Wojciech Jaźniewicz
rok V
klasa I LO
Katecheza
Temat: Dlaczego odrzucają Jezusa?
Cel ogólny: Uczniowie winni uświadomić sobie przyczyny odrzucania Jezusa, poznać źródła niewiary oraz wyzwolić się z kompleksu wyznawania „światopoglądu nienaukowego".
treść |
metody, środki dydaktyczne, formy pracy |
Nawiązując do poprzednich jednostek, katecheta stwierdza, że mówiły one o wartości i znaczeniu spotkania z Jezusem i Jego nauką oraz przedstawiały ludzi, którzy dawali o tym świadectwo. Nie wszyscy jednak poszli za Nim, a nawet byli tacy, którzy w sposób zdecydowany odrzucali Go. Także i dzisiaj można się spotkać z podobnym zjawiskiem. Katecheta przeprowadza pogadankę szukając wspólnie z uczniami odpowiedzi na pytania:
W podsumowaniu pogadanki katecheta tworzy skrótowy zapis na tablicy, w którym zbiera główne przyczyny odrzucania Jezusa i Jego nauki. Żydzi odrzucili Jezusa w imię religii, Ateńczycy — w imię filozofii, wielu nam współczesnych ludzi odrzuca Jezusa w imię ateizmu. To ostatnie zjawisko, jako najbardziej dziś rozpowszechnione, wymaga wnikliwej analizy. |
Wprowadzenie do dyskusji.
Dyskusja
Podsumowanie i zapis podsumowania na tablicy, w formie zaproponowanej przez uczniów. |
Cel: Uczniowie winni poznać, że wielu ludzi uzasadnia swój ateizm (niewiarę) argumentami rozumowymi, wyznając tzw. „światopogląd naukowy", oraz zdobyć przekonanie, że nauka właściwie rozumiana nie sprzeciwia się wierze. Katecheta informuje, że zagadnienie ateizmu było gruntownie studiowane na Soborze Watykańskim II (1962—1965) i zaliczone zostało przez biskupów całego świata „do najpoważniejszych spraw doby obecnej" (KDK 19). Dostrzegli oni wiele przyczyn niewiary we współczesnym świecie. Można je najogólniej sprowadzić do dwóch grup: przyczyn rozumowych i bardziej „życiowych". Pod refleksję uczniów katecheta poddaje pierwszą grupę tych przyczyn. Poleca uczniom, aby pracując w grupach dwuosobowych, przeczytali z podręcznika pierwszy fragment tekstu KDK 19 oraz następujące po nim świadectwa ludzi niewierzących i spróbowali odpowiedzieć: — Jakie formy ateizmu wymienione w KDK 19 reprezentują autorzy tych świadectw? W podsumowaniu relacji z pracy uczniów katecheta podkreśla, że to, co na Soborze mówiono na temat ateizmu, nie jest czystą teorią, ale znajduje swoje odbicie w rzeczywistości. Wielu ludzi twierdzi, że „światopogląd naukowy" nie pozwala im wierzyć w Boga. W związku z tym poleca uczniom, aby na podstawie posiadanych wiadomości i z pomocą tekstów zawartych w dalszej części tego samego punktu napisali, pracując w grupach, odpowiedź swojemu rówieśnikowi, który twierdzi, że chrześcijanie mają światopogląd nienaukowy, który trzeba odrzucić w imię nauki. Podczas odczytywania wyników z pracy grupowej katecheta zwraca uwagę na szczególnie ciekawe ujęcia wypowiedzi uczniów. Następnie poleca, aby nad przyczynami „życiowymi" ateizmu zastanowili się w domu.
|
Krótki wykład.
Praca w grupach - analiza tekstu zawartego w podręczniku.
Podsumowanie.
Ciąg dalszy grupowej pracy z podręcznikiem.
Podsumowanie i podanie zadania domowego: odczytania w domu tekstu p.t. „wiara i niewiara”, zawartego w podręczniku. |
Cel: Uczniowie winni uświadomić sobie, że także sami wierzący przez nieznajomość wiary i braki w życiu religijnym, moralnym i społecznym mogą stać się źródłem niewiary dla innych. Katecheta kieruje uwagę uczniów na jeszcze jedną przyczynę niewiary, wspomnianą przez Ojców Soboru, o której często się zapomina. Poleca jednemu z uczniów odczytać z podręcznika na ostatni fragment KDK 19, po czym przeprowadza z uczniami rozmowę. Uczniowie winni w niej zwrócić uwagę na zaniedbania samych chrześcijan w zakresie wiary i moralności jako na przyczynę zgorszenia i źródła niewiary dla innych. Katechezę można zakończyć refleksyjnym odczytaniem Koi 2, 6-8, jako zachęty skierowanej do uczniów.
|
Wprowadzenie do odczytania tekstu soborowego. Głośne odczytanie. Dialog z uczniami.
Modlitewna refleksja. |