DANIEL NABOROWSKI
Krótkość żywota:
- następstwo pokoleń:
„Był przodek, byłeś ty sam, potomek się rodzi”.
- mijający czas:
„Kołem niepohamowanym lotnym czas uchodzi”.
- określenie zycia ludzkiego wyrazami, które są krótkie i oznaczaja rzeczy ulotne, przemijające:
„Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt - żywot ludzki słynie”.
- wiersz należy do sztuki wanitatywnej, czyli do nawiązującej do słów z księgi Koheleta (Biblia): „vanitas vanitatum et omnia vanitas” - „marność nad marnościami, a wszystko marność”.
Cnota grunt wszystkiemu:
- anafora: powtarzanie na początku wersu: nic to, że…, potem następuje pointa,
- na początku podmiot liryczny mówi , że wszystko jest fraszką,
- potem mówi, że: nic to, że mamy wszystko co najlepsze,
- bo to wszystko i tak mija, a cnota jest najważniejsza - pointa.
Na oczy królewny angielskiej:
- koncept oparty na gradacji: najpierw podmiot liryczny chwali oczy królewny: twoje oczy są jak nie oczy, ale jak pochodnie; nie jak pochodnie, ale jak gwiazdy; nie jak gwiazdy, ale jak słońca… itd. Aż dochodzi do bogów, najwyżej jak mógł.
- potem schodzi niżej, mówiąc, że jednak te oczy to nie są jak bogowie, bo bogowie nie są aż tak okrutni, nie jak gwiazdy, bo te tylko w ciemności świecą… itd. - schodzi coraz niżej, przeczy temu co wcześniej o oczach królewny mówił, jest to rumacja.
- kończy pointą, ze jednak oczy królewny można określić w tych kilku słowach: pochodnie, gwiazdy, słońca, nieba i bogowie.
*(MNC)*