69.DEKRET Z 22 LISTOPADA 1918 ROKU.
Ustalenie organizacji tymczasowych organów państwowych nastąpiło w dekrecie z 22 listopada 1918 roku. Pełna nazwa tego dokumentu to: „Dekret o najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej”. Józef Piłsudski jako Tymczasowy Naczelnik Państwa skupił w swym ręku najwyższą władzę w państwie. Sprawować ją miał do chwili zwołania Sejmu Ustawodawczego. Tymczasowy Naczelnik Państwa zajmował jednocześnie stanowisko Naczelnego Dowódcy Wojsk Polskich. Dekret składał się z 8 artykułów:
art. 3- procedura ustawodawcza- ustawy muszą mieć kontrasygnatę odpowiednich ministrów
art. 4- wymagana jest kontrasygnata dla ustaw
art. 5- sądy wydają wyroki w imieniu Republiki Polskiej
art. 6- wszyscy urzędnicy są mianowani i ponoszą odpowiedzialność
art. 8- budżet Republiki Polskiej i Rządu podlega zatwierdzeniu Naczelnikowi Państwa
Dekret został podpisany przez Naczelnika Państwa i Jędrzeja Moraczewskiego.
Dekret ten określił tymczasowy ustrój państwa na okres przejściowy, do czasu zwołania Sejmu Ustawodawczego. Władzą najwyższą objął Józef Piłsudski, który zajmował stanowisko Tymczasowego Naczelnika Państwa. Rząd składający się z prezydenta i ministrów powoływany był i odwoływany przez TNP. Władzę ustawodawczą wykonywała Rada Ministrów i TNP. Wydawane przez Radę Ministrów i zatwierdzane przez TNP dekrety traciły moc obowiązującą w wypadku nieprzedstawienia ich do zatwierdzenia na pierwszym posiedzeniu Sejmu Ustawodawczego. 20.02.1919 Piłsudski zgodnie z zapowiedzią dekretu z 22.10.1918 przekazał swa władzę Sejmowi Ustawodawczemu.