania,
pouczysz pokrzywdzonego, że zniszczenie mienia w tym przypadku jest ścigane w trybie prywatnoskargowym i może sam wnieść skargę do sądu.
Źródło: art. 95 § 1 Kodeks Postępowania w Sprawach o Wykroczenia i art.124§1,3,4 Kodeksu Wykroczeń (Dz.U.01.106.1149 z późn. zm.).
20. Pościg kombinowany to działanie stanowiące połączenie pościgu:
a) bezpośredniego i równoległego,
b) trans granicznego i równoległego,
c) bezpośredniego i krajowego,
d) trans granicznego i blokadowego.
Źródło: Zarządzenie Nr 1355 KGP z dnia 20 grudnia 2007 roku w sprawie metod i form organizowania i prowadzenia przez Policję pościgów i zorganizowanych działań pościgowych.
21. Obowiązkowemu badaniu lekarskiemu poddajemy osobę zatrzymaną, jeżeli:
a) od osób postronnych uzyskamy informację, że jest chora na chorobę zakaźną,
b) była ona wcześniej ujęta na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa,
c) dokonujemy zatrzymania penitencjarnego,
d) wykazuje objawy silnego zdenerwowania.
Źródło: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2005 roku w sprawie sposobu postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień Policji.
III. Broń palna i śpb
22. Utracenie broni palnej to:
a) kradzież, zagubienie, przekazanie osobie nieuprawnionej do jej posiadania, zniszczenie umożliwiające identyfikację broni,
b) kradzież, zagubienie, pożyczenie osobie nieuprawnionej, zniszczenie uniemożliwiające identyfikację broni,
c) kradzież, zagubienie, przekazanie osobie nieuprawnionej, zniszczenie uniemożliwiające identyfikację broni,
d) kradzież, zastaw, użyczenie osobie nieuprawnionej, zniszczenie uniemożliwiające identyfikację broni.
Źródło: Zarządzenie Nr 6/2000 KGP z dnia 16 maja 2000 roku w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz. Urz. KGP Nr 4, poz. 38 z późn. zm.)
23. Policjant przeniósł się ze Szkoły Policji w Słupsku do Komendy Miejskiej Policji
w Słupsku. W Komendzie Wojewódzkiej Policji w Gdańsku została mu przydzielona nowa broń palna do celów służbowych tego samego typu. W tej sytuacji policjant do spraw uzbrojenia przed wydaniem broni:
a) sprawdza wiedzę w zakresie budowy danego rodzaju broni oraz jej działania,
b) ma obowiązek wydać broń bez sprawdzania wiedzy policjanta,
c) sprawdza wiedzę policjanta z zakresu znajomości przypadków użycia broni palnej,
d) może wydać broń palną bez sprawdzania wiedzy policjanta.
Źródło: Zarządzenie Nr 6/2000 KGP z dnia 16 maja 2000 roku w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz. Urz. KGP Nr 4, poz. 38 z późn. zm.)
24. Policjant może odstąpić od oddania strzału ostrzegawczego w sytuacji, gdy:
a) wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla mienia,
b) wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego,
c) policjant wykonuje czynności służbowe w terenie o wysokiej zabudowie,
d) policjant wykonuje czynności w ubiorze cywilnym.
Źródło: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej przez policjantów oraz zasad użycia broni palnej przez oddziały i pododdziały zwarte Policji (Dz. U. nr 135, poz. 1152.).
25. Policjant, który oddał strzał ostrzegawczy za sprawcą zamachu na życie ludzkie, dokumentuje ten fakt sporządzając:
a) protokół z użycia broni palnej oraz szczegółową notatkę służbową,
b) zapis w notatniku służbowym oraz raport z użycia broni palnej,
c) zapis w notatniku służbowym oraz raport o uzupełnienie amunicji,
d) zapis w notatniku służbowym oraz notatkę urzędową.
Źródło: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej przez policjantów oraz zasad użycia broni palnej przez oddziały i pododdziały zwarte Policji (Dz. U. nr 7, poz. 58 z 2002r. z późn. zm.)
26. Bezwzględnie zabrania się użycia broni palnej wobec kobiet o widocznej ciąży, starców, osób o widocznym kalectwie, osób których wygląd wskazuje na wiek do trzynastego roku życia, w przypadkach wymienionych w art. 17 ustawy o Policji:
a) 1,3,5,8,
b) 2,4,6,7,9,
c) 6,7,9,
d) 1-3, i 5.
Źródło: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej przez policjantów oraz zasad użycia broni palnej przez oddziały i pododdziały zwarte Policji (Dz. U. nr 135, poz. 1152.).
27. Kierownik jednostki Policji może wyrazić zgodę policjantowi w służbie przygotowawczej na przechowywanie broni palnej krótkiej w miejscu zamieszkania
z powodu:
a) braku całodobowej ochrony jednostki Policji,
b) zamieszkiwania w rejonie niebezpiecznym,
c) w każdej sytuacji może taką zgodę wyrazić,
d) nie ma możliwości udzielenia takiej zgody.
Źródło: Zarządzenie Nr 6/2000 KGP z dnia 16 maja 2000 roku w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz. Urz. KGP Nr 4, poz. 38 z późn. zm.)
28. Kajdanki zespolone przeznaczone do zakładania na ręce i nogi można stosować
w szczególnie uzasadnionych przypadkach, wobec osób:
a) tymczasowo aresztowanych lub skazanych na karę pozbawienia wolności,
b) zatrzymanych podejrzanych o popełnienie zbrodni,
c) tymczasowo aresztowanych lub skazanych,
d) zatrzymanych.
Podstawa: § 6 ust 1c Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 września 1990 r. w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego.
29. Policjant może założyć kajdanki na ręce trzymane z tyłu jeżeli:
a) osoba zatrzymana, podejrzana o popełnienie przestępstwa i jest agresywna,
b) osoba podejrzana jest o popełnienie rozboju i jest agresywna,
c) osoba podejrzana jest o popełnienie rozboju,
d) osoba jest zatrzymana, tymczasowo aresztowana lub skazana.
Podstawa: § 6 ust 1b cytowanego powyżej Rozporządzenia Rady Ministrów.
30. Przerwanie użycia środków przymusu bezpośredniego przez oddział Policji, następuje na rozkaz:
a) dowódcy działań natychmiast po osiągnięciu zamierzonego celu,
b) dowódcy działań po uzgodnieniu ze swoim bezpośrednim przełożonym,
c) dowódcy działań po wcześniejszym uzgodnieniu tej decyzji z dowódcą OPP,
d) komendanta wojewódzkiego Policji lub osoby przez niego upoważnionej.
Podstawa: § 17b ust. 1 cytowanego powyżej Rozporządzenia
31. Paralizatora elektrycznego nie stosujemy w celu:
a) pokonania biernego oporu,
b) obezwładnienia niebezpiecznych zwierząt,
c) odparcia czynnej napaści,
d) przeciwdziałania niszczeniu mienia.
Podstawa: § 8 ust 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 września 1990 r. w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego.
32. Wodne środki obezwładniające można stosować w przypadku:
a) pokonania biernego oporu,
b) zbiorowego zakłócenia spokoju publicznego,
c) udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej,
d) pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa.
Podstawa: § 14 ust 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 września 1990 r. w sprawie określenia przypadków oraz warunków i sposobów użycia przez policjantów środków przymusu bezpośredniego.
33. Środków przymusu bezpośredniego z wyjątkiem chwytów obezwładniających,
nie stosuje się wobec:
a) starców,
b) osób, których wygląd wskazuje na wiek do lat 14,
c) osób upośledzonych,
d) kobiet w ciąży.
Podstawa: § 4 ust. 1 cytowanego powyżej Rozporządzenia.
34. Do badania zasadności, warunków i sposobów stosowania środków przymusu bezpośredniego przez podległych policjantów jest zobowiązany:
a) komendant komisariatu Policji,
b) w każdym przypadku bezpośredni przełożony,
c) kierownik komórki organizacyjnej Policji,
d) kierownik ogniwa patrolowo-interwencyjnego.
Podstawa: § 18 cytowanego Rozporządzenia
IV. Legitymowanie
35. Policjant, który przystępuje do legitymowania zobowiązany jest do:
a) prowadzenia czynności w sposób zakonspirowany i bezpieczny dla siebie,
b) uzyskania zgody dyżurnego jednostki i sporządzenia zapisu w notatniku służbowym,
c) podania swojego stopnia, imienia i nazwiska, a także oddania honoru,
d) podania stopnia, imienia i nazwiska, podstawy prawnej i faktycznej podjętej czynności.
Źródło Rozporządzenie RM z dnia 26.07.2005 w sprawie sposobu wykonywania niektórych uprawnień policjantów - § 2 ust. 1
36. Podmioty, na zlecenie których policjant podejmuje czynność legitymowania, to:
a) ambasady, konsulaty i inne placówki dyplomatyczne,
b) sądy powszechne, kolegia do spraw wykroczeń, agencje ubezpieczeniowe,
c) sądy, prokuratury, organy samorządu terytorialnego,
d) agencje ubezpieczeniowe, komisariaty zamiejscowe.
Źródło :Ustawa o Policji z dn. 06.04.1990r z poźn. Zmianami - art. 14
37. Sierż. Adam Wąs podczas służby patrolowej dokonał legitymowania mężczyzny.
W związku z legitymowaniem policjant ma obowiązek udokumentowania tej czynności poprzez sporządzenie:
a) zapisu w notatniku służbowym,
b) zapisu w notatniku służbowym i raportu,
c) notatki służbowej,
d) notatki urzędowej.
Źródło Rozp. RM z 26.07.2006 - niektóre uprawnienia - § 7.
38. Strona tytułowa notatnika służbowego między innymi powinna zawierać:
stempel nagłówkowy jednostki i podpis osoby wydającej notatnik,
kolejny numer rejestru i parafę osoby wydającej notatnik,
stopień, imię i nazwisko oraz numer identyfikacyjny policjanta, któremu notatnik przydzielono,
stopień, imię i nazwisko oraz numer legitymacji służbowej policjanta, któremu notatnik przydzielono.
Źródło: Wytyczne Nr 2 KGP z 26.06.2007r.
39. Policjant może prowadzić:
jeden notatnik służbowy, a w uzasadnionych sytuacjach drugi,
dowolną ilość notatników służbowych w zależności od potrzeb,
jeden lub dwa notatniki służbowe,
tylko jeden notatnik służbowy.
Źródło: Wytyczne Nr 2 KGP z 26.06.2007r. § 8.
Policjant ustala tożsamość osoby legitymowanej na podstawie:
oświadczenia innej osoby, której tożsamość ustalono na podstawie paszportu,
oświadczenia innej osoby, której tożsamość ustalono na podstawie oświadczenia ustnego,
dokumentu bez zdjęcia legitymowanego,
potwierdzenia danych w KSIP.
Źródło: Rozporządzenie Rady Ministrów z 26 lipca 2005r. - § 4 pkt 5
V. Zatrzymywanie osób
41. W trakcie interwencji w miejscu publicznym policjanci ustalili, że sprawca wykroczenia w postaci uszkodzenia mienia nie ma stałego miejsca pobytu.
W związku z tym powinni :
a) ukarać sprawcę wykroczenia mandatem karnym kredytowanym,
b) zatrzymać sprawcę wykroczenia w celu ukarania go mandatem,
c) zatrzymać sprawcę wykroczenia na podstawie art. 45 § 1 Kpow.
d) wyłącznie pouczyć sprawcę wykroczenia jeżeli okaże się, że nie ma środków do życia.
Źródło: art. 45 § 1 K. p. o W. ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Dz. U nr 132 poz. 1103 i nr 143 poz. 1203 z 2005 r.
42. Jednym z praw osoby zatrzymanej jest wniesienie:
a) zażalenia do prokuratora na czas zatrzymania,
b) zażalenia do sądu na prawidłowość zatrzymania,
c) skargi do prokuratora na sposób przeprowadzenia zatrzymania,
d) w terminie 7 dni skargi na zatrzymanie do sądu.
Źródło: art. 246 § 1 K. p K. ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Dz. U nr 88 poz. 554
43. W czasie interwencji policjanci zatrzymali nieletniego sprawcę czynu karalnego.
W tej sytuacji o zatrzymaniu nieletniego należy niezwłocznie zawiadomić właściwy sąd rodzinny, jednak nie później niż w ciągu:
a) 12 godzin od chwili zatrzymania,
b) 24 godzin od chwili zatrzymania,
c) 48 godzin od chwili zatrzymania,
d) 72 godzin od chwili zatrzymania.
Źródło: Art. 40 Ustawy z dnia 26 października 1982 roku o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. 02.11. 109 z późn. zm.).
44. Osobę zatrzymaną przez Policję poddaje się niezbędnym badaniom lekarskim
w przypadku, gdy:
a) ma widoczne obrażenia ciała,
b) w przeciągu ostatnich trzech miesięcy odbyła leczenie szpitalne,
jest w podeszłym wieku,
jej wygląd wskazuje na wiek poniżej 15 lat.
45. Dominik B. po podjętym pościgu ujął nieznanego mu z nazwiska sprawcę kradzieży z włamaniem do swojego samochodu. W związku z tym pokrzywdzony powinien :
niezwłocznie oddać sprawcę w ręce Policji,
powiadomić Policję i przetrzymywać sprawcę w zamknięciu do czasu ustalenia danych personalnych,
wypuścić sprawcę i powiadomić Policję,
zatrzymać sprawcę do czasu naprawienia szkody a następnie przekazać Policji.
Art. 243 kpk
46. Zatrzymany Karol Lis po wysłuchaniu przysługujących mu praw, zażądał powiadomienia swojej żony o zatrzymaniu. Realizacja tego żądania może nastąpić poprzez:
telefoniczne powiadomienie przez policjanta żony o zatrzymaniu jej męża,
umożliwienie przeprowadzenia przez zatrzymanego bezpośredniej rozmowy telefonicznej z żoną,
umożliwienie bezpośredniego kontaktu z żoną i przeprowadzenie rozmowy
w obecności policjanta,
przekazanie wszystkich informacji na temat zatrzymania sąsiadom z prośbą
o przekazanie tych informacji żonie zatrzymanego.
47. W policyjnej izbie dziecka można umieścić nieletniego sprawcę czynu karalnego:
a) na czas niezbędny do przekazania nieletniego do domu dziecka,
b) do 48 godzin do dyspozycji sądu rodzinnego,
c) na 24 godziny jeżeli został doprowadzony do wytrzeźwienia,
d) do 72 godzin do dyspozycji sędziego rodzinnego.
Źródło : art. 40 ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich Dz. U. nr 11 poz. 109. Komentarz LexPolonica.
48. Cudzoziemiec, wobec którego zachodzą okoliczności uzasadniające wydanie decyzji o wydaleniu, może być zatrzymany na okres nie dłuższy niż:
12 godzin,
24 godziny,
48 godzin,
72 godzin.
Podstawa prawna/źródło |
Kategoria |
Ustawa o cudzoziemcach, art. 101 § 1 |
A |
VI. Przeszukanie
49. Czynność przeszukania należy dokumentować procesowo poprzez:
a) sporządzenie protokołu przeszukania,
b) sporządzenie raportu,
c) sporządzenie protokołu tylko, gdy osoba, u której czynność jest dokonywana zażąda jego sporządzenia,
d) sporządzenie notatki urzędowej, gdy osoba nie wnosi uwag i nie ujawniono poszukiwanych przedmiotów.
Podstawa prawna: art. 143 § 1 ust. 6 kpk i art. 217 § 3 kpk.
50. Policja może przeprowadzić przeszukanie:
a) w celu sprawdzenia, kto zamieszkuje w określonym pomieszczeniu,
b) w celu odebrania paszportu małżonkowi podejrzanego,
c) w budynkach gospodarczych osoby podejrzanej w godzinach nocnych,
d) w kilku mieszkaniach jednocześnie celem wytypowania ewentualnego pasera.
Podstawa prawna: art. 221 § 1 kpk.
51. Przeszukanie osoby należy dokonywać:
a) tylko za pośrednictwem osoby tej samej płci,
b) tylko przez osobę tej samej płci,
c) w miarę możności za pośrednictwem osoby tej samej płci,
d) w miarę możności przez osobę tej samej płci.
Podstawa prawna: art. 223 kpk.
52. Przeszukania pomieszczeń zamieszkałych w porze nocnej można dokonywać:
a) bez ograniczeń,
b) jeżeli są kontynuacją czynności rozpoczętej w porze dziennej,
c) jeżeli takie postępowanie poleci prokurator,
d) jeżeli takie postępowanie poleci sąd.
Podstawa prawna: art. 221 § 2 kpk.
53. Zasadą jest, że przeszukanie pomieszczenia zamieszkałego powinno być przeprowadzone w godzinach:
a) 08.00 - 22.00,
b) 07.00 - 21.00,
c) 06.00 - 22.00,
d) 05.00 - 22.00.
Podstawa prawna: art. 221 § 1 kpk.
54. Jeżeli podczas czynności kontroli osobistej policjant ujawni przedmiot, którego posiadanie jest zabronione, to w sposób procesowy powinno to zostać udokumentowane poprzez:
a) przesłuchanie policjanta ujawniającego i sporządzenie protokołu oględzin,
b) sporządzenie protokołu przeszukania,
c) sporządzenie protokołu zatrzymania rzeczy,
d) obligatoryjne sporządzenie protokołu z kontroli osobistej.
Zarządz. 1426.
VII. PS aspekty interwencji
Psychologiczno-socjologiczne aspekty interwencji policyjnych - 8 pytań
55. Przekształceniu zbiegowiska w tłum sprzyja m.in.:
wysoki poziom zdolności intelektualnych, reaktywność temperamentalna niektórych członków,
reaktywność temperamentalna niektórych członków, niski stopień rozwoju osobowości,
wystarczająca ilość obiektywnych informacji o przyczynach i istocie oglądanego zdarzenia, niski stopień rozwoju osobowości,
wysoki stopień rozwoju osobowości, niewielkie doświadczenie życiowe.
Źródło: Teresa Bielska, Psychologiczne aspekty działań prewencyjnych (wybrane zagadnienia), Szczytno 2004 s. 6
Oprac. podkom. A. Bonus-Dzięgo
56. Prawdopodobieństwo wystąpienia zachowań agresywnych wzrasta gdy:
brak jest bezpośredniej prowokacji,
występują przedmioty kojarzone z agresją,
jest możliwość naśladowania konstruktywnego rozwiązywania konfliktów,
jest możliwość znalezienia satysfakcjonującego wyjścia z trudnej sytuacji.
Źródło: Eliot Aronson, Timothy D.Wilson, Robin M. Alert, Psychologia społeczna, serce i umysł, Poznań 1997 s. 509
Oprac. podkom. A. Bonus-Dzięgo
57. Od osoby udzielającej pomocy poszkodowanym, ofiara oczekuje m.in.:
innowacyjności i przejęcia odpowiedzialności,
poprawy nastroju i reorientacji,
deprecjonowania i inteligencji,
taktu, dyskrecji i kompetencji.
Źródło: Teresa Bielska, Psychologiczne aspekty działań prewencyjnych (wybrane zagadnienia), Szczytno 2004 s. 67-68
Oprac. podkom. A. Bonus-Dzięgo
58. Powiadamiając o śmierci bliskiej osoby policjant nie powinien:
opisywać ze wszystkimi szczegółami nawet drastycznymi jak wyglądała osoba zmarła,
poprosić by osoba powiadamiana usiadła,
poprosić o obecność przy rozmowie innych dorosłych domowników lub inne osoby zaprzyjaźnione, przebywające aktualnie w mieszkaniu,
strofować osoby powiadamianej za okazywanie emocji związanych z przekazywaną wiadomością.
Źródło: (Bielska T., (2004) Psychologiczne aspekty działań prewencyjnych (wybrane zagadnienia), Szczytno.
59. Uraz (PTSD):
pojawia się tylko u osób nadpobudliwych,
jest związany z sytuacją po użyciu broni przez policjanta,
zawsze pojawia się po użyciu broni, nawet na strzelnicy,
jest krótkotrwałym, złym samopoczuciem policjanta
Źródło: (Bielska T., (2007), Wprowadzenie do psychologii. Aspekty policyjne, Szczytno)
VIII. Konwojowanie
60. Podczas konwoju osoby tymczasowo aresztowanej, z sądu do aresztu śledczego konwojowany podjął próbę samobójstwa. W tej sytuacji dowódca konwoju niezwłocznie po zakończeniu czynności na miejscu wydarzenia nadzwyczajnego, zobowiązany jest sporządzić:
raport,
szczegółową notatkę służbową,
meldunek,
notatkę urzędową.
Źródło: § 43 ust. 1 pkt. 4 Zarządzenia nr 360 KGP z dnia 26 marca 2009 r. (Dz. Urz. z 2009 r. Nr 6 poz. 29 z późn. zm.).
61. Podczas konwoju osoby tymczasowo aresztowanej z Sądu do Aresztu Śledczego, nieznani sprawcy usiłowali uwolnić konwojowanego. W tej sytuacji dowódca konwoju obowiązany jest niezwłocznie powiadomić:
naczelnika Wydziału Konwojowo-Ochronnego,
dyżurnego jednostki Policji, która realizuje konwój,
dyżurnego Komendy Wojewódzkiej Policji, na terytorium której doszło do zdarzenia,
dyżurnego jednostki organizacyjnej Policji, na której terytorialnym zasięgu działania nastąpiło wydarzenie nadzwyczajne.
Źródło: § 43 ust. 1 pkt. 1 Zarządzenia nr 360 KGP z dnia 26 marca 2009 r. (Dz. Urz. z 2009 r. Nr 6 poz. 29 z późn. zm.).
62. Dowódca konwoju może odstąpić od wykonywania konwoju jeżeli:
podczas przejmowania osoby konwojowanej ujawniono nieznane wcześniej okoliczności mogące mieć negatywny wpływ na prawidłowy przebieg konwoju,
osoba konwojowana odmówiła podania swoich danych osobowych,
osoba konwojowana zamieszkuje w innym województwie niż znajduje się komórka konwojowa wyznaczona do konwojowania,
z planu konwoju wynika, że będzie on trwał dłużej niż 10 godzin.
Źródło: § 10 ust. 1 pkt. 1 Zarządzenia nr 360 KGP z dnia 26 marca 2009 r. (Dz. Urz. z 2009 r. Nr 6 poz. 29 z późn. zm.).
63. Decyzję o liczbie konwojentów wykonujących konwój podejmuje:
kierownik komórki organizacyjnej Policji realizującej konwój,
policjant wytypowany do konwoju,
wyłącznie naczelnik prewencji w KWP lub KMP,
najstarszy stopniem policjant uczestniczący w konwoju.
Źródło: § 6 ust. 4 Zarządzenia nr 360 KGP z dnia 26 marca 2009 r. (Dz. Urz. z 2009 r. Nr 6 poz. 29 z późn. zm.) zmiana - Zarządzenie nr 1471 KGP z dnia 3 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.KGP.09.16.83).
IX. Pomoc i asysta post. Egzem.
64. Czynność egzekucyjna w rozumieniu ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji to wszelkie działania zmierzające do zastosowania lub zrealizowania środka egzekucyjnego podejmowane przez:
a) organ egzekucyjny,
b) egzekutora,
c) zobowiązanego ,
d) wierzyciela.
Źródło: art. 1a pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Dz.U. 2005 Nr 229 poz. 1954 ze zm.
65. Egzekutorem w rozumieniu ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji jest pracownik:
a) Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracj,i wyznaczony do dokonywania czynności egzekucyjnych,
b) organu egzekucyjnego wyznaczony do dokonywania czynności egzekucyjnych,
c) pracownik organu egzekucyjnego wyznaczony do dokonywania czynności procesowych w administracji,
d) administracji samorządowej wyznaczony do ściągania długów.
Źródło: art. 1a pkt 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Dz.U. 2005 Nr 229 poz. 1954 ze zm.
66. Przepisy służbowe przewidują udzielenie pomocy organom egzekucyjnym
w przypadkach:
a) zawsze, gdy osobą stawiającą opór przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych jest wojskowy,
b) natrafienia na opór osoby, która uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie egzekucji,
c) przeprowadzenia egzekucji w obrębie budynków lub pomieszczeń zajmowanych przez policję,
d) w każdym przypadku, jeżeli egzekucja przeprowadzona jest w porze nocnej w godzinach 22.00 - 6.00.
Źródło: § 3 ust. 2, pkt 1 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 sierpnia 2001 r. Dz.U. 01.101.1106
67. Grzywna w celu przymuszenia to:
a) środek egzekucyjny obowiązków o charakterze niepieniężnym,
b) środek egzekucyjny obowiązków o charakterze pieniężnym,
c) inna nazwa mandatu karnego w postępowaniu administracyjnym,
d) środek karny stosowany w postępowaniu egzekucyjnym.
Źródło: ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Dz.U. 2005 Nr 229 poz. 1954 ze zm.
68. Poborca skarbowy to:
a) inna nazwa komornika sądowego,
b) pracownik organu egzekucyjnego wyznaczony do egzekwowania obowiązków
o charakterze niepieniężnym
c) osoba nadzorująca skarbowe postępowanie egzekucyjne,
d) pracownik organu egzekucyjnego wyznaczony do egzekwowania obowiązków
o charakterze pieniężnym.
Źródło: ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Dz.U. 2005 Nr 229 poz. 1954 ze zm.
X. Kwalifikacja zdarzeń i postępowanie
69. Sprawca w wieku lat 16, który kradnie drzewo z lasu o wartości 70 złotych,
popełnia:
a) przestępstwo kradzieży cudzej rzeczy ruchomej z art. 278 § 1 kk,
b) czyn karalny w rozumieniu Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich określony
jako wykroczenie w art. 120 § 1 kw,
c) nie popełnia czynu karalnego,
d) wykroczenie z art. 119 § 1 kw.
70. Kierujący rowerem po drodze wewnętrznej, który posiada we krwi stężenie alkoholu
0,25 promila:
a) popełnia przestępstwo art. 178a § 1 kk
b) popełnia przestępstwo art. 178a § 2 kk
c) popełnia wykroczenie z art. 87 kw
d) nie popełnia czynu zabronionego pod groźbą kary
Źródło: art. 87 § 1 i 2 Ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks Wykroczeń Dz.U. 2010.46.275 ze zm.
71. Postępowanie przygotowawcze wszczyna się jeżeli:
istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa,
o fakcie popełnienia przestępstwa zawiadomił wyłącznie pokrzywdzony,
istnieją przesłanki do zastosowania środka zapobiegawczego,
należy sprawdzić fakty podane w zawiadomieniu o przestępstwie.
(art. 303 K.p.k.)
72. Zabrania się sprzedaży i podawania napojów alkoholowych:
a) osobom w stanie po użyciu alkoholu,
b) osobom do lat 17,
c) na kredyt lub pod zastaw,
d) chorym psychicznie.
Zgodnie z Ustawą z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi,
73. Warunkiem odpowiedzialności za przestępstwo składania fałszywych zeznań lub zatajenia prawdy jest:
aby przyjmujący zeznanie sporządził z tej czynności protokół przesłuchania podejrzanego,
aby przyjmujący zeznania uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe oskarżenie,
aby przyjmujący zeznanie, uprzedził przesłuchiwanego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie,
aby przesłuchiwany umyślnie oskarżał inną osobę o popełnienie przestępstwa albo przestępstwa skarbowego.
Podstawa: (art. 233 § 2 kk)
74. Pozwolenia na broń nie wymaga się w przypadku posiadania broni:
a) palnej wytworzonej przed rokiem 1850 lub replikę tej broni,
b) alarmowej o kalibrze do 9 mm,
c) cięciwowej w postaci kusz,
d) broni sportowej.
Źródło: Zgodnie z Ustawą z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji Dz. U. 2004 r. Nr 52 poz. 525,Art. 11 pkt.1
75. Podstawową formą procesowego utrwalenia ustnego zawiadomienia o przestępstwie jest:
notatka urzędowa,
protokół,
notatka służbowa,
zapis w notatniku słuzbowym.
Podstawa prawna/źródło |
Kategoria |
Art. 143 § 1 pkt 1 kpk |
B |
Przestępstwo wypadku w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym może być
popełnione:
tylko umyślnie,
tylko nieumyślnie,
umyślnie lub nieumyślnie,
umyślnie, a nieumyślnie, gdy ustawa tak stanowi.
Źródło: art. 177 § 1 kk
77. Dowód osobisty wydany osobie, która nie ukończyła 18 roku życia, jest ważny:
a) 5 lat od daty jego wydania,
b) 10 lat od jego wydania,
c) do ukończenia 21 roku życia,
d) 3 lata od daty jego wydania.
Źródło: Zgodnie z Ustawą z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych Dz. U. 2006 r. Nr 139 poz. 993 Art. 36 ust.2 w/w ustawy
78. Naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza publicznego zachodzi, gdy czyn ten nastąpi:
wyłącznie podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariusza publicznego,
tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych przez funkcjonariusza publicznego,
podczas lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych przez funkcjonariusza publicznego,
w każdym czasie, kiedy pokrzywdzonym jest funkcjonariusz publiczny.
Art. 222 kk
79. Wykroczenie zakłócenia porządku publicznegojest wykroczeniem:
materialnym,
formalnym,
formalno-materialnym,
bezskutkowym.
art. 51 kw
80. W toku postępowania przygotowawczego podejrzany obowiązany jest:
złożyć wyjaśnienia zgodnie z prawdą,
odmówić składania wyjaśnień,
poddać się okazaniu,
korzystać z pomocy obrońcy.
art. 74 § 2 pkt 1 K.p.k.
XI. Pomoc przedmedyczna
81. Od czego rozpoczniesz resuscytację krążeniowo oddechową u dzieci?
a) od 15 uciśnięć klatki piersiowej,
b) od 2 oddechów ratowniczych,
c) od 30 uciśnięć klatki piersiowej,
od 5 oddechów ratowniczych.
Źródło - Juliusz Jakubaszko, ABC resuscytacj, Górnicki wydawnictwo Medyczne, 2006, s. 50
82. Jeżeli stosujesz wyłącznie uciśnięcia klatki piersiowej bez wentylacji to ich częstotliwość na minutę powinna wynosić:
a) 100,
b) 30,
c) 15,
d) 5.
Źródło - Wytyczne 2005 Resuscytacji Krążeniowo Oddechowej, s.16
83. W przypadku otwartej rany klatki piersiowej zastosujesz u poszkodowanego opatrunek:
a) hydrożelowy,
b) jałowy,
c) uszczelniający,
d) uciskowy.
Źródło - Juliusz Jakubaszko, ABC postępowania w urazach, Górnicki wydawnictwo Medyczne, 2003, s. 22
XII. Ruch drogowy
84. Zadaniami wymagającymi wiedzy specjalistycznej zastrzeżonymi dla policjanta ruchu drogowego mającego odpowiednie przeszkolenie zawodowe są :
kontrola przewozu towarów niebezpiecznych i kontrola stanu technicznego pojazdów silnikowych,
zatrzymywanie praw jazdy i dowodów rejestracyjnych,
kontrolowanie pojazdów w ruchu drogowym,
wszystkie czynności na miejscu zdarzeń drogowych.
Źródło: Zarządzenie nr 609 Komendanta Głównego Policji z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie sposobu pełnienia służby na drogach przez policjantów (Dz. Urz. nr 13, poz. 100). § 4
85. Policjant ma prawo zatrzymać prawo jazdy za pokwitowaniem, jeżeli:
stwierdzi niezgodność miejsca zamieszkania kierującego z wpisem w jego prawie jazdy
kierujący pojazdem przekroczył liczbę 20 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego w przypadku posiadania uprawnień od 15 miesięcy,
kierujący znajduje się w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu,
kierujący nie posiada przy sobie potwierdzenia opłacenia składki OC.
Źródło Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym ( jednolity tekst ustawy Dz. U. nr 108/2005 poz. 908 z późn. zm.) art. 135
86. Kierujący pojazdem widząc przed sobą kierującego samochodem marki VW Golf, sygnalizującego lewym kierunkowskazem zamiar skrętu w lewo ale jadącego przy prawej krawędzi jezdni, powinien zastosować zasadę :
hierarchiczności,
sygnalizacji,
ograniczonego zaufania,
szczególnej ostrożności.
87. Do pojazdu policyjnego uczestnik ruchu może być wpuszczony tylko w razie :
opadów atmosferycznych,
okazania przebiegu zarejestrowanego wykroczenia,
dokonywania sprawdzenia w systemie informatycznym,
niskiej temperatury powietrza.
Źródło: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lipca 2008r. w sprawie kontroli ruchu drogowego (Dz. U. Nr 132 poz. 841 ). § 4
88. Osoba niepełnosprawna o obniżonej sprawności ruchowej, kierująca pojazdem samochodowym aby nie stosować się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju powinna:
posiadać przy sobie orzeczenie lekarskie o inwalidztwie,
nakleić na tylnej szybie symbol inwalidy „niebieski wózek na białym tle”,
umieścić kartę parkingową za przednią szybą pojazdu samochodowego w sposób umożliwiający jej odczytanie,
posiadać przy sobie legitymację inwalidzką.
Źródło: Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym ( jednolity tekst ustawy Dz. U. nr 108/2005 poz. 908 z późn. zm.) art. 8.
XIII. Prawa człowieka i etyka
89. Państwo może wprowadzić ograniczenia praw człowieka:
każdym aktem prawnym,
ustawą, rozporządzeniem i dyrektywą,
tylko ustawą,
tylko rozporządzeniem.
Źródło : art. 31 ust.3 Konstytucji RP z d. 02 kwietnia 1997r. (Dz.U. Nr 78 poz.483)
90. Dyskrecja zawodowa w kontekście służby policjanta w Polsce oznacza:
przestrzeganie tajemnicy państwowej,
unikanie wykorzystania informacji służbowych do celów prywatnych,
przestrzeganie tajemnicy państwowej i służbowej,
zachowanie tajemnicy w odniesieniu do informacji mogących zaszkodzić społecznie pojętemu dobru służby lub dobremu imieniu innych osób.
Źródło: Zarządzenie nr 805 komendanta głównego Policji z dnia 31.12. 2003 r.
Oprac. mł. insp. dr Andrzej Pawłowski
91. Która z ogólnych zasad etycznych jest fundamentem zasady etyki zawodowej
policjanta poświęconej problematyce korupcji ?
zasada bezstronności,
zasada uczciwośc,
zasada lojalności wobec konstytucyjnych organów RP,
zasada dyskrecji.
Źródło: Zarządzenie nr 805 komendanta głównego Policji z dnia 31.12. 2003 r.
XIV. KK - prewencja
92. Policjant, którego skierowano do zabezpieczenia miejsca zdarzenia, o podjętych tam czynnościach natychmiast informuje:
prokuratora,
bezpośredniego przełożonego,
prokuratora lub dyżurnego jednostki,
dyżurnego jednostki.
źródło: Zarządzenie nr 1426 Komendanta Głównego Policji z 23. 12. 2004r. w sprawie metodyki wykonywania czynności dochodzeniowo-śledczych przez służby policyjne wyznaczone do wykrywania przestępstw i ścigania ich sprawców
93. Czynności zmierzające do zbierania informacji o zdarzeniu, osobach i przedmiotach związanych ze zdarzeniem obejmują:
zabezpieczenie śladów przed niekorzystnym wpływem warunków atmosferycznych, zorganizowanie zasadzki i pułapki kryminalistycznej, ustalenie wyglądu sprawcy,
ustalenie źródeł informacji (np. świadków zdarzenia), wyglądu sprawcy oraz cech przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub użytych do popełnienia przestępstwa,
penetrację terenu oraz podjęcie działań pościgowych, ustalenie rysopisu sprawcy oraz świadków zdarzenia,
ochronę śladów przed zniszczeniem lub przemieszczeniem, ustalenie cech przedmiotów pochodzących z przestępstwa, organizowanie i kierowanie akcją ratunkową.
źródło: Zarządzenie nr 1426 Komendanta Głównego Policji z 23. 12. 2004r. w sprawie metodyki wykonywania czynności dochodzeniowo-śledczych przez służby policyjne wyznaczone do wykrywania przestępstw i ścigania ich sprawców
94. Regulacja prawna prostytucji w Polsce określa:
odpowiedzialność karną osób korzystających z usług prostytutki,
odpowiedzialność karną osób eksploatujących prostytucję,
odpowiedzialność karną prostytutki w razie udowodnienia jej prostytuowania się,
system prawa nie ingeruje w czyny i działalność związaną z prostytucją.
Ustawa Kodeks Karny z dnia 6.06.1997r. art. 203,204
95. Przejawami demoralizacji nieletnich są:
systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego, udział w grupach przestępczych, naruszanie zasad współżycia społecznego,
alkoholizowanie się, brak postępów w nauce, kłopoty rodzinne,
zażywanie środków zastępczych, nieumiejętność radzenia sobie z problemami, wandalizm,
uporczywe uchylanie się od nauki, uczestnictwo w grupach nieformalnych, nieumiejętność adaptacji w środowisku rówieśniczym.
Źródło: Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich z dnia 26.10.1982, art.4
XV. Schengen
96. W rozumieniu KWS cudzoziemcem jest:
każda osoba nie będąca obywatelem państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej,
każda osoba nie będąca obywatelem Europy,
obywatele państw kandydujących do członkostwa w UE,
obywatele państw kandydujących do członkostwa w SIS.
źródło: KONWENCJA WYKONAWCZA DO UKŁADU Z SCHENGEN z dnia 14 czerwca 1985 roku, artykuł 1
97. Funkcjonariusze prowadzący obserwację transgraniczną zobowiązani są do przestrzegania:
prawa wewnętrznego państwa, na terytorium którego prowadzone są działania,
tylko prawa wspólnotowego,
prawa wewnętrznego państwa, na terytorium którego rozpoczęto obserwację transgraniczą,
norm zwyczajowych ustalonych w ramach wzajemnej współpracy.
źródło: KONWENCJA WYKONAWCZA DO UKŁADU Z SCHENGEN z dnia 14 czerwca 1985 roku, artykuł 40, punkt 3, lit.a
98. Przykładem lądowej granicy zewnętrznej Obszaru Schengen jest:
granica polsko - ukraińska,
granica polsko - niemiecka,
granica polsko - czeska,
granica polsko - słowacka.
źródło: KONWENCJA WYKONAWCZA DO UKŁADU Z SCHENGEN z dnia 14 czerwca 1985 roku, artykuł 1
XVI. Historia Policji
99. Proszę wskazać datę utworzenia Policji Państwowej:
7 października 1939,
24 lipca 1919,
6 kwietnia 1990,
7 października 1945.
Źródło:
Misiuk A. „Instytucje policyjne w Polsce. Zarys dziejów od X wieku do współczesności” Szczytno 2006 r.
Oprac. podkom. Bartosz Rykowski
Jak nazywała się polska formacja policyjna utworzona przez Niemców
w Generalnym Gubernatorstwie?
Policja Polska
Polska Policja Porządkowa
Policja Municypalna
Policja Miejska
Źródło:
Misiuk A. „Instytucje policyjne w Polsce. Zarys dziejów od X wieku do współczesności” Szczytno 2006 r.
Oprac. podkom. Bartosz Rykowski