PRZEPISY GRY W PIŁKĘ RĘCZNĄ
BOISKO
1:1 Boisko do gry jest prostokątem o długości 40m i szerokości 20m i obejmuje dwa pola bramkowe (patrz przepis 1:4 i przepis 6) oraz pole gry. Dłuższe linie nazywa się bocznymi, a krótsze - bramkowymi (na odcinku pomiędzy słupkami bramki) i końcowymi (na odcinkach na zewnątrz bramek). Wokół boiska powinna być strefa bezpieczeństwa o szerokości co najmniej 1 metra wzdłuż linii bocznych i 2 metrów wzdłuż linii końcowych. Warunki panujące na boisku nie mogą być zmienione w trakcie meczu w sposób przynoszący korzyść jednej z drużyn.
1:2 Bramki są ustawione na środku obu linii końcowych. Bramki muszą być trwale przymocowane do podłoża lub ścian za nimi. Wymiary w świetle bramki wynoszą: wysokość 2m i szerokość 3m. Słupki bramki są na stałe połączone poziomą poprzeczką i muszą być ustawione tak, aby tylne krawędzie słupków pokryły się z zewnętrznymi krawędziami linii bramkowych. Słupki i poprzeczki bramki mają przekrój kwadratu o boku 8 cm i z trzech stron widocznych z boiska muszą być pomalowane w poprzeczne pasy w dwóch kontrastowych kolorach, różniących się jednocześnie w wyraźny sposób od koloru podłoża. Bramka musi mieć siatkę umocowaną tak, aby piłka rzucona do bramki pozostała w niej.
1:3 Naprzeciwko każdej bramki znajduje się pole bramkowe (przepis 6). Pole bramkowe tworzy się przez zakreślenie od tylnych, wewnętrznych krawędzi słupków bramek dwóch łuków o promieniu 6m, każdy o długości 1/4 obwodu koła. Oba tak zakreślone łuki łączy się na wysokości bramki linią prostą o długości 3m, równoległą do linii bramkowej. Tak wyznaczona linia ogranicza pole bramkowe i nazywa się linią pola bramkowego.
1:4 Linię rzutów wolnych (linia 9-ciu metrów) wyznacza się linią przerywaną, równoległą do linii pola bramkowego, w odległości 3m od linii sześciu metrów. Długość zarówno odcinków tej linii jak i przerw pomiędzy nimi wynosi 15cm
1:5 W odległości 7 metrów od zewnętrznej krawędzi linii bramkowej, w kierunku pola gry i na wysokości środka bramki, wyznaczona jest linia rzutów karnych (linia 7-miu metrów) o długości 1m przebiegająca równolegle do linii bramkowej.
1:6 W odległości 4m od zewnętrznej krawędzi linii bramkowej, w kierunku pola gry i na wysokości środka bramki, wyznaczona jest linia o długości 15cm, równoległa do linii bramkowej, ograniczająca odległość wyjścia bramkarza w czasie obrony rzutu karnego.
1:7 Linia środkowa wyznaczona jest przez połączenie środkowych punktów linii bocznych.
1:8 Prostopadle do linii bocznej boiska, od strony stolika sędziowskiego, w odległości 4,5m od linii środkowej i po obydwu jej stronach, wyznaczone są linie długości 15cm od wewnątrz i 15cm na zewnątrz boiska. Linie te ograniczają miejsce zmian zawodników, a odcinki linii bocznych pomiędzy nimi nazywa się liniami zmian.
1:9 i 1:10 Wszystkie linie należą do powierzchni boiska lub pól, które określają lub wyznaczają. Szerokość linii bramkowych wynosi 8cm, natomiast pozostałych linii - 5cm. W miejsce linii rozgraniczających poszczególne pola można zastosować oznakowanie różnymi kolorami przylegających do siebie pól. Stół sędziów stolikowych i ławka rezerwowych muszą znajdować się tak aby stolikowi widzieli linię zmian. Stolik powinien znajdować blisko linii bocznej i ławki, ale nie bliżej niż 50 cm od linii.
CZAS GRY
2:1 Podstawowy czas gry dla drużyn męskich i żeńskich w poszczególnych kategoriach wiekowych wynosi:
- 16-tu lat i starszych 2x30min
- od 12-tu do 16-tu lat 2x25min
- od 8-miu do 12-tu lat 2x20min.
Dla wszystkich grup wiekowych czas przerwy wynosi 10min. Dla dzieci poniżej ośmiu lat gra się 2 x 10 lub 2 x 15 min. Przedziały wiekowe w danym turnieju powinny być ogłoszone i odnotowane.
2:2 Czas gry rozpoczyna się gwizdkiem sędziego na wykonanie pierwszego rzutu rozpoczynającego grę, a kończy automatycznym sygnałem oficjalnego zegara boiskowego lub sygnałem gwizdka sędziego mierzącego czas. Jeżeli w stosownym czasie nie nastąpi sygnał syreny końcowej ani gwizdka stolikowego, to zakończenie czasu gry sygnalizują sędziowie (17:10). Jeże nie ma możliwości użycia oficjalnego zegara boiskowego z automatycznym sygnałem dźwiękowym, wówczas sędzia mierzący czas posługuje się zegarem stolikowym lub stoperem i kończy czas gry gwizdkiem (18:2, 2-gi akapit). Zaleca się aby wskazania pomiaru czasu oficjalnego zegara boiskowego były od 0. do 30. min.
2:3 Drużyny zmieniają swoje połowy i ławki rezerwowych na drugą część meczu.
2:4 O zatrzymaniu czasu gry i długości okresu na jaki została ona zatrzymana decydują sędziowie. Czas jest zatrzymywany w następujących sytuacjach:
a) nałożenia kary wykluczenia, dyskwalifikacji lub usunięcia;
b) podyktowania rzutu karnego;
c) przyznania przerwy dla drużyny;
d) złej zmiany zawodników lub wejścia dodatkowego zawodnika na boisko;
e) gwizdka sędziego mierzącego czas lub delegata na zawodach;
f) niezbędnej konsultacji pomiędzy sędziami, zgodnie z przepisem 17:8
g) Zatrzymanie czasu gry może nastąpić także w innych przypadkach, w zależności od okoliczności.
Naruszenie przepisów w trakcie zatrzymania czasu gry powoduje takie same sankcje jak popełnione w trakcie gry (16:13, akapit 1)
Sędziowie dają sygnał sędziemu mierzącemu czas kiedy czas gry należy zatrzymać oraz kiedy gra ma być wznowiona. Zatrzymanie czasu gry sygnalizowane jest sędziemu mierzącemu czas przez sędziów przy użyciu trzech krótkich sygnałów dźwiękowych z jednoczesnym pokazaniem sygnału ręcznego nr 16. Po zatrzymaniu czasu gry, jej wznowienie następuje po sygnale gwizdka sędziego (15:3b).
Każdy zespół ma prawo do wykorzystania 1-minutowej przerwy dla drużyny w każdej połowie podstawowego czasu gry.
2:5 Jeżeli w trakcie wykonywania rzutu wolnego lub karnego, bądź w czasie lotu piłki po wykonaniu tych rzutów, rozlegnie się sygnał automatyczny lub sygnał gwizdka kończący grę (także dogrywkę) lub I jej połowę, należy odpowiedni rzut powtórzyć. Sędziowie muszą zaczekać na efekt tych rzutów zanim zakończą grę sygnałem gwizdka.
2:6 Jeżeli sędziowie stwierdzają wcześniejsze zakończenie meczu (także dogrywki) lub I jego połowy przez sędziego mierzącego czas, to ich obowiązkiem jest zatrzymanie drużyn na boisku i dogranie pozostałego czasu gry. Grę rozpoczyna wówczas ta drużyna, która była w posiadaniu piłki w momencie wcześniejszego zakończenia gry. Jeśli w tymże momencie była przerwa w grze, to grę należy wznowić rzutem odpowiednim do sytuacji w rezultacie której powstała ta przerwa. Natomiast gdy w momencie przerwania spotkania piłka była w grze, to wznowienie gry następuje rzutem wolnym, zgodnie z przepisem 13:4a-b. Jeżeli czas gry I połowy spotkania (dogrywki) został przedłużony, należy czas gry II połowy odpowiednio skrócić. Jeżeli czas gry II połowy został przedłużony, to sędziowie muszą zaakceptować wszystkie zdarzenia jakie zaszły w tym czasie na boisku.
2:7 Jeżeli w podstawowym czasie gry mecz zakończy się wynikiem nierozstrzygniętym, a zachodzi konieczność wyłonienia zwycięzcy, zarządzana jest dogrywka, która rozpoczyna się po upływie 5min od zakończenia podstawowego czasu gry. Czas dogrywki wynosi 2x5min, a przerwa pomiędzy jej częściami wynosi 1min. Jeżeli wynik meczu pozostaje nierozstrzygnięty po pierwszej dogrywce, zarządzana jest ponownie dogrywka, która rozpoczyna się po upływie 5min od zakończenia poprzedniej. Czas tej dogrywki wynosi również 2x5min z przerwą 1-minutową. Jeżeli wynik pozostaje nadal nierozstrzygnięty, zwycięzca wyłaniany jest w trybie przewidzianym w regulaminie danych zawodów.
2:8 O zatrzymaniu czasu gry i długości okresu na jaki została ona zatrzymana decydują sędziowie.
Zatrzymanie czasu gry jest obowiązkowe w następujących sytuacjach:
a) nałożenia kary wykluczenia, dyskwalifikacji lub usunięcia;
b) podyktowania rzutu karnego;
c) przyznania przerwy dla drużyny;
d) złej zmiany zawodników lub wejścia dodatkowego zawodnika na boisko;
e) gwizdka sędziego mierzącego czas lub delegata na zawodach;
f) niezbędnej konsultacji pomiędzy sędziami, zgodnie z przepisem 17:8
g) Zatrzymanie czasu gry może nastąpić także w innych przypadkach, w zależności od okoliczności.
Naruszenie przepisów w trakcie zatrzymania czasu gry powoduje takie same sankcje jak popełnione w trakcie gry (16:13, akapit 1)
2:9 Sędziowie dają sygnał sędziemu mierzącemu czas kiedy czas gry należy zatrzymać oraz kiedy gra ma być wznowiona.
Zatrzymanie czasu gry sygnalizowane jest sędziemu mierzącemu czas przez sędziów przy użyciu trzech krótkich sygnałów dźwiękowych z jednoczesnym pokazaniem sygnału ręcznego nr 16.
Po zatrzymaniu czasu gry, jej wznowienie następuje po sygnale gwizdka sędziego (15:3b)
2:10 Każdy zespół ma prawo do wykorzystania 1-minutowej przerwy dla drużyny w każdej połowie podstawowego czasu gry.
PIŁKA DO GRY
3:1 Piłka do gry ma powłokę skórzaną lub ze sztucznego tworzywa. Musi być w kształcie kulistym, a jej powierzchnia nie może być śliska i błyszcząca (17:3)
3:2 Obwód i ciężar piłek używanych w zawodach poszczególnych kategorii wiekowych powinny być następujące:
- 58-60cm i 425-475g (IHF rozmiar 3) dla drużyn męskich w wieku 16-cie lat i starszych,
- 54-56cm i 325-375g (IHF rozmiar 2) dla drużyn żeńskich w wieku 14-cie lat i starszych oraz chłopców w wieku 120tu lat do 16-tu lat,
- 50-52cm i 290-330g (IHF rozmiar 1) dla drużyn dziewcząt w wieku od 8-miu do 14 lat i chłopców w wieku od 8-miu do 12-tu lat.
Wymogi jakim powinny odpowiadać piłki używane w oficjalnych meczach międzynarodowych określone są w "Przepisach IHF dotyczących piłek do gry"
Rozmiar i waga piłek używanych w zawodach mini-piłki ręcznej nie są przedmiotem uregulowań niniejszych przepisów gry.
3:3 Do każdego spotkania muszą być przygotowane przez gospodarzy zawodów co najmniej dwie piłki spełniające wymogi określone w przepisach 3:1-2. Piłka rezerwowa musi być natychmiast dostępna na stoliku sędziowskim.
3:4 O użyciu piłki rezerwowej decydują sędziowie. Mają oni obowiązek wprowadzić ją do gry szybko, bez zbędnych przerw i unikając zatrzymania czasu gry.
DRUŻYNA
4:1 Drużyny liczą maksymalnie 12 graczy. Ich nazwiska muszą być wpisane do protokołu. W drużynie przez cały czas musi grać bramkarz. Maksymalnie 7 graczy (6+bramkarz) z jednej drużyny może być na raz na boisku w czasie gry. Pozostali są zmiennikami. Na ławce może siedzieć maksymalnie 5 zmienników, gracze czasowo zawieszeni i czterech działaczy. Działacze muszą zostać wpisani do protokołu i nie mogą zostać zmienieni w trakcie meczu. Jeden z nich musi być trenerem (osobą odpowiedzialną za zespół). Tylko on może prosić o czas dla drużyny, a także zgłaszać uwagi do stolika i sędziów. Osoba towarzysząca nie ma prawa wchodzić na boisko w trakcie gry. Naruszenie tej zasady podlega karaniu jako niesportowe zachowanie (patrz jednak przepisy 8:4, 16:1d, 16:3d, 16:6b), a gra jest wznawiana rzutem wolnym dla drużyny przeciwnej (13:1a-b).
4:2 Drużyna musi przystąpić do gry z co najmniej 5-ma zawodnikami. Drużyna może zostać uzupełniona do końca zawodów - łącznie z dogrywkami - do 12-tu zawodników (dla zawodów IHF i kontynentalnych obowiązują uregulowania szczególne). Gra może toczyć się dalej, jeżeli liczba zawodników jednej z drużyn zmaleje do poniżej 5-ciu. W takiej sytuacji sędziowie decydują o ewentualnym zaniechaniu dalszego kontynuowania zawodów (17:13), o ile równocześnie straciły one sportowy charakter.
4:3 Zawodnik lub osoba towarzysząca są uprawnieni do udziału w meczu jeśli są obecni w momencie rozpoczęcia gry i są wpisani do protokółu zawodów. Zawodnik lub osoba towarzysząca, którzy przybędą po rozpoczęciu gry, celem uzyskania uprawnienia do udziału w meczu, muszą zgłosić swoje przybycie sędziemu mierzącemu czas / sekretarzowi i muszą być wpisani do protokółu zawodów przed ich rozpoczęciem. Zawodnik uprawniony do gry może, zasadniczo w każdej chwili, wejść na boisko przez linii zmian własnej drużyny (patrz jednakże przepis 4:4 i 4:6).
Zawodnik, który nie jest uprawniony do gry, a wszedł na boisko, musi być zdyskwalifikowany (16:6a). Wówczas grę rozpoczyna się rzutem wolnym dla drużyny przeciwnej (13:1a-b).
4:4 Zawodnicy rezerwowi mogą w czasie gry wielokrotnie i w każdej chwili, bez zgłaszania sędziemu mierzącemu czas/sekretarzowi, być wprowadzani do gry, o ile zawodnicy, których zmieniają, uprzednio opuścili boisko (4:5). Wejście zawodników na boisko i jego opuszczenie może nastąpić wyłącznie przez linię zmian własnej drużyny (4:5). Dotyczy to także zmian bramkarzy (zobacz także przepisy 4:6 i 14:10). Każdy, kto wejdzie lub zejdzie z boiska poza strefą zmian powinien być ukarany, chyba że zrobił to w sposób niezamierzony.
4:5 Zła zmiana jest karana 2-minutowym wykluczeniem winnego jej popełnienia zawodnika. Jeżeli więcej niż jeden zawodnik tej samej drużyny popełni w danej sytuacji błąd złej zmiany, wówczas karę nakłada się wyłącznie na zawodnika, który jako pierwszy naruszył przepisy o zmianie. Gra jest wznawiana rzutem wolnym dla drużyny przeciwnej z miejsca przekroczenia linii końcowej jeśli piłka była w grze.(13:1a-b).
4:6 Zawodnik, który jako dodatkowy wszedł na boisko lub który w sposób niezgodny z przepisami bierze udział w grze będąc w strefie zmian, musi być ukarany 2-minutowym wykluczeniem. Wówczas, drużyna gra w składzie zmniejszonym o jednego zawodnika przez 2min (niezależnie od tego, że dodatkowy zawodnik musi opuścić boisko). Jeżeli zawodnik wejdzie na boisko w trakcie odbywania kary wykluczenia, to musi być na niego nałożona kolejna kara 2min wykluczenia. Ta kara rozpoczyna się natychmiast, wskutek czego drużyna musi występować na boisku w składzie zmniejszonym o kolejnego zawodnika przez okres pozostałej do odbycia pierwszej kary.
Gra w obu powyższych przypadkach wznawiana jest rzutem wolnym dla drużyny przeciwnej (13:1a-b). "Kolejny zawodnik" nie dostaje kary dwóch minut do protokołu i może wejść na boisko w ramach zmiany zmiany.
4:7 Wszyscy zawodnicy z pola gry danej drużyny muszą posiadać jednakowe stroje, których kombinacja kolorów i wzorów musi wyraźnie różnić się od strojów drużyny przeciwnej. Strój zawodnika, który w danym momencie występuje jako bramkarz, musi się różnić od strojów obu drużyn i bramkarza drużyny przeciwnej (18:3). Koszulki zawodników powinny być oznaczone numerami od 1 do 20, o wysokości co najmniej 20cm na plecach, a 10cm z przodu. Kolor numerów musi wyraźnie odróżniać się od koloru koszulek. Kapitan drużyny musi posiadać na ramieniu opaskę o szerokości 4cm w kolorze kontrastującym z kolorem koszulki. Zawodnicy muszą w czasie gry używać obuwia sportowego.
Niedozwolone jest posiadanie w czasie gry przedmiotów, które mogą zagrażać zdrowiu i bezpieczeństwu zawodników. W szczególności nie można używać kasków ochronnych, masek ochronnych, bransolet, zegarków, pierścionków, łańcuszków, kolczyków, okularów bez solidnej oprawy i opaski przytrzymującej oraz innych przedmiotów mogących stanowić zagrożenie dla zawodników (18:3). Opaski na głowę są dozwolone, o ile wykonane są z miękkiego i elastycznego materiału. Zawodnicy nie spełniający powyższych wymogów nie mogą brać udziału w grze do czasu dostosowania się do nich.
Jeżeli zawodnik krwawi, ma ślady krwi na ciele lub stroju, musi natychmiast i dobrowolnie opuścić boisko (przez strefę zmian) w celu zatrzymania krwawienia , zabezpieczenia rany i oczyszczenia śladów krwi. Zawodnikowi nie wolno powrócić do gry przed wykonaniem tych czynności. Zawodnik, który nie wykona zaleceń sędziów w tej mierze, jest traktowany jako zachowujący się niesportowo. Sędziowie mogą zezwolić (używając sygnałów nr 16 i 17) dwóm osobom z danej drużyny, uprawnionym do uczestnictwa w zawodach, na wejście na boisko w trakcie zatrzymania czasu gry w celu udzielenia pomocy zawodnikowi ich drużyny, który uległ kontuzji.
BRAMKARZ
5:1 Zawodnik z pola może zostać bramkarzem w dowolnym momencie zmieniając strój. Zmiana bramkarza odbywa się w strefie zmian.
Bramkarz może:
5:2 w czasie obrony bramki, będąc w polu bramkowym, dotykać piłki każdą częścią ciała;
5:3 poruszać się w obrębie pola bramkowego bez ograniczeń; nie wolno mu jednakże opóźniać wykonania rzutu od bramki (przepisy 6:5, 12:2 i 15:3b);
5:4 opuścić pole bramkowe bez piłki i brać udział w grze w polu gry; podlega on wówczas przepisom, które obowiązują pozostałych zawodników (ale 5.12); Pole bramkowe uważa się za opuszczone przez bramkarza z chwilą gdy jakąkolwiek częścią ciała dotknie on podłoża poza linią tego pola.
5:5 opuścić pole bramkowe z piłką, o ile nie była przez niego opanowana, i zagrywać nią w polu gry;
Bramkarz nie może:
5:6 zagrażać zawodnikowi drużyny przeciwnej w czasie obrony bramki (8:2, 8:5);
5:7 po opanowaniu piłki wyrzucić jej za boisko (13.1b)
5:8 opuszczać pole bramkowe z opanowaną piłką (13:1b);
5:9 po wykonaniu rzutu od bramki ponownie dotknąć piłki w polu gry dopóki nie zostanie ona dotknięta przez innego zawodnika (13:1b);
5:10 dotykać piłkę leżącą lub toczącą się poza polem bramkowym, będąc jednocześnie w tym polu (13:1b);
5:11 wprowadzać piłkę do pola bramkowego, jeżeli toczy się ona lub leży poza tym polem (14:1b);
5:12 powracać z pola gry do pola bramkowego z piłką (14:1b);
5:13 dotykać podudziem lub stopą piłkę, która leży w polu bramkowy lub zmierza w kierunku pola gry (13:1b);
5:14 w czasie obrony rzutu karnego przekraczać ograniczającą poruszanie się bramkarza linię (linia 4m) wraz z jej przedłużeniem w obie strony, dopóki piłka nie opuści dłoni zawodnika wykonującego rzut (14:9). Bramkarz stojący na jednej nodze na linii lub przed linią ograniczającą (linia 4m) może dowolną część ciała, nie dotykając jednakże nią podłoża, przenieść poza tę linię.
POLE BRAMKOWE
6:1 W polu bramkowym może poruszać się zasadniczo tylko bramkarz (patrz jednakże przepis 6:3). Pole bramkowe (wraz z linią pola bramkowego) uważa się za naruszone, jeżeli zawodnik z pola gry jakąkolwiek częścią ciała dotknie to pole.
6:2 Jeżeli zawodnik z pola gry naruszy pole bramkowe, to sędziowie winni podjąć następujące decyzje:
a) rzut wolny- jeżeli dokonał tego zawodnik będący w posiadaniu piłki (13:1c);
b) rzut wolny- jeżeli dokonał tego zawodnik nie będący w posiadaniu piłki, ale osiągnął z tego tytułu korzyść (13:1c; patrz jednakże 6:2c);
c) rzut karny- jeżeli naruszający pole bramkowe zawodnik drużyny broniącej interweniuje w sytuacji pewnej do zdobycia bramki i uniemożliwia jej uzyskanie (14:1c).
6:3 Naruszenie pola bramkowego nie jest karane jeżeli:
a) zawodnik po zagraniu piłki znajdzie się w polu bramkowym, a przeciwnik z tego powodu nie został poszkodowany;
b) zawodnik bez piłki znajdzie się w polu bramkowym i nie uzyska z tego tytułu żadnej korzyści;
c) zawodnik drużyny broniącej w czasie lub po próbie obrony znajdzie się w polu bramkowym, a przeciwnik z tego tytułu nie został poszkodowany.
6:4 Piłka znajdująca się w polu bramkowym należy do bramkarza. Dotknięcie piłki leżącej lub toczącej się w polu bramkowym, bądź trzymanej przez bramkarza znajdującego się w polu bramkowym, jest zabronione (13:1c). Zezwala się na granie piłką znajdującą się w powietrzu nad polem bramkowym, jednakże nie przy wykonywaniu rzutu od bramki (12:2).
6:5 Piłka, która w czasie gry, w okolicznościach wskazanych w przepisie 12, znajdzie się w polu bramkowym, musi być wprowadzona przez bramkarza do gry rzutem od bramki.
6:6 Jeżeli w czasie obrony bramki piłka dotknie zawodnika z pola gry drużyny broniącej, a następnie opanuje tę piłkę bramkarz lub zatrzyma się ona w polu bramkowym, to wznowienie gry następuje rzutem od bramki (zgodnie z przepisem 6:5)
6:7 Jeżeli zawodnik zagra piłką do własnego pola bramkowego należy podjąć następujące decyzje:
-uznać bramkę- jeżeli piłka przekroczy linię bramkową;
-rzut wolny- jeżeli piłka zatrzyma się w polu bramkowym lub dotknie ją bramkarz, a uprzednio nie przekroczyła ona linii bramkowej (13:1b);
-rzut z linii bocznej- jeżeli piłka opuściła boisko przez linię końcową (11:1)
-gra toczy się dalej- jeżeli piłka przekroczy pole bramkowe bez dotknięcia jej przez bramkarza.
6:8 Piłka pozostaje w grze, jeżeli powróci z pola bramkowego w pole gry.
GRA PIŁKĄ
Zezwala się:
7:1 przy użyciu dłoni (otwartych lub zaciśniętych), rąk, głowy, tułowia, kolan i ud- piłkę rzucać, chwytać, zatrzymywać, pchać, uderzać i piąstkować;
7:2 trzymać piłkę, nie dłużej jednak niż 3 sek., również wtedy gdy leży ona na podłożu
7:3 poruszać się z trzymaną piłką najwyżej 3 kroki; krok uważa się za wykonany jeżeli:
-stojący na nogach zawodnik oderwie jedną nogę od podłoża i postawi ją z powrotem na podłożu lub przesunie jedną nogę na inne miejsce;
-zawodnik, dotykając jedną nogą podłoża, chwyci piłkę i następnie dotknie podłoża drugą nogą;
-zawodnik, po wyskoku, dotknie podłoża tylko jedną nogą i następnie na tej nodze wykona podskok lub dotknie podłoża drugą nogą;
-zawodnik, po wyskoku, dotknie podłoża równocześnie dwoma nogami, a następnie jedną nogę oderwie i postawi ją z powrotem lub przesunie jedną nogę na inne miejsce. Jeżeli zawodnik przestawi jedną nogę w inne miejsce, to dostawienie do niej drugiej nogi nie liczy się jako następny krok.
7:4 piłkę w miejscu lub biegu:
-odbić jeden raz o podłoże i ponownie chwycić w jedną lub obie dłonie;
-wielokrotnie dotykać jedną dłonią odbijając (kozłować) o podłoże lub tocząc po podłożu, a następnie chwycić w jedną lub obie dłonie;
Z chwilą, gdy piłka po kozłowaniu lub toczeniu zostanie chwycona w jedną lub obie dłonie należy wykonać podanie lub rzut najpóźniej po 3 sek. bądź nie więcej niż 3 krokach (13:1a). Kozłowanie lub odbijanie rozpoczyna się od momentu gdy zawodnik jakąkolwiek częścią ciała dotknie piłkę i skieruje ją ku podłożu. Jeżeli piłka dotknie innego zawodnika, słupka lub poprzeczki zezwala się na ponowne jej kozłowanie lub odbijanie od podłoża i chwytanie.
7:5 przekładać piłkę z dłoni do dłoni;
7:6 grać piłką klęcząc, siedząc lub leżąc;
Nie wolno:
7:7 dotykać piłki więcej niż jeden raz, o ile uprzednio nie dotknęła podłoża, innego zawodnika, słupka lub poprzeczki (13:1d).
Błąd chwytu nie jest karany. Błąd chwytu ma miejsce wówczas kiedy zawodnik w czasie chwytania lub zatrzymywania piłki nie może jej opanować. Po kozłowaniu lub toczeniu piłki, co traktowane jest jako jej opanowanie, zawodnik może dotknąć piłkę tylko jeden raz.
7:8 dotykać piłki nogą chyba, że nastąpiło celowe nabicie przez przeciwnika.(13:1d);
7:9 grać piłką poza boisko (13:1e) (nie dotyczy bramkarzy w trakcie bronienia);
7:10 przetrzymywać piłkę nie próbując oddać strzału To jest gra pasywna, a sędzia powinien pokazać sygnał ostrzeżenia (19). Jeśli drużyna nie spróbuje oddać strzału, karane jest to wolnym dla przeciwników z miejsca, gdzie była piłka w momencie przerwania gry. (13:1f).
7:11 Gra jest kontynuowana jeżeli piłka dotknie sędziego na boisku.
Można:
8:1
a. Używać rąk do bloku lub przechwytu piłki;
b. Użyć otwartej dłoni do wybicia piłki przeciwnikowi;
c. Użyć ciała do zablokowania przeciwnika, nawet, gdy nie ma piłki;
d. Mieć styczność z przeciwnikiem, gdy się go kryje indywidualnie, i utrzymywać kontakt aby kontrolować przeciwnika.
Nie można:
8:2
a. Wybić piłki przeciwnikowi z ręki.
b. Blokować lub wybijać piłkę przeciwnikowi ramionami, rękami lub nogami;
c. powstrzymywać, blokować, pchać, wbiegać lub skakać na przeciwnika;
d. w inny sposób utrudniać, blokować lub zagrażać przeciwnikowi (z piłką lub bez) w sposób niezgodny z przepisami.
8:2a-d obowiązują zarówno do graczy ataku i obrony. Za faul uważa się wbiegnięcie lub wskoczenie zawodnika ataku na obrońcę. Kontakt cielesny od obrońcy musi być z jego przodu i obrońca musi zajmować odpowiednią pozycję obronną.
8:3 Złamanie tych przepisów (8:2a-d) karane jest rzutem wolnym (13:1g) lub karnym (14:1a).
8:4 Złamanie tych przepisów na przeciwniku bez piłki, jest także karane (17:1b, 17:3b). Wielokrotne łamanie tych przepisów jest traktowane jako niesportowe zachowanie. (17:1d).
8:5 Gracz zagrażający zdrowiu atakującego powinien być zdyskwalifikowany(17:5b), gdy wykona:
a. z boku lub tyłu, każde uderzenie lub pociągnięcie rzucającą rękę napastnika;
b. zagranie w skutek którego zawodnik upadnie na głowę lub szyję;
c. uderzy przeciwnika nogą, kolanem lub inny sposób;
d. popchnie biegnącego lub skaczącego przeciwnika tak, że tan straci kontrolę nad ciałem.
8:6 Poważne niesportowe zachowanie (17:5d) może być przyczyną dyskwalifikacji.
8:7 Gracz winny napaści w czasie gry powinien być wykluczony (17:7-9).
ZDOBYCIE BRAMKI
9:1 Bramka jest zdobyta, gdy piłka przekroczy linię bramkową, jeżeli wcześniej nie zostało odgwizdane przewinienie w obronie lub nie nastąpiło przewinienie w ataku. Bramka nie może być uznana, gdy sędzia lub stolikowy zatrzyma grę przed przekroczeniem gry przez piłkę. Jeżeli zawodnik wrzucił piłkę do własnej bramki to przyznaje się bramkę samobójczą.
Sędziowie, przy zaliczeniu bramki sygnalizują to syganłem numer 12 i sędzia liniowy dodatkowo daje dwa krótkie sygnały gwizdkiem. Bramka powinna zostać uznana, jeżeli piłka lecąca do bramki została zatrzymana przez coś, co nie powinno znajdować się na boisku, a sędzia ma pewność, że piłka wpadłaby do bramki.
9:2 Przyznana bramka nie może być anulowana, gdy sędzia odgwizdał już ponowne rozpoczęcie gry. Sędzia musi wyjaśnić (bez wznowienia) czy przyznał gola, natychmiast po zdobyciu bramki i przed wznowieniem/sygnałem kończącym połowę. Gol powinien zostać wpisany do protokołu natychmiast po przyznaniu go przez sędziów.
9:3 Drużyna, która zdobyła więcej bramek wygrywa mecz.
9:4 Remis jest wtedy, gdy obie drużyny zdobyły tyle samo bramek.
ROZPOCZĘCIE GRY
10:1 Na początku meczu, następuje w skutek rzutu monetą wybranie drużyny rozpoczynającej. Przeciwnicy mają prawo do wyboru strony. Jeśli drużyna, która wygrała rzut monetą chce wybrać połowę, wtedy przeciwnicy zaczynają. W drugiej połowie zaczyna inna drużyna niż w pierwszej. Nowy rzut monetą obowiązuje w dogrywce.
10:2 Po bramce zaczyna od wznowienia drużyna, która straciła bramkę (chyba, że skończyła się połowa).
10:3 Wznowienie jest rzutem ze środka boiska w dowolnym kierunku. Jest poprzedzone gwizdkiem, po którym drużyna ma 3 sek. na wznowienie (13:1h). Zawodnik wznawiający grę musi mieć jedną nogę na linii środka boiska aż piłka opuści jego rękę. Zawodnicy drużyny wznawiającej nie mogą być na połowie przeciwnika. (16:1). Jeśli zawodnik tej drużyny przekroczy linię środkową przed wznowieniem, sędzia dyktuje rzut wolny dla drużyny przeciwnej(13:1h).
10:4 W czasie rozpoczęcia 1. lub 2. połowy meczu lub dogrywki drużyna przeciwna musi być na swojej połowie. Jednakże, przy wznowieniu po zdobyciu bramki, przeciwnik może przebywać po obu stronach. W obu przypadkach przeciwnik musi być co najmniej 3 metry od środka.(16:7).
PIŁKA AUTOWA
11:1 Rzut z autu zostaje przyznany gdy piłka przekroczy linię boczną lub po dotknięciu obrońcy przekroczy linię końcową (ale 7:9).
11:2 Aut jest wykonywany bez gwizdka (ale 16:3b), dla przeciwników zawodnika, który ostatni dotknął piłki.
11:3 Aut wybija się z miejsca opuszczenia boiska przez piłkę lub, jeśli przeszła przez linię końcową, z najbliższego rogu boiska.
11:4 Zawodnik wyrzucający aut musi mieć jedną nogę na linii aż piłka opuści jego rękę. Zawodnik nie może położyć piłki na ziemi i jej podnieść, ani też odbić i złapać ponownie.(13:1I).
11:5 Gdy aut jest wykonywany, przeciwnik musi być conajmniej 3 metry od zawodnika wybijającego piłkę lub stać przy linii pola bramkowego.
RZUT BRAMKARZA
12:1 Rzut bramkarza jest przyznawany gdy piłka przekroczyła końcową linię boiska (ale 5:7, 7:9).
12:2 Wykonanie rzutu bramkarza nie wymaga gwizdka (ale 16:3b). Rzut bramkarza uważa się za wykonany, gdy piłka zagrana przez bramkarza przekroczy linię pola bramkowego.
12:3 Jeśli piłka znajdzie się w polu bramkowym, bramkarz powinien ponownie włączyć ją do gry (ale 6:7c).
12:4 Bramkarz po swoim rzucie nie może dotknąć piłki ponownie dopóki nie dotknie jej inny zawodnik.(5:9, 13:1k).
RZUT WOLNY
13:1 Rzut wolny jest przyznawany za:
a. błędną zmianę lub nieprzepisowe wtargnięcie na boisko (4:4-6);
b. nieprzepisowe zagranie bramkarza (5:7-10, 5:13);
c. niedozwolony kontakt z polem bramkowym zawodnika z pola (6:2a-b, 6:4);
d. nieprzepisowe granie piłką (7:2-4, 7:7-8);
e. nieprzepisowe zagranie piłki przez linię(6:7c, 7:9);
f. pasywną grę (7:10);
g. nieprzepisowy kontakt z przeciwnikiem (8:3, 8:5);
h. nieprzepisowe zagranie związane z wznowieniem gry (10:3-4);
i. nieprzepisowe zagranie związane z autem(11:4);
j. nieprzepisowe zagranie związane z rzutem bramkarskim (12:4);
k. nieprzepisowe zagranie związane z rzutem wolnym (13:3-4);
l. nieprzepisowe zagranie związane z rzutem karnym (14:3-5, 14:7);
m. nieprzepisowe zagranie związane z rzutem sędziowskim (15:4);
n. niepoprawne wznowienie gry (16:2-5);
o. niesportowe zachowanie (8:4, 8:6, 17:1d);
p. faul (8:7, 17:7-9).
13:2 Rzut wolny jest wykonywany bez gwizdka sędziego (ale 16:3a-h) i z miejsca przewinienia. Jeżeli to miejsce jest między liniami 6. i 9. metra, rzut wolny jest wykonywany z 9. metra.
13:3 Zawodnik przygotowany do wykonania rzutu wolnego nie może położyć piłki na ziemi i jej podnieść, ani też odbić i złapać ponownie. (13:1k).
13:4 Drużyna atakująca nie może przekroczyć linii 9 metra dopóki nie zostanie wykonany rzut wolny (16:1). Sędzia musi poprawić ustawienie zawodników drużyny atakującej, jeżeli znajdują się oni między liniami 6. i 9. metra, jeśli ich pozycja ma wpływ na grę(16:1). Wtedy rzut wolny powinien być poprzedzony gwizdkiem(16:3c). Jeśli rzut wolny jest już poprzedzony gwizdkiem, a zawodnicy drużyny atakującej mimo to przekroczą linię 9. metra, rzut wolny zostaje przyznany dla drużyny broniącej(13:1k).
13:5 W czasie wykonywania rzutu wolnego przeciwnik musi być conajmniej 3 metry od zawodnika wybijającego piłkę lub stać tuż przy linii pola bramkowego.
13:6 Sędzia powinien wstrzymać wykonanie rzutu wolnego, jeżeli łamanie przepisów przez drużynę obronną osłabia w jakiś sposób drużynę atakującą. Co najmniej rzut wolny musi być przyznany, jeżeli niezgodne z zasadami zachowanie obrońców jest przyczyną utraty piłki. Rzut wolny nie może być przyznany, jeżeli zawodnik zachowuje pełną kontrolę nad piłką i swoim ciałem.
13:7 Jeśli gra została przerwana bez naruszenia przepisów, grę powinien wznowić zespół, który miał piłkę w momencie przerwania gry. Gra powinna zostać wznowiona odpowiednim rzutem z miejsca, gdzie była piłka w momencie zatrzymania gry. Wznowienie gry musi być poprzedzone gwizdkiem (16:3a).
13:8 Jeżeli sędzia przyznał piłkę drużynie broniącej się, zawodnik drużyny atakującej powinien natychmiast położyć piłkę na ziemi. (17:3d)
RZUT KARNY
14:1 Rzut karny jest przyznawany, gdy:
a. stuprocentowa szansa na zdobycie bramki z dowolnego miejsca na boisku została nieprzepisowo powstrzymana przez zawodnika lub działacza (np. trenera);
b. bramkarz wszedł z piłką do własnego pola bramkowego lub wziął piłkę z pola gry do pola bramkowego kiedy był w nim (5:11-12);
c. zawodnik z pola wejdzie do własnego pola bramkowego aby uzyskać przewagę nad zawodnikiem z piłką (6:2c):
d. jest nieuzasadniony gwizdek w momencie, gdy drużyna miała "stuprocentówkę".
e. "stuprocentówka" została powstrzymana przez kogoś, kto nie miał prawa przebywać na boisku (ale patrz 9:1).
14:2 Gdy wykonywany jest rzut karny, sędzia musi zatrzymać czas. (2:4, Wyjaśnienie 1)
14:3 Rzut karny powinien być wykonany w trzy sekundy od gwizdka sędziego(13:1m);
14:4 Wykonujący rzut karny nie może przekroczyć linii 7. metra do momentu, gdy piłka opuści jego dłoń (13:1m).
14:5 Piłka nie może być dotknięta ponownie przez zawodnika rzucającego rzut karny do momentu, gdy dotknie bramkarza lub bramki (13:1m).
14:6 Tylko zawodnik wykonujący rzut karny może być w czasie rzutu pomiędzy liniami 6. i 9. metra.(16:1).
14:7 Rzut wolny powinien być przyznany dla obrońców, jeżeli partner zawodnika wykonującego rzut karny dotknie lub przekroczy linię 9. metra gdy rzucający ma piłkę w ręce. (13:1m).
14:8 Obrońcy muszą być 3 metry od linii 7. metrów przy karnym. Jeżeli zawodnik drużyny broniącej dotknie lub przekroczy linię 9. metrów lub nie zachowa odległości 3. metrów od rzucającego, sędzia powinien.
a. Uznać bramkę, jeśli piłka wpadnie do bramki;
b. Przyznać ponownie karnego w innym przypadku.
14:9 Karny jest powtórzony, nawet gdy piłka wpadła do bramki, gdy bramkarz przekroczył ograniczające go linie, np. linię 4. metra (1:6, 5:14), zanim piłka opuściła rękę rzucającego.
14:10 Sędzi musi wstrzymać wykonanie rzutu karnego, jeśli ustawienie/zachowanie drużyny broniącej się osłabia w jakiś sposób szansę drużyny atakującej. Conajmniej karny musi być przyznany, jeżeli "stuprocentówka" została powstrzymana niesportowym zachowaniem obrońcy, nieuzasadnionym gwizdkiem lub wtargnięciem osoby trzeciej na boisko. Karny nie może być przyznany jeżeli atakujący jeżeli zawodnik zachowuje pełną kontrolę nad piłką i swoim ciałem.
RZUT SĘDZIOWSKI
15:1 Grę rozpoczyna się rzutem sędziowskim, gdy:
a. Jeżeli nastąpiło równoczesne naruszenie przepisów przez piłkarzy obu drużyn.
b. Piłka dotknęła sufitu lub jakiejś instalacji nad boiskiem;
c. Gra została w sposób nieuzasadniony wstrzymana i żadna drużyna nie była w posiadaniu piłki;
15:2 Sędzia powinien zatrzymać czas przyznając rzut sędziowski. (2:4, Wyjaśnienie 1).
15:3 Rzut sędziowski wykonywany jest na środku boiska. Sędzia po gwizdku podrzuca piłkę do góry (16:3a).
15:4 Pozostali zawodnicy muszą zachować odstęp trzech metrów. Zawodnicy skaczący powinni stać przodem do sędziego, każdy bliżej swojej bramki. Piłka może być dotknięta tylko wtedy, gdy osiągnie najwyższy punkt. (13:1n).
WZNOWIENIE GRY
16:1 W czasie wznawiania gry wszyscy zawodnicy muszą być w przepisowych miejscach. Nieprawidłowe ustawienie powinno zostać skorygowane(ale 13:4, 16:7). Piłka musi być w ręce zawodnika wykonującego dany rzut.
16:2 Kiedy wznowienie od środka, aut, rzut wolny lub karny jest przyznany, zawodnik wykonujący musi mieć jedną nogą stały kontakt z boiskiem.(13:1o). Druga noga może być wielokrotnie odrywana.
16:3 Sędzia musi użyć gwizdka do wznowienia gry:
a. Gdy gra jest wznawiana w pewnych sytuacjach (2:4, 10:3, 13:7, 14:3, 15:3);
b. Kiedy rzut bramkowy, wolny lub aut jest opóźniany(11:2, 12:2, 13:2);
c. Po ostrzeżeniu (13:4, 16:7);
d. Po upomnieniu (17:1);
e. Po daniu dwóch minut (17:3);
f. Po dyskwalifikacji (17:5);
g. Po wykluczeniu (17:7);
h. Kiedy sędziowie podjęli różne decyzje odnośnie tego, która drużyna ma mieć piłkę.(18:9).
Po gwizdku, piłka musi zostać zagrana w trzy sekundy(13:1o).
16:4 Rzut jest uważany za wykonany gdy piłka opuściła rękę zawodnika wykonującego. (ale 12:2, 15:3). Piłka nie musi być dotknięta przez kolegę z drużyny atakującego, gdy rzut jest wykonywany (13:1o).
16:5 Wznawiający nie może dotknąć drugi raz piłki do momentu, gdy dotknie ona innego zawodnika lub bramki (13:1o).
16:6 Bramka może zostać zdobyta z dowolnego rzutu oprócz sędziowskiego (ale 9:1 i 12:2).
16:7 Błędne ustawienie obrony nie może być korygowane przez sędziów, jeżeli nie osłabia w żaden sposób drużyny atakującej. Jeśli osłabia, pozycje powinny zostać skorygowane(16:3c). Jeżeli gwizdek sędziego wznowił grę, oznacza to, że obrońcy są ustawieni poprawnie i mogą interweniować. Zawodnik może zostać upomniany za opóźnianie gry, gdy stoi za blisko. Dostaje karę gdy to powtórzy (17:1c, 17:3e; ale 12:2).
KARY
17:1 Upomnienie może być udzielone za:
a. Nieprawidłowe oddziaływanie na przeciwnika (5:6, 8:3).
Upomnienie powinno być udzielone za:
b. Nieprawidłowe, groźne oddziaływanie na przeciwnika (8:4);
c. Nieprawidłowe zachowanie przy wznawianiu gry przez przeciwnika (16:7);
d. Niesportowe zachowanie (17:11, 17:12a i c).
17:2 Sędzia powinien oznajmić nadanie upomnienia odpowiedzialnemu zawodnikowi lub działaczowi oraz stolikowi trzymając w górze żółtą kartkę.
Żółta kartka powinna mierzyć 9 x 12 cm. Jeden zawodnik nie może dostać więcej niż jedno upomnienie, a drużyna trzy Zawodnik, który wcześniej dostał karę 2. minut nie może dostać upomnienia. Nie więcej niż jeden działacz może dostać upomnienie.
17:3 Wykluczenie (2 minuty) powinno zostać przyznane za:
a. Błąd w zmianie lub nielegalne wejście na boisko (4:4-6);
b. Powtarzające się poważne faule na przeciwniku(8:4);
c. Powtarzające się niesportowe zachowanie zawodnika na boisku(8:4, 17:11), lub poza nim;
d. Niepołożenie piłki na boisku po decyzji sędziego odbierającej piłkę drużynie (13:8);
e. Wielokrotne przeszkadzanie w wykonaniu wznowienia przeciwnikom(16:7);
f. Dyskwalifikację działacza (17:5).
W pewnych sytuacjach wykluczenie może być nadane bez upomnienia.
17:4 Sędzia powinien w widoczny sposób zasygnalizować odpowiedzialnemu zawodnikowi i stolikowym nadanie dwóch minut używając przepisowego sygnału ręką. Wykluczenie trwa 2 minuty; trzecie zawieszenie tego samego gracza oznacza dyskwalifikację(17:5e). Zawieszony zawodnik nie może uczestniczyć w grze, a drużyna nie może go zastąpić na boisku innym graczem. Kara zaczyna być liczona gwizdka wznowienia gry. Kara może być dokończona w drugiej połowie lub dogrywkach, jeżeli jeszcze się nie skończyła.
17:5 Dyskwalifikacja jest dawana:
a. Gdy nieuprawniony zawodnik wszedł na boisko (4:3, 17:6);
b. Za bardzo poważny faul (8:5);
c. Za powtarzające się niesportowe zachowanie gracza poza boiskiem lub działacza (17:6, 17:11, 17:12d; ale 17:3c);
d. Za poważne niesportowe zachowanie (8:6) zawodnika lub działacza(17:6, 17:11, 17:12b i d);
e. Za trzecie wykluczenie (17:4);
f. Za zaatakowanie działacza (17:6, 17:7).
Dyskwalifikacja oznacza również zmniejszenie liczby zawodników danej drużyny na parkiecie o jednego.
17:6 Sędzia powinien oznajmić nadanie upomnienia odpowiedzialnemu zawodnikowi lub działaczowi oraz stolikowi trzymając w górze czerwoną kartkę. Dyskwalifikacja obowiązuje do końca meczu. Zawodnik lub działacz musi opuścić boisko i ławkę rezerwowych. Wymóg opuszczenia ławki oznacza, że zawodnik lub działacz nie może przebywać w miejscu, z którego może wywoływać wpływ na innych zawodników. Dyskwalifikacja redukuje liczbę zawodników/działaczy drużyny (ale 17:12b). Jednakże po dwóch minutach jeden zawodnik rezerwowy może wejść na boisko (patrz 4:6).
Czerwona kartka powinna mieć 9 x 12 cm.
17:7 Usunięcie powinno być nałożone za napaść w trakcie meczu, także poza boiskiem
Napaść oznacza celowe i zamierzone silne fizyczne oddziaływanie (8:7) na ciało innej osoby (zawodnika, sędziego, stolikowych, działaczów lub widza).
Oplucie jest traktowane jak napaść i podlega temu przepisowi.
17:8 Sędzia powinien zatrzymać czas i poinformować bezpośrednio odpowiedzialną osobę. Przepisowy sygnał wykluczenia to skrzyżowane ręce na wysokości głowy w kierunku gracza. Wykluczenie obowiązuje do końca meczu. Zawodnik musi opuścić boisko i ławkę rezerwowych. Wymóg opuszczenia ławki oznacza, że zawodnik lub działacz nie może przebywać w miejscu, z którego może wywoływać wpływ na innych zawodników. Drużyna do końca meczu gra w składzie zmniejszonym o jednego zawodnika.
17:9 Jeżeli zawodnik ukarany dwoma minutami jest winny kolejnego złamania przepisów zanim gra zostanie wznowiona, wtedy wyższa kara powinna zostać nałożona.
17:10 Jeżeli bramkarz musi opuścić boisko, inny zawodnik musi go zastąpić(4:1).
17:11 Sędzia powinien ostrzec zawodnika który jest winny niesportowego zachowania, niezależnie od miejsca przewinienia.(17:1d). Jeśli zachowanie się powtórzy, wtedy zawodnik z boiska powinien zostać zawieszony (17:3c), podczas gdy zawodnik poza boiskiem (rezerwowy lub zawieszony) powinien być zdyskwalifikowany (17:5c, 17:6). Działacz zachowujący się niesportowo powinien zostać upomniany. (17:1d). Za powtórzenie powinien zostać zdyskwalifikowany. (17:5c, 17:6). Jeśli niesportowe zachowanie lub napaść nastąpiło, gdy gra była przerwana, powinna ona być wznowiona w adekwatny sposób.
Fizyczne i ustne wyrażanie emocji nie zgodne z zasadami dobrego zachowania jest niesportowym zachowaniem. Niesportowym zachowaniem jest wejście działaczy na boisko bez zgody sędziego(4:4).
17:12 Niesportowe zachowanie lub napaść w miejscu meczu pociąga za sobą następujące konsekwencje:
Przed meczem:
a. Ostrzeżenie za niesportowe zachowanie(17:1d);
b. Dyskwalifikacja za poważne niesportowe zachowanie lub napaść(17:5d i f), ale drużyna może uzupełnić skład do 12 zawodników.
W trakcie meczu:
c. Ostrzeżenie za niesportowe zachowanie(17:1d);
d. Dyskwalifikacja za poważne lub wielokrotne niesportowe zachowanie lub napaść(17:5c, d, f);
Po meczu:
e. Odnotowanie w raporcie
SĘDZIOWIE
18:1 Dwóch równouprawnionych sędziów powinno sędziować każdy mecz. Asystują im sędzia mierzący czas i protokolant.
18:2 Sędziowie obserwują zachowanie od momentu, gdy wejdą na boisko aż do ich zejścia.
18:3 Sędziowie powinni sprawdzić boisko, bramki i piłki przed meczem (3:1); decydują, której piłki użyć. Sędzia zapisany jako pierwszy decyduje w przypadku braku zgody. Sędziowie sprawdzają obecność obu drużyn w odpowiednim stroju. Sprawdzają protokół i wyposażenie graczy. Upewniają się, że liczba graczy jest odpowiednia i ustalają osoby odpowiedzialne w obu drużynach. Wszystkie sprzeczności muszą być skorygowane. (4:7).
18:4 Monetę podrzuca 1. sędzia, w obecności drugiego sędziego i kapitanów. (10:1).
18:5 Na początku meczu drugi sędzia zajmuje pozycję sędziego boiskowego za graczami rozpoczynającymi. Sędzia odgwizduje początek meczu(10:3). Kiedy zmieni się drużyna posiadająca piłkę, 2. sędzia zajmuje pozycję na linii końcowej drużyny broniącej i jest sędzią liniowym. 1. sędzia zaczyna jako sędzia liniowy. Staje się sędzią boiskowym, Gdy drużyna straci piłkę. Sędziowie muszą zmieniać strony od czasu do czasu.
18:6 W zasadzie, cały mecz powinien być sędziowany przez tych samych arbitrów. Muszą dbać o to, aby mecz był rozgrywany zgodnie z zasadami i karać nieprzepisowe zagrania(ale 13:6, 14:10). Jeśli jeden z sędziów nie jest w stanie kontynuować meczu, jego partner kontynuuje sam.
18:7 W zasadzie, sędzia boiskowy odgwizduje:
a. Wykonywanie wszystkich formalnych rzutów zgodnie z przepisami 16:3 a-h, i po zatrzymaniu czasu (2:4);
b. Koniec czasu gry, jeśli nie ma sygnału automatycznego lub ze stolika.
Sędzia liniowy gwiżdże:
c. Gdy pada bramka (9:1).
18:8 Jeżeli sędziowie są zgodni co do drużyny, którą trzeba ukarać, ale nie są zgodni co do rodzaju kary (np. wolny i karny), przyznaje się większą karę (karny).
18:9 Jeśli sędziowie podejmą decyzje w przeciwną stronę, liczy się decyzja sędziego boiskowego (16:3h).
18:10 Oboje sędziowie są odpowiedzialni za zapisywanie wyniku i kar.
18:11 Oboje sędziowie są odpowiedzialni za kontrolowanie czasu gry. W przypadku niezgodności decyduje sędzia zapisany jako pierwszy.
18:12 Po meczu sędziowie upewniają się, że protokół jest uzupełniony poprawnie. Dyskwalifikacje za zachowanie poza boiskiem, jak i wykluczenia są zapisywane w pomeczowym raporcie. (17:5c, d, f, 17:7).
18:13 Decyzje podjęte przez sędziów na podstawie ich obserwacji są ostateczne. Apelacje mogą być składane przeciwko decyzją nie zgodnym z przepisami. W trakcie meczu, osoba odpowiedzialna za zaspół (np. trener) jest uprawniona do dyskusji z sędzią.
18:14 Obaj arbitrzy mają prawo zatrzymać czasowo lub definitywnie grę. Wszystkie możliwości doprowadzenia do porządku muszą być wykonane przed podjęciem decyzji o definitywnym końcu meczu.
18:15 Czarne stroje są zarezerwowane dla sędziów.
POSTANOWIENIA
''Time-Out" (2:4)
Naruszenie przepisów przy zatrzymanym czasie ma takie same konsekwencje jak w czasie gry.
Kiedy czas powinien być zatrzymany?
Obligatoryjnie:
a. Kiedy odgwizdano rzut sędziowski.
b. Gdy nałożono dyskwalifikację lub wykluczenie.
c. Gdy jest gwizdek od Delegata Technicznego (np. IHF).
d. Kiedy przyznano zespołowi minutową przerwę.
e. Gdy podyktowano rzut karny.
W większości przypadków:
f. Gdy nastąpił jakikolwiek wpływ z zewnątrz.
g. Gdy niezbędna jest konsultacja.
h. Gdy istnieje podejrzenie kontuzji.
i. Kiedy zespół dostał kolejną karę wykluczenia (a inny zawodnik tego zespołu odbywa jeszcze karę 2 minut).
j. Gdy drużyna celowo traci czas, np. zmieniając bramkarz czy wybijając jakiś rzut.
k. Gdy piłka opuściła boisko i jest niewidoczna dla sędziów.
W zależności od sytuacji:
l. Gdy kara dwóch minut zostaje nałożona.
m. Gdy jest błędna zmiana lub dodatkowy zawodnik wszedł na boisko.
n. Gdy gracz wyrzucił piłkę lub nie podnosi jej.
2. Time-out dla drużyny(2:4)
Każdej drużynie przysługuje prawo do jednej przerwy na żądanie w każdej połowie (ale nie w dogrywce). Powinno się prosić o czas, jeśli to możliwe, za pomocą zielonej kartki. Prośba o czas nie może być cofnięta. Czas można przyznać, gdy:
ˇ Drużyna żądająca czasu straciła bramkę
ˇ Piłka przeleciała przez linię końcową po stronie tej drużyny
Sędzia czasowy zatrzymuje grę gwizdkiem, dając sygnał time-out ręką i wskazując wyprostowaną ręką drużynę biorącą czas. W przypadku używania zielonej kartki, powinna ona zostać umieszczona na tablicy wyników po stronie drużyny biorącej czas.
Jeśli rzut bramkarza/wznowienie od środka zostało przyznane, drużyna nie może w tym momencie dostać czasu. Sędzia boiskowy przyznaje czas i czasowy zatrzymuje stoper. Sędzia daje sygnał 18., gdy zaakceptował czas. Tylko wtedy sędzia czasowy zaczyna mierzyć czas przerwy, a protokolant zaznacza wykorzystany czas.
W czasie time-outu, drużyny są w strefie zmian, na boisku lub poza nim. Sędziowie stoją na środku boiska z piłką, a jeden z nich może udać się do stolika na konsultacje. Po 50 sekundach sędzia czasowy daje sygnał dźwiękowy oznaczający, że za 10 sekund gra się rozpocznie. Gdy sędzia boiskowy gwizdnie, włącza się stoper.
3. Zmiana bramkarza w czasie karnego (4:4)
Nie można zmienić bramkarza, gdy wykonujący karnego zajął odpowiednią pozycję i ma piłkę w ręce. Bramkarz powinien dostać upomnienie za próbę zmiany, a jeśli nie przestanie to karę dwóch minut.
4. Wielokrotne złamanie przepisów o zmianach (4:4)
Jeśli kilku zawodników naraz złamie przepisy o zmianach, kara się tylko pierwszego.
5. Nakrycia głowy (4:7)
Nakrycia głowy są dozwolone dla graczy z długimi włosami. Muszą być zrobione z miękkiego materiału i nie większe niż fryzura danego zawodnika.
6. Wejście w pole bramkowe przy "stuprocentówce" (6:2c, 14:1c)
Jeśli piłka odbije się od bramki/bramkarza i wraca w pole gry, a napastnik czeka na nią w polu gry, to jeżeli obrońca nie mający szans na dojście do piłki wejdzie w pole bramkowe i złapie piłkę, powinien zostać podyktowany rzut karny. (14:1c).
7. Sygnał ostrzeżenia o pasywnej grze (7:10)
Jeśli sędzia boiskowy uzna grę za pasywną, podnosi rękę(sygnał 19) aby wskazać, że nie rozpoznaje próby oddania rzutu na bramkę. Wtedy sędzia liniowy powinien postąpić tak samo. Grę można uznać za pasywną jeśli drużyna posiadający piłkę nie stara się oddać strzału.
W czasie ataku (który kończy się stratą) ten sygnał może być dany tylko raz. Po rzucie wolnym dla atakujących, drużyna powinna zostać ukarana za pasywność tylko po kolejnym okresie gry pasywnej. Sędziowie mogą też odgwizdać pasywną grę bez ostrzeżenia, gdy drużyna celowo traci czas, np. gdy:
-Przeprowadza bardzo wolno zmianę
-Zawodnik podaje piłkę daleko do tyłu gdy mógł wybrać inne rozwiązanie;
-Nie próbuje wyprowadzić sytuacji bramkowych.
8. Progresywność.
W piłce ręcznej kary są przyznawane progresywnie.
9. Niesportowe zachowanie. (8:4, 17:1d)
Przykłady niesportowego zachowania:
a. Uderzenie zawodnika wykonującego karnego;
b. Kopanie piłki w czasie przerwy w grze;
c. Wulgarne wyrażanie się;
d. Gdy rezerwowi/działacze nie podają piłki, która jest poza boiskiem;
e. Opóźnianie wznowienia gry;
f. Chwytanie za koszulkę;
g. Bramkarz zgłasza zmianę przed karnym, ale później wraca na boisko;
h. Bramkarz nie podaje piłki po przyznaniu karnego;
i. Zawodnik pola kilkakrotnie blokuje strzały nogami;
j. Zawodnik wielokrotnie wchodzi do własnego pola bramkowego aby uzyskać przewagę nad przeciwnikiem;
10. Poważne przekroczenie przepisów (8:5, 17:5b)
Przykłady:
a. Celowe podcięcie przeciwnika;
b. Trafienie bramkarza w głowę z karnego jeśli ten się nie poruszył.
c. Trafienie obrońcy z rzutu wolnego lub autu w głowę jeśli ten się nie ruszył.
11. Poważne niesportowe zachowanie (8:6, 17:5d)
Przykłady:
a. Zaatakowanie sędziego;
b. Wyrzucenie piłki daleko od miejsca akcji po przerwaniu gry przez arbitra;
c. Bramkarz zachowuje się pasywnie przy obronie rzutu karnego tak, że sędzia musi uznać, że bramkarz nie stara się obronić strzału;
d. Mszczenie się za faul;
e. Celowe, silne rzucenie piłką w przeciwnika .
12. Miejsce wykonania rzutu wolnego (13:2)
Rzut wolny wykonuje się z miejsca przewinienia lub z linii 9. metrów, a obrońcy muszą zachować odległość 3 metrów lub stać na linii bramkowej.
13. Przywilej korzyści (13:6, 14:10)
Jeśli istnieje znaczna szansa na zdobycie bramki, sędzia powinien wstrzymać decyzję o przyznaniu rzutu wolnego i pozwolić grać dalej. Jeśli piłka wpadnie prawidłowo do bramki, sędzia przyznaje gola. Jeśli piłka nie wpadnie do bramki lub atakujący popełni błąd (np. 4 kroki), wtedy sędzia wraca do faulu i dyktuje rzut wolny lub karny.
14. Konsekwencje dyskwalifikacji (17:5b, d)
W większości przypadków dyskwalifikacja obowiązuje tylko w meczu, w którym została nałożona. Delegowani obserwatorzy mogą jednak zawiesić lub złożyć wniosek o zawieszenie gracza.
15. Wykluczenie w połączeniu z dyskwalifikacją (17:5a-d, f, 17:6, 17:8-9)
Dyskwalifikacja zawsze wiąże się ze zmniejszeniem liczby gracz o jednego na dwie minuty. Przez ten czas drużyna gra w pomniejszonym składzie. Kolejne złamanie przepisów przez zawieszonego gracza wiąże się z jego dyskwalifikacją (oprócz napaści, która karana jest wykluczeniem).
16. Przerwy w grze(4:5, 18:14)
Jeśli gra została zatrzymana przez sędziego lub delegata IHF(lub federacji kontynentalnej) i została nałożona kara za naruszenie przepisów, musi być podyktowany rzut wolny dla drugiej drużyny z miejsca przewinienia lub, jeśli piłka była w ich posiadaniu, z miejsca, w którym była piłka. W przypadku przerwania gry przy dużej szansie na zdobycie bramki powinien być podyktowany rzut karny.
11