EKONOMIKA MIAST I REGIONÓW
Miasto jest to większa jednostka osadnicza grupująca przede wszystkim ludność zatrudnioną w zawodach pozarolniczych.
Miastem nazywamy aglomerację w formie punktowej lokalizacji o charakterze pozarolniczym (A. Losh)
Miasto jest gminą miejską która musi spełniać następujące warunki: odznacza się przewagą zajęć przemysłowo-handlowych, ma fortyfikacje, rynek, sądownictwo i prawo lokalne (M. Weber) - definicja nieaktualna, wersja poprawiona:
Miasto jest gminą miejską, która powinna spełniać następujące warunki: odznacza się przewagą zajęć usługowo-handlowo-przemysłowych…
Rynek w obecnych czasach istnieje, aby budować tożsamość miasta.
Miasto to przestrzenne uporządkowanie indywidualnych elementów zabudowania środowiska oraz społeczeństwo, grupy, działalność gospodarcza i instytucje publiczne (L. Bourne)
Cechy miasta:
Zwarte skupisko ludzkie (duża gęstość zaludnienia; najbardziej zaludnione województwo - śląskie, najmniej - warmińsko - mazurskie)
Znaczny obszar zabudowy (odległość pomiędzy kolejnymi zabudowaniami są niewielkie)
Zróżnicowanie zawodowe - społeczna heterogeniczność (im miasto ma wyższą pozycję w podziale administracyjnym, tym częsciej można trafić na wyspecjalizowane usługi)
Zróżnicowanie zabudowy (rezultat różnorodności funkcji, np. wysokość budynku; stać miastowych na budynki specjalne, np. spodek w Katowicach)
Przewaga grup wtórnych nad pierwotnymi
Przewaga kontaktów rzeczowych nad kontaktami osobistymi
Odmienne w stosunku do wsi zarysy demograficzne miejskich społeczności (w miastach mniej dzieci, ludzie w miastach żyją dłużej)
Miejski styl życia
Zasady delimitacji miasta:
System prawny państwa, który nadaje jednostce osadniczej prawa miejskie, gdy spełnia kryteria zgodne z obowiązującym ustawodawstwem
Cechy mieszkańców miasta, potwierdzone stylem życia i rodzajem działalności stanowiącej ich utrzymanie
Gęstość zaludnienia, determinująca granice miasta według rozmiarów obszaru zamieszkania dużej grupy ludzi na względnie małej powierzchni
Gęstość zabudowy, przejawiająca się w niewielkich odległościach między budynkami, doprowadzając do ich nagromadzenia na stosunkowo małej powierzchni
Intensywny charakter wykorzystania terenu, widoczny w wielokondygnacyjnym budownictwie i dążeniach do ścisłej korelacji pomiędzy rodzajem działalności podejmowanej na określonym obszarze i zyskami z niej
Występowanie renty budowlanej, która nadaje transakcjom przeprowadzonym na rynku nieruchomości charakter działań uzależniających przede wszystkim cenę od miejsca lokalizacji obiektu w stosunku do stref funkcjonalnych, determinując ostateczną granicę miasta w miejscu jej zrównania z rentą rolną
Czynniki miastotwórcze:
Przyrodnicze - sprzyjające warunki życia ludzi: woda, klimat, wiatry, nasłonecznienie, warunki fundamentowania itp.
Militarne - (tylko historycznie) dobre warunki obronne, możliwość kontrolowania bezpieczeństwa otaczających miasto terenów wiejskich
Ekonomiczne - surowce naturalne, warunki prowadzenia działalności handlowej, zakłady przemysłowe (duże przedsiębiorstwa), rynek dla świadczenia usług
Komunikacyjne - położenie przy szlaku, drodze, miejscu przeprawy, brodzie, linii kolejowej, nad żeglowną rzeką, w miejscu nadającym się do zbudowania portu, itp.
Administracyjne - decyzja o charakterze politycznym, wyznaczająca konkretne miejsce lokalizacji, spełniające pożądane warunki
Rodzaje miast
Kryterium |
Rodzaje miast |
Wielkość miast wg. Liczba mieszkańców |
Bardzo małe - do 5000 Małe - do 20000 Średnie - do 100000 Wielkie - do 500000 Największe - powyżej 500000 |
Wielkość miasta - wg powierzchnia |
Wielkie, średnie, małe |
Funkcje miejskie: dominująca działalność |
Przemysłowe, handlowe, usługowe, turystyczne, rekreacyjne, siedziby władz, ośrodki kultu religijnego, centra życia artystycznego, naukowego, portu, itp |
Dynamika rozwoju - poziom aktywności funkcji miastotwórczych |
W fazie tworzenia nowych funkcji, rozwijające się, w fazie stagnacji, w fazie odbudowy funkcji |
Miejsce w podziale administracyjnym państwa |
Stolica, miasta wojewódzkie, miasta na prawach powiatu, miasta siedziba władz powiatowych, gminy miejskie |
Funkcje miejskie - „każda działalność społeczno - gospodarcza wykonywana w mieście, niezależnie od jej rangi ekonomicznej i przestrzennej, rozpatrywana zarówno z punktu widzenia tego miasta, jak i systemu osadniczego, w skład którego ono wchodzi” (A. Suliborski)
Typy dziejowe miast:
Miasta stanowiące skupienia rodów - powstawały przede wszystkim w starożytności w oparciu o więź etniczno - terytorialną, posiadały samoistność
Miasta- kolonie- powstawały w oparciu o wcześniejszą zbiorowość miejską, np. kolonizacja starożytnej Grecji, Ameryka, Australia
Grody i miasta przy grodach
Miasta portowe i handlowe
Miasta górnicze i przemysłowe
Miasta - ośrodki kultury i życia artystycznego
Miasta administracji publicznej (budowane na stolicę)
Miasta rekreacyjne i rezydencjonalne (miasta, gdzie wydaje się pieniądze, miasta „drugich domów”.)
Miasta mieszane - w dużych miastach nie da się określić jednej funkcji.
Za podstawową klasyfikację funkcji miejskich uznaje się charakter działalności realizowanych na ich obszarze. Wyróżnia się:
Funkcje zewnętrzne (egzogeniczne, miastotwórcze, podstawowe) - działalności realizowane przez podmioty zlokalizowane na jego obszarze i pozostałych użytkowników miasta, których rezultaty przeznaczone są na rynek pozamiejski, są odpowiedzią miasta na potrzeby zgłaszane przez nabywców nie będących jego mieszkańcami.
Funkcje wewnętrzne (endogeniczne, obsługowe, uzupełniające) - działalności podejmowane dla stworzenia pożądanych warunków życia mieszkańców miasta i prowadzenia działalności gospodarczej w mieście. Nabywcami dóbr i usług są mieszkańcy, ich siła nabywcza określa rozmiary funkcji i ich cechy, w tym pożądane standardy, oryginalność, luksusowość.
Teoria bazy ekonomicznej - jej założeniem jest istnienie dwóch funkcji wewnętrznych i zewnętrznych. Miasto rozwija się wówczas, gdy funkcje zewnętrzne przewyższają funkcje wewnętrzne.
Użytkownik miasta jest to podmiot korzystający z urządzeń istniejących w mieście. O przynależności do grona użytkowników miasta decydują przede wszystkim:
Funkcje realizowane przez miasto i w mieście
Istniejące zagospodarowanie
Ogłoszone zamierzenia rozwojowe miasta ( dotyczy planów zagospodarowania miasta)
Rodzaje użytkowników miasta:
Mieszkańcy - w wieku przedprodukcyjnym, produkcyjnym i poprodukcyjnym (walory użytkowe, praca, obsługa; potrzeby każdej z grup różnią się)
Władze lokalne (użytkownik czynny)
Jednostki gospodarcze, które jako całość działają w mieście lub mają w nim zarządy: państwowe, komunalne, prywatne, spółdzielnie.
Organy administracji i przedstawicielstwa władz ponadlokalnych
Instytucje - związki zawodowe, stowarzyszenia, kluby, partie polityczne
Organizacje społeczne o charakterze lokalnym - stowarzyszenia mieszkańców, związki o charakterze kulturalnym, prasa lokalna.
Ludność spoza miasta - pracujący, uczący się w mieście, korzystający z usług miejskich
Filie miejskie jednostek gospodarczych z siedzibami poza miastem.
Teoria : każda działalność powoduje efekty zewnętrzne wpływające na warunki, w jakich działają inne jednostki (podmioty).
Efekty zewnętrzne są to materialne i niematerialne produkty, jakie otrzymuje wyróżniony podmiot (odbiorca) ze swojego otoczenia, bez rekompensowania z jego strony kosztów ich wytwarzania, przy założeniu, że odbiorca nie jest w stanie kontrolować i oddziaływać na rozmiary działalności jednostek tworzących to otoczenie (nadawców).
Cechy efektów zewnętrznych:
Odbiorca otrzymuje je bezpłatnie
Są produktem ubocznym działalności nadawcy (są kontrolowane przez nadawcę)
Zmieniają warunki funkcjonowania podmiotów, choć nie są wynikiem ich woli i decyzji
Wymuszają zmiany działalności (jej cech w celu przystosowania się i uwzględniania zmian warunków)
Koszty ich wytwarzania ponosi podmiot nabywający produkt nadawcy
Mogą być wynikiem:
Celowego działania władz i instytucji publicznych w przypadku dostarczania dób publicznych
Świadomego zastępowania mechanizmu rynkowego metodami administracyjnymi by stworzyć określone sprzyjające warunki działania
Internalizacja efektów - proces zmiany efektów zewnętrznych na koszty u odbiorców korzyści.
Np. Szwajcaria zabroniła wjazdu na teren kraju bez katalizatorów. Internalizacja przez system cenowy (rekompensata) i kosztowy (np. ekrany dźwiękochłonne - wkalkulowane w koszty autostrady).
Dobra publiczne (mają cechy efektów zewnętrznych):
Nieodpłatne lub częściowo odpłatne
Rozmiary ich podaży stanowią argument funkcji użyteczności każdego obywatela (tyle miejsc w autobusie ile osób chce jechać)
Ich spożycie przez jednostkowego konsumenta nie ogranicza ilość tych dóbr dostępnej dla innych
Jednostka może zaspokoić więcej niż jednego konsumenta, a dodatkowy nie redukuje ilości dostępnej dla innych
Są przedmiotem zainteresowania każdego obywatela, nawet jeśli nie korzysta z nich osobiście
Żaden konsument nie może być wykluczony z korzystania z niego (dobro w pełni publiczne)
Dobra publiczne są finansowane ze środków publicznych
Koszt wytworzenia nie daje się przypisać do odbiorcy w długim okresie
Istnieją tylko dla określonego przedziału czasu, aż wzrost liczby użytkowników nie wywoła wykluczalności i konkurencyjności
Dobra publiczne w mieście:
Niemobline
Niepodzielne i geograficznie zlokalizowane
Wynikają z kombinacji elementów systemu miasta i koncentracji przestrzennej majątku produkcyjnego, usług, struktur administracyjnych i instytucjonalnych
Korzyści aglomeracji - pożytki płynące ze skupienia na niewielkiej przestrzeni miejskiej znacznej grupy ludzi, jednostek gospodarczych i instytucji
Bezpośrednią przyczyną ich wystąpienia jest bliskość działania wielu podmiotów przyczyniająca się do zmiany warunków funkcjonowania każdego z nich.
Występują w postaci:
Korzyści skali - znaczna ilość podmiotów w mieście daje szanse na obniżenie przeciętnych kosztów produkcji dóbr lub świadczenia usług spowodowanych wzrostem ilości wytwarzanych jednostek
Korzyści lokalizacji - wynikają z działalności w sąsiedztwie innych podmiotów, co zmniejsza jej koszty(wspólna infrastruktura, wyspecjalizowani kooperanci, placówki edukacyjne, itp.)
Korzyści urbanizacji - wynikają z lokalizacji działalności w pobliżu podmiotów, których istnienie i funkcjonowanie umożliwia działalność bądź zmniejsza jej koszty (szczególni odbiorcy, firmy handlowe, usługowe, powiązania transportowe, różnorodny rynek pracy, przedsiębiorstwa komunalne itp.)
Korzyści urbanizacyjne:
„wytwarza” je miasto, dzięki posiadaniu specyficznych cech miejskich
Są jednym z rodzajów korzyści, jakie dostępne są użytkownikowi miasta, oprócz takich, jak korzyści skali, lokalizacji, protekcyjna polityka władz lokalnych itp.
Mają one charakter efektów zewnętrznych, korzystający z nich otrzymują je bezpłatnie, jako rezultat obecności w przestrzeni miasta
Podmioty działające w mieście zabiegają o korzyści urbanizacyjne, gdyż ich wpływ na koszty działalności bądź uzyskanie zysków może być znaczny
Są szerszym ujęciem pojęcia korzyści urbanizacji, które sprowadzało zagadnienia atrakcyjności miasta do rezultatów bliskości działania różnych podmiotów
Zawierają w swej treści pozytywny wpływ wszystkich cech miasta, ujmują oddziaływania o charakterze społecznym, politycznym, przyrodniczym, historycznym itp.
Obejmują wszystkie grupy użytkowników, każdy potencjalnie je wykorzystuje, a większość w nich właśnie dostrzega sens swej obecności w mieście
Mają w zasadzie charakter powszechny, to znaczy występują w każdym mieście, wszędzie i zawsze jest dostępny ich „podstawowy” zbiór, złożony z walorów przestrzeni miejskiej i skutków różnych relacji jej użytkowników
Indywidualność korzyści urbanizacyjnych w konkretnym mieście wynika z jego pozycji w hierarchii miast
Są zasobem, który użytkownik może wykorzystać, ale będąc w mieście najczęściej otrzymuje je bez względu na to, czy są mu potrzebne (dobro o charakterze nie fakultatywnym)
Większość korzyści urbanizacyjnych jest nierównomiernie rozmieszczona w przestrzeni miejskiej
Rozwój jest to zmiana na lepsze.
Rozwój miejski - zmiana na lepsze cech miasta według kryteriów, które wyznaczają jego mieszkańcy; zawsze odbywa się z wolą mieszkańców. Powinno się go mierzyć zadowoleniem mieszkańców miasta.
Rozwój lokalny:
Rozwój egzogeniczny - rozwój bazowych działalności (sektorów) gospodarczych, baza ekonomiczna „eksportowa” miast i regionów (w oparciu o popyt zgłaszany poza miastem)
Rozwój samopodtrzymujący się - bezpieczeństwo ekologiczne, odpowiedzialność międzypokoleniowa, międzynarodowa, konkurencyjność, równość szans społecznych (w praktyce nie istnieje)
Rozwój zintegrowany - rozwój społeczny, gospodarczy, ekorozwój, rozwój przestrzenny ( nie istnieje)
Rozwój endogeniczny - rozwój „od dołu” oparty o wewnętrzne potencjały i zdolność samoorganizacji społeczności lokalnych
Rozwój spolaryzowany - bieguny wzrostu, rozwoju i integracji, bieguny naukowe i technologiczne, specjalne strefy ekonomiczne
Rozwój gospodarczy - proces, w którym władze lokalne angażują się w celu stymulowania i utrzymania działalności gospodarczej lub zatrudnienia. Głównym celem tego zaangażowania jest stworzenie lokalnych możliwości powstawania i utrzymania zatrudnienia w dziedzinach korzystnych dla danej społeczności lokalnej. W procesie tym używane są miejscowe zasoby naturalne, ludzkie oraz instytucjonalne. (rozwój ten opiera się na tym, co jest potrzebne mieszkańcom - zatrudnieniu).
Lokalny rozwój gospodarczy (tworzenie nowych wartości):
Zatrudnienie (nowe firmy i miejsca pracy)
„kapitał” ludzki: wiedza, doświadczenie i umiejętności
Lokalizacje i jakość środowiska
Działalności bazowe i instytucje otoczenia businessu
Mierniki rozwoju miasta (mają charakter polityczny):
Ilość mieszkańców
Cechy mieszkańców (np. wykształcenie, zamożność)
Warunki życia mieszkańców (np. gospodarka mieszkaniowa)
Użytkowanie terenów (więcej terenów zagospodarowanych; wyjątek gminy turystyczne)
Ilość obiektów i majątku trwałego zlokalizowanego w mieście
Wartość majątku trwałego zlokalizowanego w mieście
Ilość obiektów użyteczności publicznej (kultura, sport, rozrywka)
Ilość jednostek gospodarczych, szczególnie usługowych
Produkt globalny wytworzony w mieście (sprzedany poza miasto)
Dochody władz publicznych (należało by to stosować jako dochody własne, pozyskane w konkursach środki)
Liczba zatrudnionych i wydajność na jednego zatrudnionego
Dochody przypadające na gospodarstwo domowe
Ranga miasta
Produktywność terenu miasta
Oraz dyskusyjne w określaniu ekonomicznych realiów zarządzania rozwojem miasta:
Poszanowanie tradycji
Wzrost integracji wewnętrznej społeczności miasta
Wzrost powiązań, relacji i komplikowanie się miasta
Urbanizacja - proces tworzenia miast
Rodzaje urbanizacji:
Przestrzenna - kształtowanie przestrzeni ekonomicznej według cech i funkcji miejskich: zwiększanie się obszarów istniejących miast, powiększanie ich pojemności poprzez intensyfikację zabudowy, powstawanie nowych miast, osiedli nierolniczych, przekształcanie środowisk mieszkalnych na wzór miejski
Demograficzna - przemieszczanie się ludności ze skupisk wiejskich do miejskich, koncentracja ludności w miastach, wzrost odsetka mieszkańców miast w stosunku do ogółu mieszkańców danego obszaru
Ekonomiczna - wzrost liczby ludności pracującej w zawodach pozarolniczych oraz postępujące różnicowanie się zawodowe tej ludności w stosunku do ludności wykonującej zajęcia rolnicze
Społeczna - przyjmowanie miejskiego wzorca konsumpcji i wzorca kulturowego, przyswojenie sobie miejskiego „stylu życia”, przenikanie miejskich wzorców ekonomicznych i kulturowych
Fazy rozwoju miast:
Urbanizacja - tempo wzrostu zaludnienia obszarów centralnych jest szybsze niż obszarów zewnętrznych, a liczba ludności całej aglomeracji wzrasta
Suburbanizacja - tempo wzrostu zaludnienia obszarów zewnętrznych jest szybsze, liczba ludności całej aglomeracji wzrasta - tworzenie aglomeracji
Dezurbanizacja - spadek zaludnienia obszarów centralnych i obszarów zewnętrznych, liczba ludności całej aglomeracji maleje
Reurbanizacja - udział ludności obszarów centralnych w ogólnej liczbie ludności aglomeracji rośnie (zahamowanie ubytku i wzrost)
Metropolie - są jednym z rodzajów miast, miastami „wyższej kategorii”, szczególnym rezultatem ewolucji miast, kształtowania się i dojrzewanie zasad i form współżycia ludzi (miasto - matka; miasto ważne, nie duże)
1