„Gdzie jest twój skarb, tam będzie i twoje serce” /Mt 6,21/

Każdy człowiek dąży w swym życiu do szczęścia. To, co jest „szczęściem” zwykle kształtują marzenia, pragnienia, dążenia. Wielu ludzi, szczególnie młodych, traci swoją życiową energię na poszukiwanie tego, co daje poczucie pełni, satysfakcji, co określa ich miejsce w świecie, co podkreśla ich inność, niepowtarzalność, wyjątkowość.

Jest to jak najbardziej zgodne z naturą, gdyż rozwijamy się całe życie, ciągle kształtujemy swoją osobowość, swoje opinie, postawy. Nieustannie zdobywamy wiedzę o świecie, innych ludziach, kulturach, uczymy się ciągle obsługi nowych urządzeń i korzystania z najnowszych wynalazków techniki. W zależności od tego, co lub kto inspiruje marzenia, człowiek dąży do tego, aby bardziej być lub, aby więcej mieć.

Pan Jezus wchodzi w ten nasz ludzki niepokój ze swoją propozycją. Mówi: „Szukajcie najpierw królestwa Bożego, a wszystko inne będzie wam dodane” /Mt 6.33/.

Czym jednak jest to królestwo Boże? W 13 rozdziale Ewangelii wg św. Mateusza Pan Jezus odpowiada nam na pytanie w przypowieściach: o siewcy, o chwaście, o ziarnku gorczycy, o zaczynie, o skarbie i perle, i o sieci.

Rozważając nad tymi przypowieściami możemy się zgodzić , że to królestwo jest pośród nas /Łk 17,21/. Gdyż nie zamyka się do idyllicznej społeczności, ale jest w nim miejsce na chwast zagłuszający wzrost zasianego zboża, ale którym nie ma co się zajmować, na ryby, które trzeba będzie w swoim czasie odrzucić i na ataki ptaków wydziobujących dobre ziarno.

Św. Paweł zapewnia, że królestwo Boże to sprawiedliwość, radość i pokój w Duchu Świętym /Rz 14,17/

Dla nas chrześcijan sprawa jest bardzo jasna, że chcemy żyć rzeczywistością królestwa niebieskiego, że pragniemy tego pokoju, tej sprawiedliwości i tej radości, że to jest naszym szczęściem. Pytanie tylko, czy faktycznie potrafimy już teraz zaufać Chrystusowi i zrezygnować ze wszystkiego, by kupić tę perłę, jak człowiek z przypowieści.

Całe bowiem bogactwo, które trzeba sprzedać, by kupić szczęście królestwa Bożego jest w naszym sercu.

Serce musi być jednak puste, by było w nim królestwo Ojca, Syna i Ducha Świętego, w Imię Którego zostaliśmy zaproszeni do niebieskiej chwały.

Klamka w drzwiach do tej rzeczywistości jest zawsze po naszej stronie i możemy ją otwierać każdego dnia dla siebie i zachęcać naszych bliskich, aby czynili tak samo…….

---