Listowska Żaneta, Mamiński Adrian

Uniwersytet Warmińsko-mazurski, Wydział Medycyny Weterynaryjnej, Studenckie Koło Naukowe Epidemiologów Weterynaryjnych

Zjadliwość pałeczek Yersinia enterocolitica wyizolowanych z otoczenia zwierząt gospodarskich.

Streszczenie

Yersinia enterocolitica to Gram ujemna bakteria z rodziny Enterobacteriaceae będąca czynnikiem etiologicznym jersiniozy. Celem badań było wyizolowanie i ocena zjadliwości danego drobnoustroju z próbek paszy, wody przeznaczonej do picia dla zwierząt, materiału ściołowego i gleby. Badaniami objęto 10 gospodarstw zajmujących się hodowlą bydła mlecznego z gminy znajdującej się na terenie województwa Mazowieckiego. Po wstępnej biochemicznej identyfikacji otrzymano 5 (6%) wyników dodatnich. Reakcja PCR wykluczyła u wyizolowanych drobnoustrojów obecność markerów zjadliwości. Prawdopodobnie wynika to z braku hodowli trzody chlewnej w otoczeniu gospodarstw objętych badaniami. Wyniki wskazują na to, iż pasze dla bydła przygotowywane są w sposób minimalizujący ich zanieczyszczenie drobnoustrojami chorobotwórczymi.

1. Wstęp

Yersinia (Y.) enterocolitica to Gram ujemna ziarniakopałeczka z rodziny Enterobacteriacae. Jest to drobnoustrój szeroko rozpowszechniony w środowisku, ponieważ wykazuje odpornośc na szereg niekorzystnych warunków środowiskowych, zwłaszcza na niskie temperatury. Bakterię tą podzielono na podstawie róznic w budowie antygenu somatycznego O na ponad 70 grup serologicznych. Natomiast ze względu na chorobotwórczość na biotypy: 1A, 1B, 2, 3, 4, i 5 [1].

Chorobotwórcze są szczepy zaliczane do biotypów 1B i od 2 do 5. Czynniki zjadliwości kodowane są przez geny zlokalizowane w chromosomie: adhezyna Ail, antygen Myf, enterotoksyna Yst, inwazyjna Inv oraz w plazmidzie wirulencji pYV, odpowiadającym za ekspresję genów adhezyjny YadA i białka Yop. [2]. Mogą być one wykryte metodą łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR) [3]. Biotyp 1A uważany jest za niepatogenny z powodu braku charakterystycznych właściwości biochemicznych i markerów wirulencji [2].

Celem badań było wyizolowanie ze środowiska pałeczek Y.enterocolitica, wstępna klasyfikacja biochemiczna i molekularna ocena zjadliwości.

2. Materiały i metody.

Badania prowadzone były od 06.01.2015r. do 24.02.2015r. w katedrze Epizootiologii WMW w Olsztynie. Materiał stanowiły próbki z dziesięciu gospodarstw, hodujących bydło mleczne znajdujących się na terenie jednej z gmin woj. Mazowieckiego. Pobrano łącznie 89 próbek, na które składały się: woda przeznaczona do picia dla zwierząt, materiał ściołowy, dwa rodzaje pasz objętościowych i tyle samo treściwych oraz gleba.

Badania bakteriologiczne przeprowadzono metodą Wauters'a stosując równolegle dwie hodowle: tzw. „ciepłą” z zastosowaniem podłoży ITC/CIN i inkubacją w temp 22 ⁰C oraz „zimną” PSB/CIN z inkubacją w temp. 5 ⁰C. Dokonano wstępnej identyfikacji biochemicznej na agarze Kliglera oraz badając ruch w agarze w 22 ⁰C i 27 ⁰C. Następnie wyizolowano DNA przy pomocy zestawu Genomic Mini^® A&A Biotechnology, zgodnie z instrukcją załączoną przez producenta. Otrzymane izolaty poddano procedurze amplifikacji, a następnie zbadano metodą Multiplex PCR, wykorzystując startery dla genów ail, ystA, ystB. Kontrolę produktów PCR przeprowadzono w 2% żelu agarozowym z dodatkiem roztworu bromku etydyny w stężeniu 0,5 μg/ml.

Tabela 1.

Sekwencje starterów używanych do reakcji PCR (geny ail , ystA i ystB)

Gen	Starter	Sekwencja starterów (5' → 3')	Wielkość produktu	Temp. topnienia
ail	ail a	5'TGGTTATGCGCAAAGCCATGT 3'	356 bp	56ºC
		ail b			5'TGGAAGTGGGTTGAATTGCA 3'
	yst A	yst a			5'GTCTTCATTTGGAGGATTCGGC 3'	134 bp	56 ºC
		yst b			5'AATCACTACTGACTTCGGCTGG 3'
	yst B	yst a			5'TGTCAGCATTTATTCTCAACT 3'	180 bp	56 ºC
		yst b			5'GCCGATAATGTATCATCAAG 3'

3. Wyniki

Po wstępnej biochemicznej identyfikacji otrzymano jedynie 5 (6%) wyników dodatnich, z próbek pochodzących z sciółki, paszy treściwej i objętościowej oraz gleby. Nie wyizolowano bakterii z wody. Badanie metodą PCR nie wykazały w wyizolowanych szczepach markerów zjadliwości, a tym samym obecność w badanym materiale chorobotwórczych szczepów Y.enterocolitica.

4. Podsumowanie

Brak obecności Y.enterocolitica w gospodarstwach hodujących bydło może być spowodowany brakiem w bezpośrednim otoczeniu zwierząt rezerwuaru w postaci trzody chlewnej, która uważana jest za największe źródło zakażeń tymi bakteriami. Ponadto wyniki wskazują na to, iż pasze są przygotowywane w sposób minimalizujący ich zanieczyszczenie drobnoustrojami chorobotwórczymi.

Bibliografia:

1. Platt-Samoraj A. Zakażenia Yersinia enterocolitica u świń,

2. Platt-Samoraj A., Bancerz-Kisiel A., Szweda W. Zjadliwość Yersinia enterocolitica oraz znaczenie biotypu 1A w patogenezie jersiniozy, Medycyna Wet., 62 (10) 2006.

3. Bielec D., Krzowska-Firych J. Jersinioza- choroba o wielu obliczach, Lekarz 9/2009.

4. Grant T., Bennet-Wood V., Robins-Browne R.M. Identification of Virulence-Associated Characteristics in Clinical Isolates of Yersinia enterocolitica Lacking Classical Virulence Markers, Inffection and Immunity p. 1113-1120, Mar. 1998.

Virulence of Yersinia enterocolitica bacillus isolated from the environment of livestock

Summary

Yersinia enterocolitica is a Gram-negative bacteria from Enterobacteriacae family which is an etiological agent of yersiniosis. The aim of the study was to isolate and evaluate the virulence of the microorganism from feed samples, drinking water for animals, straw mulch and soil. The studies covered 10 dairy cattle breeding holdings of municipalities located within province Mazowieckie. The initial biochemical identification gave 5 (6 %) positive results. The PCR reaction has ruled out the presence of virulence markers among the isolated microorganisms. Probably this is due to lack of breeding pigs in the holdings covered by the survey. The results indicate that the feedingstuffs for bovine animals are prepared in such a way as to minimise the pollution of pathogenic microorganisms.

---