PLAN PRACY

Instruktora w punkcie nauczania

ZAGADNIENIE: Sporządzenie ćwiczebnych sieci z lontu detonującego.

CZAS: ..................

MIEJSCE: Pas Taktyczny

ZAPOTRZEBOWANIE MATERIAŁOWE:

1. spłonka nr 8 ATAT - ………..

2. lont detonujący ćwiczebny - ……………..

3. lont prochowy - ………….

4. lont ćwiczebny - ………..

5. zapałki sztormowe - …………

6. nóż - ……….

7. deseczka - ……..

8. szczypce uniwersalne -. ……..

9. taśma izolacyjna - ……..

Przebieg zajęć

L.p.	Czynności instruktora	Czynności szkolonych
1.	BACZNOŚĆ - Uczył was Sporządzenie ćwiczebnych sieci z lontu detonującego. SPOCZNIJ Ma to na celu nauczanie was przygotowanie do wykonywania bojowych sieci ogniowych.	Wykonują komendy instruktora (słuchają)
2.	Omawiam warunki bezpieczeństwa podczas zajęć na punkcie nauczania. Wszystkie czynności związane z wykonywaniem danego zadania żołnierze wykonują jedynie na ustalony sygnał lub komendę wydaną przez dowódcę (kierownika pracy); Ustalone komendy muszą być jednolite i jednoznaczne, a wszyscy żołnierze wykonujący zadanie muszą dokładnie znać ich znaczenie i sposób postępowania po ich podaniu; Miejsce wykonywania prac minerskich powinno byś chronione przez posterunki ochronne, które należy wystawiać na bezpiecznych odległościach od miejsc wybuchów ładunków; żołnierzy na posterunki rozprowadza i zdejmuje z nich rozprowadzający, który podlega dowódcy (kierownikowi prac; Dla ludzi znajdujących się w terenie otwartym przyjmuje się następujące bezpieczne odległości: wybuch ładunków o masie do 10 kg: w powietrzu 50 m na gruncie 100 m początek i zakończenie prac minerskich określa dowódca (kierownik) za pomocą komend i sygnałów; sygnały podawane są za pomocą syreny lub pistoletu sygnałowego; do rejonu wykonywania prac minerskich mają prawo wstępu tylko osoby bezpośrednio związane z tymi pracami; w rejonie wykonywania prac minerskich; wyznacza się miejsca na polowy skład materiałów wybuchowych i środków zapalających; składy te muszą być ochraniane przez wartowników; zabrania się prowadzenia prac z użyciem materiałów wybuchowych i środków zapalających w budynkach i pomieszczeniach mieszkalnych; kategorycznie zabrania się palenia tytoniu oraz rozpalania ognisk bliżej niż 100 m od miejsca (rejonu) wykonywania prac minerskich; miejsca odpoczynku i palenia tytoniu wyznacza terenie dowódca (kierownik prac); po zakończeniu prac minerskich rejon tych prac musi być dokładnie sprawdzony, a ewentualne niewybuchy niszczy się przez wysadzanie dodatkowymi zapalnikami; ładunki trotylu które niewybuchły lub pokruszyły się, można spalić; środki zapalające spłonki, zapalniki elektryczne nie nadające się do dalszego wykorzystania niszczy się (wysadza) w rejonie wykonywanych prac. W ogniowym sposobie wysadzania stosowane są środki minerskie, które wymagają szczególnie ostrożnego obchodzenia się z nimi. Posługiwanie się lontem prochowym wymaga stosowania następujących środków ostrożności: przed użyciem należy sprawdzić prędkość palenia się lontu; lont należy ciąć suchym i ostrym nożem, nie należy go zginać ani łamać, gdyż może nastąpić przerwanie ścieżki prochowej; minimalna długość lontu prochowego w zapalniku lontowym powinna wynosić 50 cm, lontu prochowego, który zgasł nie wolno ponownie zapalać. Spłonki pobudzające są środkami najbardziej narażonymi na wybuch (od zewnętrznych bodźców) ze względu na to, że w ich skład wchodzą bardzo wrażliwe na bodźce (iskra, płomień, nakłucie, potarcie, zgniecenie) inicjujące materiały wybuchowe. Posługując się spłonkami pobudzającymi należy bezwzględnie przestrzegać następujących zasad: sprawdzić stan techniczny spłonek; spłonek zgnieconych, skorodowanych i takich, z których wysypuje się materiał wybuchowy używać nie wolno lecz należy je zniszczyć przez wysadzenie; spłonki należy tylko przenosić w spłonnikach, a przechowywać w spłonnikach i oryginalnych opakowaniach; spłonki w pudełkach należy zabezpieczyć przed przemieszczaniem. Posługiwanie się lontem detonującym wymaga stosowania następujących zasad mających wpływ na bezpieczeństwo prac w okresie prac przygotowawczych lont powinien być przechowywany w cieniu; sieci wybuchowe z lontu detonującego które poddane były dłuższemu działaniu promieni słonecznych nie wolno powtórnie stosować i należy je zniszczyć (wysadzić); przed cięciem lontu detonującego należy rozwinąć zwój tak, aby odległość od miejsca cięcia do zwoju wynosiła co najmniej 10 m; lont należy ciąć czystym i ostrym nożem. zabrania się cięcia lontu gdy jeden jego koniec uzbrojony w spłonkę znajduje się w ładunku MW; uzbrajanie końcówek lontu detonującego spłonkami należy wykonywać przed wykonaniem sieci; zabrania się cięcia lontu, na końcu którego założona jest spłonka pobudzająca; do sieci z lontu detonującego, która nie wybuchła, wolno podchodzić dopiero po upływie co najmniej 15 min , przy czym podchodzić może tylko jeden człowiek; w czasie podchodzenia należy sprawdzać, czy niema oznak palenia się lontu lub ładunku; podczas wysadzania grupy ładunków połączonych lontem detonującym rezultaty wybuchu sprawdza tylko jeden żołnierz. Wysadzanie zapalników lontowych i ładunków wymaga stosowania następujących zasad bezpiecznej pracy; każdorazowo przed wysadzaniem należy określić liczbę żołnierzy, którzy mają odpalać zapalniki lontowe, kierunek i odległość na jaką należy odejść (po odpaleniu) oraz czas palenia się zapalników. jeden żołnierz może odpalać maksymalnie pięć zapalników lontowych o różnej długościach (różnica minimum 10 cm, najkrótszy (zapalany na końcu) powinien mieć długość co najmniej 10 cm. żołnierze odpalający zapalniki indywidualnie (nie w składzie zastępu) po upewnieniu się, że lont się pali mogą samodzielnie odchodzić z miejsca wysadzania nie czekając na komendę; po powrocie na rubież wyjściową (na bezpieczną odległość) wszyscy żołnierze powinni obserwować i liczyć wybuchy założonych przez siebie ładunków; do niewybuchu można podchodzić dopiero po upływie 15 min licząc od momentu, w którym wybuch powinien nastąpić. Zabraniam: Wykonywać inne czynności niż te nakazane przez instruktora. Oddalać się z miejsca prowadzenia zajęć bez zezwolenia instruktora. Nakazuje: Po stwierdzeniu jakiejkolwiek kontuzji, oparzenia niezwłocznie poinformować instruktora lub kierownika zajęć.	Stoją i słuchają omówienia warunków bezpieczeństwa odpowiadają na zadane pytania
3.	Wykonuje się to na komendy: „UZBROIĆ ŁADUNKI” - na tą komendę żołnierze wkładają w gniazda ładunków MW zapalniki lontowe i zabezpieczają je przed wypadnięciem; „PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO WYSADZANIA” - na tę komendę żołnierze przygotowują się do zapalenia lontu lub odpalenia zapłonnika tarciowego; „WYSADZAĆ” - na tę komendę żołnierze zapalają lont prochowy zapalnika lontowego; „ODCHODZIĆ” - na tę komendę wszyscy żołnierze odchodzą z miejsca wysadzania również i ci, którzy nie zdążyli zapalić lontu; „KONIEC WYSADZANIA” - komendę tę podaje się dopiero po sprawdzeniu rejonu wybuchu przez dowódcę (kierownika prac), gdy niema niewybuchów. Przechodzę do omówienia zagadnienia rozpoczynając od prezentacji potrzebnych do wykonania sieci materiałów. Lont detonujący Składa się z prasowanego rdzenia materiału wybuchowego o zwiększonej sile wybuchu i wrażliwości z jedną nicią kierunkową oraz z kilku wewnętrznych i zewnętrznych warstw oplotu pokrytego masą plastyczną lub inną, izolującą od wilgoci. W celu odróżnienia lontu detonującego od lontu prochowego masa izolacyjna w tego rodzaju lontach jest czerwona. Lont detonujący wybucha z prędkością 7000 m/s . lont pod wodą można wysadzać, gdy znajduje się w niej do 10 godzin. Podczas prac końcówki lontu detonującego powinny być zaizolowane taśmą izolacyjną. Uzbrojenie MW Przygotowane ładunki MW uzbraja się zapalnikami lontowymi przed ich wysadzeniem. Spłonkę pobudzającą zapalnika lontowego wkłada się do gniazdka kostki zapałowej ładunku tak, aby dotykała dna tego gniazda. Do zamocowania spłonki lontowego w kostce zapałowej stosuje się obsady z masy plastycznej. Ładunek z plastyku uzbraja się przez zagłębienie spłonki w materiale wybuchowym minimum na 2/3 jej wysokości.	Stoją i słuchają
4.	Przechodzę do wykonania wzorowego pokazu z objaśnieniem. Omówienie wykonania sieci rozpoczynam od omówienia łączenia odcinków oraz łączenia odgałęzień sieci wybuchowej. Odcinki lontu detonującego podczas sporządzania sieci wybuchowych łączy się ze sobą w nakładkę, w nasadkę ze spłonką, w węzeł morski lub w węzeł prosty. Lont detonujący należy przecinać czystym i ostyrym nożem na drewnianej podkładce. W tym celu lont detonujący należy rozwinąć w ten sposób, aby zwój lontu znajdował się minimum 10 m od miejsca cięcia. - w nakładkę; b - w nakładkę ze spłonką; c - w węzeł morski; d - w węzeł prosty. a - płaski; b - prosty c - podwójny prosty Sposoby powodowania wybuchu MW Wybuch ładunków MW za pomocą sieci lontu detonującego można powodować sposobem spłonkowym lub bezspłonkowym. Sposób spłonkowy polega na uzbrojeniu końcówki odgałęzienia lontu detonującego w spłonkę i włożeniu jej w gniazdo kostki zapałowej ładunku MW. Spłonkę z końcówką lontu detonującego łączy się taśmą izolacyjną. Sposób bezspłonkowy polega na kilkakrotnym owinięciu lontem detonującym (5 - 6 zwojów) kostki zapałowej ładunku MW. W wypadku stosowania plastycznego materiału wybuchowego na końcówkę odgałęzienia lontu detonującego należy zawiązać węzeł i umieścić do wewnątrz sporządzania ładunku MW. Po omówieniu przechodzę do praktycznego ćwiczenia z pominięciem wzorowego pokazu Przechodzę do wykonania sieci ogniowych z podchorążymi Sieć wybuchowa z lontu detonującego składa się z kilku odcinków łączących ładunki materiału wybuchowego, rozmieszczone w różnych odstępach i odległościach. Stosuje się dwa rodzaje sieci z lontu detonującego - szeregowe i równoległe. Połączenie równoległe polega na tym, że od miejsca inicjowania wybuchu podprowadza się do każdego ładunku oddzielne odgałęzienie lontu detonującego zakończone spłonką pobudzającą. Sieć równoległa powstaje przez połączenie odcinkami lontu źródła inicjowania wybuchu z poszczególnymi ładunkami MW. Każdy ładunek jest połączony oddzielnym odcinkiem lontu którego koniec powinien być uzbrojony w spłonkę pobudzającą. Układ ten nazywa się też niezależnym ponieważ uszkodzenie jednego odgałęzienia nie wpływa na niezawodność wybuchu pozostałych ładunków. Przechodzę do wykonania sieci szeregowej. Wysadzanie sieci z lontu detonującego. Lont detonujący wybucha od: zapalnika lontowego, zapalnika elektrycznego, ładunku MW lub innego lontu detonującego. Jednym zapalnikiem lontowym można wysadzić do sześciu odgałęzień lontu detonującego. Jeżeli liczba końcówek lontu detonującego jest większa, należy stosować kostki zapałowe - 75 g nabój wiertniczy.	Szkoleni słuchają oraz uczestniczą w wykonywanych przeze mnie czynnościach
5.	Omawiam zajęcia. Omawiam najczęściej popełniane błędy przez szkolonych i zadaję zagadnienia na pracę własną

OPRACOWAŁ

.............................

---