KONDUKTOMETRYCZNE MIARECZKOWANIE, metoda analizy fizykochem. polegająca na pomiarze zmian przewodności elektr. roztworu podczas miareczkowania mianowanym roztworem odczynnika; w stałej temperaturze przewodność jest proporcjonalna do stężenia danego jonu w roztworze; punkt końcowy miareczkowania wyznacza się z krzywej miareczkowania przedstawiającej zależność przewodności od objętości dodanego odczynnika; miareczkowanie konduktometryczne stosuje się m.in. w reakcjach zobojętniania, a także strącania.

ELEKTROCHEMICZNA ANALIZA, elektroanaliza chemiczna, metody analizy chem. polegające na pomiarze parametrów związanych z procesami elektrochem., wywołanymi przepływem prądu elektr. przez badany układ i zachodzącymi na elektrodach wskaźnikowych. Zob. też: amperometryczne miareczkowanie, konduktometryczne miareczkowanie, potencjometria, elektrograwimetria, polarografia, chronopotencjometria, chronowoltamperometria.

KONDUKTOMETRYCZNA ANALIZA,

konduktometria, metoda ilościowej analizy elektrochemicznej polegająca na pomiarze przewodnictwa elektrycznego substancji lub jej roztworu (w funkcji stężenia substancji).

RUCHLIWOŚĆ NOŚNIKÓW ŁADUNKU, fiz. wielkość charakteryzująca zachowanie się nośników prądu elektr. w danym materiale pod wpływem zewn. pola elektr., liczbowo równa średniej prędkości nośników prądu przemieszczających się pod wpływem pola elektr. o natężeniu 1 V/cm; zależy od rodzaju materiału (metal, półprzewodnik), rodzaju nośnika (elektrony, jony, dziury) i in. czynników, np. temperatury, stężenia (elektrolitu).

Przewodnictwo molowe elektrolitu, przewodność molowa elektrolitu, , stosunek przewodnictwa właściwego () do stężenia molowego elektrolitu (c): =/c.

Graniczna wartość przewodnictwa molowego elektrolitu, przy stężeniu elektrolitu ekstrapolowanym do zera, jest wielkością charakteryzującą zdolność przewodzenia elektryczności przez elektrolit. Jednostką przewodnictwa molowego elektrolitu jest m2/mol.

Ruchliwość jonu, ruchliwość elektrolityczna jonu, U, współczynnik proporcjonalności pomiędzy szybkością przemieszczania się jonu w roztworze (v) a natężeniem pola elektrycznego (E) powodującego ruch tego jonu: v=UE.

Jednostką ruchliwości jonu jest [m2V-1s-1]. Dużą ruchliwością odznaczają się jony w roztworach nieskończenie rozcieńczonych, stopionych solach i tlenkach.

Elektrolit, ciecz mogąca przewodzić prąd elektryczny dzięki obecności w niej swobodnie poruszających się jonów. W powszechnie stosowanych bateriach akumulatorowych (akumulatorach) jako elektrolit stosuje się chemicznie czysty kwas siarkowy rozcieńczony wodą destylowaną.

Typowymi elektrolitami są kwasy, zasady i sole (dysocjacja elektrolityczna).

Konduktometria, dział elektrochemii oraz metoda chemicznej analizy instrumentalnej obejmujące badania przewodnictwa elektrycznego elektrolitów (przewodnictwa jonowego). Do pomiarów przewodności roztworów elektrolitów służy konduktometr.

Jednostką przewodności właściwej jest simens na metr, S/m. Przewodność właściwa wody destylowanej jest rzędu 10-5 S/m i szybko rośnie ze wzrostem stężenia rozpuszczonych w wodzie substancji jonowych.

Elektrochemia, dział chemii obejmujący badanie równowag i procesów występujących w roztworach elektrolitów (lub stopionych elektrolitach), oraz na powierzchniach innych faz, które są w kontakcie z elektrolitem.

Do podstawowych zagadnień elektrochemii należą: teoria mocnych elektrolitów, dysocjacja elektrolityczna, solwatacja jonów, procesy transportu w roztworze, membrany elektrochemiczne i bioelektrochemia, procesy wymiany ładunku na elektrodzie, kinetyka elektrochemiczna.

---