SCENARIUSZ ZAJĘĆ LOGOPEDYCZNYCH
OPRACOWANIE: Małgorzata Falkowska, Elżbieta Chybcińska
TEMAT: Korygowanie wymowy głosek w opozycji: s- sz.
CELE: usprawnianie artykulatorów, utrwalanie opozycji s-sz, kształcenie słuchu fonematycznego.
METODY: ćwiczenia oddechowe i artykulacyjne, gry i zabawy.
POMOCE: ilustracje, zagadki smoka Obiboka, przyrządy do robienia baniek mydlanych, ilustracja z okienkami, tekst opowiadania o języku: Języczek żeglarzem.
PRZEBIEG:
CZĘŚĆ PIERWSZA
Powitanie dziecka.
Ćwiczenia oddechowe- "Puszczanie baniek mydlanych", zwracanie uwagi na prawidłowe wdychanie powietrza przez nos, zmierzanie do wydłużenia fazy wydechowej poprzez zachęcanie dziecka do wykonania jak największej bańki mydlanej, ćwiczenie spokojnego, długiego wydechu.
Ćwiczenia artykulacyjne:
Jak języczek został żeglarzem?
Pewnego dnia języczek wybrał się nad jezioro (kląskanie). Zobaczył łódkę, otworzył kłódkę (otwieramy usta), wsunął kluczyk (język na brodę) i już gotowe! Wsiadł do łódki (kląskanie), chwycił prawe, potem lewe wiosło (ruch wahadłowy języka do kącików ust) i jeszcze raz wzmocnił chwyt (powtórzyć ćwiczenie). Wiosłował na zmianę prawym i lewym wiosłem (wypychanie prawego i lewego policzka). Zmęczył się, więc chwilę odpoczął. Spojrzał w górę (język dotyka górnej wargi), zobaczył długi sznur łabędzi (oblizywanie górnej i dolnej wargi). Postanowił policzyć ptaki (liczenie górnych i dolnych zębów). Nieco dalej nadciągały ciemne obłoki (oblizywanie podniebienia).
Języczek bał się, że dopadnie go deszcz. Postanowił wracać. Wiosłował prawym i lewym wiosłem (wypychanie prawego i lewego policzka), co chwilę ocierając pot z czoła (dotykanie górnych i dolnych dziąseł). Dopiero wtedy zauważył przy łódce silnik. Odłożył wiosła (oblizywanie górnej i dolnej wargi) i włączył silnik (brrrrrr) i szczęśliwie dopłynął do brzegu.
CZĘŚĆ DRUGA
Zabawa w odgadywanie zagadek.
Za każdą dobrze rozwiązaną zagadkę dziecko otrzymuje część obrazka.
Zagadki
Pękata niczym jabłuszko
Albo podłużna i cienka,
z choinki spada na ziemię,
a z nią maleńkie ziarenka. (szyszka)
Ten niewielki chrząszcz
to szkodnik nie lada,
bo liście z krzaków
ziemniaczanych zjada. (stonka)
W przedpokoju stoi
lub wisi na ścianie,
by na nim po przyjściu
powiesić ubranie. (wieszak)
Rosną latem i wiosną,
nie straszna im zima.
Gdy za długie urosną,
fryzjer je przycina. (włosy)
Nakrycie głowy
kolorowe,
Zdobiące Indianina głowę. (pióropusz)
Przed śniadaniem i kolacją,
a także obiadem,
biały albo kolorowy
na blat stołu kładę. (obrus)
Po rozwiązaniu zagadek dziecko układa obrazek z otrzymanych części.
Następnie opowiada jego treść.
Ilustracja z "okienkami".
Przed dzieckiem kładziemy ilustrację, która jest zasłonięta kartką z tzw. "okienkami". Dziecko otwiera kolejne okienka i nazywa obrazki znajdujące się pod nimi. Są to: sanki, lis, szalik, las, sarna, kosz, kasztany, listy, gruszki, maska, szklanka, kieliszek, szafa, mysz, kapelusz, pies. Następnie zostaje odsłonięta cała ilustracja.
Zabawa w odszukiwanie głosek z wykorzystaniem wcześniej odkrytej ilustracji:
wskaż, gdzie ukrywa się sz,
wskaż, gdzie ukrywa się s,
wskaż głoskę sz na początku a następnie w środku i na końcu wyrazu,
wskaż głoskę s na początku a następnie w środku i na końcu wyrazu.
Powtarzanie par wyrazów na podstawie ilustracji:
Dziecko powtarza wyrazy i wyszukuje odpowiednią ilustrację.
stara szafa ostra szyba
ostra musztarda niebieska koszula
szara sukienka szeroki pasek
surowa kasza szumiący las
Potem dziecko wybiera cztery obrazki z podanego zbioru i wkleja je do zeszytu.
CZĘŚC TRZECIA
Podsumowanie zajęć- pochwalenie dziecka za pracę.
Omówienie pracy domowej.
Zadanie dziecka polega na pokolorowaniu wklejonych wcześniej ilustracji oraz powtarzaniu ich nazw.
Pożegnanie dziecka.
LITERATURA:
Antos, Demel, Styczek: Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy. Warszawa 1978.
Rodak H.: Terapia dziecka z wadą wymowy. Warszawa 1994.
Sachajska E.: Uczymy poprawnej wymowy. Warszawa 1987.
Wójtowiczowa J. ; Logopedyczny zbiór wyrazów. Warszawa 1993.