Pomiar przekładni transformatora:
Tabela pomiarów:
L.P. |
U10 |
U20 |
υ |
|
V |
V |
- |
1 |
50 |
26 |
1,92 |
2 |
100 |
52 |
1,92 |
3 |
130 |
66 |
1,95 |
|
|
υ |
1,93 |
Pomiar rezystancji uzwojeń:
Uzwojenie pierwotne: |
24 [Ω] |
Uzwojenie wtórne: |
6,1 [Ω] |
Stan zwarcia transformatora:
Tabela pomiarów:
L.P. |
U1z |
I1z |
ΔPz |
Zz |
Rz |
Xz |
|
V |
A |
W |
Ω |
Ω |
Ω |
1 |
30 |
0,2 |
2 |
150 |
50 |
141,4 |
2 |
40 |
0,25 |
4 |
160 |
64 |
146,6 |
3 |
60 |
0,39 |
8 |
153,8 |
52,5 |
144,5 |
|
|
|
|
Zz = 154,6 |
Rz = 55,5 |
Xz = 144,1 |
Stan jałowy transformatora:
Tabela pomiarów:
L.P. |
U10 = Uog |
I10 = Iog |
P0 |
IFe |
Iμ |
RFe |
Xμ |
|
V |
A |
W |
A |
A |
Ω |
Ω |
1 |
20 |
0,05 |
0,5 |
0,025 |
0,043301 |
2 |
1,15 |
2 |
30 |
0,1 |
1 |
0,033333 |
0,094281 |
3 |
1,05 |
3 |
40 |
0,13 |
1,1 |
0,0275 |
0,127058 |
4,727273 |
1,02 |
4 |
50 |
0,16 |
2 |
0,04 |
0,154919 |
4 |
1,03 |
5 |
60 |
0,2 |
2,5 |
0,041667 |
0,195612 |
4,8 |
1,02 |
6 |
70 |
0,24 |
3,5 |
0,05 |
0,234734 |
4,8 |
1,02 |
7 |
80 |
0,28 |
4,5 |
0,05625 |
0,274292 |
4,977778 |
1,03 |
8 |
90 |
0,29 |
5,5 |
0,061111 |
0,283488 |
4,745455 |
1,03 |
9 |
100 |
0,33 |
7 |
0,07 |
0,32249 |
4,714286 |
1,03 |
10 |
110 |
0,37 |
8 |
0,072727 |
0,362782 |
5,0875 |
1,02 |
|
|
|
|
|
|
RFe = 4,28 |
Xμ = 1,04 |
Schemat zastępczy :
Wnioski:
Transformator służy do przetwarzania energii elektrycznej z zachowaniem stałej częstotliwości. Przy pomocy transformatora można podwyższać, obniżać napięcie lub izolować galwanicznie różne obwody elektryczne. W transformatorach uzwojenie o największej liczbie zwojów przyjęto nazywać uzwojeniem górnego napięcia, natomiast uzwojenie o najmniejszej liczbie zwojów nazywa się uzwojeniem dolnego napięcia. Jeśli wszystkie lub niektóre uzwojenia transformatora są przystosowane (przez wyprowadzenie z różnej liczby szeregowo połączonych zwojów zacisków łączeniowych nazywanych zaczepami bądź zastosowanie zestyku ślizgowego) do nastawiania czynnej liczby zwojów, czyli nastawiania napięcia, transformator nazywany jest regulacyjnym lub z regulacją napięcia W transformatorze włączonym do układu elektroenergetycznego uzwojenie przyłączone do źródła energii przy napięciu, które ma być przetworzone, nazywane jest uzwojeniem pierwotnym. Uzwojenie, przez które przetworzona energia jest oddawana z transformatora, przy napięciu podwyższonym lub obniżonym nazywane jest uzwojeniem wtórnym. Napięcia znamionowe poszczególnych uzwojeń zależą od liczby szeregowo połączonych zwojów. O znamionowej wartości prądu uzwojenia decyduje (przy optymalnej gęstości prądu) przekrój zastosowanego przewodu.
Iloczyn napięcia znamionowego i prądu znamionowego wyznacza moc znamionową pozorną uzwojenia. W transformatorze jako jedynym spośród wszystkich maszyn elektrycznych napięcie znamionowe określa się w stanie jałowym.