Błędy w żywieniu ryb deficyty

Żywienie ryb karmą o nieodpowiednim składzie wpływa ujemnie nie tylko na ich aktualną kondycję oraz wygląd ale również na płodność. Skutkiem nieodpowiedniego żywienia może być wzrost wrażliwości ryb na infekcje bakteryjne, inwazje pasożytnicze oraz obniżenie odporności na działanie niekorzystnych czynników środowiskowych oraz leków. Błędy żywieniowe wypływają z niewiedzy hodowcy co do zapotrzebowania pokarmowego ryb określonego gatunku, albo z powodu podawania rybom karmy o niskiej jakości, źle przechowywanej lub przeterminowanej. W praktyce rzadko zdarza się by hodowca stosował zbyt małe ilości karmy ( np. w obawie przed zanieczyszczeniem wody ), częściej zdarza się raczej, że stosuje się zbyt obfite karmienie. Pomimo to niektóre słabsze, ryby mogą głodować w związku z występującą w stawie konkurencją pokarmową. Zdarza się również że zły dobór rodzaju karmy dla danego gatunku ryb (pomimo jej dużej ilości) spowoduje "głodowanie" ryb, w związku z małą ilością zawartych w niej składników przyswajalnych lub zbyt dużymi albo zbyt małymi rozmiarami podawanych cząstek. Brak nienasyconych kwasów tłuszczowych Brak w organizmie nienasyconych kwasów tłuszczowych doprowadza zwykle do zahamowania wzrostu ryb i utraty ich zdolności do rozrodu. Jeżeli u tych ryb dojdzie do tarła może to być powodem obumierania zarodków w ikrze, jak również zmniejszonej przeżywalności wylęgu ryb. Oprócz tego przy braku nienasyconych kwasów tłuszczowych u ryb występuje zwiększona nadwrażliwość na obumieranie płetw (fin rot) i infekcje bakterii, szczególnie bakterii rodzaju Myxobacterium. Brak aminokwasów Jednostajne żywienie przy braku w karmie niektórych podstawowych aminokwasów ( szczególnie tych, których nie ma w karmie, a których organizm ryby nie potrafi syntetyzować ) wpływa hamująco na wzrost ryby, rozwój jej narządów wewnętrznych oraz upośledza rozród. Brak w organizmie ryby ważnych dla jej procesów życiowych aminokwasów może być spowodowany dużą ilością innych aminokwasów w karmie, które są pobierane w nadmiarze. Występuje tu jakby zjawisko konkurencji między aminokwasami. Deficyt aminokwasów może być również następstwem utraty wskutek wyługowywania się tych związków z karmy w wodzie podczas zalegania karmy na dnie. Podczas produkcji karmy aminokwasy mogą ulec rozpadowi pod wpływem ciepła lub działania różnych związków chemicznych. Szczególnie groźny dla ryb jest deficyt tryptofanu. Brak tryptofanu może spowodować zmętnienie rogówki oka, deformację kręgosłupa i ubytki płetw. Występuje przy tym zwiększona wrażliwość na infekcje myksobakterii. Brak podstawowych aminokwasów objawia się przede wszystkim zahamowaniem wzrostu i utratą zdolności rozrodu. Deficyty substancji mineralnych część substancji mineralnych pobierana jest przez ryby bezpośrednio z wody. Brak określonych substancji mineralnych w karmie jest więc szczególnie niebezpieczny dla ryb przebywających w wodzie miękkiej, w której brak jest tych substancji. Deficyty w tym zakresie powodują osłabienie kondycji ryb i zwiększenie ich wrażliwości na infekcje.  Skutki deficytu substancji mineralnych u ryb.   pierwiastek chemiczny objawy kliniczne i zmiany anatomopatologiczne cynk zmętnienie rogówki i soczewki - zaćma oka miedź zmętnienie rogówki i soczewki - zaćma oka selen zmętnienie rogówki i soczewki - zaćma oka fosfor deformacja kręgów i innych elementów kręgosłupa żelazo anemia jod zwyrodnienie tarczycy  Opracowanie na podstawie artykułu prof. Jerzego Antychowicza

---