PODSTAWY WIEDZY ŻYCIA CODZIENNEGO

Rzeczywistość życia codziennego

• Metoda fenomenologiczna - najodpowiedniejsza metoda wyjaśniania podstaw wiedzy życia codziennego - metoda opisowa, empiryczna; powstrzymuje się od hipotez przyczynowych oraz od stwierdzeń dotyczących ontologicznego statusu analizowanych zjawisk

• Świadomość jest zawsze intencjonalna; wyraża intencję albo ukierunkowanie na przedmioty lub ludzi

• Różne przedmioty jawią się świadomości jako składowe różnych sfer życia codziennego; świat składa się z różnych rzeczywistości

• Rzeczywistością podstawową jest rzeczywistość życia codziennego; ma strukturę przestrzenną i czasową (codzienny porządek dnia; elementy czasowe, które widoczne są w naszej biografii); w niej najbardziej intensywnie działa nasza świadomość; jest uporządkowana i zobiektywizowana; język pozwala nam uporządkować świat; język potoczny zniekształca rzeczywistość; świat intersubiektywny, który dzielimy z innymi ludźmi; wiele czynności zostaje zrutynizowanych;

Interakcja społeczna w życiu codziennym

• Subiektywność w bezpośrednich kontaktach

• Bezpośrednich kontaktów nie można przypisać konkretnym wzorom, nasze reakcje są ciągle modyfikowane, dostosowywane do reakcji drugiej osoby; w przypadku interakcji w życiu codziennym możemy je ująć w pewne `wrażliwe' ramy

• Rzeczywistość życia codziennego zawiera schematy typizujące, pozwalające dostrzegać mi z kim mam do czynienia

• Anonimowość ludzi współczesnych (obecnych w moim otoczeniu w danej chwili)

Język a wiedza życia codziennego

• Działanie człowieka można zobiektywizować, uprzedmiotowić; przejawia się ono w wytworach ludzkiego działania

• Znaki i systemy znaków są obiektywizacjami, ponieważ są obiektywnie dostępne, poza wyrażaniem subiektywnych intencji

• Język jako system znaków głosowych; jest zdolny stać się obiektywną przechowalnią zbiorów znaczeń i doświadczeń, które można zachować w czasie i przekazywać kolejnym pokoleniom; ma naturalną cechę wzajemności; zdolność języka do artykułowania i stabilizowania mojej subiektywności; język jest zewnętrzną wobec mnie sferą faktów i zmusza mnie do podporządkowania się jego wzorcom;

• Systemy symboliczne - religia, filozofia, sztuka, nauka

• Społeczny zasób wiedzy dostarcza nam schematów typizujących, niezbędnych dla większości zrutynizowanych czynności życia codziennego; gromadzenie wiadomości ma charakter selektywny;