Cierpienia Młodego Wertera: apogeum sentymentalizmu, zapowiedź romantyzmu, powieść epistolarna
Apogeum Sentymentalizu :
ogrom uczuć
bohater preromantyczny, sentymentalny
miłość bez kompromisów połączona z miłością do natury
pokazywanie przeżyć wewnętrznych prostych ludzi
negacja rozumu i wiedzy
dominacja uczuć
przyroda jest jednocześnie tłem i bohaterem wydarzeń
wiara w to, że uczucie jest ważniejsze od rozumu. Cenienie uczuć osobistych, szczerych, autentycznych.
wrażliwość postawiona ponad pełen chłodu dystans
zaufanie pokładana w sercu - ono nie może oszukać
przyroda: wiejskie pejzaże, łąki, pola i ogrody jako tło ale także bohater wydarzeń
Zapowiedź romantyzmu :
ideały wolności, równości i braterstwa w wymiarze społecznym
krytyka stosunków drobnomieszczańskich, konwenanse obyczajowe i towarzyskie ograniczają człowieka
niespełniona miłość do Lotty
indywidualizm, skłócenie z otoczeniem, wybór samotnej ofiary
kult uczucia i fantazji
miłość jako absolut
Werter : marzyciel, nieszczęśliwy kochanek, skłócony ze światem i ludźmi
samobójstwo głównego bohatera z powodu niespełnionej miłości
Powieść epistolarna :
Goethe tworzy swą powieść (w 1774 roku) w formie listów pisanych wyłącznie przez bohatera tytułowego, skierowanych do przyjaciela Wilhelma, a jedynie dwóch - do Lotty i jednego - do Alberta. Listy uzupełnia krótką notą “wydawcy” oraz dłuższą jego narracją o ostatnich dniach bohatera, w którą wplata dokumenty w postaci listów i notatek Wertera.
W listach brak jest tradycyjnego początku i zakończenia. Cechuje je jednostronny subiektywizm i silne zabarwienie uczuciowe. Pisane są z punktu widzenia autora, o sprawach, które jego interesują i pochłaniają i nie różnią się od pamiętnika, przeznaczone są bardziej dla siebie niż dla przyjaciela.
Jest to “powieść duszy”, miłosne wyznania bohatera, głęboka refleksja i zaduma nad życiem człowieka - plastyczna obserwacja życia i świata.