Systemy plików systemów Linux
Minix to system plików używany w systemie operacyjnym Minix oraz w bardzo wczesnych (0.x) wersjach Linuksa. Obecnie stosowany na dyskietkach.
EXT (ang. Extended File System) jest to pierwsza wersja najbardziej popularnego linuksowego systemu plików
Początkowo dla systemu Linux był dostępny tylko jeden typ systemu plików, bazowany na miniksowym. Twórca Linuksa, Linus Torvalds, unikał tworzenia od podstaw nowego systemu plików, aby móc się skoncentrować nad doskonaleniem, wtedy jeszcze skromnego jądra, oraz aby od początku mieć stabilny system zarządzania danymi na dysku. System plików Miniksa miał poważne niedogodności, takie jak np. ograniczenie rozmiaru partycji i pliku do 64 MB, co spowodowało konieczność napisania dla Linuksa nowego systemu plików od podstaw. W odpowiedzi na taką sytuację Rémy Card zaimplementował nowy system plików nazwany rozszerzonym systemem plików - ext. Dopuszczał on pliki i partycje o rozmiarze do 2 GB. Poważną niedogodnością ext był fakt, że po dłuższym działaniu prowadził do dużej fragmentacji. Został szybko zastąpiony przez ext2, a później ext3.
EXT 2
drugi rozszerzony system plików dla systemu Linux. Ext2 zastąpił rozszerzony system plików ext. Rozpoznanie uszkodzenia systemu plików (np. po załamaniu się systemu) następuje przy starcie systemu, co pozwala na automatyczne naprawianie szkód za pomocą oddzielnego programu (e2fsck), uszkodzone pliki zapisywane są w katalogu lost+found.
System plików ext2 zawiera mechanizm zapobiegający znacznej fragmentacji danych, co zdarzało się podczas używania poprzedniej jego wersji.
Ext2 przy domyślnym rozmiarze bloku (4 KB) obsługuje partycje o wielkości do 16384 GB i pojedyncze pliki o wielkości do 2048 GB. Nazwy plików mogą mieć do 255 znaków długości.
Ważnym elementem systemu ext2 są wolne pola w strukturach danych - to dzięki nim między innymi, możliwa jest konwersja „w locie” do systemu ext3 - wykorzystuje on po prostu część z nich do przechowywania swoich danych.
EXT 3
nowoczesny system plików oparty na systemie ext2. Jest to domyślny system plików w większości dystrybucji systemu Linux opartych na jądrze 2.4 oraz nowszych.
System plików ext3 jest rozszerzeniem ext2 i różni się od niego dodanym mechanizmem księgowania - dokładnego zapisu zmian na dysku, który w razie awarii systemu umożliwia szybsze przywrócenie spójności systemu plików niż w przypadku ext2. Poza mechanizmem księgowania system plików ext3 różni się od ext2 brakiem możliwości odzyskania skasowanych plików.
W odróżnieniu od większości innych systemów z księgowaniem system ext3 daje do wyboru trzy tryby księgowania:
* w trybie najbezpieczniejszym księgowane są zarówno metadane jak i zwykłe dane;
* w trybie domyślnym księgowane są tylko metadane;
* istnieje jeszcze jeden tryb, w którym również księgowane są tylko metadane, ale jest mniej bezpieczny, ponieważ pozwala na modyfikację danych objętych metadanymi nie zapisanymi jeszcze na dysk.
System plików ext2 może być w prosty sposób przekształcony do systemu ext3 i odwrotnie. Konwersja systemu plików z ext2 do ext3 polega na dodaniu pliku dziennika. Z tego względu nie jest konieczne tworzenie kopii zapasowej konwertowanych partycji. Konwersję w dowolną stronę można przeprowadzić bezpośrednio po prawidłowym odmontowaniu systemu plików.
System plików ext3 jest w pełni kompatybilny wstecz. Mogą z niego korzystać programy napisane dla ext2 (np. program rozruchowy GRUB).
Ze względu na sposób działania, w systemie ext3 nie jest możliwe odzyskanie skasowanych plików (w przeciwieństwie do ext2).
EXT4
czwarta wersja rozszerzonego systemu plików, następca ext3 - obecnie jednego z najpopularniejszych dla Linuksa. Obecny jest w źródłach Linuksa od wersji 2.6.19, obecnie w stanie rozwoju.
Umożliwia obsługę woluminów do 1024 petabajtów. Ponadto oferuje możliwość rezerwowania obszaru dla nowych plików (extent) obniżając ryzyko fragmentacji danych, zmniejszając ilość potrzebnych metadanych i zwiększając wydajność operacji odczytu oraz zapisu (włączenie tej funkcji powoduje utratę kompatybilności z ext3).
ReiserFS
(zwany także Reiser3) - system plików zaprojektowany i zaimplementowany przez firmę Namesys kierowaną przez Hansa Reisera. ReiserFS jest częścią jądra Linuksa.
ReiserFS był jednym z pierwszych systemów plików z księgowaniem (ang. journaling) dla Linuksa. Podobnie jak w ext3, księgowanie zapewnia atomowość operacji na systemie plików w odróżnieniu od ext2, dla którego czas reakcji systemu plików jest nieprzewidywalny. Za zwiększenie bezpieczeństwa danych płaci się niską szybkością operacji (z powodu konieczności aktualizacji kroniki - ang. journal) i przestrzenią dyskową (kronika zajmuje miejsce).
ReiserFS do przechowywania obiektów używa algorytmu B-drzew. Znany jest z efektywnego przechowywania i dostępu do dużej ilości małych plików (szczególnie w jednym katalogu). Jest to między innymi korzystne przy obsłudze kolejek wiadomości w grupach dyskusyjnych.
Reiser4
system plików stworzony z myślą o systemie operacyjnym Linux. Jest to nowa wersja systemu ReiserFS napisana od podstaw. System zaprojektowała i zaimplementowała grupa programistów z firmy Namesys pod kierownictwem Hansa Reisera.
Możliwości
wydajna obsługa małych plików;
zarządzanie dużymi i bardzo dużymi katalogami z setkami milionów plików;
elastyczna infrastruktura wtyczek;
wydajne księgowanie poprzez wandering logs;
dynamicznie optymalizowane rozmieszczenie danych na dysku
włączanie metadanych do przestrzeni nazw systemu plików.
SWAP
partycja wspomagająca kości pamięci (coś na styl pliku wymiany z Windows ). Dawno temu ustalono zasadę, że wielkość partycji /SWAP = 2 x pamięć RAM. Moim zdaniem nie ma sensu dawać więcej niż 300-600MB. KONIECZNIE TRZEBA UTWORZYĆ OSOBNĄ PARTYCJĘ (o punkcie montowania zgodnym z nazwą katalogu czyli /SWAP)