Strefa ochronna ujęcia wody tworzona jest przez:
a) Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska,
b) Powiatowego Inspektora Sanitarnego,
c) Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej,
d) sejmik województwa w drodze uchwały.

Strefa ochronna ujęcia wody obejmuje:
a) obszar ochrony zbiornika,
b) obszar ochrony wyłącznej,
c) obszar ochrony źródła,
d) obszar ochrony bezpośredniej.

Strefa:
a) jest pośrednia i bezpośrednia,
b) może być tylko bezpośrednia,
c) tworzy je Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w drodze rozporządzenia,
d) wyjątkowo w drodze decyzji ustanawia ją organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.

Na obszarze bezpośredniego zagrożenia powodziowego:
a) wolno wznosić tylko budynki niepodpiwniczone,
b) obowiązuje zakaz sadzenia drzew, krzewów i uprawy roli,
c) nie wolno udzielać pozwoleń wodnoprawnych,
d) sposób zagospodarowania nieruchomości określa rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej.

Ograniczenia w zakresie uprawiania żeglugi na wodach nieżeglownych, uzasadnione ochroną przed hałasem wprowadza:
a) rada powiatu w drodze uchwały,
b) wojewoda w drodze rozporządzenia,
c) decyzją dyrektora zarządu gospodarki wodnej,
d) organ właściwy do udzielenia pozwolenia wodnoprawnego.

Ograniczenia (zakazy) używania jednostek pływających konieczne dla ochrony przed hałasem na wodach nieżeglownych:
a) wprowadza organ ochrony środowiska w drodze decyzji,
b) może wprowadzić rada powiatu w drodze uchwały,
c) wprowadza wojewoda w drodze rozporządzenia,
d) mogą być wprowadzone tylko przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Źródłem powszechnie obowiązującego prawa na terenie RP jest:
a) uchwała Rady Ministrów,
b) zarządzenie Prezesa Rady Ministrów,
c) ratyfikowana umowa międzynarodowa nie wymagająca uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie,
d) rozporządzenie wojewody, na terenie danego województwa.

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydawana jest:
a) gdy realizacja przedsięwzięcia wymaga uzyskania decyzji z art.46 ust.4 (np. pozwolenie na budowę),
b) gdy przedsięwzięcie zaliczane jest jako mogące znacząco oddziaływać na środowisko,
c) zawsze z uzasadnieniem,
d) z urzędu.

Informacje o stanie i ochronie środowiska są udostępniane:
a) tylko na pisemny wniosek,
b) zawsze bez potrzeby złożenia pisemnego wniosku,
c) niewymagające wyszukiwania i mogące być przekazane w formie ustnej, bez pisemnego wniosku,
d) bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 2 miesięcy.


Organy administracji publicznej odmawiają udostępniania informacji o środowisku:
a) osobom nie będącymi obywatelami RP,
b) wszystkim wnioskodawcom,
c) tylko w sytuacjach wymienionych w ustawie,
d) w przypadkach wymienionych w ustawie oraz sytuacjach podobnych.

Państwowy Monitoring Środowiska:
a) jest jednym ze źródeł informacji o środowisku,
b) jest prowadzony na podstawie rozporządzeń Prezesa Rady Ministrów,
c) to system pomiarów, ocen i prognoz stanu środowiska oraz gromadzenia, przetwarzania i rozpowszechniania informacji o środowisku,
d) w jego ramach organy administracji publicznej prowadzą rejestry, wykazy, pomiary, analizy i obserwacje stanu środowiska.

Organy administracji publicznej:
a) nie mają obowiązku ujawnienia informacji, które posiadają,
b) ujawniają tylko te informacje, które chcą,
c) udostępniają informacje znajdujące się w ich posiadaniu,
d) udostępniają informacje tylko obywatelom lub mieszkańcom UE.

Obowiązkiem organów administracji publicznej jest:
a) prowadzenie publicznie dostępnych wykazów zawierających dane podlegające udostępnieniu,
b) udostępnianie informacji dotyczących środowiska,
c) umożliwienie wglądu do dokumentów urzędowych,
d) wydawanie decyzji odmownej na wniosek o udzielenie informacji o stanie środowiska.

Informacja o stanie i ochronie środowiska jest udostępniana:
a) bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 1 miesiąca,
b) bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 2 miesięcy,
c) bez zbędnej zwłoki,
d) w dniu złożenia wniosku, gdy ujęta jest w publicznie dostępnych wykazach.

Kowalski podczas wakacji w Afryce nabył ozdoby z kości słoniowej. Aby przewieźć je do Polski musi:
a) zgłosić je do rejestru prowadzonego przez właściwego starostę,
b) uzyskać zezwolenie Państwowej Rady Ochrony Przyrody,
c) uzyskać zezwolenie wojewody,
d) uzyskać zezwolenie ministra właściwego ds. środowiska.

Jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego, korzystanie z nieruchomości stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone:
a) gmina może zaoferować właścicielowi/ użytkownikowi wieczystemu nieruchomość zamienną,
b) właściciel/użytkownik wieczysty może żądać od gminy odszkodowania za poniesioną szkodę,
c) właściciel/użytkownik wieczysty może żądać od gminy wykupienia nieruchomości,
d) gmina ma obowiązek zmienić plan miejscowy.

Decyzję o warunkach zabudowy:
a) wydaje się, gdy gmina nie posiada planu miejscowego,
b) na terenach zamkniętych wydaje wojewoda,
c) w odniesieniu do tego samego terenu można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy,
d) wydaje się po łącznym spełnieniu warunków określonych w ustawie.

Koszty sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa:
a) obciążają budżet gminy,
b) ponosi Skarb Państwa,
c) ponoszą właściciele nieruchomości objętych planem,
d) obciążają budżet województwa.

Plan zagospodarowania przestrzennego województwa:
a) musi być zgodny z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju,
b) uchwala zarząd województwa,
c) uchwala sejmik województwa,
d) ogłaszany jest w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydawana jest:
a) gdy realizacja przedsięwzięcia wymaga uzyskania decyzji pozwolenia na budowę,
b) gdy przedsięwzięcie zaliczane jest jako mogące znacząco oddziaływać na środowisko,
c) zawsze z uzasadnieniem,
d) z urzędu.

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do:
a) zadań sejmiku województwa,
b) zadań zleconych gminy,
c) zadań wójta, burmistrza, prezydenta miasta,
d) zadań własnych gminy.

Jeżeli w związku z uchwaleniem/zmianą planu miejscowego wartość nieruchomości wzrosła:
a) wójt pobiera od właściciela jednorazową opłatę (tzw. rentę planistyczną),
b) właściciel/użytkownik wieczysty nie może zbyć tej nieruchomości,
c) właściciel/użytkownik wieczysty może żądać od gminy odszkodowanie,
d) a właściciel/użytkownik wieczysty zbywa nieruchomość po upływie 5 lat od dnia wejścia w życie planu - nic się nie dzieje.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy:
a) zatwierdza wójt (burmistrz, prezydent miasta) w drodze decyzji administracyjnej, po wysłuchaniu opinii starosty,
b) jest uchwałą rady gminy, będącą aktem prawa miejscowego,
c) jest niezbędną przesłanką sporządzenia planu miejscowego,
d) musi być sporządzone bez względu na to, czy gmina ma zamiar uchwalić plan miejscowy.

Zgodność studium z przepisami prawa ocenia:
a) wójt, burmistrz, prezydent miasta,
b) rada gminy,
c) marszałek województwa,
d) wojewoda.

Decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego:
a) wydaje się w razie braku planu miejscowego,
b) wydaje się na podstawie planu miejscowego,
c) na terenach zamkniętych wydaje wójt, burmistrz, prezydent miasta,
d) o znaczeniu powiatowym i gminnym wydaje wójt, burmistrz, prezydent miasta.

Funkcją miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest:
a) ustalenie przeznaczenia terenu,
b) rozmieszczenia inwestycji celu publicznego,
c) określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu,
d) kształtowanie sposobu wykonywania prawa własności nieruchomości.

Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju:
a) jest źródłem prawa o charakterze powszechnie obowiązującym,
b) nie jest źródłem prawa o charakterze powszechnie obowiązującym,
c) jej projekt sporządza minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej
i mieszkaniowej,
d) przyjmuje ją Rada Ministrów.

Roszczenia związane z tzw. rentą planistyczną ulegają przedawnieniu po upływie:
a) roku od dnia, w którym plan miejscowy stał się obowiązujący,
b) 2 lat od dnia, w którym plan miejscowy stał się obowiązujący,
c) 5 lat od dnia, w którym plan miejscowy stał się obowiązujący,
d) 10 lat od dnia, w którym plan miejscowy stał się obowiązujący.

Przepis ustawy stwierdza obowiązek sporządzenia planu miejscowego, a gmina go nie sporządza. Kowalski wystąpił o decyzję o warunkach zabudowy, czy można ją wydać?:
a) decyzja może być wydana bez ograniczeń,
b) decyzja może być wydana po uzgodnieniu z ministrem właściwym ds. budownictwa,
c) postępowanie zawiesza się na okres 10 lat,
d) postępowanie zawiesza się do czasu uchwalenia planu.

Gminny program ochrony środowiska:
a) przyjmuje wojewoda w drodze rozporządzenia,
b) uchwala sejmik województwa,
c) zatwierdza wójt (burmistrz, prezydent miasta) w drodze decyzji,
d) uchwala rada gminy, a jego elementem jest plan gospodarowania odpadami.

Postępowanie z udziałem społeczeństwa:
a) musi poprzedzać każdą decyzję administracyjną podjętą na podstawie ochrony środowiska,
b) musi poprzedzać każdą decyzję administracyjną zezwalającą na korzystanie ze środowiska,
c) należy przeprowadzić zawsze, gdy tego zażąda organizacja ekologiczna,
d) jest niezbędną przesłanką podjęcia decyzji w sprawie pozwolenia zintegrowanego

Jeżeli właściciel zwierzęcia znęca się nad nim, wówczas:
a) wójt w drodze decyzji administracyjnej nakłada administracyjną karę pieniężną,
b) starosta orzeka przepadek zwierzęcia na rzecz Skarbu Państwa,
c) wojewódzki inspektor ochrony środowiska zobowiązuje właściciela do wykonania stosownych zabiegów pielęgnacyjno-leczniczych,
d) inspektor organizacji społecznej zajmującej się ochroną zwierząt kieruje właściciela na przeszkolenie w zakresie humanitarnego traktowania zwierząt.

Hodowla (utrzymanie) psów rasy agresywnej:
a) jest zabroniona na terenie całego kraju,
b) na terenie gminy może być zabroniona w wyniku uchwały jej rady,
c) na terenie powiatu może być zabroniona przez starostę,
d) wymaga zezwolenia wójta.

Hodowla chartów (ich mieszańców):
a) zależy od zezwolenia starosty,
b) jest bezwzględnie zabroniona,
c) nie podlega żadnym ograniczeniom,
d) wymaga zezwolenia polskiego związku kynologicznego.

Hodowla chartów (ich mieszańców):
a) nie wymaga jakichkolwiek zezwoleń,
b) wymaga zezwolenia wojewody,
c) wymaga zezwolenia starosty,
d) może być zabroniona w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii koła łowieckiego.

Rada gminy w drodze uchwały podjętej na podstawie ustawy z dnia 19.09.1996 o porządku w gminach może:
a) zabronić utrzymania chartów i ich mieszańców,
b) wprowadzić odpowiedzialność karną z tytułu znęcania się nad zwierzętami,
c) utworzyć obwód łowiecki,
d) określić obowiązki osób utrzymujących zwierzęta domowe, które są uciążliwe dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenu.

Czy administracyjne kary pieniężne podlegają udostępnieniu:
a) podaje się do publicznej wiadomości,
b) nie wolno ujawniać jej w wykazie informacji o środowisku,
c) ujawnia się decyzję w wykazie informacji o środowisku tylko za zgodą adresata,
d) na żądanie organizacji ekologicznej informuje się o niej w prasie lokalnej.

Opłata za korzystanie ze środowiska powinna zostać uiszczona:
a) do końca kwartału,
b) do końca miesiąca następującego po zakończeniu kwartału,
c) w ratach miesięcznych,
d) w ciągu 14 dni od dnia gdy decyzja ustalająca wymiar stała się ostateczna.

Ustalenie opłaty za korzystanie ze środowiska należą do:
a) marszałka województwa,
b) wojewody,
c) starosty,
d) wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

Stawki jednostkowe opat za korzystanie ze środowiska ustala:
a) ustawa prawo ochrony środowiska,
b) ordynacja podatkowa,
c) rozporządzenie Rady Ministrów,
d) uchwałą rady powiatu.

Organem właściwym w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska jest:
a) wojewoda,
b) wojewoda, w odniesieniu do przedsięwzięć tzw. II grupy starosta,
c) marszałek województwa,
d) wojewódzki Fundusz Środowiska i Gospodarki Wodnej .

Kary pieniężne w ochronie środowiska określane są jako:
a) kary środowiskowe,
b) kary za zniszczenie środowiska,
c) kary biegnące,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.

Odroczenie terminu płatności kar pieniężnych w ochronie środowiska następuje za okres:
a) do 3 lat,
b) do 5 lat,
c) do 10 lat,
d) nie ma odroczeń.

Organem właściwym w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska jest:
a) urząd marszałkowski,
b) marszałek województwa,
c) organ właściwy do wydania pozwolenia emisyjnego,
d) starosta.

Administracyjne kary pieniężne ustalone na podstawie prawa ochrony środowiska:
a) obejmują grzywnę z tytułu wykroczeń wymierzoną w postępowaniu mandatowym,
b) obejmują nawiązki z tytułu szkód w środowisku będącym obrotem wspólnym,
c) nakłada wójt w uzgodnieniu z wojewódzkim inspektorem ochrony środowiska,
d) należą się z tytułu emisji gazów, pyłów do powietrza z naruszeniem pozwolenia emisyjnego i wymierzone są przez określenie tzw. kary biegnącej, a po ustaleniu przyczyny jej wymierzenia nie później niż na koniec roku kalendarzowego przez dokonanie wymiaru kary łącznej.

Kary pieniężne za naruszenia wymagań ochrony środowiska mogą być wymierzone:
a) za każdy kwartał naruszenia,
b) za każdą dobę naruszenia,
c) jak tzw. kary biegnące,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.

Karę pieniężną za usunięcie drzewa bez wymaganego zezwolenia oblicza się mierząc obwód pnia na wysokości:
a) 60 a czasami 120 cm,
b) 100 cm,
c) 130 cm,
d) 150 cm.

Opłata depozytowa:
a) to zabezpieczenie przy pozwoleniu emisyjnym,
b) jest przy oddawaniu akumulatora zużytego.

Zabezpieczenie ustalone w pozwoleniu może mieć formę:
a) poręczenia osobistego,
b) zastawu instalacji,
c) gwarancji bankowej,
d) zezwolenia środowiskowego.

Opłaty ponoszone są za:
a) emisje pól elektromagnetycznych,
b) wytwarzanie odpadów,
c) emisję hałasu,
d) składowanie odpadów.

Opłaty podwyższone ponosi się za:
a) prowadzenie działalności bez wymaganej decyzji,
b) prowadzenie działalności z naruszeniem wymagań decyzji,
c) w razie nadmiernego zanieczyszczenia środowiska,
d) w razie zanieczyszczenia środowiska PCB.

Kara pieniężna może ulec:
a) potrąceniu,
b) odroczeniu,
c) rewaloryzacji,
d) umorzeniu.

Postępowanie kompensacyjne dotyczy:
a) inwestycji mogących znacząco oddziaływać na środowisko,
b) zanieczyszczeń powietrza,
c) zanieczyszczenia wód,
d) zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego.

W postępowaniu kompensacyjnym biorą udział:
a) właściciele nieruchomości przyległych do instalacji,
b) prowadzący instalacje istniejące i instalacje nowopowstałe (istotnie zmodyfikowane),
c) tylko prowadzący instalacje nowopowstałe (istotnie zmodyfikowane),
d) organ zainteresowany w sprawie.

Postępowanie kompensacyjne dotyczy:
a) wszystkich pozwoleń emisyjnych,
b) pozwoleń na emisję zanieczyszczeń do powietrza,
c) tzw. kompensacji przyrodniczej,
d) ocen oddziaływania na środowisko.

Główny Inspektor Ochrony Środowiska:
a) powołuje ministra ds. ochrony środowiska,
b) udziela koncesji na eksploatację instalacji jądrowej,
c) orzeka w sprawach międzynarodowego obrotu odpadami,
d) podlega bezpośrednio Sejmowi.

Inspekcja Ochrony Środowiska jest organem administracji:
a) samorządowej i podlega marszałkowi województwa,
b) rządowej, w I instancji podlega wojewodzie,
c) rządowej, w I instancji podlega ministrowi właściwemu ds. środowiska,
d) rządowej, podlega wyłącznie Sejmowi RP.

Państwowa Rada Ochrony Środowiska:
a) jest organem doradczym ministra ds. środowiska,
b) jest organem konsultacyjnym Prezydenta RP,
c) uzgadnia rozporządzenia wojewodów tworzące rezerwaty przyrody,
d) ma za zadanie udostępnianie informacji.

Państwowa Rada Ochrony Środowiska jest organem:
a) powołanym przez ministra właściwego ds. środowiska,
b) konsultacyjnym Prezydenta RP,
c) doradczym dyrektora Parku Narodowego,
d) pomocniczym Senatu RP.

Pozwolenie na emisję gazów (pyłów) do powietrza wymaga:
a) każdego rodzaju emisji,
b) tylko emisje dokonywane z urządzenia,
c) tylko niektóre rodzaje emisji dokonywanej z instalacji,
d) energetyczne spalanie węgla kamiennego.

Przeniesienie pozwolenia emisyjnego na inny podmiot:
a) zależy od treści miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
b) następuje w drodze decyzji organu właściwego do jego udzielenia,
c) jest niedopuszczalne,
d) zależy od zezwolenia wojewódzkiego inspektora Ochrony Środowiska.

Pozwolenia emisyjnego wymaga:
a) wprowadzanie ścieków do wód lub ziemi,
b) budowa składowisk odpadów,
c) każde wprowadzenie zanieczyszczeń do powietrza,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.



Pozwolenia emisyjnego wymaga:
a) scalenie gruntów,
b) wytwarzanie odpadów,
c) świadczenie usług polegających na usuwaniu odpadów komunalnych,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.

Pozwolenie emisyjne nie jest wymagane w żadnym wypadku:
a) na wprowadzenie ścieków do wód lub do ziemi,
b) na emisję zanieczyszczeń do powietrza z instalacji,
c) na emisję zanieczyszczeń do powietrza spoza instalacji,
d) na emisję tlenków azotu.

Pozwolenie na wprowadzenie do środowiska substancji lub energii:
a) nigdy nie może zostać przeniesione na inny podmiot,
b) może nastąpić w drodze decyzji na rzecz podmiotu zainteresowanego nabyciem instalacji, pod warunkiem uzyskania przez niego tytułu prawnego do takiej instalacji,
c) w drodze uznaniowej decyzji organu administracji może zostać przeniesione na inny podmiot,
d) w drodze aktu notarialnego może zostać przeniesione na inny podmiot.

Organ administracji, który udziela pozwolenia na emisję substancji zanieczyszczających do powietrza:
a) kieruje się wyłącznie zgodnością zamierzonego przedsięwzięcia ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy,
b) w razie braku panu miejscowego zawsze musi wydać decyzję negatywną,
c) może uzależnić swe stanowisko zawarcia przez wnioskodawcę umowy notarialnej z gminą określającej wzajemne prawa i obowiązki związane z zamierzoną emisją,
d) musi przeprowadzić rozprawę z udziałem społeczeństwa.

Emisja gazów i pyłów do powietrza w związku z funkcjonowaniem domowych urządzeń grzewczych:
a) wymaga pozwolenia emisyjnego,
b) wymaga pozwolenia zintegrowanego,
c) nie wymaga pozwolenia emisyjnego,
d) podlega opłacie za korzystanie ze środowiska bez względu na wielkość emisji.

Pozwolenie zintegrowane:
a) obejmuje wszystkie możliwe rodzaje korzystania ze środowiska, a jego uzyskanie zwalnia od konieczności uzyskania jakichkolwiek pozwoleń o charakterze szczegółowym,
b) jest wymagane tylko na funkcjonowanie instalacji, która ze względu na rodzaj i skalę prowadzonej działalności może spowodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości,
c) jest niezbędne do korzystania ze środków przez osoby prawne,
d) zawsze wydaje minister właściwy ds. środowiska.

Pozwolenie zintegrowane:
a) jest pozwoleniem emisyjnym, które łącznie określa wielkość (rodzaj) emisji do środowiska hałasu pochodzącego z różnych źródeł,
b) ma na celu ingerencję działań sprawcy emisji i osoby dotkniętej emisją,
c) wydaje wyłącznie minister właściwy ds. środowiska,
d) określa rodzaje i wielkości emisji z wszelkich źródeł, bez względu na to czy poszczególne rodzaje emisji wymagają pozwolenia.

Pozwolenie zintegrowane wydaje:
a) minister ds. środowiska,
b) starosta i wójt,
c) minister właściwy ds. środowiska i wojewoda,
d) wojewoda i starosta.

Posiadający pozwolenie zintegrowane:
a) musi posiadać pozwolenie wodnoprawne,
b) nie musi posiadać pozwolenia na wprowadzenie zanieczyszczeń do powietrza,
c) musi uiścić opłatę rejestrową,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.

Ubiegający się o pozwolenie zintegrowane uiszcza:
a) opłatę za korzystanie ze środowiska,
b) opłatę rejestracyjną,
c) opłatę rejestrową,
d) tzw. specjalną opłatę skarbową.

Analiza pozwolenia zintegrowanego następuje nie rzadziej niż co:
a) 2 lata,
b) 3 lata,
c) 4 lata,
d) 5 lat.

Organem właściwym do dokonania zgłoszenia instalacji przez osobę fizyczną jest:
a) powiatowy inspektor sanitarny,
b) wojewódzki inspektor sanitarny,
c) wójt,
d) żaden z nich.

Unieszkodliwienie odpadów polega na:
a) zapobieganiu ich powstawaniu (minimalizacja),
b) poddawaniu ich odzyskowi,
c) składaniu bądź przekształcaniu termicznemu,
d) eksporcie do krajów nie będących stroną konwencji brazylijskiej.

Jeżeli właściciel nieruchomości nie udokumentuje wywozu odpadów komunalnych przez przedsiębiorcę świadczącego usługi w tym zakresie wówczas:
a) obowiązek ich usuwania przyjmuje starosta,
b) starosta nakłada na takiego właściciela podwyższoną opłatę za korzystanie ze środowiska,
c) obowiązek ich usuwania przejmuje gmina w drodze tzw. wykonania zastępczego,
d) nie dzieje się nic szczególnego.
Import odpadów niebezpiecznych:
a) jest bezwzględnie zabroniony,
b) wymaga zezwolenia wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska,
c) wymaga zezwolenia Głównego Inspektora Ochrony Środowiska,
d) nie podlega żadnym ograniczeniom ale rada gminy może podjąć uchwałę o jego zakazie.

Instrukcję eksploatacji składowiska odpadów zatwierdza:
a) zawsze wojewoda,
b) zawsze starosta,
c) tylko prowadzący składowisko,
d) marszałek województwa, starosta.

Podstawową zasadą postępowania z odpadami jest:
a) zapobieganie ich powstawaniu,
b) odzysk oraz termiczne wykorzystanie,
c) składowanie,
d) eksport do krajów Trzeciego Świata.

Kopaliny dzielą się na:
a) zwykłe,
b) pospolite,
c) tradycyjne,
d) kondensyjne.

Kopaliny dzielą się na:
a) główne,
b) zasadnicze,
c) podstawowe,
d) szczegółowe.

Koncesje na wydobywanie kopalin pospolitych (poza obszarami morskimi) wydają:
a) minister środowiska, wojewoda i starosta,
b) starosta i wojewoda,
c) starosta i wójt,
d) Dyrektor Okręgowego Urzędu Górniczego.

Koncesje na wydobywanie kopalin leczniczych wydaje:
a) minister ds. gospodarki morskiej,
b) lekarz wojewódzki,
c) wojewoda,
d) minister właściwy ds. zdrowia.

Plan ruchu zakładu górniczego zatwierdzany jest przez:
a) starostę, a w odniesieniu do kopalin podstawowych - wojewodę,
b) Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego,
c) właściwy organ samorządu terytorialnego,
d) właściwy organ nadzoru górniczego.


Teren planowanych wpływów działalności regulowanej prawem geologicznym i górniczym nazywamy:
a) obszarem górniczym,
b) terenem eksploatacji,
c) terenem górniczym,
d) terenem szkód.

Spółka wodna:
a) ma obowiązek budowy (utrzymania) urządzeń do zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków,
b) powstaje w drodze uchwały powiatu,
c) uzyskuje osobowość prawną w wyniku wpisu do księgi wieczystej,
d) działa pod nadzorem starosty.

Opłaty za szczególne korzystanie z wód należne są z tytułu:
a) wprowadzenia ścieków do wód (ziemi),
b) poboru wód,
c) energetycznego wykorzystania wód,
d) rybactwa.

Korzystanie z wód może przyjmować formę:
a) korzystania zwyczajnego,
b) korzystania gospodarczego,
c) korzystania zwykłego,
d) korzystania nadzwyczajnego.

Wykonanie decyzji w sprawie obciążenia administracyjną karą pieniężną za odprowadzanie ścieków do wód (ziemi) z naruszeniem pozwolenia wodnoprawnego:
a) zawsze następuje w terminie 14 dni od dnia ostateczności decyzji o karze łącznej,
b) w drodze decyzji wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska może ulec odroczeniu na czas 10 lat o ile ukarany realizuje inwestycję sprzyjającą środowisku,
c) w drodze decyzji wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska może ulec odroczeniu na czas 5 lat o ile ukarany realizuje inwestycję zmierzającą do usunięcia przyczyny wymierzenia kary,
d) może być warunkowo zawieszone tylko przez sąd na wniosek właściwej rady gminy.

Pozwolenie wodnoprawne:
a) jest wymagane na każdy sposób (rodzaj) korzystania z wody o charakterze nadzwyczajnym,
b) jest skuteczne w stosunku do następcy prawnego zakładu,
c) jest wymagane w celu budowy każdej studni,
d) wykonywane w sposób zagrażający środowisku w każdej chwili może być cofnięte w drodze decyzji wójta.

Pozwolenie wodnoprawne jest wymagane na:
a) szczegółowe korzystanie z wód,
b) szczególne korzystanie z wód,
c) w celu uzyskania tzw. operatu wodnoprawnego,
d) na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków.

Pozwolenie wodnoprawne wydaje:
a) wójt,
b) Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska,
c) minister właściwy ds. środowiska,
d) starosta.

Pozwolenie wodnoprawne na odprowadzanie ścieków do wód:
a) jest rodzajem pozwolenia emisyjnego,
b) zawsze wymaga zabezpieczenia roszczeń.

Szczególne korzystanie z wód:
a) dotyczy tylko wód publicznych,
b) może dotyczyć zarówno wód publicznych jak i niepublicznych,
c) nie dotyczy wód podziemnych,
d) nigdy nie wymaga pozwolenia wodnoprawnego.

Szczególnym korzystaniem z wód jest:
a) takie korzystanie, które wykracza poza powszechne i zwykłe,
b) korzystanie polegające na poborze wód w celu zaspokajania potrzeb gospodarstwa rolnego bez względu na wielkość poboru,
c) takie, które polega na odprowadzeniu ścieków do wód (ziemi) bez względu na ilość,
d) każdy pobór wód podziemnych bez względu na ilość i cel.

Strefę ochronną ujęcia wody tworzy:
a) Rada Ministrów rozporządzeniem,
b) rada powiatu uchwałą,
c) rada gminy uchwałą,
d) Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w drodze rozporządzenia.

Strefę ochroną ujęcia wody, ograniczoną tylko do tzw. strefy ochrony bezpośredniej tworzy:
a) Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w drodze rozporządzenia,
b) organ właściwy do udzielenia pozwolenia wodnoprawnego,
c) rada powiatu w drodze uchwały podjętej za zgodą właściciela wody,
d) rada gminy w drodze uchwały podjętej na wniosek właściciela wody.

Zaliczenie do kategorii lasów ochronnych:
a) nie powoduje żadnych skutków prawnych,
b) dla lasów państwowych następuje w drodze zarządzenia Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych,
c) następuje bez względu na wolę właściciela lasu,
d) jest wiążące dla miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Powszechne prawo wstępu do lasu Skarbu Państwa obejmuje:
a) puszczanie w lesie psa luzem,
b) wypasu bydła,
c) pozyskiwanie drewna z wiatrołomów,
d) pozyskiwanie runa leśnego w celu jego sprzedaży.

Usuwanie z nieruchomości drzew (krzewów) powyżej 5 lat:
a) zawsze wymaga zezwolenia wójta,
b) jest wolne od jakichkolwiek zezwoleń,
c) jest wolne od zezwolenia, chyba że nieruchomość objęta jest ochroną wynikającą z ustawy o ochronie zabytków.

Usuwanie drzew (krzewów) z nieruchomości objętej decyzją ustalającą lokalizację drogi krajowej:
a) wymaga zgody wojewody, ale nie stosuje się wówczas przepisów o opłatach za usuwanie drzew (krzewów),
b) nie wymaga zezwolenia i nie podlega opłatom,
c) nie wymaga zezwolenia i nie podlega opłatom z wyjątkiem nieruchomości objętych ochroną zabytków,
d) następuje wedle powszechnie obowiązujących wymagań.

Pozwolenie na usuwanie drzew z terenów będących własnością gminy wydaje:
a) właściwy wójt,
b) wójt sąsiedniej gminy,
c) starosta,
d) Wojewódzki Konserwator Przyrody.

Nie ponosi się opłat za usuwanie drzew:
a) gatunku topola,
b) usuwanych w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi,
c) starszych niż 50 lat,
d) o obwodzie pnia mniejszym niż 20 cm.

Opłaty za usuwanie drzew i krzewów nie ponoszą:
a) osoby prawne,
b) osoby fizyczne nie będące przedsiębiorcami,
c) gmina,
d) podmioty, które uzyskały zezwolenie na usuwanie drzew i krzewów.

Uwalnianie do środowiska organizmów genetycznie zmodyfikowanych:
a) na terenie całego kraju jest bezwzględnie zabronione,
b) jest bezwzględnie zabronione tylko w parkach narodowych,
c) zależy od zezwolenia ministra właściwego ds. środowiska,
d) zależy od zezwolenia krajowej komisji etycznej do spraw doświadczeń na zwierzętach.

Sposób przeprowadzania rekultywacji określa:
a) sprawca degradacji gruntów,
b) starosta,
c) właściciel gruntów,
d) wojewoda.

Obowiązek utrzymania w stanie czystości chodnika przyległego do nieruchomości:
a) zawsze spoczywa na właścicielu nieruchomości,
b) zawsze spoczywa na zarządzie drogi,
c) w razie pobierania opłat z tytułu postoju samochodu spoczywa na tym, na którego rzecz pobierane są te opłaty,
d) solidarnie spoczywa na gminie i właścicielu nieruchomości.

Utrzymanie w stanie czystości chodników położonych wzdłuż nieruchomości jest obowiązkiem:
a) zarządu danej drogi,
b) zawsze właściwej miejscowo gminy,
c) tylko posiadacza nieruchomości położonej wzdłuż takiego chodnika,
d) w zasadzie posiadacza nieruchomości położonej wzdłuż takiego chodnika niekiedy zaś gminy.

Uchwała w sprawie utrzymania czystości i porządku w gminach jest wydawana po uzyskaniu opinii:
a) wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska,
b) starosty,
c) państwowego terenowego inspektora sanitarnego,
d) organizacji ekologicznej.

Utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania:
a) jest obowiązkowe wokół każdego składowiska odpadów,
b) może nastąpić wokół składowiska odpadów komunalnych,
c) zawsze wymaga zgody właścicieli (użytkowników wieczystych) nieruchomości,
d) powoduje powstanie obowiązku sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Ustawa o ochronie zwierząt:
a) wprowadza bezwzględny zakaz zabijania (uśmiercania) zwierząt,
b) pozwala na zabicie ( uśmiercenie) zwierzęcia tylko uzasadnione tzw. potrzebą sanitarną,
c) w ogóle nie reguluje problematyki zabijania (uśmiercania) zwierząt,
d) jest podstawą wprowadzenia tzw. gatunkowej ochrony zwierząt.

Hodowla (utrzymanie) zwierząt drapieżnych i jadowitych groźnych dla życia (zdrowia) ludzi (zwierząt) poza ogrodami zoologicznymi i właściwymi placówkami naukowymi oraz cyrkami:
a) jest zabroniona na terenie całego kraju,
b) jest dozwolona, ale na terenie gminy może być zabroniona w wyniku uchwały jej rady,
jest zabroniona, ale rada powiatu może uchylić bądź złagodzić ten zakaz,
d) zawsze wymaga zezwolenia wójta.

Na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego niedźwiedź zniszczył odzież i plecak turystki:
a) nabywa ona roszczenie odszkodowawcze od Skarbu Państwa reprezentowanego przez wojewodę,
nabywa ona roszczenie odszkodowawcze od związku gmin tatrzańskich,
c) nie powstaje jakakolwiek szkoda w znaczeniu prawnym,
d) obowiązek naprawy szkody spoczywa wyłącznie na Skarbie Państwa reprezentowanym przez Dyrektora Parku Narodowego.

Za szkodę spowodowaną przez rysia w pogłowiu zwierząt gospodarskich w okresie wschodu do zachodu słońca:
a) nikt nie ponosi odpowiedzialności,
b) odpowiada Skarb Państwa reprezentowany przez wojewodę,
c) odpowiada Skarb Państwa reprezentowany przez organ,
d) odszkodowanie może przyznać tylko Prezydent RP.

Za szkody spowodowane przez bobry:
a) odpowiada Skarb Państwa w imieniu którego działa starosta,
b) odpowiada Skarb Państwa w imieniu którego działa wojewoda,
c) nie odpowiada nikt,
d) solidarnie odpowiadają Skarb Państwa i właściwa miejscowo gmina.

Pies przebywający bez opieki człowieka w obwodzie łowieckim:
a) może być zwalczany przez ostrzał bez żadnych ograniczeń,
b) ex lege staje się własnością dzierżawcy obwodu łowieckiego,
c) podlega obowiązkowi szczepienia przeciwko wściekliźnie,
d) może być uśmiercony tylko po uprzednim pozbawieniu świadomości przez przyuczonego.

Wieloletni łowiecki plan budowlany zatwierdza:
a) minister ds. środowiska w drodze rozporządzenia,
b) wojewoda w drodze rozporządzenia,
c) uchwała koła łowieckiego podjęta w uzgodnieniu z właściwymi wójtami,
d) dyrektor regionalny Państwowego Gospodarstwa Leśnego „LASY PAŃSTWOWE” w porozumieniu z wojewodą i Polskim Związkiem Łowieckim.

Zwierzyna pozyskana w obwodzie łowieckim w sposób zgodny z prawem łowieckim stanowi:
a) przedmiot własności Skarbu Państwa, reprezentowanego przez starostę,
b) rzecz niczyją,
c) własność myśliwego,
d) własność dzierżawcy (zarządcy) obwodu łowieckiego.

Obwód łowiecki:
a) tworzy minister właściwy ds.. środowiska w drodze rozporządzenia,
b) może obejmować tylko nieruchomości stanowiące własność koła łowieckiego,
c) tworzy wojewoda w drodze rozporządzenia,
d) tworzy koło łowieckie za zgodą rady gminy.

Prawo do informacji uzyskanych w wyniku prac geologicznych przysługuje:
a) wyłącznie Skarbowi Państwa,
b) temu kto finansował prace geologiczne,
c) Państwowemu Zasobowi Geologicznemu,
d) Ministrowi ds. Środowiska.
Odmowa udostępnienia informacji o środowisku następuje w formie:
a) zwykłego pisma,
b) decyzji,
c) postanowienia,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.

Odmowa udostępnienia informacji następuje:
a) w drodze decyzji administracyjnej,
b) w drodze postanowienia,
c) nie można odmówić udostępnienia informacji,
d) gdy żądającym informacji jest cudzoziemiec.


Społeczeństwo bierze udział we wszystkich postępowaniach:
a) w których nie jest sporządzony raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko,
b) zmierzających do wydania pozwolenia zintegrowanego,
c) w sprawie budowy obiektu bardzo szkodliwego do środowiska,
d) zmierzających do wydania każdego pozwolenia wodnoprawnego.

Społeczeństwo bierze udział we wszystkich postępowaniach:
a) zmierzających do wydania pozwolenia na budowę,
b) dotychczasowych inwestycji szkodliwych dla środowiska,
c) zmierzających do wydania pozwolenia wodnoprawnego,
d) zmierzających do wydania pozwolenia zintegrowanego.

Społeczeństwo bierze udział we wszystkich postępowaniach:
a) w ramach, którego sporządzony jest raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko,
b) zmierzających do wydania pozwolenia wodnoprawnego,
c) dotyczących przedsięwzięć bardzo szkodliwych dla środowiska,
d) w żadnym z nich.

Społeczeństwo bierze udział we wszystkich postępowaniach:
a) zmierzających do wydania pozwolenia na budowę,
b) w sprawie przyjęcia niektórych planów i programów,
c) zmierzających do wydania pozwolenia emisyjnego,
d) zmierzających doi ustalenia warunków zabudowy.

Postępowanie administracyjne z udziałem społeczeństwa należy przeprowadzić:
a) w każdej sprawie dotyczącej korzystania ze środowiska i jego ochrony,
b) tylko na żądanie stron,
c) tylko na żądanie organizacji ekologicznej,
d) w każdym postępowaniu w sprawie ooś.

Postępowanie administracyjne z udziałem społeczeństwa należy przeprowadzić:
a) przed podjęciem każdej decyzji w postępowaniu ooś.,
b) zawsze gdy żąda tego wojewódzki inspektor ochrony środowiska,
c) tylko wtedy gdy żąda tego organizacja ekologiczna,
d) tylko wtedy gdy organ ochrony środowiska uzna to za konieczne.

Postępowanie z udziałem społeczeństwa należy przeprowadzić:
a) zawsze gdy żąda tego organizacja ekologiczna,
b) tylko wtedy, gdy organ ochrony środowiska uzna to za konieczne,
c) przed podjęciem każdej decyzji dotyczącej ochrony środowiska,
d) gdy w postępowaniu wymagane jest sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.

Które z postępowań nie jest prowadzone z udziałem społeczeństwa:
a) postępowanie w sprawie wydania pozwolenia zintegrowanego,
b) postępowanie w sprawie przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, gdy w jego ramach sporządzony jest raport,
c) postępowanie w sprawie przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, gdy w jego ramach nie sporządzony jest raport.

W postępowaniu z udziałem społeczeństwa uwagi i wnioski powinny być składane w ciągu:
a) 7 dni,
b) 14 dni,
c) 21 dni,
d) o terminie decyduje organ prowadzący postępowanie.


Postępowanie administracyjne z udziałem społeczeństwa należy przeprowadzić:
a) przed podjęciem każdej decyzji w postępowaniu ooś.,
b) zawsze gdy żąda tego wojewódzki inspektor ochrony środowiska,
c) tylko wtedy gdy żąda tego organizacja ekologiczna,
d) tylko wtedy gdy organ ochrony środowiska uzna to za konieczne.

Organizacja ekologiczna:
a) zależnie od uznania organu administracji może być dopuszczona do udziału na prawach strony w postępowaniu ooś.,
b) na jej żądanie musi zostać dopuszczona do udziału na prawach strony w postępowaniu w sprawie ooś.,
c) uzgadnia każdą decyzję podejmowaną w postępowaniu z udziałem społeczeństwa,
d) opiniuje każdą decyzję podejmowaną w postępowaniu z udziałem społeczeństwa.

Postępowanie w sprawie ooś. przeprowadza się:
a) przed przyjęciem niektórych planów operacyjno-ratowniczych,
b) przed utworzeniem Parku Narodowego,
c) przed wydaniem pozwoleń na budowę dla obiektów szkodliwych,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.

Postępowanie w sprawie o ooś. przeprowadza się:
a) przed budową wszelkich instalacji,
b) w przypadku wydawania pozwoleń zintegrowanych,
c) przed budową oczyszczalni ścieków,
d) przy przyjmowaniu niektórych planów i programów.

Postępowanie w sprawie ooś. przeprowadza się:
a) przed wydaniem każdego pozwolenia na budowę,
b) przed podjęciem każdego planu i programu,
c) przed wydaniem każdego pozwolenia na realizację przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko,
d) zawsze gdy zostanie wydane postanowienie nakazujące przeprowadzenie postępowania.

Postępowanie w sprawie ooś. przeprowadza się:
a) przed wydaniem pozwolenia na realizację przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko,
b) przed wydaniem pozwolenia zintegrowanego,
c) przed wydaniem pozwolenia na realizację przedsięwzięcia szkodliwego dla środowiska,
d) przed wydaniem pozwolenia na emisję pól elektromagnetycznych.

Decyzję w sprawie przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko uzgadnia się z:
a) Ministrem właściwym ds. środowiska,
b) Wojewódzkim Konserwatorem Przyrody,
c) organem ochrony środowiska,
d) wojewódzkim inspektorem ochrony środowiska.

Decyzję w sprawie przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko uzgadnia się z:
a) wojewódzkim inspektorem ochrony środowiska,
b) wójtem,
c) organem ochrony środowiska,
d) powiatowym lekarzem weterynarii.

Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko sporządza:
a) biegły z listy ministra ds. środowiska,
b) biegły z listy wojewody,
c) ustawa nie określa kto może raport sporządzić,
d) żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko sporządza:
a) powiatowy inspektor sanitarny,
b) wojewódzki inspektor ochrony środowiska,
c) inwestor,
d) biegły z listy wojewody.

Obowiązek sporządzenia raportu nakładany jest w formie:
a) decyzji,
b) tzw. zwykłego pisma,
c) uchwały rady powiatu,
d) postanowienia.

O tym czy istnieje przeprowadzenie postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko rozstrzyga:
a) minister spraw zagranicznych,
b) minister środowiska, po wysłuchaniu opinii Krajowej Komisji ds. ooś.,
c) organ orzekający w sprawie w oparciu o raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko,
d) komisja wspólna powoływana przez ministrów właściwych ds. środowiska zainteresowanych państw.

O przeprowadzeniu postępowania transgranicznego orzeka:
a) minister właściwy ds.. środowiska,
b) właściwy miejscowo wojewoda,
c) organ prowadzący postępowanie w sprawie ooś.,
d) podmiot, którego przedsięwzięcie może oddziaływać transgranicznie.

Program dostosowawczy podlega ustaleniu:
a) w drodze negocjacji pomiędzy korzystającym ze środowiska i organem ochrony środowiska,
b) w drodze negocjacji między prowadzącym instalację i wojewodą, za którego działa komisja negocjacyjna,
c) przez starostę w uzgodnieniu z ministrem właściwym ds. ochrony środowiska,
d) na czas dłuższy niż do 31 grudnia 2010 roku.

Przyznanie programu dostosowawczego:
a) poprzedzone jest postępowaniem kompensacyjnym,
b) poprzedzone jest postępowaniem negocjacyjnym,
c) może być poprzedzone postępowaniem negocjacyjnym,
d) nie będzie możliwe po 2010 roku.

Programem dostosowawczym mogą zostać objęte:
a) wszystkie instalacje,
b) tylko niektóre instalacje istniejące w dniu wejścia w życie pr. oś.,
c) tylko instalacje oddane do eksploatacji po wejściu w życie pr. oś.,
d) tylko, te instalacje które prowadzone są przez przedsiębiorców wymienionych w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw środowiska.

Wniosek o przyznanie programu dostosowawczego:
a) składa prowadzący instalację,
b) składa minister właściwy do spraw środowiska,
c) przedkładany jest ministrowi właściwemu do spraw środowiska,
d) przedkładany jest wojewodzie.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy:
a) zatwierdza wójt po wysłuchaniu opinii starosty,
b) jest aktem prawa miejscowego,
c) jest niezbędną przesłanką sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
d) nie podlega ujawnieniu.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy:
a) sporządza wójt,
b) sporządza rada gminy,
c) podlega procedurze udziału społeczeństwa,
d) jest aktem prawa miejscowego.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy:
a) jest aktem prawa miejscowego,
b) nie jest aktem prawa miejscowego,
c) jest aktem prawa miejscowego, gdy zostało uchwalone przez radę gminy,
d) wszystkie odpowiedzi są nieprawidłowe.

Jeżeli nie istnieje studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy:
a) nie dzieje się nic szczególnego,
b) rada gminy nie może uchwalić miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
c) wojewoda wydaje zarządzenie zastępcze wprowadzające plan miejscowy w życie,
d) wojewoda może wydać zarządzenie zastępcze w sprawie wprowadzenia planu, jeżeli program określony przez rozporządzeniem przewiduje realizację inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym.

Sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego:
a) jest obligatoryjne w całym kraju,
b) jest obligatoryjne tylko gdy postanowi tak rada gminy,
c) jest obligatoryjne gdy przepis szczególny tak stanowi,
c) jest obligatoryjne w przypadku uchwalenia wojewódzkiego planu zagospodarowania przestrzennego.

W razie braku planu zagospodarowania przestrzennego ustalenie warunków zabudowy
i zagospodarowania następuje w drodze wydania:
a) pozwolenia na budowę,
b) decyzji o warunkach zagospodarowania terenu,
c) decyzji o warunkach zabudowy,
d) decyzji lokalizacji.

Plan miejscowy sporządza się obowiązkowo:
a) jeżeli wymagają tego przepisy odrębne,
b) co 10 lat,
c) w zgodzie z ustaleniami studium,
d) ustawa nie przewiduje obowiązku sporządzenia planu miejscowego.

Wraz z projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wójt sporządza:
a) raport o oddziaływaniu na środowisko,
b) prognozę oddziaływania na środowisko,
c) nie ma obowiązku sporządzania niczego więcej,
d) projekt decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Jeżeli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego spowoduje, że wykorzystywanie nieruchomości w sposób zgodny z jej dotychczasowym przeznaczeniem nie jest możliwe, wówczas:
a) właścicielowi w terminie zawitym 3 m-ce przysługuje prawo złożenia skargi do Trybunału Konstytucyjnego,
b) właściciel może żądać, by wojewoda nakazał gminie przywrócenie stanu poprzedniego,
c) właściciel w terminie zawitym 5 lat może żądać, by wojewoda nakazał gminie wypłatę odszkodowania,
d) nic się nie dzieje, bo właścicielowi nie przysługują jakiekolwiek środki prawne.

Rada gminy uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wbrew stanowisku Kowalskiego jako właściciela objętej tym planem nieruchomości. Kowalski:
a) skarżąc plan miejscowy do wojewódzkiego sądu administracyjnego musi wykazać, że plan narusza jego interes prawny,
b) może żądać by wojewoda nakazał niezbędną zmianę planu,
c) może żądać by gmina zapłaciła karę umowną stosownie do stawki ustalonej planem,
d) nie może od gminy domagać się odszkodowania nawet wtedy gdy plan spowodował brak możliwości wykorzystania nieruchomości w sposób zgodny z jej dotychczasowym przeznaczeniem.

Rada gminy uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wbrew stanowisku Kowalskiego:
a) Kowalski skarżąc plan miejscowy do wojewódzkiego sądu administracyjnego muzi wykazać, że plan narusza jego interes prawny,
b) może żądać by wojewoda nakazał niezbędną zmianę planu,
c) może żądać by gmina zapłaciła karę umowną stosownie do stawki ustalonej planem,
d) nie może od gminy domagać się odszkodowania nawet wtedy gdy plan spowodował brak możliwości wykorzystania nieruchomości w sposób zgodny z jej dotychczasowym przeznaczeniem.

Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sprzecznego z wcześniejszą decyzją o warunkach zabudowy powoduje:
a) nieważność takiej decyzji,
b) wygaśnięcie takiej decyzji,
c) wygaśnięcie takiej decyzji, chyba że na jej podstawie wydano już ostateczne pozwolenie na budowę,
d) konieczność wznowienia postępowania zakończonego taką decyzją.

Wraz z projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przedkłada się:
a) prognozę skutków finansowych planu,
b) raport o oddziaływaniu na środowisko,
c) analizę porealizacyjną,
d) program ochrony środowiska.

Plan zagospodarowania przestrzennego nie jest sporządzany na poziomie:
a) gminy,
b) powiatu,
c) województwa,
d) jest sporządzany zawsze.

Koszty sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ponosi zasadniczo:
a) Skarb Państwa,
b) gmina,
c) właściciele nieruchomości,
d) wojewoda.

Prowadzenie polityki przestrzennej jest obowiązkowym zadaniem własnym gminy, a więc:
a) odbywa się na koszt Skarbu Państwa,
b) gmina nie może uchylić się od realizacji tych zadań,
c) odbywa się na koszt powiatu,
d) odbywa się na koszt Skarbu Państwa.

Zasadą jest, że zmiana przeznaczenia gruntów rolnych (leśnych) wyższych klas:
a) następuje w drodze decyzji starosty,
b) następuje w drodze miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
c) wymaga zgody marszałka województwa
d) nie podlega żadnym szczególnym rygorom.

Zmiana przeznaczenia gruntów rolnych (leśnych) na inne cele:
a) jest niedopuszczalna,
b) co do zasady następuje tylko w drodze miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
c) zależy wyłącznie od woli właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości,
d) następuje w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Zasadą jest, że zmiana przeznaczenia gruntów:
a) następuje w drodze decyzji organu wykonawczego gminy,
b) następuje w drodze miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
c) wymaga zgody wojewody,
d) zawsze powoduje obowiązek uiszczenia tzw. renty planistycznej.

Zasadą jest, że zmiana przeznaczenia gruntu rolnego następuje w drodze:
a) pozwolenia zintegrowanego,
b) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, chyba że ustawa stanowi inaczej,
c) decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej,
d) decyzją o ustaleniu inwestycji celu publicznego.

Należności za wyłączenie gruntu rolnego z produkcji rolnej:
a) ustala starosta,
b) nakłada marszałek województwa działając w trybie prawa ochrony środowiska,
c) ustala się w oparciu o stawkę przewidzianą w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego,
d) należy wnieść w terminie 14 dni od daty ostatecznej decyzji ustalającej należności.

Decyzje w przedmiocie wyłączenia gruntów rolnych z produkcji podejmuje:
a) wójt w uzgodnieniu ze starostą,
b) starosta w uzgodnieniu z wójtem,
c) starosta po wysłuchaniu opinii wojewody,
d) starosta, a w parku narodowym jego dyrektor.

Tzw. renta planistyczna:
a) nie może przekraczać wartości nieruchomości,
b) ustalana jest w drodze decyzji wójta,
c) nie może być wyższa niż 30% wzrostu nieruchomości,
d) może być pobierana do 5 lat od dnia wejścia w życie planu miejscowego.

Decyzja w sprawie warunków zabudowy:
a) jest podejmowana wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
b) w drodze aktu notarialnego może zostać przeniesiona na inny podmiot,
c) tworzy prawo do korzystania z nieruchomości gruntowej w sposób określony taką decyzją,
d) jest podejmowana wyłącznie w razie braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Decyzję o warunkach zabudowy wydaje:
a) starosta,
b) wojewoda,
c) wojewódzki inspektor ochrony środowiska,
d) powiatowy inspektor sanitarny.

Decyzję o warunkach zabudowy wydają:
a) wójt i starosta,
b) wójt i wojewoda,
c) wójt i marszałek województwa.

Postępowanie w sprawie ustalenia warunków zabudowy można zawiesić na okres:
a) nie dłuższy niż 6 m-cy,
b) nie dłuższy niż 12 m-cy,
c) nie dłuższy niż 24 m-ce.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego:
a) może zostać uzależniona od świadczeń inwestora nieprzewidzianych prawem,
b) jest podejmowana przez wójta, a wojewodę na terenach zamkniętych,
c) jest niezbędną przesłanką ustalenia lokalizacji drogi krajowej,
d) może zostać podjęta tylko na nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa a innych właścicieli za ich zgodą.

Decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego wydaje:
a) wojewódzki inspektor ochrony zabytków,
b) starosta,
c) wójt,
d) powiatowy lekarz weterynarii.

Decyzje administracyjne w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego (poza terenami zamkniętymi oraz obszarami morskimi) podejmują:
a) marszałek województwa w uzgodnieniu z wójtem,
b) wójt, niekiedy w uzgodnieniu z marszałkiem województwa,
c) tylko starosta w uzgodnieniu z wojewodą,
d) wojewoda w uzgodnieniu z wójtem.

Program racjonalnego gospodarowania na zdegradowanych gruntach rolnych, w tym położonych na obszarach ograniczonego użytkowania:
a) ma postać rozporządzenia wojewody, będącego aktem prawa miejscowego,
b) stanowi fragment planu zagospodarowania przestrzennego województwa,
c) jest wprowadzone drogą decyzji starosty,
d) wprowadza rada gminy w drodze uchwały.

Tzw. indywidualne formy ochrony przyrody tworzy:
a) minister ds. środowiska w drodze rozporządzenia,
b) sejmik województwa w drodze uchwały,
c) rada powiatu w drodze uchwały,
d) wojewoda rozporządzeniem, a w razie jego braku rada gminy w drodze uchwały.

Utworzenie rezerwatu przyrody:
a) zawsze wymaga zgody właściciela nieruchomości gruntowej,
b) podlega uzgodnieniu z właściwym wójtem,
c) może nastąpić tylko na nieruchomościach stanowiących własność powiatu,
d) wymaga zgody organizacji społecznej właściwej w sprawach ochrony środowiska.

Utworzenie rezerwatu przyrody:
a) nie zależy od właścicieli nieruchomości,
b) zależy od zgody właściciela nieruchomości, ale taka zgoda może zostać zastąpiona uchwałą rady gminy,
c) następuje w drodze rozporządzenia wojewody,
d) następuje w drodze uchwały sejmiku samorządowego podjętej w wyniku realizacji tzw. programów rządowych.

Park krajobrazowy tworzy:
a) minister ds. środowiska,
b) wojewoda,
c) zarząd powiatu,
d) wojewoda, a gdy tego nie uczyni - rada gminy w drodze uchwały.

Natura 2000 wymaga:
a) zgody starosty,
b) opinii wójta,
c) zgody wojewody ze zgodnością z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego,
d) zgody właściciela gruntu.

W razie braku planu ochrony parku narodowego:
a) zadania ochronne określa zarządzenie ministra właściwego ds. środowiska,
b) udostępnienie parku jest zabronione,
c) wojewoda w drodze zarządzenia zastępczego,
d) nie istnieje obowiązek wniesienia opłat za wstęp na teren parku.

Polityka ekologiczna państwa uchwalana jest na okres:
a) 2 lata,
b) 4 lata,
c) 5 lat,
d) 6 lat.

W obecnym stanie prawnym polityka ekologiczna państwa przyjmuje postać:
a) ustawy,
b) rozporządzenia Rady Ministrów,
c) uchwały sejmu,
d) rozporządzenia ministra właściwego do spraw środowiska.

Powiatowy program ochrony środowiska uchwala:
a) starosta,
b) rada powiatu,
c) wojewoda,
d) sejmik województwa.

Program racjonalnego gospodarowania na zdegradowanych gruntach rolnych w tym położonych na obszarach ograniczonego użytkowania:
a) ma postać rozporządzenia wojewody będącego aktem prawa miejscowego,
b) stanowi fragment planu zagospodarowania przestrzennego województwa,
c) jest wprowadzany drogą decyzji starosty,
d) wprowadza rada gminy w drodze uchwały.

Powszechne korzystanie ze środowiska:
a) obejmuje także zwykłe korzystanie z wody,
b) to korzystanie bez użycia instalacji,
c) wymaga posiadania pozwolenia,
d) to korzystanie w celu zaspokajania potrzeb gospodarstwa domowego.

Do podmiotów korzystających ze środowiska zaliczamy:
a) podmioty wpisane na listę ministra,
b) wszystkie osoby fizyczne wprowadzające zanieczyszczenia do wód,
c) szkoły wyższe,
d) każdego kto korzysta ze środowiska.

Do podmiotów korzystających ze środowiska zaliczamy:
a) każdego kto posiada instalację,
b) rolników indywidualnych,
c) wszystkie osoby fizyczne posiadające przydomowe oczyszczalnie ścieków,
d) każdego kto zanieczyszcza środowisko.

Do podmiotów korzystających ze środowiska zaliczamy:
a) osoba fizyczna posiadająca pozwolenie na emisję hałasu,
b) dentysta prowadzący indywidualną praktykę stomatologiczną,
c) rolnik indywidualny,
d) osoba fizyczna spalająca nielegalnie odpady komunalne.

Wyróżniamy rodzaje korzystania ze środowiska:
a) szkodliwe,
b) inwestycyjne,
c) nadzwyczajne,
d) zwykłe.

Najlepsza dostępna technika to:
a) kombinacja rozwiązań technicznych i organizacyjnych, których stosowanie umożliwia najwyższy poziom ochrony środowiska traktowanego jako całość,
b) podstawa ustalania granicznych wielkości emisyjnych,
c) metoda pomiarów ilości substancji emitowanych do środowiska,
d) tzw. standard BAT.

Programy ochrony powietrza tworzone są w drodze:
a) uchwały rady gminy,
b) decyzji starosty,
c) rozporządzenia wojewody,
d) rozporządzenia ministra środowiska.

Obszar ograniczonego użytkowania tworzy:
a) wójt,
b) starosta,
c) rada powiatu,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.

Obszar ograniczonego użytkowania tworzy:
a) tworzy wojewoda rozporządzeniem bądź rada powiatu uchwałą,
b) może powstać wyłącznie w drodze wyroku sądu powszechnego,
c) musi zostać utworzony wokół każdego parku narodowego,
d) oznacza teren przeznaczony na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa.

Obszar ograniczonego użytkowania tworzy:
a) wojewoda,
b) organ wydający pozwolenie,
c) inwestor,
d) rada powiatu.

Państwowy monitoring środowiska:
a) jest jednym ze źródeł informacji o środowisku,
b) jest systemem wyłącznie gromadzenia i przetwarzania informacji,
c) jest obowiązkiem tylko podmiotów prawnych,
d) można nazwać biernym udostępnianiem informacji o stanie i ochronie środowiska.

Ustawa Prawo Ochrony Środowiska:
a) zawiera katalog zamknięty przypadków, gdy możliwa jest odmowa udostępniania informacji,
b) zawiera katalog otwarty przypadków, gdy możliwa jest odmowa udostępniania informacji,
c) określa katalog podmiotów, którym przysługuje prawo żądania informacji,
d) realizuje konstytucyjną zasadę prawa do informacji o stanie i ochronie środowiska.

Ustawa Prawo Ochrony Środowiska:
a) nie zajmuje się kwestią dostępu do informacji o środowisko,
b) reguluje bierny dostęp do informacji,
c) reguluje czynny dostęp do informacji,
d) nie przewiduje możliwości odmowy udostępniania informacji o środowisku.

Organ administracji, który posiada informację o środowisku i jego ochronie:
a) może ją udostępnić tylko temu kto wykaże interes prawny,
b) nie ma obowiązku udostępniania jej komukolwiek,
c) ma obowiązek udostępnić ją każdemu, chyba że ustawa stanowi inaczej,
d) może uzależnić jej udostępnianie od zabezpieczenia roszczeń.

Powszechny dostęp do informacji o stanie środowiska i jego ochronie:
a) nie ma charakteru bezwzględnego,
b) interes prawny nie ma znaczenia,
c) dotyczy tylko obywateli RP,
d) wynika z Konstytucji RP.

Obowiązek udostępniania informacji o środowisku, spoczywający na organie administracji istnieje:
a) zawsze, chyba że ustawa stanowi inaczej,
b) tylko wówczas, jeżeli żądający wykaże, że ma w tym interes prawny,
c) tylko w odniesieniu do informacji zebranych w wyniku działalności państwowego monitoringu środowiska,
d) tylko gdy informacji żąda osoba fizyczna.

Informacje o stanie środowiska może uzyskać:
a) organ prowadzący postępowanie,
b) każdy,
c) organ właściwy w sprawie,
d) strona.

Informacje o stanie środowiska może uzyskać:
a) każda osoba pełnoletnia,
b) każdy pełnoletni obywatel RP,
każdy,
d) każdy kto uzyskał zgodę właściwego organu.

Informacje o stanie środowiska może uzyskać:
a) tylko strona postępowania,
b) tylko strona postępowania, która uczestniczyła w postępowaniu przed organem,
c) każdy za zgodą organu prowadzącego postępowanie,
d) obie odpowiedzi są błędne.

Informacje publiczne udostępniane są:
a) na wniosek,
b) poprzez ogłoszenia w BIP-ie,
c) w prasie lokalnej,
d) przede wszystkim przez władze publiczne.

Na prawo do uzyskania informacji publicznej składa się:
a) uzyskanie informacji publicznej,
b) wgląd do dokumentów urzędowych,
c) wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z wyborów powszechnych,
d) prawo składania środków zaskarżenia od rozstrzygnięć.

Organ administracji jest obowiązany udostępnić informację:
a) bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 1 miesiąca,
b) w ciągu 14 dni,
c) w sprawach skomplikowanych nie dłużej niż w ciągu 3 miesięcy,
d) w sprawach skomplikowanych nie dłużej niż w ciągu 2 miesięcy.

Udostępnieniu zgodnie z ustawą pr.oś. podlegają:
a) informacje uznane za niejawne,
b) projekty polityk,
c) pozwolenie na korzystanie ze środowiska,
d) prognozy oddziaływania na środowisko.

Informacja wymagająca poszukiwań powinna być udzielona:
a) w ciągu 7 dni,
b) w tym samym dniu,
c) bez zbędnej zwłoki,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.

Aspekt bierny udostępniania informacji dotyczy:
a) udostępniania informacji na żądanie,
b) gromadzenia i przetwarzania informacji przez organ administracji publicznej,
c) rozpowszechniania informacji,
d) prowadzenia publicznie dostępnych wykazów danych.

Aspekt czynny udostępniania informacji dotyczy:
a) udostępniania informacji na pisemny wniosek,
b) gromadzenia i przetwarzania informacji przez organ administracji publicznej,
c) rozpowszechniania informacji,
d) udostępniania informacji na wniosek w formie ustnej.

Za uzyskanie informacji nie wymagających poszukiwań:
a) pobiera się opłatę, którą ustala organ udzielający informacji,
b) nie pobiera się opłat,
c) można pobierać opłatę - jeśli organ tak postanowi,
d) pobiera się opłatę, ale można się od decyzji odwołać do organu wyższej instancji.

Informacja wymagająca poszukiwania powinna być udzielona:
a) w tym samym dniu,
b) w ciągu 21 dni,
c) bez zbędnej zwłoki,
d) bez zbędnej zwłoki, nie dłużej niż w ciągu miesiąca.

Informacja nie wymagająca poszukiwania powinna być udzielona:
a) w tym samym dniu,
b) w ciągu 24 godzin,
c) bez zbędnej zwłoki,
d) wszystkie odpowiedzi są błędne.

Informacja nie wymagająca poszukiwania powinna być udzielona:
a) w ciągu 24 godzin,
b) w ciągu tygodnia,
c) bez zbędnej zwłoki,
d) w tym samym dniu.

Szczegółowe stawki opłat za udostępnianie informacji określa:
a) rozporządzenie Rady Ministrów,
b) ustawa pr.oś.,
c) rozporządzenie Ministra Środowiska,
d) organ posiadający daną informację.

Prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska nie przysługuje:
a) osobom, które nie ukończyły 18 roku życia,
b) organizacją pozarządowym,
c) osobom nie posiadającym obywatelstwa polskiego,
d) tylko w sytuacjach wyraźnie wskazanych w ustawie.

Jeżeli wyłączeniu z udostępnienia podlega tylko część informacji:
a) organ zawsze odmawia udostępnienia całej takiej informacji, w której znajduje się fragment podlegający wyłączeniu,
b) organ może odmówić udostępnienia całej takiej informacji, jeżeli nie jest możliwe oddzielenie fragmentu podlegającego wyłączeniu,
c) organ może udostępnić całą informację.

Obligatoryjnie odmawia się udzielania informacji, które:
a) są przedmiotem praw autorskich, jeśli ujawnienie informacji naruszy te prawa,
b) zawierają informację o technikach BAT,
c) zostały zastrzeżone przez prowadzącego instalację,
d) nie są gotowe do opublikowania.

Obligatoryjnie odmawia się udzielania informacji, które:
a) nie są kompletne,
b) których ujawnienie mogłoby zagrozić środowisku,
c) informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa,
d) objętych klauzulą środowiskową.

Obowiązkiem władz publicznych jest:
a) nieograniczone korzystanie z prawa wolności przysługujące innemu podmiotowi prawa,
b) ograniczenie konstytutywnych praw i wolności,
c) ograniczenie ustawowych praw i wolności,
d) zapobieganie negatywnym dla zdrowia ludzkiego skutkom degradacji środowiska.

Źródłami dostępu do informacji w Polsce są:
a) Konwencja z Aarhus,
b) ustawa Prawo Ochrony Środowiska,
c) ustawa o dostępie do informacji publicznej,
d) protokół z Kioto.

Umowy międzynarodowe, w imieniu RP, ratyfikuje i wypowiada:
a) minister spraw zagranicznych,
b) sejm w drodze ustawy,
c) Prezydent RP,
d) właściwy minister resortowy.

Ratyfikowana umowa międzynarodowa obowiązuje w porządku wewnętrznym od:
a) chwili jej podpisania,
b) dnia jej ratyfikowania,
c) dnia jej ogłoszenia,
d) umowa międzynarodowa nie obowiązuje w porządku wewnętrznym.

Rozporządzenia będące źródłami powszechnie obowiązującego w Polsce prawa wydaje:
a) Rada Ministrów,
b) ministrowie,
c) Prezes RM,
d) wojewoda.

Wg Konstytucji RP dbałość o stan środowiska:
a) dotyczy wyłącznie osób prawnych mających siedzibę w Polsce,
b) to obowiązek wyłącznie władz publicznych,
c) ma charakter wyłącznie apelu do moralności obywateli,
d) ma charakter powszechny.

Do prawa wtórnego Wspólnot Europejskich można zaliczyć:
a) traktaty założycielskie,
b) umowy międzynarodowe ratyfikowane przez państwa członkowskie,
c) rozporządzenia Rady i Komisji Europejskiej,
d) prawo wewnętrzne państw członkowskich.

Zakaz subdelegacji:
a) oznacza zakaz tworzenia ustaw przez organy stosujące prawo,
b) to zakaz przekazywania kompetencji do wydania rozporządzeń innemu organowi,
c) to zakaz wydawania rozporządzeń na podstawie innej niż upoważnienie ustawowe,
d) oznacza, że ustawa nie może być sprzeczna z umową międzynarodową.
W pewnych przypadkach ratyfikacji umowy międzynarodowej wymaga uprzedniej zgody:
a) Prezydenta,
b) senatu w formie uchwały,
c) sejmu w formie rozporządzenia,
d) sejmu w formie ustawy.

Źródłami polskiego prawa ochrony środowiska o charakterze powszechnie obowiązującym są:
a) zwyczaj,
b) rozporządzenie Prezydenta,
c) uchwały,
d) zarządzenia.

Źródłem powszechnie obowiązującego prawa na terenie RP jest:
a) dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady,
b) umowa międzynarodowa po jej ratyfikacji,
c) uchwała gminy na terenie danej gminy,
d) rozporządzenie Rady Ministrów.

Dyrektywy wydawane są przez:
a) Komisję Europejską,
b) władze państw członkowskich Unii,
c) Parlament Europejski łącznie z Radą UE,
d) Parlament Europejski łącznie z Komisją Europejską.

Dorobek prawny Wspólnot Europejskich:
a) nie wiąże Polski w żaden sposób,
b) stanowi źródło pomocnicze dla organów polskich,
c) jest wiążący dla Polski od dnia wejścia do Unii Europejskiej,
d) jest wiążący dla Polski od dnia wejścia do Unii Europejskiej, za wyjątkiem aktów wcześniejszych.

Prawo ochrony środowiska:
a) w sposób wyczerpujący uregulowane jest w ustawie pr.oś.,
b) posługuje się wyłącznie metodami zachowawczymi ochrony środowiska,
c) składa się z większości norm o charakterze administracyjnoprawnym,
d) posługuje się metodami zachowawczymi jak i kształtującymi.

Akty prawa miejscowego, aby zaczęły obowiązywać muszą zostać ogłoszone:
a) w Dzienniku Ustaw,
b) w Monitorze Polskim,
c) we właściwych wojewódzkich dziennikach urzędowych,
d) nie muszą być ogłaszane.

Do zasad prawa ochrony środowiska zalicza się:
a) absurdalny zakaz zanieczyszczania środowiska,
b) zasada równości stron postępowania,
c) zasada przezorności,
d) zasada legalizmu.
Zasada jawności informacji dotyczącego środowiska:
a) ma charakter bezwzględny,
b) obowiązuje każdy organ administracji publicznej, który posiada takie informacje,
c) jest zasadą konstytucyjną,
d) jest uzależniona od interesu prawnego lub faktycznego.

Nie jest zasadą prawa ochrony środowiska:
a) zasada PPP,
b) zasada legalizmu,
c) zasad przezorności,
d) zasada równości stron postępowania.

Zasada prewencji polega na tym, że:
a) prowadzący działalność podejmuje działania zapobiegające, gdy negatywnie oddziałowuje na środowisko,
b) prowadzący działalność podejmuje działania zapobiegające, gdy nie dowiedzie braku negatywnego oddziaływania na środowisko,
c) ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów,
d) przedsiębiorca powinien korzystać z najmniej uciążliwej dla środowiska technologii.

Strategicznymi zasobami naturalnymi kraju wg ustawy z 6.7.2001 o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju są:
a) są wszystkie elementy środowiska,
b) zarządza zawsze minister właściwy ds. środowiska,
c) są wszystkie zwierzęta objęte ochroną gatunkową,
d) są te które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa.

Potrzeby ochrony środowiska:
a) nie mogą prowadzić do ograniczenia swobód i wolności konstytucyjnych,
b) mogą prowadzić do ograniczenia swobód i wolności konstytucyjnych,
c) mają pierwszeństwo przed wszelkimi innymi działaniami,
d) nie muszą być uwzględniane przy kształtowaniu polityki przez organy państwa.

Politykę ekologiczną państwa:
a) uchwala Sejm na wniosek Rady Ministrów,
b) uchwala minister właściwy do spraw środowiska,
c) uchwala Rada Ministrów,
d) uchwala właściwy miejscowo wojewoda.

---