Modlitwa drogą do Boga

Cele lekcji

Uczeń powinien:

• znać biblijne źródło modlitwy „Ojcze nasz";

• wiedzieć, jakie treści można z niej wyczytać;

• rozumieć, na czym polega wspólnotowy wymiar tej modlitwy;

• umieć zbliżać się do Boga drogą wskazaną przez Chrystusa.

Metody:

metody słowne; pogadanka, praca z podręcznikiem i tekstem biblijnym; metoda oglądowa: rysunek na tablicy; metoda zajęć praktycznych: plakat, modlitwa medytacyjna

Środki dydaktyczne:

Pismo Święte, podręcznik ucznia

I wersja: szary papier, kredki, pisaki, kolorowy papier, gazety, nożyczki, klej

II wersja: arkusz szarego papieru, kartki formatu A5, klej lub magnesy, pisaki, kredki, dekoracja z siedmioma świeczkami

Przebieg lekcji

1. Katechezę rozpoczynamy rysunkiem drogi na tablicy. Pytamy, o jakiej drodze przypominamy sobie często w katechezie (do Boga, do nieba). Stwierdzamy, że modlitwa przybliża nas do Boga.

2. Rozmawiamy na temat modlitwy „Ojcze nasz":

• Skąd znacie modlitwę „Ojcze nasz"?

• Kiedy j ą odmawiamy?

• O co w niej prosimy?

• Dlaczego nazywa się ją „Modlitwą Pańską"?

3. Odczytujemy tekst z bloku biblijnego, omawiamy okoliczności, w jakich Pan Jezus nauczył uczniów modlitwy „Ojcze nasz". Porównujemy biblijną wersję modlitwy z katechizmową.

Dalszą część lekcji przeprowadzamy według jednej z niżej podanych wersji.

Wersja I

4. Wykonanie plakatów ilustrujących siedem próśb.

Uczniowie pracują w grupach. Każda grupa, dostaje jedną z próśb

modlitwy „Ojcze nasz" i przedstawia ją w postaci plakatu, wykorzystując kredki, pisaki, kolorowy papier, gazety. Gotowe plakaty zawieszamy na tablicy (na ścianie lub gazetce).

5. Modlitwa medytacyjna (wykorzystujemy tekst z podręcznika).

Jedna osoba odczytuje pierwszy akapit („Ojcze nasz..."). Następnie przedstawiciele grup wykonujących plakaty podchodzą kolejno do swoich prac i po odczytaniu prośby (np.: „Święć się imię Twoje") własnymi słowami wypowiadają ich treść (np.; żeby imię Boże było ważne dla ludzi; prosimy, żeby na całym świecie były kościoły, w których ludzie modlą się do Boga; żeby nikt nie był prześladowany za wiarę w Boga) oraz odczytują odpowiedni fragment tekstu z podręcznika.

Wersja 2

6. Wspólne wykonanie plakatu „Ojcze nasz".

Uczniowie dostają puste kartki formatu A5, na których indywidualnie w dowolny sposób wyrażą, co znaczą dla nich (lub z czym się kojarzą) słowa „Ojcze nasz". Gotowe kartki naklejają na arkusz szarego papieru lub zawieszają na tablicy. Dobrze byłoby, żeby katecheta też przygotował swoją kartkę. Poniżej plakatu umieszczamy siedem świeczek (w układzie „schodków" - kolejne coraz wyżej).

7. Modlitwa medytacyjna.

Po zawieszeniu ostatniej kartki zapraszamy uczniów do wspólnej modlitwy. Katecheta rozpoczyna modlitwę słowami „Ojcze nasz, który? jest w niebie" i wypowiada treść swojej kartki. Chętni uczniowie powiedzą, co wyrazili na swoich kartkach. Na końcu odczytujemy tekst z podręcznika (pierwszy akapit bloku interpretacyjnego). Następnie siedmiu wybranych uczniów odczytuje kolejne fragmenty rozważań z podręcznika; przy każdej z próśb zapala się jedną świecę. Na zakończenie katecheta nawiązuje do światła świec: Modlitwa napełnia światłem nasze serca; dzięki niej możemy lepiej widzieć drogę naszego życia... Zbliżamy się do Boga... Niech światło tej modlitwy pozostanie w naszych sercach... Po chwili milczenia gasimy świece.

8. W podsumowaniu zwracamy uwagę na zaangażowanie w modlitwa całego siebie. Im większa świadomość „bycia przed Bogiem", głębsze wniknięcie w treść wypowiadanych słów, im bardziej świadoma postawa ciała, tym bardziej owocna może być modlitwa.

2

---