Rozprawka: Człowiekowi najbardziej potrzebny jest drugi człowiek.
Człowiekowi najbardziej potrzebny jest drugi człowiek. Każdy potrzebuje bliskości i potrzebuje czuć się komuś potrzebnym.
Człowiek jest istotą społeczną i potrzebuje innych ludzi. Potrzebuje kochać i być kochanym. Dzięki bliźniemu możemy poznać najwspanialsze uczucie, takie jak przyjaźń czy miłość. Nie ulega wątpliwości, że obecność innego człowieka w naszym życiu jest największym szczęściem, a jego brak - największym bólem. Trzeba żyć dla ludzi, a tymczasem wielu dąży przede wszystkim do zrobienia kariery bądź sławy. W ich życiu nie ma miejsca dla przyjaciół, co w rezultacie doprowadza do najboleśniejszego doświadczenia ludzkiego życia, mianowicie do samotności.
Jako pierwszy argument przytoczę dzieło Antoniego De Saint - Exupery'ego pt. „Mały Książe”. Tytułowy bohater był w stanie opuścić swoją planetę w poszukiwaniu przyjaciół, ponieważ czuł się osamotniony. Gdy przebywa na Ziemi zaprzyjaźnia się z pilotem, „oswaja” lista, troszczy się o nich i nie chce, aby cierpieli podczas rozstania. Pobyt na Ziemi nauczył go patrzeć na innych sercem, gdyż, jak powiedział mu lis, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Zdał sobie sprawę, że jego róża ma dla niego większe znaczenie niż te, spotkane na Ziemi, ponieważ było jego różą, był za nią odpowiedzialny.
Niewątpliwie potwierdzeniem tezy jest dramat Williama Szekspira „Romeo i Julia”, gdzie bohaterowie, mimo przeciwieństw losu, postanowili na zawsze być razem. Oboje kochanków wierzyło, że szczęście znajda jedynie przy swoim boku. Nie umieli wyobrazić sobie życia bez siebie. Dla miłości byli w stanie zrobić naprawdę wszystko. Gdy byli oddzielnie, tęsknili za sobą i wyczekiwali następnego spotkania. Nawet wojna ich rodzin nie była wystarczającą przeszkoda na drodze rosnącemu między nastolatkami uczucie. Romeo, był w stanie popełnić samobójstwo, ponieważ wiedział, że nie zazna w życiu szczęścia nie mając przy sobie ukochanej Juli. Sądzę, że autor świetnie ukazał to, że człowiekowi potrzebny jest bliźni do darzenia go miłością i czerpania tego uczucia od niego.
Przedstawione argumenty wydają się z całą pewnością potwierdzać tezę, że człowiek potrzebuje innego człowieka, najbardziej na świecie. Nasze życie bez bliźniego byłoby smutne, szare, ponure, a żadna rzecz nie sprawiałaby radości, gdyż nie mielibyśmy się z kim nią dzielić. Śmiało można wyciągnąć wniosek, że to właśnie człowiek powinien zajmować pierwsze miejsce na naszym planie życia.