Biografia Towarzysza Stalina
Generalissimus Związku Radzieckiego, wódz i nauczyciel narodu radzieckiego, kontynuator nieśmiertelnych idei Włodzimierza Lenina (1878-1953). Od młodych lat wódz Józef Stalin uczęszczał do seminarium duchownego w Tbilisi. Bardzo szybko zrozumiał obłudę religii, jak i nauczających tam. Już od samego początku swojej nauki, związany był z robotniczo-chłopskim ruchem rewolucyjnym, za co usunięty został, ze szkoły. Jego dalsze losy to niezłomna walka o wolność klasy robotniczej w szeregach Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. Już na samym początku swojej działalności w partii bolszewickiej stał się najbliższym współpracownikiem Włodzimierza Lenina. W okresie Rewolucji 1905-1907, dowodził wieloma akcjami, przed którymi drżał car i jego pachołkowie. Wielokrotnie, był aresztowany za swoją działalność przez Ochranę, jednak nie przeszkodziło mu to w kontynuowaniu wspaniałej pracy na rzecz robotników i chłopów. Od 1912 roku tow. Stalin był członkiem Komitetu Centralnego SDPRR(b). W okresie tym, był również redaktorem wielu rewolucyjnych gazet, m.in. "Prawdy" i "Zwiezdii". W latach 1913-1917 był na zesłaniu, gdzie prowadził swoją działalność rewolucyjną. Po przyjeździe do Piotrogrodu w 1917 roku, wraz z Włodzimierzem Ilijiczem zorganizował rewolucję robotników i chłopów. Podczas całego okresu trwania wielkiego zrywu uciskanych klas, tow. Stalin nieustannie prowadził walkę o zwycięstwo wolności w pierwszym rzędzie wraz z tow. Leninem. Przez całą rewolucją był jego najbliższym pomocnikiem i to właśnie wraz z tow. Stalinem, przygotowywał tow. Lenin wszystkie działania rewolucjonistów. Kolejne lata to pasmo nieprzerwanych sukcesów tow. Stalina oraz walka z sabotażnikami i kontrrewolucjonistami. Od 1919 tow. Stalin był członkiem utworzonego wtedy Biura Politycznego KC RKP(b). W trakcie wojny wyzwoleńczej z carskimi pachołkami: Judeniczem i jemu podobnymi, tow. Stalin walczył i dowodził jednocześnie wieloma frontami, a jego sukcesy przyćmiły blaskiem dokonania, tak wybitnych dowódców jak Siemion Budionny i Kliment Woroszyłow. W kwietniu 1922, został sekretarzem generalnym partii komunistycznej, co było potwierdzeniem, iż naród i partia święcie wierzą w tow. Stalina. Po śmierci wielkiego wodza Rewolucji Październikowej, Włodzimierz Ilijicza Lenina, tow. Stalin jako oczywisty i jedyny następca, rozpoczął walkę z przywódcami kontrrewolucjonistów i zdrajców ojczyzny, dowodzonych przez zagranicznych agentów: Trockiego, Zinowiewa i Kamieniewa. W późniejszym okresie, milicja i organy bezpieczeństwa, wykryły także drugą grupę spiskową w partii dowodzoną również przez agentów zagranicznych wywiadów: Bucharina i Rykowa. W 1928, tow. Stalin rozpoczął industrializację Związku Radzieckiego i likwidację kułactwa. Zarówno uprzemysłowienie jak i kolektywizacja, zakończyły się ogromnym sukcesem. W 1934 na polecenie przywódców organizacji kontrrewolucyjnych, zamordowano, Siergieja Kirowa, wybitnego bolszewika. Jak się później okazało, grupa kontrrewolucjonistów, dowodzona z zagranicy przez Trockiego, planowała niegdyś także zamordowanie tow. Lenina, Swierdłowa i Stalina, a w latach 30. Chciała dokonać zamachu stanu i przywrócić rządy burżuazji i obszarników! Dzięki niezłomnej postawie tow. Stalina i organów bezpieczeństwa natychmiast wykryto spisek także w armii. W latach 1936-1938, naród radziecki, bez problemu poradził sobie z panami Zinowiewami, Kamieniewami i Bucharinami. Jednocześnie przez całe lata 30. tow. Stalin mimo przeszkód, wiódł prostą drogą naród radziecki ku świetlanej przyszłości. Wszystkie wskaźniki produkcji, mimo wielu aktów sabotażu dokonywanych na polecenie zagranicznych agentów (głownie niemieckich), wciąż rosły. Po zdradzieckiej i niesprowokowanej agresji bestii faszystowskich na pokojowo nastawiony Związek Radziecki, tow. Stalin poderwał naród radziecki do bohaterskiej obrony kraju. Dzięki wspaniałemu dowództwu, największego wodza w historii, Armia Czerwona wyzwoliła Europę Środkowo-wschodnią spod jarzma kapitalistyczno-burżuazyjno-faszystowskich rządów. Po zakończeniu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, potężny naród radziecki, pod wodzą tow. Stalina zabrał się bohatersko do odbudowywania kraju. Mimo nieustannych ataków amerykańskich i brytyjskich imperialistów, którzy ciągle dokonywali bandyckich napadów na potężny Kraj Rad, tow. Stalin niezłomnie realizował idee Marksa i Lenina. Serce bohatera Kraju i wodza, tow. Stalina przestało bić 5 marca 1953, na całym świecie wszyscy ludzie pracy, oddali hołd zmarłemu. Po śmierci, jego ciało zostało złożone w Mauzoleum, obok ciała Włodzimierza Lenina. Tow. Stalin oprócz swoich światłych i mądrych działań, był także autorem wielu wspaniałych ksiąg nt. rewolucyjne (m.in. Dzieła, O Leninie).