Scenariusz zajęć dla dzieci trzyletnich
Temat: A cóż to za zwierz?
Cel główny:
- poznanie przez dzieci jeża (wygląd, sposób poruszania, odżywiani, przygotowania do
zimy).
Cele szczegółowe:
- skupienie uwagi podczas słuchania,
- określenie cech charakteryzujących jeża, dotyczących wyglądu, sposobu poruszania,
odżywiania i przygotowywania do zimy,
- wypowiadanie się na temat ilustracji,
- naśladowanie ruchów zwierząt,
- ilustrowanie ruchem treści piosenki,
- ilustrowanie ruchem postaci z wiersza.
Metody:
- pokaz
- pogadanka
Formy pracy według R. Więckowskiego:
- indywidualna
- zbiorowa
Środki dydaktyczne i przybory:
- ilustracje ukazujące krasnala Hałabałę w jego dziupli oraz wiewiórkę,
- sylwetka jeża,
- kasztany,
- nagrania (melodia do biegu, podskoków, wirowania listków),
- karton z sylwetką jeża (dla każdego dziecka),
- flamastry,
- koszyk,
- arkusz kolorowego papieru
Literatura:
1. H. Bechlerowa „O zielonym jeżu”
2. H. Zdzitowiecka „Jeż”
PRZEBIEG ZAJĘĆ
Faza wstępna
1. Rozmowa z wykorzystaniem ilustracji ukazującej postacie z literatury dziecięcej (krasnal
Hałabała, wiewiórka) - wypowiadanie się na temat ilustracji.
- Kto pamięta jak nazywa się nasz znajomy? (krasnal Hałabała).
- Po czym go poznałeś? (czerwony kubraczek, czerwona czapeczka, mieszka w dziupli po
wiewiórce).
- Z kim krasnal lubi biegać po lesie, i zbierać orzeszki na zimę? (z wiewiórką).
2. Zabawa „Krasnal i wiewiórka” - naśladowanie ruchów wiewiórki i krasnala.
Nauczycielka włącza muzykę:
- gdy muzyka zaprasza do biegania, dzieci naśladują bieg krasnala,
- gdy muzyka zaprasza do podskoków, dzieci naśladują skoki wiewiórki.
Uświadomienie celu
3. Rozwiązywanie zagadki.
Nauczyciel zadaje pytanie: „cóż to za groźny zwierz lubił bawić się z krasnalem Hałabałą?
Krótkie nóżki, długi ryjek,
Ostre kolce ciało kryją.
(jeż)
4. Słuchanie wiersza ilustrowanego sylwetką jeża.
Tak, to malutki jeż.
Węszy nosem w lewo, w prawo,
To pod listkiem, to pod trawą.
Łapie myszy, węże.
Zagrzebany w liściach śpi,
Gdy zimowe przyjdą dni.
Faza zasadnicza
5. Rozmowa na temat wierszyka.
- Jak wygląda jeż? Posłuchajcie (nauczycielka ponownie recytuje wiersz).
- Co robi jeż? Posłuchajcie uważnie (nauczyciel recytuje - węszy noskiem w lewo, w
prawo, to pod listkiem, to pod trawą, łapie myszy, węże)
- A, gdy zimne przyjdą dni, co robi jeż? (zagrzebany liściach śpi)
6. Ilustrowanie ruchem piosenki o jeżu.
Nauczycielka śpiewa piosenkę, a dzieci ilustrują piosenkę ruchem.
Idzie, idzie jeż,
Ten kolczasty zwierz.
Nóżkami tup, tup
I pod listek siup.
7. Zabawa w teatr.
Nauczycielka jest narratorem. Dzieci naśladują jeża.
Chętne dziecko próbuje opowiedzieć przygodę jeża, ilustrując ją ruchem.
8. Zabawa „Norka do jeża” - rozwijanie koordynacji wzrokowo - słuchowo - ruchowe.
Nauczycielka opowiada:
Jeżyk pobiegł do swojej norki, nie chciał mieć zielonych kasztanów za braci. Zrobimy z
tego kosza naszemu przedszkolnemu jeżykowi (zabawce) norkę. Bo co jeżyk robi, gdy
zimne przyjdą dni?
(Dzieci odpowiadają - zagrzebany w liściach śpi)
Faza podsumowująca
9. Dzieci wybierają po jednym arkuszu kolorowego papieru i w rytm muzyki gromadzą (rwą)
listki dla jeża, duży listek, mały itd. Po skończonej pracy zanoszą je do norki.
10. Zabawa ilustrują wirujące listki na wietrze z wykorzystaniem nagrania - rozwijanie
ekspresji ruchowej.
11. Dorysowywanie jeżykowi brakujących igiełek na ilustracji (praca indywidualna przy
stoliku).
12. Porządkowanie swojego miejsca pracy.