128.TAK ZWANY MAŁY KODEKS KARNY
Dekret z 13.06.1946 o przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy państwa był powszechnie znany pod nazwą Małego Kodeksu Karnego. Składał się z 72 art podzielonych na 7 rozdziałów:
rozdział 1- 18 art „Przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu publicznemu”- zawierał częściowo przepisy przeniesione z dekretu z 31.10.1944 o ochronie państwa i innych. Umieszczono tam przestępstwa szpiegostwa, którego używano do represjonowania przeciwników politycznych. Sprawy z rozdz I podlegały właściwości sądów wojskowych, także względem osób cywilnych. Sądy wojskowe stosowały część ogólną k. k. WP. A nie część ogólną k.k. z 1932 roku, co nie było korzystne dla oskarżonych.
rozdział 2- 20 art- „O przestępstwach przeciw porządkowi publicznemu”- tytuł tego rozdziału powtarzał tytuł z 25 kodeksu karnego z 1932 roku, który trzymała swa moc, ale dekret rozszerzą penalizację i zaostrzał sankcje. W rozdz II znalazły się także przepisy z dekretu o ochronie państwa.
rozdz 3- 39-45 art- „Przestępstwa przeciw interesom gospodarczym państwa”- zawierał różne stany faktyczne związane z okresem bezpośrednio po wojnie, mające na celu zabezpieczenia przepisami karnymi należytego funkcjonowania gosp w warunkach likwidacji regulującego mechanizm rynkowy. Dalsze rozdziały zawierały przepisy szczególne, ważne przepisy procesowe i końcowe. Pojawiły się sie nowe dyspozycje zagrożone najcięższymi karami i karą śmierci, która występował 13 razy. Szczególna rolę odegrał tytuł, który karał tzw. „szeptankę”- szeptaną propagandę. Raził nieodpornością dyspozycji, która pozwalała na swobodę i interpretację. Nieostre przepisy był uzupełnione wykładnią sądową, która je rozszerzała.