CHRISTIANS IN ISRAEL: AN ENDANGERED SPECIES
Pastor Ted Pike - 7.09.2006 Tłumaczenie: Ola Gordon
Część I
Anty-chrześcijaństwo w żydowskiej literaturze religijnej
Obecnie wielu ewangelicznych chrześcijan traktuje Izrael z szacunkiem i wdzięcznością, nie tylko jako naszego „demokratycznego sojusznika” na Bliskim Wschodzie, ale jako ziemskie źródło chrześcijaństwa.
Ale realistyczna ocena współczesnego Izraela pokazuje zupełnie inną rzeczywistość: Izrael nie jest ani demokratyczny ani życzliwy wobec chrześcijan.
W tym specjalnym 2-częściowym raporcie najpierw omówię anty-chrześcijaństwo w żydowskiej literaturze rabinicznej. Dalej pokażę jak nienawiść do Chrystusa i Jego wyznawców wielokrotnie objawia się w historii współczesnego Izraela i wybucha obecnie w tym państwie.
Izrael nie mógłby rozwijać się bez finansowego, religijnego i politycznego wsparcia ze strony chrześcijańskich ewangelistów. Tak więc Izrael ma żywotny interes by nie alienować chrześcijan, przynajmniej teraz. Ale rabiniczny judaizm talmudyczny, oficjalna religia Izraela, pozostaje w zasadniczej opozycji do Chrystusa i Jego Kościoła, nie toleruje jego rozprzestrzeniania się wśród Żydów.
Dlaczego Izrael jest przeciwny chrześcijaństwu? Ponieważ największym prawnym, etycznym i duchowym autorytetem dla judaizmu - Talmud, jest w gwałtownej opozycji wobec Chrystusa. Oto co mówi o Nim …
Tradycja prześladowania
Nowo Testamentowa historia narodu żydowskiego po ukrzyżowaniu Jezusa to jeden z bezlitosnych ataków na raczkujący kościół. W wiekach następnych, skodyfikowana przez faryzeuszy Talmud zachęcał Żydów do nienawiści i oporu wobec chrześcijan w każdy możliwy sposób.
Jak mówi Talmud, judaizm miał trzech wielkich wrogów: Balaam, który doprowadził Izrael do odstępstwa, Tytus, który zniszczył Jerozolimę oraz Jezus, tak jak Balaam, który zwiódł i oszukał ludzi.
Według Nowego Testamentu, faryzeusze z czasów Jezusa uważali, że jest opętany przez diabła (Jan 8:48); szarlatan wykonujący wielkie dzieła przez księcia diabłów, Belzebuba (Mt 12:24); oszust ludu (Mt 27:3); bluźnierca (Jan 10:36) oraz mający nieczystego ducha (Marek 3:30).
Ponieważ Talmud i Kabałę napisali faryzeusze i ich potomkowie, jest naturalne że sprzeciw występujący w Nowym Testamencie powinien zintensyfikować się w literaturze rabinicznej.
Encyklopedia żydowska mówi, że był bękartem - „dla celów polemicznych, konieczne było by Żydzi nalegali na nieślubne pochodzenie Jezusa, w przeciwieństwie do dawidowego pochodzenia, na jaki powołuje się Kościół chrześcijański.” Jego matka, Maryja … … była znana jako cudzołożnica.” W odniesieniu do „Miriam” czy „Maryi” Talmud w Sanhedrynie 106b mówi:” … „Ta, która była potomkiem książąt i gubernatorów uprawiała nierząd ze stolarzami. ..”
Artykuł w tejże encyklopedii o „Jezusie” (s.170) cytuje taką literaturę jak Talmud i Toldoth Jesu (bluźniercza średniowieczna opowieść wyszydzająca Jezusa) jako źródła żydowskich legend i wierzeń o Chrystusie.
„Zamiarem wszystkich tych źródeł jest lekceważenie osoby Jezusa poprzez przypisywanie mu pochodzenia z nieślubnego łoża, magii i hańbiącej śmierci…”
Ukrywanie nienawiści wobec Jezusa
Ze względu na konieczność w średniowieczu obejścia chrześcijańskiej cenzury, kiedy rabini chcieli go poniżać, nie używali prawdziwego imienia Jezusa. W zamian używali różnych pseudonimów takich jak „ten człowiek”, „bękart”, „Balaam” i „Jeszu”.
Mając to na uwadze, możemy zrozumieć Talmud w Sanhedryn 43a gdy mówi: „W przededniu Paschy Jeszu był powieszony. Na 40 dni przed egzekucją przyszedł zwiastun i zawołał: „Idzie by być ukamienowany ponieważ praktykował czary i zachęcał Izrael do apostazji… „
Źródła rabiniczne odnoszą się do Jezusa również jako „Ben Stada.”
„Rabin Eleazer powiedział mędrcom: `Czy syn Stada nie praktykował egipskiej magii tnąc swoje ciało?' Odpowiedzieli: `On był głupcem, a my nie zwracamy uwagi na to co robią głupcy.'”
Innym pseudonimem dla Jezusa był „Balsam”, ponieważ tak nazywano fałszywego proroka, nakłaniającego Żydów do bałwochwalstwa, jak mówi encyklopedia, „stąd taki pseudonim `Balaam' dany Jezusowi w Sanh. 106b i Git. 57a.”
Artykuł ten mówi: „W procesie zabicia Balaama (Num. xxxi.8) zastosowano wszystkie cztery metody egzekucji: ukamienowanie, palenie, ścięcie głowy i duszenie (Sanh. 1c). Śmierć nastapiła w wieku 33 lat (ibid); i stwierdza się, że nie ma udziału w przyszłym świecie (Sanh. x2:90a).”
W Gittin 57a Jezus (Balaam) pokazywany jest tarzający się we wrzących fekaliach w piekle. Ma wieczny żal, że nie błogosławił „ulubieńca Boga” jak powinien.
Złorzeczenie wobec Chrystusa
Talmud zachęca Żydów by ubliżali imieniu i reputacji Jezusa. Ponieważ wyraz „Jeszua” znaczy „zbawiciel”, religijni Żydzi w Izraelu zwykle nie odnoszą się do Chrystusa po imieniu, lecz nazywają Go „Jeszu”, co znaczy „niech przepadnie jego imię i pamięć o nim.” To potwierdził b.chasydzki Żyd.
Talmud zachęca również do oczerniania wszystkiego co łączyło się z imieniem i reputacją Jezusa. „… W przypadku grzesznego Balaama: cokolwiek znajdziesz (napisane) o nim, nauczaj o tym [na jego niekorzyść]…”
Podobnie jak w przypadku Chrystusa, zawarte w Talmudzie określenia odnoszące się do Jego zwolenników są niezrozumiałe dla chrześcijańskich cenzorów. Trzy najbardziej powszechne z nich to nazywanie chrześcijan „min” w l. mnogiej „minim” i „minut.” Uwaga do Abodah Zarah 16b (s. 84) mówi, że „minuth” odnosi się do „herezji odnoszącej się szczególnie do chrześcijaństwa.”
W Shabbathai 116 rabbin Tarbon mówi: „Pisma o minim zasługują na spalenie, nawet jeśli występuje w nich święte imię Boga, gdyż pogaństwo jest mniej niebezpieczne niż” minut „…”
Braterskiej miłości nie musi obejmować chrześcijańskich „minim”. Ich można legalnie wrzucić do dołu na śmierć, jak AZ 26b mówi: „R. Abu recytował R. Jochanana: `bałwochwalcy i (żydowscy) pasterze małego bydła, nie muszą być wychowywani, chociaż nie wolno ich wrzucać, ale minim, informatorzy i apostaci mogą być wrzucani i nie trzeba ich wychowywać.'”
Chrześcijanie, nie wchodźcie
W sprawie pogan i mesjanistycznych Żydów którzy świętują żydowski szabat, Encyklopedia Żydowska mówi: „Resh Lakish (D. 278) powiedział: `poganin świętujący szabat zasługuje na śmierć.” (Sanh. 58b) …' szabat jest znakiem między Bogiem a Izraelem.' I to prawdopodobnie odnosiło się do chrześcijańskich Żydów naruszających prawa mojżeszowe, ale świętujących żydowski szabat.”
Chrześcijaństwo jest barwnie opisane w Talmudzie jako gorsze niż nawet najgorsze zachowanie Żyda. W AZ 17a jest napisane: „Rabin Eleazar Dordia nie pominął żadnej nierządnicy na świecie, do której by nie przyszedł.” Lecz on otrzymał przebaczenie, ponieważ nie popełnił niewybaczalnego grzechu przyjęcia chrześcijaństwa. Podobnie, kazirodztwo jest „lekkim grzechem” w porównaniu do chrześcijańskiego nawrócenia. Talmud uważa że „minim” i rzymski rząd to dwie córki piekła, jedna skłania Żydów do bałwochwalstwa, a druga nakłada nowe podatki.
Ze względu na nierzetelny charakter chrześcijanina, Encyklopedia żydowska mówi: „Zeznania min … nie przyjmowano jako dowodu w sądach żydowskich … i Izraelita, który znalazł coś należące do kogoś, kto był min miał zabroniony jego zwrot (Miszpat Hoshen 266, 2).”
Będą was prześladować
Przepowiednia Chrystusa o tym, że Jego apostołowie będą prześladowani zweryfikowała się w Talmudzie. Sanh. 43a opisuje jak Żydzi dokonali egzekucji na „apostołach” Jeszu: `Mathi', `Nakai', `Nezer', `Boni' i `Thoda'. Żydowska encyklopedia potwierdza, że są to pseudonimy Mateusza, Łukasza, „Nazarejczyka - powszechne określenie chrześcijanina w starożytności”, Nikodema i Tadeusza.
Traktat rabiniczny o pogrzebach (Traktat Semahot R. 2, s. 35) podsumowuje kilka z wielu odniesień wobec chrześcijan w Talmudzie: „Po śmierci kogoś kto zerwał wszelkie więzi ze swoim ludem, nie powinno się przestrzegać żadnych praw. Jego bracia i krewni powinni ubrać się na biało i na biało się okryć. Powinni jeść, pić i bawić się, gdyż zginął wróg Boga. Jak jest napisane, czy nienawidzę, Panie, tych którzy nienawidzą ciebie? I czy nie walczę z tymi, którzy buntują się przeciwko tobie? Nienawidzę ich z całą mocą: zaliczam ich do moich wrogów.” (Ps 139:21-24)
Ważne jest to, że nawet przed upadkiem komunizmu Billy Grahama zaproszono do niektórych państw za żelazną kurtyną by odbyć spotkania ewangeliczne, a kiedy poprosił by mógł apostołować w Izraelu, odmówiono mu okazji by przemawiać w kraju gdzie narodziło się chrześcijaństwo. Rząd powiedział mu, że „wzmianka o Jezusie Chrystusie lub chrześcijaństwie w ważnych miastach wywołuje gwałtowne demonstracje.” Antychrześcijańskie poczucie tak silne w Izraelu, że wszędzie mogłyby wybuchnąć zamieszki. Dlaczego Izrael jest nawet bardziej przeciwny chrześcijaństwu niż ateistyczne kraje komunistyczne?
Część II
Antychrześcijaństwo w dzisiejszym Izraelu
Nawet w obecnej erze ekumenicznej „tolerancji” nienawiść Talmudu wobec chrześcijaństwa nie zmalała w sercach ultra- i ortodoksyjnych Żydów w Izraelu. Zwłaszcza na terytoriach okupowanych talmudyczne upominanie nt. prześladowań chrześcijan i uwłaczanie imieniu i reputacji Jezusa są odbierane bardzo dosłownie.
Według Izraela Szaraka, obywatela Izraela, b. więźnia obozu koncentracyjnego w czasie II wojny światowej i założyciela Izraelskiej Ligi Praw Człowieka, „znieważanie chrześcijańskich symboli religijnych jest starym obowiązkiem wyznawców judaizmu. Plucie na krzyż, szczególnie na krucyfiks, plucie kiedy Żyd przechodzi obok kościoła dla pobożnych Żydów były obowiązkowe od 200 AD… Wzrastająca potęga żydowskiego państwa spowodowała, że zwyczaje te stały się bardziej otwarte, ale nie miejmy złudzeń: plucie na krzyż przez konwertytów z chrześcijaństwa na judaizm, organizowane w Kibbitz Sa'ad i finansowane przez izraelski rząd jest aktem tradycyjnej pobożności żydowskiej.”
Szahak mówi dalej: „Pobożni Żydzi mają obiekcje wobec międzynarodowego symbolu plus gdyż jest to krzyż, który według nich może wpływać na dzieci by przechodziły na chrześcijaństwo… Wtedy byłoby trudne „szkolenie” ich by pluły na krzyż… W każdej hebrajskiej szkole podstawowej (teraz również w wielu szkołach średnich) używanie międzynarodowego znaku plus jest zakazane.”
Ortodoksyjne władze religijne państwa Izrael również zalecają palenie Nowego Testamentu.”… Nikt inny jak prof. Jehoszafat Harkabi, były szef izraelskiego wywiadu wojskowego, ujawnił okoliczności oficjalnego w Izraelu palenia Ewangelii, tak cenionych przez wszystkich chrześcijan..” Gen. Harkabi pisze:” Naczelny rabin Ovadiah Josef, który jest uważany za umiarkowanego… w 1979 r. wydał orzeczenie, że kopie Nowego Testamentu powinny być spalone. Orzeczenie to nie pozostało martwą literą. Artykuł w Ma'ariv (14.06.1985) odnotował spalenie kopii Nowego Testamentu w bibliotece głównego urzędnika edukacji w izraelskiej armii…” (Encyclopedia of the Palestine Problem, Issa Nakhleh, s. 395)
Pięć lat więzienia za `nawracanie' w Izraelu
Mimo że nadal legalna jest rozmowa chrześcijanina z Izraelitą o Chrystusie, izraelskie prawo anty-ewangelizacyjne, demonstracyjnie uchwalone w tygodniu Bożego Narodzenia 27.12.1977, każdą próbę konwersji Izraelity na chrześcijaństwo przy użyciu każdego materiału zachęcającego jest przestępstwem podlegającym karze do 5 lat więzienia. Jeśli chrześcijanin daje nawet kartkę z Ewangelii Izraelicie, przekracza prawo. To samo obowiązuje kiedy Izraelita przechodzi na chrześcijaństwo po otrzymaniu broszury i może spędzić do 3 lat w więzieniu.
Oczywiście z powodu zależności Izraela od dobrej woli chrześcijan i Amerykanów, niniejszy statut, choć obowiązuje, nie jest rygorystycznie egzekwowany. Izrael uwięził 9.000 Palestyńczyków bez sądu, ale nadal niechętnie zamyka w więzieniu nawet amerykańskiego misjonarza. To mogłoby zrazić ewangeliczną „dojną krowę” której pieniądze są niezbędne w utrzymaniu na powierzchni tonącej socjalistycznej gospodarki Izraela. Dlatego teraz izraelskie organy prawa chodzą środkiem drogi, wobec nawracania muszą być zadowoleni z półśrodków.
W zamian za więzienie chrześcijan około 5 lat temu Izrael zażądał, by około 50 organizacji ewangelizacyjnych organizujących wycieczki do Izraela zakazały swoim turystom świadczyć podczas pobytu na „ziemi świętej.” Wszystkie wyraziły zgodę.
Jeden z moich znajomych, wędrowny kaznodzieja, opisał mi swoje doświadczenie w dawaniu świadectwa w Hajfie w zeszłym roku. Razem z przyjacielem zaczęli rozmawiać o Chrystusie z Izraelczykami na ulicach. Lud Izraela ogólnie nie docenia takiej troski o ich dusze. Poszli za misjonarzami, wykrzykując obelgi i otaczając ich wokół ze wzrastającą wrogością. Gwałtownie pociągali mojego przyjaciela za brodę i szarpali za koszulę. Policji zatrzymała i aresztowała tych dwóch chrześcijan. Ale kiedy wściekły tłum rozpraszał uwagę policjantów, misjonarzom udało się wymknąć i uciec.
Dekady prześladowań
Nieżyjący już dr Issa Nakhleh był chrześcijańskim prawnikiem palestyńskim i dyplomatą. W swojej Encyklopedii Problemu Palestyńskiego (dostępnej w większości bibliotek uniwersyteckich) przedstawia długą i szczegółową chronologię dziesiątek ataków przeciwko chrześcijanom, ich świętym miejscom oraz prawom chrześcijan w Izraelu. Wiele z tych okropności popełnionych zostało podczas i po izraelsko-arabskiej wojnie 1948 roku, podczas wojny 1967 roku, jak również tych które miały miejsce w Izraelu do chwili obecnej.
W ciągu dziesiątek lat odnotowano ataki na chrześcijańskie kościoły w Izraelu przez izraelskich ortodoksyjnych Żydów i żołnierzy.
„Podczas wojny 1967 roku izraelscy żołnierze otworzyli kościół Grobu Pańskiego dla Żydów, którzy wchodzili do tego najświętszego dla chrześcijan miejsca niewłaściwie ubrani, żartowali sobie i wylewali faryzejską nienawiść i obelgi przeciwko chrześcijaństwu i Jezusowi Chrystusowi wewnątrz kościoła oraz obok Jego grobu.
W pierwszej połowie XX wieku, Palestyna podobnie jak współczesny Liban, była domem dla wielu chrześcijan. W 1945 roku 20% było chrześcijanami. Ale w 1948 roku 100 tys. sterroryzowanych chrześcijańskich Palestyńczyków uciekło z Izraela do sąsiedzkich krajów; wielu z nich spędziło resztki życia w obozach dla uchodźców. Obecnie tylko 2% Izraelczyków to chrześcijanie.
Podobnie jest we współczesnym Libanie, tak niedawno zbombardowanym i zamienionym w gruzy, jest 39% chrześcijan. Oznacza to, że podczas ostatniego izraelskiego ataku zginęło około 500 chrześcijan.
Panowanie terroru w południowym Izraelu
Jedno z najbardziej gwałtownych i przedłużających się prześladowań chrześcijan ma miejsce w południowym Izraelu. W Arad, społeczności mesjańskich chrześcijan, Żydzi poddawani byli nieustającym prześladowaniom ze strony swoich sąsiadów, ultra-ortodoksyjnych Żydów - Haredim. Ci ortodoksyjni dosłowni interpretatorzy Talmudu i Kabały są szzególnie liczni wśród osadników na terytoriach okupowanych. Wierzą oni, że chrześcijanie i goje są zwierzętami bez duszy. Dla nich „żydowscy apostaci” (mesjańscy Żydzi) powinni zginąć.
Potworną prawdę ujawnia zeznanie Laury Maiman Beckford, żydowskiej chrześcijańskiej misjonarki w Arad, oraz Szmulika Eitana, świeckiego Żyda i przewodnika turystycznego Muzeum Holokaustu Yad Vaszem w Jerozolimie.
Obydwoje mówią o codziennym dokuczaniu i dyskryminacji w Arad. Lokalna policja faktycznie zachęca Haredim, często przygląda się kiedy ortodoksi szydzą, ubliżają i atakują chrześcijan. Jak mówi Beckford, izraelski rząd przyjął zasadę obojętności. Ministerstwo Spraw Zagranicznych mówi, że chrześcijanie prowokują te zachowania, gdyż powinni spodziewać się takiej reakcji kiedy próbują odciągnąć Żydów od wiary ich ojców.
Poniżej kilka z licznych oświadczeń Beckforda, Eitana i innych szanowanych źródeł:
Beckford (6.02.2006): „Kongregacja spotyka się w soboty i parafianie muszą przedrzeć się przez prowokacyjne przekleństwa ze strony 40 lub więcej haredim stojących przed wejściem. W ciągu trwania nabożeństwa z zewnątrz słychać wrzaski, śpiewy i przekleństwa.”
„Powiedziano nam, że jesteśmy zwierzętami bez duszy (tak uczy Talmud) i grożono nam, że wyniosą nas z Arad w trumnach, albo zastrzelą…”
„Niszczą naszą własność - atakują naszych ludzi - spalili nam klub szachowy (jedyny widoczny znak, że w Arad są chrześcijanie, jedyne miejsce gdzie można kupić w Arad Biblię).”
„Wdarli się do zgromadzonych w Beersziwa podczas nabożeństwa i zniszczyli miejsce i wypędzili pastora do miejsca gdzie odbywają się chrzty, wyrządzili szkody wartości około 2.000 USD.”
„Policja nie odbiera naszych telefonów. Boją się haridim.”
„[Trwają] bardzo intensywne prześladowania mesjanistycznych Żydów w południowym mieście Izraela Arad przez duże grupy Żydów Haredi zwanych Gur Hasidim.”
„Obecnie atakują wiernych na ulicach tam, gdzie ich rozpoznają, w niektórych przypadkach krzyczą na matkę z małą niespełna 5-letnią dziewczynką, „brudna chrześcijanka, ty brudna chrześcijanko!”, a do dziewczynki krzyczą: „Twoja matka to k***a!”
„Prawie codziennie jest ich kilku i osaczają dom - czasami rzucają kamieniami wcześnie rano, czasami po prostu nagle walą w okna i wykrzykują przekleństwa, jak” Jezus bachor”, „naziści”, „brudni chrześcijanie” itd. I w każdym tygodniu w tym samym dniu odbywa się duża demonstracja przed ich domem, chasydzi noszą duże plakaty przeciwko wierzącym i wykrzykują przekleństwa jeszcze raz - a policja przygląda się i wiele razy chichocze z demonstrantami.”
„Teraz stało się zupełnie jasne, że władze nie są w ogóle zainteresowane realizacją demokratycznego prawa do wolności kultu w Izraelu, jeśli chodzi o mesjanistycznych Żydów w Arad. Prawdopodobnie podejmą działania tylko wtedy, gdy poleje się krew.”
„To niesamowite - w żydowskim państwie Izrael, można być buddystą, Bahai, gejem lub lesbijką - i demokratyczne prawa są w pełni chronione i strzeżone. Ale jeśli jesteś mesjanistycznym Żydem, nie zrobią dla ciebie nic, chyba że to absolutnie konieczne.”
Według Jewish Virtual Library (Żydowska Biblioteka Wirtualna): „Ewangeliczni chrześcijanie i inne grupy religijne skarżyły się, że policja bardzo powoli bada przypadki dokuczania, gróźb i wandalizmu na ich spotkaniach, kościołów i innych obiektów, przez dwie ultra-ortodoksyjne [i anty-misjonarskie] grupy żydowskie, znane jako Yad L'achim i L'achaim”. (1998 Sprawozdanie International Religious Freedom - Międzynarodowa Wolność Religijna, Israel)
Agencja informacyjna Assist donosi: „Ortodoksyjna grupa zwana Gur Chassidim prześladuje 30 mesjanistycznych Żydów w Arid. Obraża sie ich publicznie jako nazistów, k***y i brudnych chrześcijan. Jak mówią naoczni świadkowie, policja przymyka na to oko, a nawet stają po stronnie prześladowców. Spalono miejsce zgromadzeń.”
Ha'aretz potwierdza: „W ciągu ostatnich kilku tygodni, Haridim z Aradu niepokoili 15 mesjanistycznych rodzin żydowskich w mieście Negev (Harad). Prawie nikt nie udzielił im pomocy. Policja pozwoliła Haredim na organizowanie demonstracji przed domami mesjanistycznych Żydów. Burmistrz ignoruje to, a członkowie rady miejskiej, ci którzy są świeccy, mówią, że Haridim mają przedstawicieli w lokalnej koalicji rządzącej.” (2004)
Nieprawdopodobna ślepota
Niedawno nasi pracownicy i ja byliśmy na spotkaniu ewangelików „Izrael na 1-ym miejscu”, obejrzeliśmy izraelskie filmy propagandowe gloryfikujące Izrael. Następnie rozmawialiśmy z niektórymi z widowni. Próbowaliśmy powiedzieć im o takich wydarzeniach jak masakra w Deir Jassin i wynikłym z niej wypędzeniu pośród horroru ponad 700.000 Palestyńczyków, z których wielu to chrześcijanie. Powiedziali jasno, że nawet jeśli takie okropności miały miejsce, ich to nie interesowało. Im prędzej wypędzi się Arabów z Ziemi Świętej, tym lepiej. Nie mieli żadnego współczucia wobec palestyńskiego cierpienia, nie interesowało ich też to, że judaizm czy Izrael są w sprzeczności z Jezusem Chrystusem.
Faktycznie wielu z nich twierdzi, że ponieważ Żydzi są tak bosko uprzywilejowani i kochający pokój, nie ma potrzeby, przynajmniej teraz, by mieli być ocaleni przez Jezusa Chrystusa. Jedna z kobiet zasugerowała, że skoro Żydzi, tak jak chrześcijanie, tak żarliwie oczekują na „Mesjasza”, przedwczesne są próby nawracania ich na wiarę w Jezusa. Chrystus ich nawróci, powiedziała, w odpowiednim dla niego czasie, kiedy pokaże się po raz drugi.
Pragnienie śmierci
Co kilka lat w Arktyce, niezliczone stada lemingów ogarnia konieczność wypłynięcia w morze i utonięcia. Podobne ślepe szaleństwo ogarnia teraz masy ewangelików. Oni lekceważą biblijną prawdę. Odrzucają fakty współczesnej historii. Spieszą się z pomocą dręczycielom, tak długo jak dręczycielami są Żydzi. Szydzą z cierpienia niewinnych. Zło nazywają dobrem, a dobro złem.
Ale Pismo mówi, że ewangelicy nie zawsze będą trwać w iluzoryczności. Izrael, wielka ladacznica (zob.Israel: On the Way to Empire in Mideast) pewnego dnia z wściekłością odwróci się i pożre rękę, która rozpieszczała go przez ponad stulecie. Chrześcijaństwo wzięło początek pod prześladowaniami na ziemi faryzeuszy? Jezus przepowiedział, że również w ostatnich dniach prześladowanie Jego Kościoła przyjdzie ze strony złych przywódców żydowskich: „I położą dłonie na was i będą was prześladować, prowadząc was do synagog i więzień…” (Łukasz 21:12)
Obecnie anty-chrześcijańskie grupy „swobód obywatelskich”, pod kierownictwem Żydów, takie jak ADL, ACLU its usiłują wprowadzić do Stanów Zjednoczonych anty-chrześcijaństwo i nienawiść do chrześcijańskich symboli w izraelskim stylu. Wraz z kontrolowanymi przez Żydów mediami, oczerniają reputację Jezusa, zakazują kapłanom używania Jego imienia, oraz głoszenia ewangelii w miejscach publicznych.
Dwa lata temu Żydzi z ADL próbowali wsadzić do więzienia 11 chrześcijan w Filadelfii na 47 lat za „zbrodnię nienawiści” - głoszenie Ewangelii. Nawet teraz prawa nienawiści ADL bankrutują i wykończają chrześcijan w zachodnim świecie. A w przyszłości Syjon ostatecznie będzie prześladował Kościół na świecie. Tak jak ortodoksyjni Żydzi codziennie dręczą chrześcijan w Aradzie, tak Kościół będzie „wyniszczony” (Daniel 7:25) międzynarodowym prześladowaniem przez „synagogę szatana”. Dziesiątkowanie chrześcijan będzie tak intensywne, że swat syjonistyczny będzie „opity” krwią męczenników (Apok. 17:6).
Jaka będzie wtedy odpowiedź Kościoła? Czy nadal będzie obdarzał pochlebstwami swoich oprawców? Raczej nie. Wtedy Kościół zgodzi się z głosem nieba w Apokalipsie: ” Odpłaćcie jej tak, jak ona odpłacała, i za jej czyny oddajcie podwójnie…” (Apok. 18:6)
Nawiasem mówiąc, według mnie „mesjanistyczni” Żydzi w Ameryce są większymi sprzymierzeńcami Izraela, a nawet bardziej wrzaskliwi przeciwko mnie niż ADL. Twierdząc, że są „ekspertami” na temat Talmudu, ale chrześcijanami, są bardzo skuteczne w przekonywaniu ewangelików, że to co mówię jest fałszywe. Oczerniają mnie w prasie i przez wiele godzin w chrześcijańskim radio. Jednak, jak kiedyś stanie się wobec całego Kościoła, nawet mesjanistyczni Żydzi, gdy bezlitośnie prześladowani, ostatecznie zgodzą się ze św. Pawłem, że ich niewierzący bracia są „wrogami” Ewangelii (Rzym. 11:28)
Ponieważ pierwsza część tego sprawozdania ukazała się wczoraj, Lura Maiman Beckford, mesjanistyczna Żydówka rzecznik prześladowanych mesjanistycznych chrześcijan w Aradzie, Izrael, przysłała mi następującego e-maila: „Jako prześladowani Izraelczycy, doceniamy twoje stanowisko wobec prawdy. Jesteśmy bezlitośnie prześladowani w tym tzw. `demokratycznym' kraju. Proszę dodaj naszą nazwę do twojej listy i korzystaj z naszej strony internetowej.”
Nauka trudnym sposobem
Kiedyś uznanie dla Laury Maiman Beckford za wydane przeze mnie ostrzeżenie podzieli cały kościół. Ale do tego czasu chrześcijanie umieszczeni w arktycznych gułagach lub obozach koncentracyjnych w centrum Stanów Zjednoczonych lub w gorących tropikalnych dziurach piekła, stracą okazję na ratunek. Dla nich, jak dla milionów chrześcijan w komunistycznych Chinach w latach 1959, ratunek przyjdzie przez „wniebowzięcie”. Przyjdzie przez śmierć.
Teraz jest czas by mówić otwarcie.