JAK POMÓC UCZYĆ SIĘ ŁATWIEJ I POMAGAĆ UCZNIOM W NAUCE

Ruch, to drzwi do świata uczenia się

P. Dennison

Eksplozja informacji w technologicznym społeczeństwie, jakim obecnie jesteśmy, stawia i będzie stawiać przed polską szkołą nowe wymagania w stosunku do każdego ucznia, nauczyciela i rodzica. Uczeń w zreformowanej szkole ma być uniwersalny, posiadający zdecydowanie inne zalety i cechy od tych , które preferował do tej pory nasz system szkolny. Warto więc, zastanowić się, czy te wymagania są rzeczywiście nowe.

W 1776 r. na posiedzeniu Komisji Edukacji Narodowej jej członkowie uchwalili potrzebę opracowania i wydania broszury o nowej edukacji :..aby młódź nabyła na wiek dalszy potrzebne światło, które by ją kierowały w życiu prywatnym i w życiu publicznym do zupełnego wykonania, co powinien człowiek, chrześcijanin i obywatel, aby i sobie, i drugim stał się pożytecznym .

Cele edukacji przedstawiał 75 lat temu, znany niemiecki pedagog W. Wetekamp: oto należy ucznia przez współudział w pracy przygotować do pracy samodzielnej i w ten sposób rozwinąć w nim wszystkie zasoby jego sił, by stał się zdolnym do zastosowania wielorakich środków pomocniczych w jednej lub kilku dziedzinach dalszej własnej pracy. Cele określone dla szkoły w tamtych czasach są nadal aktualne i wytyczają kierunek wychowania dzieci i młodzieży, do którego należy dążyć.

Do tej pory polski system szkolny skierowany do uczniów tworzył rzesze jednopółkulowców. Wiedza zawarta w podręcznikach, programach szkolnych była kierowana przede wszystkim do lewej półkuli mózgowej i trudno tu mówić o czyjejś winie. O tym, że człowiek ma do dyspozycji dwie półkule mózgowe, wiemy dopiero od I98lr.na podstawie badań funkcji mózgu dokonanych przez prof. Rogera W. Sperryego. Odkrył on, że lewa półkula kory mózgowej odpowiada za rozumowanie logiczne, analityczne, natomiast prawa za myślenie całościowe oparte na wyobraźni. U większości ludzi lewa półkula odpowiada za logikę, słowa, liczby, linearność, analizę itp., czyli za tak zwane myślenie abstrakcyjne. Prawa natomiast wiąże się z. rytmem, wyobrażeniami i wyobraźnią, postrzeganiem kolorów, marzeniami, świadomością przestrzeni, syntezą wrażeń i rozpoznawaniem. Obie półkule mózgowe wykorzystywaliśmy w pełni tylko w dzieciństwie, dlatego tak szybko nauczyliśmy się ssać, chwytać, chodzić, wspinać się, kołysać, wirować. Nic dziwnego, że obecnie większość postępowych pedagogów podkreśla potrzebę przywrócenia w procesie nauczania radosnego poczucia zabawy. Tylko dziecko pełne radości i spokoju, ma chęć i ochotę działania, pokonywania przeszkód i nawiązywania kontaktów. Już teraz musimy wiedzieć, że uczymy się przez wszystkie zmysły i bez informacji docierających do systemu nerwowego nie byłoby uczenia się ani rozwoju. Musimy dopuścić do naszych rozważań teoretycznych możliwość konstatacji, że być może dotychczasowe sposoby uczenia się i nauczania zaczęły przeszkadzać, bo to właśnie system szkolny usypiał naszą twórczą półkulę, preferując podejście analityczne, logiczne.

Uczenie się uczenia jest najważniejszą umiejętnością w edukacji i powinno być przekazywane od klasy pierwszej poprzez wszystkie następne. We współczesnym systemie edukacyjnym nie ma miejsca na naukę metod doskonalących umysł , a nauczyciel,. nawet jeśli zna te techniki, nie ma czasu na ich przekazanie, bo do dyspozycji ma tylko jedną godzinę wychowawczą

W ciągu całej naszej edukacji szkolnej ,nikt nigdy nie przekazał nam o ważności zrozumienia funkcjonowania mózgu, co z pewnością mogło pomóc w nauce, zapamiętywaniu i myśleniu, nie mówiąc o technikach usprawniania pamięci. Nie mieliśmy okazji zapoznania się z. instrukcją obsługi mózgu.

Należy zatem zastanowić się nad nowymi pomocniczymi metodami, które mogłyby pomóc w osiągnięciu nowych wskaźników edukacji, czyli chęci do nauki, wysokiego poczucia wartości, wysokiej świadomości społecznej, zgodności ciała i umysłu, metodami, które pozwolą młodzieży na wszechstronny rozwój i nauczą nas wszystkich tej najważniejszej umiejętności, jaką jest uczenie się - a jest ono najefektywniejsze wtedy, gdy półkule mózgowe, harmonijnie współpracując ze sobą, pozwolą w pełni wykorzystać wspaniały potencjał mózgu, który bez rozbudzenia jest jak śpiący olbrzym.

POJĘCIE KINEZJOLOGII

Słowo kinezjologia pochodzi z języka greckiego kinesis- ruch i logos - nauka. Zatem kinezjologia jest nauką o filozofii ruchu.W kinezjologii pod słowem ruch rozumiemy poruszanie się w życiu, emocjonalne reakcje, zdolność zachowania równowagi pomimo stresu, osiągnięcie wyznaczonego celu.

W różnych źródłach czytamy:

• kinezjoterapia. kinetoterapia - leczenie za pomocą ćwiczeń fizycznych, gimnastyka lecznicza.

• kinezjologia stosowana- polega na wzmacnianiu mięśni.

• kinezyterapia -obejmuje całość zagadnień związanych z leczeniem ruchem

• kinezyprofilaktyka, -zapobieganie skutkom zdrowotnym hipokinezji za pomocą odpowiednich ćwiczeń ruchowych.

• kinezyterapia, kinetoterapia - metoda lecznicza polegająca na wykonywaniu ruchów całego ciała lub jego części w celu usprawnienia ruchowego i polepszenia ukrwienia; cenna zwłaszcza w rehabilitacji...

Jeśli w kinezyterapii chodzi o leczenie za pomocą ruchu, to w przypadku kinezjologii edukacyjnej, chodzi o uczenie się za pomocą ruchu.

KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA PAULA DENNISONA.

Jedną z wielu metod wspomagającą uczenie się jest kinezjologia edukacyjna dra Paula Dennisona, amerykańskiego pedagoga i filozofa, która pozwala dziecku rozwinąć w pełni swoje naturalne możliwości i pokonać pojawiające się trudności w nauce, możliwe do pokonania na każdym etapie rozwoju. Twórca tej metody uważa, że kinezjologia edukacyjna jest systemem, który pozwoli uczniowi w każdym wieku odkryć istniejący potencjał, by stał się zdolniejszym. Nie ma dzieci leniwych, agresywnych, złych, są tylko takie, dla których normalny tok nauczania może okazać się zbyt trudnym

Kinezjologia edukacyjna oparta na trzech prostych założeniach:

• Nauka jest naturalną, radosną sferą działalności kontynuowaną przez cale życie.

• Trudności w uczeniu powstają z powodu stresu lub z. powodu subiektywnej, niejasnej. nowej zdolności, lub szkolnego zadania.

• Efektywność naszego uczenia jest zablokowana w takiej mierze i takim obszarze, w jakim my nie potrafimy się poruszać

Wielu z nas ma trudności w uczeniu się poprzez “blokady", które mogą w nas trwać cale życie, jeśli nie podejmiemy się zmiany tego stanu rzeczy. Właściwie rozpoznane blokady mogą zostać usunięte za pomocą prawidłowo prowadzonego treningu.

Paul Dennison jako dziecko sam miał ogromne problemy w szkole, nie mógł nauczyć się pisać, dlatego poświęcił wiele lat swojej pracy na badania kliniczne, w których przede wszystkim skoncentrował się na przyczynach i leczeniu trudności w uczeniu się. W 1980 r. opublikował pierwszą książkę Włączanie się, obecnie znaną jako Gimnastyka mózgu . Jest to program rozwoju ruchowego, ukierunkowanego na łatwe uczenie dzieci i na rozwój uczenia się: program reanimacji układu nerwowego, uwolnienia się od stresu.

Metoda ta, drogą specjalnie opracowanych zestawów działań i ćwiczeń

psychomotorycznych usprawnia ciało, aktywizuje system nerwowy, sprawia, że następuje ogólna poprawa funkcjonowania dziecka w jego otoczeniu^.

P. Dennison opracował te ćwiczenia z myślą o osobach cierpiących na dysleksję. Okazało się tymczasem, że mogą one pomóc ludziom w dowolnym wieku, nie mających kłopotów z nauką . Ćwiczenia kinezjologiczne pomagają zwiększyć koncentrację i koordynację, zmniejszyć stres i sprawić, że nauka staje się łatwiejsza i bardziej naturalna.

Jest to obecnie jedyna metoda umożliwiająca zlikwidowanie lub znaczne złagodzenie trudności o charakterze dyslektycznym u osób w każdym wieku. Gimnastyka umysłu jest doskonałym sposobem docierania, wykorzystywania i doskonalenia tego, czym obdarzyła człowieka natura.

Kinezjologia edukacyjna

Kinezjologia edukacyjna dra Paula Dennisona amerykańskiego pedagoga i filozofa, jest metodą wspomagającą uczenie się, która pozwala dziecku rozwinąć w pełni swoje naturalne możliwości i pokonać pojawiające się trudności w nauce, możliwe do pokonania na każdym kroku .Twórca tej metody uważa ,że

kinezjologia edukacyjna jest systemem, który pozwoli uczniowi w każdym wieku odkryć potencjał, by stać się zdolniejszym. Nie ma dzieci leniwych, agresywnych, złych, są tylko takie dla których normalny tok nauczania może okazać się zbyt trudnym.

Kinezjologia edukacyjna oparta jest na trzech założeniach:

• nauka jest naturalną, radosną sferą działalności kontynuowaną przez całe życie

• trudności w uczeniu powstają z powodu stresu lub z powodu subiektywnej, niejasnej nowej zdolności, lub szkolnego zadania

• efektywność naszego uczenia jest zablokowana w takiej mierze i takim obszarze , w jakim my nie potrafimy się poruszać

Metoda ta, drogą specjalnie opracowanych działań i zestawów ćwiczeń psychomotorycznych usprawnia ciało, aktywizuje system nerwowy, sprawia ,że następuje ogólna poprawa funkcjonowania dziecka w jego otoczeniu. Ćwiczenia kinezjologiczne pomagają zwiększyć koncentrację i koordynację, zmniejszyć stres i sprawić , że nauka staje się łatwiejsza i bardziej naturalna.

...kinezjologia edukacyjna to holistyczny edukacyjny kierunek zajmujący się ruchem. Jest to nauka o tym jak rozwija się dziecko i dorosła osoba, gdy wykorzystuje do tego naturalny ruch fizyczny. Kierunek ten proponuje specjalnie zorganizowane ruchy, które sprawiają , iż ciało i mózg pracują w sposób optymalny na rzecz rozwoju struktur uczenia się ( doświadczenia ) i twórczej samorealizacji osobowości.

W Polsce tę metodę wdraża w pracy z dziećmi i dorosłymi od 15 lat Polskie Stowarzyszenie Kinezjologów. Centrum Pomocy Psychologiczno- Pedagogicznej Ministerstwa Edukacji Narodowej włączyło kinezjologię edukacyjną do programu szkolenia przeznaczonego dla psychologów, pedagogów, nauczycieli i rodziców.

Aby poprawić umiejętność literowania, pisania, czytania i słuchania za pomocą prostych ćwiczeń korzystnie wpływających na pracę mózgu :

1.wykonuj ćwiczenie z kinezjologii edukacyjnej

RUCHY NAPRZEMIENNE

które integruje pracę obu półkul mózgowych, zmniejsza stres i ułatwia naukę

2.wykonuj to ćwiczenie około 10 razy , ilekroć poczujesz się zestresowany

RUCHY NAPRZEMIENNE

1. Wstań i unosząc kolana, dotykaj ich rękami

( prawe kolano - lewa ręka i odwrotnie )

2. Możesz , jak wyżej , wykonywać to ćwiczenie z zamkniętymi oczyma.

lub

3.Podnoś na zmianę stopy, dotykaj piętami pośladków , a rękami stóp (prawa stopa - lewa ręka)

Spróbuj !!!

1

---