O przeobrażeniach popędu agresji cz.II

4.

• Agresywność i gotowość do walki była koniecznością zarówno rycerstwa jak i mieszczan.

• Grabieże, złodziejstwo i zatargi miedzy rodzinami były stałym elementem życia miejskiego (dotyczy to właściwie każdej grupy społecznej).

• Często z pozoru błahe sprawy stawały się pretekstem do wszczynania krwawych waśni między rodzinami (np. sprawa handlowa, obraźliwy gest lub słowo).

• Popularnym miejscem rozwiązywania konfliktów stawały się miejskie place publiczne.

• Głębokie kontrasty w strukturze życia emocjonalnego: pobożność, strach przed piekłem, uczucie winy i skruchy, wybuchy radości z jednej strony - nagłe przypływy nienawiści i agresji z drugiej.

• Religia sama z siebie nie oddziaływuje `cywilizująco' ale jest `ucywilizowana' tak samo jak społeczeństwo.

• Życie było przesiąknięte ciągłym napięciem emocjonalnym i poczuciem niepewności.

5.

• Związek pomiędzy strukturą emocjonalną a strukturą społeczeństwa - w państwie nie istnieje władza centralna, panuje ciągła rywalizacja i agresja między rodzinami, wsiami, miastami, prowincjami.

• Władza centralna zmusza do życia w pokoju, wówczas zmienia się struktura emocjonalna, rodzi się powściągliwość i samoopanowanie, żądza zabijania i niszczenia zostaje utajona i ograniczona do momentów krytycznych np. wojna, rewolucja (społeczeństwo cywilizowane).

6.

• Charakterystyczne dla społeczeństwa cywilizowanego jest społeczne zaspokojenie instynktu walki i popędu agresji w inny sposób, np. we współzawodnictwie sportowym (transformacja napięć emocjonalnych).

• Popularne społeczne rozrywki odpowiadają potrzebom emocjonalnym społeczeństwa (odpowiednikiem wydarzenia sportowego, np. walki bokserskiej było palenie żywcem gromady kotów w dniu św. Jana - Paryż XVI w.)

• Obecnie manifestowanie tego rodzaju popędów jest tłumione za pomocą lęku (hamulec wewnętrzny)

• Ewolucja struktury emocjonalnej - rzeczy, które kiedyś dostarczały przyjemnych doznań, dziś budzą przykrość lub odrazę. Przesuwanie się progu uczucia wstydu lub uczucia przykrości świadectwem ewolucji standardu emocjonalnego