Wanat Adam gr. 24, rok I F
zespół III
CZĘŚĆ TEORETYCZNA
Definicja stali
stal - stop żelaza z węglem obrabiany cieplnie o zawartości węgla nieprzekraczającej 2.11%
Podział stali ze względu na:
Zastosowanie
Stal konstrukcyjna
Stal narzędziowa
Mikrostruktury
Stal podeutektoidalna - (0.02%C-0.77%C) Ferryt +Perlit
Stal eutektoidalna - (0.77%C) Czysty perlit
Stal nadeutektoidalna - (0.77%C-2.11%C) Perlit + Cementyt
Stopień odtlenienia
uspokojone
półuspokojone
nieuspokojone
Zawartość procentowa węgla
niskowęglowe
średnio węglowe
wysokowęglowe
Układ Fe-Fe3C
Definicje:
Ferryt - stop żelaza z węglem, międzywęzłowy roztwór stały węgla w odmianie alotropowej α. Ferryt charakteryzuje niska zawartość węgla, w temperaturze pokojowej maksymalnie 0,008%, a w temperaturze 723 °C, 0,02%
Ferryt δ - wysokotemperaturowa odmiana Ferrytu
Austenit - międzywęzłowy roztwór stały węgla w żelazie γ. Jest stabilny tylko w temperaturach powyżej 727°C. Bardzo szybko schładzany austenit, przy zachowaniu pewnych warunków, może nie ulec rozpadowi tylko przemienić się w martenzyt.
Perlit - mieszanina eutektoidalna ferrytu z cementytem zawierająca 0,77% węgla.
Ledeburyt -mieszanina eutektyczna austenitu γ z cementytem lub perlitu z cementytem zawierająca dokładnie 4,3% węgla.
Cementyt-węglik żelaza Fe3C- jest materiałem twardym i kruchym, posiada strukturę krystaliczną rombową
Charakterystyka stali
Konstrukcyjna - stal zawierająca do 0.7% C. Plastyczna o stosunkowo niewielkiej twardości.
Narzędziowa - stal zawierająca powyżej 0.7%C. Charakteryzuje się wysoką twardością, małą ciągliwością, wysoką odpornością na ścieranie.
Definicja żeliwa
Żeliwo - stop żelaza z węglem pomiędzy 2.11% C ,a 3.8% C.
Podział żeliw
Białe
Podeutektyczne
Eutektyczne
nadeutektyczne
Szare
Grafit płatkowy
Ferrytyczne
Ferrytyczno-perlityczne
perlityczne
Grafit kłaczkowy
Ferrytyczne
Ferrytyczno-perlityczne
perlityczne
Grafit kulisty
Białe
Czarne
Charakterystyka żeliw szarych - struktura osnowy może być ferrytyczna, ferrytyczno-perlityczna lub perlityczna. Ze wzrostem ilości perlitu w osnowie wzrasta wytrzymałość i twardość żeliwa, a maleje wydłużenie. Grafit wpływa osłabiająco na metal gdyż sam ma małą wytrzymałość i twardość.
CZĘŚĆ PRAKTYCZNA
I Żeliwo sferoidalne :
Otrzymuje się je przez dodanie do żeliwa przed modyfikacją magnezu lub ceru w ilości 0,3 - 1,2 % . Ilość ta zależy od wielkości odlewu , przy czym w odlewach dużych procentowe zawartości tych pierwiastków są większe . W zależności od struktury osnowy rozróżniamy żeliwo sferoidalne ferrytyczne ferrytyczno-perlityczne i perlityczne .
1/ Dodatek magnezu nie tylko zmienia postać występującego grafitu lecz zwiększa
również wytrzymałość tego żeliwa na rozciąganie .
2/ Jest miej kruche niż żeliwo szare .
3/ Posiada większą odporność na rośnięcie niż żeliwo z grafitem płatkowym .
4/ Zdolność tłumienia drgań jest niższa niż żeliwa szarego ale lepsza niż stali .
Żeliwem sferoidalnym można zastąpić odlewy z żeliwa stopowego , staliwa (lepsze tłumienie drgań) , żeliwa ciągliwego . Z żeliwa sferoidalnego wykonuje się części samochodowe np. wały korbowe.
II Żeliwo ciągliwe
Żęliwo otrzymane w wyniku długotrwałego wyżarzania żeliwa białego. W czasie tego procesu cementyt ulega rozkładowi na grafit i ferryt. Jeśli wyżarzanie odbywa się w kontrolowanej atmosferze, w celu uniknięcia utleniania, otrzymuje się strukturę złożoną z ferrytu i grafitu. Żeliwo takie posiada bardzo dobre własności wytrzymałościowe, porównywalne do stali.
III stal podeutektoidalna
Stal zawierająca poniżej 0.77% węgla. Na polerowanym przekroju oglądanym pod mikroskopem daje się zauważyć ziarna ferrytu oddzielone obszarami perlitu. Wraz ze wzrostem zawartości węgla, udział ferrytu maleje, a perlitu wzrasta. Wzrasta także twardość stali, a obniża się jej ciągliwość.
...................................
podpis