Scenariusz lekcji j. polskiego w gimnazjum - kl. 2
Temat lekcji : „A ty co dajesz z siebie gwiazdom...?”
Z Holdenem i Małym Księciem szukamy sensu życia.
Cele lekcji
nauczania:
poziom wiadomości
uczeń potrafi nazywać wartości
uczeń rozumie znaczenie wyrazów wartościujących
człowieka
poziom umiejętności
uczeń potrafi charakteryzować człowieka
uczeń umie wartościować postępowanie innych
uczeń stosuje w ocenie człowieka słownictwo wartościujące
uczeń analizuje samodzielnie tekst literacki i wyciąga wnioski
uczeń potrafi kojarzyć różne fakty
uczeń potrafi argumentować swoje zdanie
wychowania :
poziom działania
uczeń potrafi pracować w grupie
uczeń potrafi kulturalnie dyskutować
poziom postaw
uczeń rozumie istnienie dobra i zła
uczeń jest wrażliwy na etykę słowa
Metody: praca z tekstem literackim (fragmenty), grupy dyskusyjne, drzewko
decyzyjne
Pomoce : nagrania piosenek „ Dzieci”- Elektrycznych Gitar oraz „Tolerancja”
Sojki, fragmenty z „Małego Księcia”, „Buszującego w zbożu”, poezji
ks. Twardowskiego i bajki „Garby” Kołakowskiego, lista wartości
Przebieg lekcji
1. Lekcję rozpoczynamy piosenką Elektrycznych Gitar „Dzieci”. W czasie piosenki nauczyciel przypina do tablicy arkusz , na którym zapisany jest temat lekcji.
Po wysłuchaniu nagrania inicjuje rozmowę na temat utworu, a przede wszystkim jego bohaterów - dzieci. Próba odpowiedzi na pytanie , dlaczego „wszyscy mamy źle w głowach, że żyjemy”.
2. Następnie jeden z uczniów czyta głośno fragment bajki L. Kołakowskiego „Garby”. Kończy słowami : „Małe dzieci nie mają tyle rozumu, żeby lepiej od dorosłych odróżniać, co jest prawdziwe.”
3. Nauczyciel proponuje zastanowić się nad słusznością tego twierdzenia. W tym celu klasa dzieli się na grupy, otrzymuje powielone fragmenty z „Buszującego w zbożu” i „Małego Księcia” oraz listę wartości. Ich zadaniem jest przeczytanie fragmentów i wypisanie z listy nazw wartości, które przypisaliby : dorosłym i dzieciom. Nauczyciel przestrzega uczniów przed biało- czarnym wizerunkiem dzieci i dorosłych, prosi o obiektywną ocenę.
4. Liderzy grup prezentują efekty pracy swojej grupy, powstaje lista wartości przypisywanych dzieciom i dorosłym. Np.
Dzieci Dorośli
zazdrość chciwość
bezinteresowność zawiść
fantazja miłość
obojętność wrogość
radość radość
życzliwość pieniądz
agresja wrażliwość
szczerość agresja
pieniądz dobro
przyjaźń egoizm
zabawa czułość
egoizm zazdrość
dobro obojętność
lenistwo przyjaźń
miłość szczerość
wrażliwość bezinteresowność
wolność zależność
5. Czy możemy się zgodzić ze słowami narratora z bajki Kołakowskiego ?
( W dyskusji można przypomnieć baśń Andersena „Nowe szaty cesarza”, tylko małe dziecko powiedziało prawdę..) Komentując listę wartości, nauczyciel szczególną uwagę zwraca na to, iż zarówno dzieci , jak i dorośli mają wady, potrafią źle postępować. I dorośli i dzieci mają także mnóstwo zalet. Życie należy tak przeżyć , by na naszej „liście” znalazło się jak najwięcej przymiotów, a przywar było niewiele.
6. Wróćmy do naszych bohaterów, obaj w pewnym momencie swego życia wyruszają w drogę. Obie wędrówki są i fascynujące i niebezpieczne. Spróbujmy postawić się w ich roli.
I Holden i Mały Książę stanęli w sytuacji, w której musieli podjąć decyzję - zostać czy wyruszyć w nieznane .Czy mieli inne możliwości, jakie były skutki ich postępowania, czym kierowali się dokonując wyboru? Na te pytania spróbujcie odpowiedzieć wypełniając w grupach drzewo decyzyjne.
7.Omówienie pracy, liderzy grup prezentują swoje przemyślenia i uwagi. ( patrz wypełnione przykładowo drzewa decyzyjne)
8. Jaki wniosek płynie z tej pracy - każdy człowiek ( dorosły, dziecko, młodzież) musi mieć w życiu wartości, które są dlań drogowskazem, światłem pokazującym drogę, inaczej zasłuży na niezbyt pochlebną ocenę swego postępowania - „będzie śmieszny i dziwny” - jak powiedział Mały Książę. Te wartości to miłość, przyjaźń, zaufanie, tolerancja, szczerość, prawda,
dobro, solidarność, odpowiedzialność...... Zapisujemy je na arkuszu pod tematem lekcji, stanowią jakby odnalezioną przez uczniów na dzisiejszej lekcji „receptę na dobre i mądre życie”.
9. Ks. J. Twardowski napisał w jednym ze swoich wierszy :
„Jeżeli kochasz czas zawsze odnajdziesz
nie mając nawet ani jednej chwili”
Kończąc nasze dzisiejsze poszukiwania, dedykuję Wam te słowa jako swoistą naukę i sens życia. A na sam koniec proponuję wysłuchanie jeszcze jednej piosenki, tym razem St. Sojki
( Tolerancja ) Mam nadzieję, iż wrócicie jeszcze nieraz do utworów, o których mówiliśmy na lekcji oraz do słów piosenki - „życie nie po to jest, by brać.....” i zapytacie, „co dajemy z siebie gwiazdom”.
1
2