Oznaczenie zawartości jonów Ca²⁺ i Mg²⁺ w filtracie płuczki.

Wykonanie oznaczenia zawartości jonów magnezowych w przesączu płuczkowym ma uzasadnienie podobne do oznaczania jonów wapniowych. Jony magnezu mają jeszcze bardziej ujemne działanie na własności płuczek wodno - iłowych. Wynik oznaczania zawartości jonów Mg²⁺ w wodzie przeznaczonej do sporządzania płuczki ma równierz rozstrzygnąć o wyborze żródła wody. Zasada oznaczenia polega na kompleksometrycznym miareczkowannniu wobec czerni eriochromowej jako wskaźnika. W wyniku tego miareczkowania uzyskuje się sumę wapnia i magnezu, z której należy odjąć ilość wapnia oznaczoną w oddzielnej próbce. Otrzymany wynik określa zawartość magnezu w próbce.

Do pomiaru wzięto: 10 ml solanki

20 ml wody destylowanej

5 ml buforu amoniakalnego

czerni eriochromowej jako barwnik,

do miareczkowania zastosowano wersenian sodu, zużyto go w ilości 10,15 ml.

Oznaczenie zawartości jonów Ca²⁺ w filtracie płuczki.

Pojawienie się jonów wapniowych w płuczkach iłowych, bentonitowych z zwartością KMC powoduje pogorszenie ich własności technologicznych, uwidocznione głównie przez wzrost filtracji i lepkości.

W przypadku wiercenia bezrdzeniowego stwierdzenie jonów Ca²⁺ w płuczce może być jedyną informacją o przewierceniu gipsów, anhydrytów lub innych skał osadowych pochodzenia chemicznego. We wszystkich rodzajach płuczek wapniowych znajomość zawartości jonów wapniowych jest warunkiem prawidłowej realizacji projektowanej technologii płuczki. Wielkość stężenia jonów wapniowych w tego rodzajach płuczek wiąże się z zachowaniem odpowiednich parametrów płuczek.

Do pomiaru wzięto: 10 ml solanki

100 ml wody destylowanej

5 ml KOH

mureksydu jako barwnik,

do miareczkowania zastosowano wersenian sodu, zużyto go w ilości 5,6 ml.

Ilość mg/l Ca
= v*0,1* 1000/a * 0,4008

v- ilość EDTA zużytego do miareczkowania jonów Ca

a-ilość filtratu

Ilość mg/l Mg
= (v - v₂) * 1000/a * 0,2431

V₂- ilość ml EDTA zużytego do miareczkowania sumy jonów Ca
i Mg

a=5 ml

v= 5,6 ml

ilość Ca
= 5,6 *0,1* 1000/5 * 0,4008 [mg/l]

ilość Ca
= 0,044 [g/l]

v₂= 10,15 ml

ilość Mg
= (10,15 - 5,6) * 1000/5 * 0,2431 [mg/l]

ilość Mg
= 0,243 [g/l]

Oznaczenie fazy stałej w płuczce.

Fazą stałą w płuczce wiertniczej będziemy nazywali wszystkie składniki mineralne i chemiczne, które nie ulegają rozpuszczeniu. Fazę stałą możemy podzielić na dwa rodzaje:

1. użyteczna faza stała, do której zaliczamy:

1. fazę czynną: bentonit i różne środki chemiczne używane do sporządzania płuczek specjalnych,

2. fazę bierną: baryt i inne środki obciążające;

2. nieużyteczna faza składająca się ze zwiercin oraz rozdrobnionych cząstek stałych.

Metoda polega na destylacyjnym rozdziale faz określonej zawartości płuczki.

Naczyńko retory napełniamy płuczką (10 ml) i nakładamy pokrywę. Górną część retory wypełniamy watą metalową. Łączymy naczyńko z retorą za pomocą połączenia gwintowego. Umieszczamy retorę w komorze grzejnej, a pod wlew chłodnicy podstawiamy cylinder pomiarowy o pojemności 10 ml. Zamykamy pokrywę izolacyjną i włączamy ogrzewanie elektryczne. Po zgaśnięciu lampki kontrolnej świadczącym o zakończeniu destylacji, czekamy 3 min. i odczytujemy objętość wydestylowanej wody, ewentualnie jeszcze oleju w cylindrze pomiarowym z dokładnością do 0,1 ml.

Do badania użyto 10 ml płuczki numer 2

Po wykonaniu ogrzewania cylinder pomiarowy zawierał 7,8 ml wody.

% udział wody =
* 100 % = 78 %

% udział fazy stałej =
* 100 % = 22 %

---