„HEJ, KOLĘDA” - Scenariusz spotkania kolędowego

Uczniowie przebrani za kolędników: pasterzy, aniołki, trzech króli, diabła, śmierć chodzą z gwiazdą od klasy do klasy prezentując swój program.


Kołyszą się świerki, śnieżki z nieba lecą.
Na śniegu iskierki pod stopami świecą.
A co to za jasność mruga za oknami?
Idą chłopcy z gwiazdą, przez śnieżystą zamieć.

Kolęda:„Przybieżeli do Betlejem”

Kukułeczka zakukała, pięknie nas tu powitała.
Przyszliśmy tu po kolędzie.
Niechaj wam smutno nie będzie.
Kolędować zwyczaj wszędzie.

Kolęda:„A wczora z wieczora”

Jaka gwiazda lśni na niebie!
Czyż nie pora pójść przed siebie?

Nie przed siebie mój pasterzu,
tylko do Betlejem zmierzaj,
bo to moja jest nowina- Maryja urodziła Syna.

Przecież noc nie mamy, jak Go powitamy?

Mamy serca gorące i dusze płonące,
Damy Mu miłość i podziękujemy,
Że się zjawił tu na ziemi.

Piosenka:„ Mali kolędnicy” 

Przylecieli aniołowie, jak ptaszkowie z nieba.
I śpiewali Dzieciąteczku wesoło, jak trzeba.

Hejże, hejże Panie Jezu,
hejże, hejże, hoc, hoc.
Śpiewaliśmy, budziliśmy pastuszków całą noc.

I trzej królowie od wschodu przybyli.
I dary Panu kosztowne złożyli.

Kolęda:… Chrystus się rodzi, nas oswobodzi,
anieli grają, króle witają ,
pasterze śpiewają, bydlęta klękają,
cuda, cuda ogłaszają.

Jakaż to gwiazda błyszczy na wschodzie?
Gwiazda nowego imienia?
Mędrcy wołają: ciesz się narodzie,
to gwiazda twego zbawienia.

Biegną królowie za jej przykładem,
a za królami tłum ludu.
Bo im ta gwiazda świeci zbawieniem,
bo im zwiastuje cud cudu.

Świeciła gwiazda na niebie, srebrna i staroświecka.
Świeciła wigilijnie, każdy ją zna od dziecka.

Zwisały z niej z wysoka długie, błyszczące promienie.
A każdy promień to było jedno świecące życzenie.

I przyszli- nie magowie, już trochę podstarzali-
lecz wiejscy kolędnicy, zwyczajni chłopcy mali.

Chwycili za promienie, jak dzwonnicy za sznury,
ażeby śliczna gwiazda nie uciekła do góry.

Chwycili w garść promienie, trzymają z całej siły.
I teraz w tym rzecz cała, by się życzenia spełniły.

Wszystkim życzę uśmiechu:
niech od stycznia po grudzień,
przez dwanaście miesięcy uśmiechają się ludzie.

W szkole stopni najlepszych, w domu szczęścia najwięcej,
no i, żebyście dzieci miały zdrowe rumieńce.

Hej, kolęda, kolęda!
Rozśpiewała nam święta.
Wśród gałązek świerkowych-
srebrny klucz wiolinowy. 

Taka już jest tradycja, że nucimy ją razem.
Płynie z serca i z myśli,
pełna wspomnień i marzeń.

Zaśpiewajmy kolędę dla małego Jezusa!
Niech nas nuta świąteczna mocniej łączy i wzrusza.

Kolęda:„Jezusa narodzonego”

W inscenizacji wykorzystano wiersze:
Czesława Janczarskiego
Marii Terlikowskiej
Ryszarda Przymusa
Leopolda Staffa


Opracowała: Anna Różyk

---