Co ty właściwie robisz?

© Copyright by Andy Kirby 1992. Authorized translation from the English language edition published by Gower Publishing Limited

© Copyright for the Polish edition by Oficyna Ekonomiczna, Oddział Polskich Wydawnictw Profesjonalnych Sp. z o.o. 2003

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”).

1

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”)

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”).

Uczestnicy przedstawiają się sobie nawzajem, dodając słowa zaczynające się na pierwszą literę ich imienia.

Zapoznawanie się.

Niepotrzebne.

5 minut.

1. Poproś uczestników, by stanęli w kole, i zaproponuj ćwiczenie, które pomoże im w zapamiętaniu imion kolegów.

2. Każdy powinien przedstawić się, używając słowa, które zaczyna się na taką samą literę jak jego imię. Podaj przykład z własnym imieniem (np. „Mam na imię Andrzej i jestem ambitny”). Określenie zaczynające się na pierwszą literę imienia nie musi być prawdziwą cechą osoby.

3. Poproś o rozpoczęcie gry ochotnika.

Ćwiczenie to dobrze jest przeprowadzić na początku drugiego dnia kursu oraz w sytuacji, gdy do grupy dołącza nowy uczestnik lub gość. Słowa pełnią tu funkcję haseł ułatwiających zapamiętywanie imion, co umożliwia szybkie włączenie nowych osób do grupy. Proponuję, by w nazwie gry podawanej uczestnikom trener użył swojego prawdziwego imienia.

.

Wspinanie się po skale.

Czyszczenie zębów.

Dłubanie w nosie.

Pływanie.

Jazda samochodem.

Ścieranie kurzu.

Zabijanie much.

Wyrabianie kruchego ciasta.

Rozkładanie leżaka.

Ćwiczenie gestów i mimiki.

Ćwiczenie pobudzające.

Ćwiczenie przełączające uwagę.

Niepotrzebne.

10 minut.

1. Poproś uczestników, aby stanęli w kole zwróceni twarzą do środka i wyjaśnij zasady gry. Pierwsza osoba przedstawia za pomocą mimiki i gestów dowolną czynność, np. prasowanie koszuli (zademonstruj, w jaki sposób należy to robić). Druga, stojąca obok, pyta ją, co robi. Pierwsza osoba udziela dowolnej odpowiedzi (np.: „Obcinam paznokcie u nóg”), wyznaczając tym samym osobie pytającej czynność, którą ma zaprezentować (w tym wypadku obcinanie paznokci u nóg). Trzecia osoba pyta teraz drugą, co ona robi itd. - aż do okrążenia pełnego koła.

2. Podaj kilka przykładów takich czynności (patrz s. 54).

3. Jeżeli wystarczy czasu, po okrążeniu całego koła można powtórzyć zabawę w odwrotnym kierunku.

Ćwiczenie to można wykonywać bardzo szybko - ważne, aby trener kontrolował tempo gry. Zabawa ta jest popularnym i bardzo skutecznym ćwiczeniem pobudzającym. Uwaga - wcześniej czy później może pojawić się odpowiedź: „Dłubię w nosie”!

Przykłady

czynności

Streszczenie

Cele

Materiały

Czas trwania

Procedura

Uwagi

---