MARIA DĄBROWSKA - DLA DZIECI
opowiadanie Janek
Przyjaźń
od 1916 roku współpracowała z dwutygodnikiem „W słońcu”
pogadanki historyczne i krajoznawcze
eseje literackie
felietony aktualne
opowiadania
tematyka podyktowana potrzebą chwili
zbiór Dzień Ojczyzny (1918)
ciekawa kreacja dziecka - bohatera
prezentowany punkt widzenia to punkt widzenia dziecka
mali bohaterowie - świeżość odczuwania, niekłamany entuzjazm i żarliwa potrzeba dokonania czegoś pożytecznego
opowiadanie najbardziej dojrzałe - My polskie dzieci
konflikt między potrzebą radosnego wypełniania codziennych, szkolnych obowiązków a wyższą patriotyczną racją, która każe tym obowiązkom zbuntować się, gdy są „kłamstwem i poniewierką”
Marcin Kozera (1924)
czas akcji - przed I wojną światową
wewnętrzna przemiana bohatera
bez frazeologii i patosu
Olek (1922 w zbiorze Gałąź czereśni)
mało tendencyjności
bezpośrednie formułowanie haseł
uproszczenie problematyki wiarygodność
zatuszowana dydaktyczna wymowa utworów
Wilczęta z czarnego podwórza
gromada dzieci obdartych i mizernych, lecz pełnych życia
harcerstwo
prościutkie sceny z życia szkolnego
Pierwszy dzień w szkole
Wakacje
Czajka - o oswojonym ptaszku
refleksyjne, pełne zadumy spojrzenie na życie
Drogie kamienie
Koledzy Jacka
Szpital
Przyjaźń (1927) - dojrzała proza
Uśmiech dzieciństwa (1922)
utwór „o dzieciach nie dla dzieci”
charakter niejednolity
mgiełka liryzmu i sentymentu
nowele (dojrzałe) o dziecięcych dramatach
Janek - fakty mówiące same za siebie
Pies
Dąbrowska poważnie traktowała twórczość dla dzieci i młodzieży, upominała się o równe prawa dla literatury dziecięcej, o potrzebę badań nad tą dziedziną twórczości
Na podstawie: Krystyna Kuliczkowska, W szklanej kuli. Szkice o literaturze dla dzieci i młodzieży, Warszawa 1970.