Przedmiot: język polski

Wędrujemy po śladach tragedii K.K. Baczyńskiego

KONSPEKT LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO DLA KLASY III GIMNAZJUM DOTYCZĄCY OPRACOWANIA WIERSZA K.K.BACZYŃSKIEGO pt. „POKOLENIE”

TEMAT: Wędrujemy po śladach tragedii K.K. Baczyńskiego - „Pokolenie”.

Czas: 2 godziny lekcyjne.

Cele:

• poznanie utworu pt. „Pokolenie”;

• rozwijanie i pogłębianie wiedzy o liryce;

• wzbogacenie wiedzy uczniów ( apokalipsa, arkadia, słowa klucze);

• zapoznanie z losami pokolenia Kolumbów;

• umiejętne selekcjonowanie materiału pod kątem omawianego zagadnienia;

• rozwijanie wyobraźni;

• bogacenie czynnego słownictwa uczniów;

• uświadomienie sobie egzystencjonalnych problemów człowieka;

Metody: praca z tekstem, heureza.

Formy: praca z całą klasą ( jednostkowa), praca zbiorowa.

Środki dydaktyczne: kserokopie wiersza K.K.Baczyńskiego pt. „Pokolenie”, Słownik języka polskiego, Słownik terminów literackich, zeszyty.

PRZEBIEG LEKCJI:

1.Czynności porządkowe.

2.Część repetytoryjna - sprawdzenie wiadomości U. na temat życia i czasów w jakich żył K.K.Baczyński.

3.Wprowadzenie do tematu:

Zapoznanie uczniów z terminami: arkadia i apokalipsa.

1. Jak rozpoczyna się i kończy Biblia? (stworzeniem świata, a kończy zapowiedzią końca świata );

2. Gdzie żyli ludzie na początku istnienia świata? (pierwsi ludzie) ,( w raju );

3. Co wiecie o Raju? ( Był to piękny ogród, ludzie żyli w przyjaźni ze zwierzętami. Wszystkiego tam było pod dostatkiem. )

Odpowiednikiem raju w wierzeniach starożytnych Greków i Rzymian była mityczna kraina - ARKADIA.

Odczytanie ze słownika hasła - ARKADIA

4. Co możecie powiedzieć o zakończeniu Biblii? Jak nazywa się ostatnia księga (Jeżeli uczniowie nie potrafią odpowiedzieć, jeden z nich odczytuje hasło ze słownika).

APOKALIPSA - ostatnia z ksiąg kanonicznych Nowego Testamentu przypisywana Janowi Ewangeliście, zawierająca mistyczne przepowiednie losów chrześcijaństwa i końca świata; > utwór, którego tematem jest prorocza, zwykle groźna wizja przyszłości; > objawienie, wizja; zjawisko przerażające, tajemnicze;

4. Lektura tekstu (głośna) x3

5. Zapis notatki.

Analiza i interpretacja utworu sprowadza się do sporządzenia notatki - stopniowe jej uzupełnianie;

1. od tytułu

2. wyszukiwanie w wierszu fragmentów pasujących do obrazu ARKADII i fragmenty rozpoczynamy pasujące do obrazu APOKALIPSY

3. na jakiej zasadzie zostały zestawione te dwa obrazy? KONTRAST

4. co dzieje się z człowiekiem, gdzie mieszka, jak żyje?

Wyjaśnienie słowa - troglodyta - ( w jamach, jaskiniach, żyje jak pierwotny jaskiniowiec );

e) jak określilibyście stan w jakim się znajduje człowiek, jak on się zachowuje? (zachowuje się jak zwierzę; zezwierzęcenie człowieka; uprzedmiotowienie człowieka )

f) co wojna robi z ludźmi; jak ich zmienia; czego uczy; rola powtórzeń. ( Ludzie przestają kochać, nie znają litości, nie wiedzą co to sumienie. Wojna zabija ludzkie odruchy. Ludzie zamiast serca mają głaz; wojna to moralna tragedia.

g) o jakim pokoleniu jest wiersz K.K.Baczyńskiego? co wskazuje na to, że mamy do czynienia z podmiotem zbiorowym?

( Pokolenie Kolumbów); ( zaimki „nas” , „my” , formy osobowe czasowników )

6. Próba interpretacji utworu na podstawie notatki.

7. Zadanie domowe

Wyjaśnij przy pomocy Słownika terminów literackich , definicje:

1) liryka pośrednia

2) liryka bezpośrednia

3) liryka inwokacyjna

4) elegia

POKOLENIE

OBRAZ ARKADII OBRAZ APOKALIPSY

(RAJU)

pora roku - późne lato, wczesna jesień czas - wojna

„ziemia dojrzała” „chmury suną drapieżne w mrok”

„kłosy brzuch ciężki w górę unoszą” „głowa obcięta straszy jak krzyk”

„ziemia owoców pełna po brzegi „skręcone ciała żywcem wtłoczone

kipi sytością jak wielka misa” pod strop”

„kwiaty to krople miodu” „twarz wilcza”

„krew”, „ciągną korzenie krew”

„rosa czerwona”

„brat, który zginął”, „oczy żywcem

wykłute”

„kości kijem złamane”

„W jamach żyjemy strachem zaryci,

w grozie drążymy mroczne miłości,

własne posągi - źli troglodyci”.

ZEZWIERZĘCENIE CZŁOWIEKA,

UPRZEDMIOTOWIENIE CZŁOWIEKA,

WOJNA ZMIENIA LUDZI !!

„Nas nauczono. Nie ma litości.” WOJNA ZABIJA LUDZKIE

„Nas nauczono. Nie ma sumienia.” ODRUCHY I UCZUCIA

„Nas nauczono. Nie ma miłości”.

„Nas nauczono. Trzeba zapomnieć”.

WOJNA = TRAGEDIA MORALNA

SERCE = GŁAZ

Nas, nam, my - zaimki, formy czasownika wskazują na zbiorowy podmiot liryczny - POKOLENIE KOLUMBÓW.

Opracowała : EWA SZYBIAK

---