1. Ustawiono dewiaskop w linii południka magnetycznego (KM=KK=000)

2. Umieszczono na dewiaskopie sztabę typu -c, która indukuje siłę -P₂

3. Wykonano dewiaskopem cyrkulację w prawo i w lewo, mierząc wartości kursu magnetycznego i kompasowego, z których wyznaczono następnie wartości dewiacji. Wyniki prezentuje tabela oraz wykonane dla kursów: magnetycznego i kompasowego wykresy:

	W PRAWO			W LEWO		średnia
KM	KK	d1	KM	KK	d2	dpz
0	0	0	0	0	0	0,00
15	13	2	15	14	1	1,50
30	26	4	30	29	1	2,50
45	39	6	45	43	2	4,00
60	54	6	60	58	2	4,00
75	69	6	75	72	3	4,50
90	84	6	90	87	3	4,50
105	99	6	105	102	3	4,50
120	115	5	120	118	2	3,50
135	130	5	135	133	2	3,50
150	146	4	150	148	2	3,00
165	161	4	165	164	1	2,50
180	177	3	180	179	1	2,00
195	193	2	195	195	0	1,00
210	208	2	210	210	0	1,00
225	224	1	225	227	-2	-0,50
240	240	0	240	242	-2	-1,00
255	255	0	255	258	-3	-1,50
270	271	-1	270	273	-3	-2,00
285	286	-1	285	288	-3	-2,00
300	300	0	300	303	-3	-1,50
315	315	0	315	318	-3	-1,50
330	330	0	330	332	-2	-1,00
345	344	1	345	345	0	0,50
360	359	1	360	359	1	1,00

4. Wyznaczono współczynnik dewiacji B2 korzystając z zależności:

B2=	( dE - dW )/2=3,25

5. Obliczono wartość siły ustawiającej igłę kompasową w kierunku północy magnetycznej na statku, korzystając z zależności:

Hm = k1 * H

k1	=	0.95
H	=	17.8
Hm	=	16.91
Z	=	40

6. Obliczono wartość składowej wzdłużnej stałego magnetyzmu okrętowego P2 i Q2:

P2 = (B2* Hm)/57,3= 0.959118674

Q2 = (C2* Hm)/57,3= -0.295113438

Obliczenie kąta α, kąta pomiędzy wektorem P2 i M2:

ćwiartkowy pełny

7.Obliczyć wartość składowej poziomej zmiennego magnetyzmu okrętowego M2 :

M2 = (P22 + Q22)1/2 = 1.003494181

8. Wyznaczono wartość parametru c sztaby pionowej c:

c =

P2/Z=0.023977967

Dewiacja całkowita δpz równa jest co do wartości dewiacji typu B2(δpz B2)

9. Obliczono wartość siły ustawiającej Hk1,Hk2 i Hk dla KK 000^o do 360^o co 15^o,
gdzie Hk1 - wartość średniej sily ustawiającej igłę kompasową (wypadkowa z Hm i P2)

Hk = [M2*sin(KK + dps + a)]/[sin(dps)] +P , +Q

Hk = [M2*sin(KK + dps - a)]/[sin(dps)] +P , -Q

Hk = [M2*sin((KK+ dps - a)]/[sin(dps)] -P , +Q

Hk = [M2*sin((KK + dps + a)]/[sin(dps)] -P , -Q

10. Zestawienie obliczeń z pkt 8 i 9 w tabeli

11. Wnioski:

Przeprowadzone doświadczenie ujawniło, w tym przypadku mamy do czynienia z dewiacją półokrężną typu B2 wywołaną sztabą -c ustawioną w części rufowej. Wykresy wykazały, że przebiega ona sinusoidalnie. Powstawanie dewiacji tego typu jest związane z oddziaływaniem elementów pionowych konstrukcji statku, takich jak maszty, kominy, kolumny itp. Do jej redukcji użylibyśmy korektora Flindersa, który został postawiony przed kompasem.

---