„Nie karć mnie Panie"

Ps 6

Cele lekcji

Uczeń powinien:

• wiedzieć, jak postępuje Pan Bóg wobec człowieka przepraszającego za grzech;

• umieć wskazać postacie Starego Testamentu, które przepraszały Boga za popełnione zło;

• umieć przeprosić Pana Boga i bliźnich za popełniony grzech.

Metody

„harmonijka", praca z podręcznikiem, piosenka

Środki dydaktyczne:

kartki A3 lub odpowiedniej wielkości arkusze szarego papieru, pisaki, podręcznik ucznia, magnetofon, kaseta z muzyką refleksyjną

Przebieg lekcji:

1. Modlitwa rozpoczynającą lekcje może być jeden z tekstów Pisma Świętego zamieszczony w okienku biblijnym.

2. Dzielimy uczniów na 5 - 7 grup. Każdy zespół otrzymuje arkusz papieru z wypisanym u góry jednym z pytań (katecheta może wybrać spośród zaproponowanych poniżej pytań te, na które pragnie uzyskać od uczniów odpowiedź):

• Kogo najczęściej krzywdzi mój grzech?

• Jak reagują ludzie, wobec których popełniłem zło?

• W jaki sposób mogę przeprosić za uczynione zło?

• Dlaczego przepraszam?

• Co skłania mnie do przeproszenia?

• Co czuję, gdy uświadamiam sobie uczynioną komu ś krzywdę?

• Kto jest dla mnie przykładem osoby przepraszającej?

Zadaniem grupy jest napisanie u dołu strony odpowiedzi na postawione pytanie, a następnie zagięcie kartki pod spód tak, aby odpowiedź nie była widoczna dla pozostałych grup. Arkusz przekazujemy następnej grupie, która wykonuje te same czynności, co zespół pierwszy. W taki sposób postępujemy do momentu, aż arkusz nie powróci do grupy macierzystej. Wtedy w wyznaczonej kolejności odczytujemy odpowiedzi na poszczególne pytania.

3. W podsumowaniu zwracamy uwagę na zło, krzywdę, jaką popełnia człowiek wobec Boga i bliźniego. Gdy uświadomi ją sobie i przeprosi tych, których skrzywdził, wraca do przyjaźni z Bogiem i ludźmi. Pan jako miłosierny i kochający Ojciec przebacza mu. Przykładem osób ze Starego Testamentu, w życiu których możemy zauważyć postawę przeproszenia za popełnione zło, jest Mojżesz i król Dawid. Ten ostatni słowa prośby o przebaczenie zawarł w psalmach. Poprzez nie zwraca się do Boga, ufając Jego miłosierdziu.

4. Prosimy, by uczniowie w ciszy, indywidualnie przeczytali psalmy zamieszczone w podręczniku w bloku biblijnym, a następnie wybrali ten, który w szczególny sposób jest im bliski.

5. W chwili ciszy, której może towarzyszyć muzyka refleksyjna, zastanawiają się, za które czyny powinni przeprosić Boga i bliźnich. Na zakończenie refleksji jeszcze raz czytają słowa wybranego przez siebie psalmu.

6. Zachęcamy do codziennego, wieczornego rachunku sumienia, połączonego z odmówieniem jednego z psalmów zamieszczonych w podręczniku lub odnalezionych w Piśmie Świętym.

7. Śpiewamy piosenkę: „Przepraszam Cię, Boże" (tekst znajduje się w podręczniku w bloku refleksyjnym).

1