Schemat połączeń urządzeń siłowni parowej

Silniki parowe:

• tłokowe (objętościowe),

• wirowe (przepływowe).

W silniku parowym tłokowym energia wewnętrzna pary przekształca się bezpośrednio w pracę mechaniczną w cylindrze silnika.

W turbinie parowej zachodzi - w dyszy- zamiana energii wewnętrznej pary w energię kinetyczną jej strugi, a następnie energia strugi pary zostaje przekazana łopatkom wirnika. W dyszy zmniejsza się ciśnienie pary, a wzrasta jej prędkość.

Sprawność turbin akcyjnych jest największa, gdy prędkość obwodowa wirnika jest (w przybliżeniu) równa połowie prędkości strugi pary przy dolocie do wirnika. Prędkości wypływu pary z dyszy zwykle 400 - 600 m/s (1 000 m/s).

Budowa turbin parowych jednostopniowych powodowałaby konieczność stosowania bardzo dużych prędkości obrotowych wirnika (aby utrzymać odpowiednią sprawność) co nie jest dopuszczalne ze względu na ogromną

siłę odśrodkową. Stąd też, najczęściej budowane są turbiny wielostopniowe.

Dwustopniowa turbina akcyjna Curtisa

Turbina reakcyjna Parsonsa

Uproszczony schemat siłowni atomowej:

1 - reaktor, 2 - wytwornica pary, 3 - sprężarka dwutlenku węgla, 4 - turbina parowa, 5 - skraplacz, 6 - pompa, 7 - osłona biologiczna reaktora