Idziemy do przedszkola

Idziemy do przedszkola

przedszkole już nas woła.

Lalki, misie, klocki lego,

a więc rękę daj kolego!

Poskaczemy, pośpiewamy,

dobry humor tutaj mamy... W kopalni - Tadeusz Kubiak

Górnik świdrem węgiel kruszy,

z latarenki światło spływa.

Już wagonik z węglem ruszył,

winda w górę go porywa.

Jutro węgla bryły czarne,

kolejarze w świat powiozą.

A pojutrze - piece nasze,

będą grzały na złość mrozom

Drogi Mikołaju

Przy choince w ciepłej sali

zakolęduj z nami.

Bardzo wszyscy się cieszymy,

że jesteś tu z nami.

Wszystkie przedszkolaki

bardzo się radują.

Pięknie na spotkanie

z tobą się szykują.

Witaj Mikołaju

Witaj kochany Mikołaju,

wiemy co niesiesz w tym worku.

Wiemy, że chcesz nam radość sprawić,

że chcesz się z nami pobawić.

Ale troszeczkę się obawiamy

bo my niegrzeczni często bywamy.

Jednak od dzisiaj będzie inaczej,

niech nam Mikołaj wszystko wybaczy.

Niech się nie gniewa bardzo prosimy,

my już na pewno się poprawimy.

"Dzień Górnika" - Kubiak Tadeusz
 Górnik świdrem węgiel kruszy
 z latarenki światło spływa.
 Już wagonik z węglem ruszył
 winda w górę go porywa.

 Jutro węgla bryły czarne
 kolejarze w świat powiozą.
 A pojutrze piece nasze,
 będą grzały na złość mrozom.

 "Jak powstał węgiel?"
 Dawno, dawno temu - kiedy na Ziemi nie było jeszcze ludzi,
 rosły u nas wielkie drzewa, które tworzyły ogromne lasy.
 Te drzewa to były wielkie paprocie a choinki to olbrzymie
 skrzypy, widłaki. W tym dziwnym lesie nie było ptaków
 ani zwierząt. W zupełnej ciszy przelatywały tylko wielkie
 owady a po ziemi pełzały potwory.
 Wichry i burze obalały drzewa, powodzie zalewały lasy.
 Zwalone olbrzymy leśne przysypywała ziemia.
 Po wielu latach leżenia pod ziemią pnie tych prastarych
 drzew zmieniły się w czarny, twardy węgiel kamienny,
 w którym jeszcze do dziś można odnaleźć odciśniętą
 gałązkę zaginionych drzew albo ślady dawnych zwierząt,
 które dawno temu zginęły.

 "Kwiatek dla górnika"
 Dla górnika - słonecznik koniecznie!
 Niech pod ziemią mu będzie słoneczniej
 kiedy w czarny węgiel
 się wwierca
 w bardzo czarnym
 podziemnym chodniku -
 niech słonecznik mu świeci
 od serca.
 Prawda, że Ci z nim jaśniej górniku?

 "Praca górnika"
 Pali się pod blachą w piecu
 kot na piecu mruczy.
 Mama pierze fartuch.
 Starszy brat się uczy.
 Węgiel płonie jasno.
 Ciepło mnie przenika.
 Z czyjej pracy korzystamy?
 - odpowiedz?! Górnika!

 Mamy elektryczność.
 Radia można słuchać.
 Gna tysiąc wagonów.
 Okręt mknie przed nami.
 Przemysł się rozwija
 w hutach i fabrykach.
 Czyjej pracy to zawdzięczamy?
 - odpowiedz?! Górnika!

---