Księga Sędziów
Po śmierci Jozuego Izraelici pytają Boga, kto z nich ma walczyć z Kananejczykami. Bóg wybiera Judę. Juda zabiera ze sobą brata, Symeona. Mężczyźni dzielnie walczą, zabijają dziesięć tysięcy ludzi. Udaje się także pojmać króla Bezeku (odcinają mu kciuki rąk i stóp). Synowie Judy zdobywają Jerozolimę; ruszają na Kananejczyków zamieszkujących Nageb i Szefelę. Kolejno wyruszają przeciw mieszkańcom Hebronu i Debiru. Kirat oddaje swoją córkę Aksę za żonę w zamian za zdobycie Kiriat- Seferu.
Synowie Kenity wyruszają z synami Judy i osiedlają się w nagebie koło Arad. Symeon i Juda ruszają na Kananejczyków zamieszkujących Sefat. Miasto zostaje obłożone klątwą.
Pokolenie Józefa udaje się do Bestel. Człowiek wskazujący drogę wejścia do miasta zostaje uratowany wraz z rodziną, podczas gdy cała ludność zostaje wymordowana. Mężczyzna zakłada miasto Luz.
Manassesowi nie udało się podbić terenów należących do Kananejczyków. Część ludności z podbitych terenów nie została wypędzona, lecz skazana na roboty przymusowe.
Anioł ostrzega izraelitów przed zawieraniem układów z Kananejczykami. Lud składa Bogu ofiarę, a miejsce nazwano Bokim.
Jozue umiera mając 110 lat. Jego potomkowie obejmują we władanie dzielnice nowych terenów.
Izraelici odwrócili się od Boga, służyli Baalom i czcili ich bogów. Bóg odwrócił się od ludu.
Bóg powołał sędziów, aby wybawili lud izraelitów z uścisku. Jednak to nie pomaga w nawróceniu.
Bóg wybiera ludność i wystawia ją na próbę. Społeczność żyje pośród obcych ludów i nie poddaje się ich wpływom religijnym.
Sędzia Otniel wywalczył pokój na czterdzieści lat, do swojej śmierci.
Ehud. Izraerlici prezz 18 lat Słuzyli Egolowi, później Pan zsyła Ehuda. Ehud zabija Egola i zyskuje władzę na 80lat.
Szamgar. Jemu udało się zabić 60 filisynów.
Po śmierci Ehuda izraelici znów są uciskani, tym razem przez Jabina.
Debora to żona Lappidota, prorokini rządząca Izraelem. Debora towarzyszy swojemu ludowi w wyprawie, kiedy jest o to proszona. Wyprawie przewodniczy Barak, który wygrywa bitwę z Sierrą przy pomocy Debory.
Cheber Kenita oddzielił się od rodu Kaina, mieszkał w samotnym namiocie.
Pieśń Debory i Baraka opowiada o udziale Boga w zwycięstwie izraelitów.
Madianici przejęli władzę nad izraelitami ponieważ ci czynili ,,to co złe w oczach Pana”. Wystąpienie proroka - ważne, do przeczytania. Słowa proroka zawarte w dekalogu. (tj. ,,Oto ja was wyprowadziłem z Egiptu i ja was wywiodłem z domu niewoli. Ja was wybawiłem z rąk Egipcjan i z rąk tych wszystkich, którzy was uciskali.”)
Anioł objawia się Geodenowi i udziela odpowiedzi na nurtujące pytania (Dlaczego Bóg wybawiając izraelitów oddał ich w ręce Medianitów). Anioł uświadamia Geodenowi jego moc sprawczą, Gedeon buduje ołtarz na cześć Pana.
Pan nakazał Gedonowi zniszczyć ołtarz Baala i zbudować ołtarz na skale. Gedon, syn Joasza zniszczył ołtarz Baala w nocy. Rano ludność doszła jednak do prawdy i kazała Joaszowi wyrzucić syna z miasta. Jednak Joasz zauważa, że nikt nie powinien bronić Baala, a kto to robi, musi zginąć. Od tej pory nazywano Gedona Jerubaal, mówiąc, że Baal powinien z nim walczyć, bo jest niszczycielem jego ołtarzy.
Gedon chcąc sprawdzić, czy faktycznie Bóg wybrał go na wybawiciela Izraelitów prosi Boga, by sprawił, że rano runo rozłożone na klepisku będzie mokre (w przeciwnym razie Gedon uzna, że nie jest wybrany przez Pana). Gedon przekonuje się, że runo jest mokre. Kolejnego dnia prosi, by runo pozostało suche, podczas, gdy trawa będzie mokra; co również się spełnia.
Gedon wybiera się na wyprawę. Okazuje się, że jego lud jest zbyt liczny, więc Bóg wybiera mężów mających podążać za Gedonem. Mianowicie rozkazuje mężczyznom pić wodę: ci, którzy chłeptają wodę językiem mają zostać przy Gedonie, reszta zostaje odprawiona do domu.
Gedon kazał zrobić wojownikom wileki hałas. Medianci sądzili, że są okrążeni przez ogromne wojsko i uciekli.
Gedon dowodząc całym już wojskiem do końca pokonuje swoich wrogów. Gedon umiera w szczęśliwej starości, pochowany w grobie ojca, Jonasza. (Po Gedeonie nastąpili Abimelek, Tola, Jair, Jefte, Ibsan, Elon i Abdon.) Po śmierci Gedona izraelici odwracają się od Pana.
Amibelek zdobywa władzę wśród izraelitów. Jotam, brat Amibeleka ostrzega ludność przed bratem, po czym ucieka z obawy przed jego gniewem. Amibelek sprawuje władze przez trzy lata. Później prowadzi bój z Sychem, który kończy się mordem tysiąca mieszkańców Migdal-Sychem.
Amibelek zostaje przebity mieczem przez swojego giermka (sam prosi by go dobić, ponieważ umiera od uderzenia w czaszkę którego dokonała kobieta; Amibelek nie chce być zabity przez kobiete).
Tola, z pokolenia Issachara jest kolejnym panującym nad izraelitami. Jego rządy trwały 23 lata. Jair jest panującym przez 22lata.
i 12. Wśród izraelitów władzę sprawują: Jefte, Ibsan, Elon i Abdon.
Kolejną ważną postacią jest Samson. Był to młodzieniec niezwykłej siły,której źródłem były długie włosy. Bóg obiecał mu, że dopóki ich nie zetnie, będzie mógł korzystać z tej siły. Dzięki temu mógł pobić nękających Izrael Filistynów.
Samson wybiera sobie za zonę Filistynkę, mieszkankę Timny. Samson ma tradycyjne, 7-dniowe wesele z trzydziestoma towarzyszami. Niestety żona Samsona zdradza tajemnicę zagadki którą Samson przedstawił swoim towarzyszom. Samson morduję mężczyzn i wydaję żonę najbliższemu z towarzyszy.
Samson ostatecznie odrzuca Filistynkę iż dobywa tereny należące do jej ludu.
Samson ponownie się ożenił. Tym razem zDalilą, która także była Filistynką. Dalila namówiona przez swoich rodaków ms dowiedzieć się jaki jest sekret siły Samsona. Po nieudanych próbach w końcu dochodzi do prawdy, Filistyni ścinają Samsonowi włosy. Samson zostaje uwięziony przez Filistynów.
Po jakimś czasie włosy odrastają i Samson prosi, by mógł wziąć udział w uczcie wydawanej na cześć króla Filistynów. Król się zgodził, gdyż chciał, aby Samson ( któremu wykłuto oczy) zabawiał jego gości. W czasie uczty Samson podszedł do głównego filaru sali, naparł na niego z całej siły i ją zawalił, przez co zabił zgromadzonych w niej gości.
i 18.
Rozdziały 17 i 18 świadczą o wielkiej anarchii kultu wśród Izraelitów i podkreślają zasadnicze przesłanie Księgi Sędziów - lud izraelitów odnosi sukcesy tylko wtedy gdy żyje w zgodzie z Panem.
Syn przyznaje matce, że ukradł jej pieniądze. Kobieta uznaje, że syn jest błogosławionym, ponieważ chce zwrócić matce łup. Kobieta każe przetopić srebrniki w figurkę na cześć syna. (!)
Lewita z pokolenia Efraima wziął sobie za żonę pewną kobietę. Kobieta poprosiła go, aby udał się do domu jej ojca, aby ten mógł poznać zięcia. Była to daleka podróż i zajęła cały dzień. Ojcu żony tak bardzo się zięć spodobał, że starał się go zatrzymać u siebie jak najdłużej. W końcu jednak Lewita odmówił dalszego pozostawania u teścia i wraz z żoną i sługą udał się w drogę tuż poobiedzie. W drodze zaskoczyła go noc, a ze miał blisko do Gibea postanowił tam przenocować. Tam znalazł dobrego człowieka, który pozwolił mu przenocować. Beniaminici jednak dowiedzieli się o przybyszu i chcieli go zabić. Człowiek u którego przebywał Lewita obronił go, jednak ostatecznie żona przybysza została wydanaw ręce Beniaminitów. Ci postąpili z nią tak brutalnie, że nad ranem zmarła.
Lewita udał się do wszystkich pokoleń Izraela, aby opowiedzieć o swojej tragedii. Izraelici wyruszyli na wojnę przeciwko Beniaminitom. Ci ostatecznie przegrali i zostali prawie zupełnie wytępieni. Pozostało tylko kilkuset mężczyzn, którym udało się schronić na pustyni.
Wszyscy mężczyźni w Izraelu przysięgli, iż nie dadzą swojej córki za żonę Beniaminicie. Beniaminici porywają więc dziewczęta z Szilo, które uczestniczyły w święcie pańskim, by nie zakończyć żywota pokolenia. Tym sposobem mężczyźni izraelscy nie łamią przysięgi, bo nie zgodzili się na darowanie córek Beniaminitom, a ci nie zniknęli z kręgów Izraela.