Leopold Staff - poeta klasyk.
Poezja Staffa ma wielki znamiona klasyczne. Są to:
A. Poeta przejmuje na siebie rolę nauczyciela - moralisty - "Przedśpiew" z tomu "Gałąź kwitnąca". Doświadczenie związane z uczestnictwem w życiu pozwala dojść do pewnych wniosków, a także zachować pewien dystans do życia i wewnętrzną harmonię. Poeta pragnie przekonać do optymistycznej postawy. Dostarcza ludziom receptę na życie szczęśliwe, chce, by uczyli się na jego błędach. Jest dobrym duchem dla ludzkości.
B. Postawa humanistyczna. Poeta jest mędrcem, ceni wszelkie źródło mądrości. Człowiek twórczy i wykształcony, zna sztuki piękne. Nieobce są mu filozofie starożytne oraz literatura tradycyjna.
C. Afirmacja świata, dostrzeżenie jego piękna - cykl "Ścieżki polne". Opiewa pejzaż, codzienne prace wiejskie, trud drwala i siewcy, kopanie kartofli i udój mleka, a nawet - z rozmyślną, żartobliwą intencją - zamknął w kunsztowny kształt pochwałę "wieprza" i "gnoju". "Wysokie drzewa" - kunsztowny opis wieczornego krajobrazu.
D. Filozofie starożytne, choć nie tylko:
- Stoicyzm i epikureizm: "Curriculum vitae" - Pogodzenie się ze środowiskiem i akceptacja go. Trzeba korzystać z natury. Wiara w sens i posłanie sztuki oraz tradycji. "Nic mi na świecie piękności twej zmącić nie zdoła" - Życie jest tylko jedno, bardzo krótkie, więc należy się nim cieszyć i przeżyć je jak najlepiej. "Początek bajki" - Przekonanie, że człowiek jest dobry, pozwoli mu nie obawiać się śmierci. Mądrość daje szczęście, szczęście daje dobro, a dobro daje piękno.
- Franciszkanizm: "O miłości wroga" - Apogeum miłości. Wobec śmierci wszyscy ludzie są równi.
- Nietzscheanizm: "Kowal" - Przekonanie o sile indywidualnej jednostki.
- Dekadentyzm: "Deszcz jesienny" - Nastrojowo - pesymistyczna atmosfera.
- Eklektyzm (własna filozofia na kanwie poprzednich): "Przedśpiew" - Dystans do konfliktów otaczającego życia pozwala widzieć w nim tylko dobro i piękno.
E. Poeta doctus, korzysta z tradycji. Przetłumaczył "Boską komedię" Dantego. Studiował prawo, romanistykę. Odwoływał się do Horacego - "carpe diem" w wierszu "Ars poetica", a także do hasła Terencjusza: "Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce" w "Przedśpiewie".
F. Gatunek literacki, jakim jest sonet, np.: "Kowal", "Początek bajki", "Kartoflisko".