PRAWDZIWE NABOŻEŃSTWO
DO DUCHA ŚWIĘTEGO
Zdawało mi się, że widzę naszego Pana, opartego o duże drzewo, a wokół
Niego była pszenica i winogrona, które dojrzały w woni światła,
rozlewanego przez naszego Pana. Wtedy usłyszałam głos: "Świat i
wspólnoty zakonne poszukują nowości w nabożeństwach, a zaniedbują
prawdziwe nabożeństwo do Pocieszyciela. To, dlatego tkwią w błędzie, w
rozłamach, to, dlatego nie ma ani pokoju, ani światła. Nie wzywa się
światła, jak winno być wzywane, a ono właśnie objawia nam prawdę.
Zaniedbuje się tego nawet w seminariach... Trwają prześladowania,
zazdrość pomiędzy wspólnotami zakonnymi. To, dlatego świat jest w
ciemnościach. Każdy - w świecie czy we wspólnotach - kto będzie wzywał
Ducha Świętego, nie umrze w błędzie. Każdy kapłan, który będzie
szerzył to nabożeństwo, otrzyma światło, gdy będzie mówił o tym
innym". Zostało mi powiedziane, że w całym świecie należy ustanowić
to, by każdy kapłan raz w miesiącu odprawiał Mszę św. do Ducha
Świętego. I ci wszyscy, którzy będą w niej uczestniczyć, otrzymają
szczególne łaski i światła. Powiedziano mi ponadto, że nadejdzie
dzień, kiedy szatan będzie wykoślawiać obraz naszego Pana i Jego słowa
w osobach żyjących w świecie, kapłanach i zakonnicach. Ale ten, kto
będzie wzywał Ducha Świętego, odkryje błąd. Widziałam też tyle rzeczy
na temat tego nabożeństwa, że można by napisać grube tomy, ale ja nie
potrafię o tym mówić. A ponadto, jestem nieuczona, która nie umie ani
czytać, ani pisać. Pan odkryje to światło temu, komu zechce...
MARIE DE JESUS CRUCIFIE, Pensées,
Editions du Serviteur 1993, . Przekł. D. Śliwa, s. 86
PRAGNIENIE BOGA
Jestem w Bogu, a Bóg we mnie. Czuję, że wszelkie stworzenie należy do
Boga, a także do mnie. Nie mam już woli, ona należy do Boga. A
wszystko, co należy do Boga, należy i do mnie.
Jedynie miłość może napełnić serce człowieka. Człowiek sprawiedliwy
posiadający miłość i garstkę prochu ziemi, jest napełniony; człowiek
zły, nawet z wszelkimi bogactwami i zaszczytami, zawsze odczuwa głód i
pragnienie; nigdy nie zazna napełnienia.
Najpiękniejszymi drzewami w niebie są najwięksi grzesznicy, którzy
posłużyli się swą nędzą niby nawozem karmiącym korzenie rośliny.
Pragnę mieć serce większe od ziemi i morza, by móc Cię kochać, mój Boże!
PIEŚŃ O STWORZENIU
Zwracajcie uwagę na rzeczy małe. Wszystko jest wielkie przed Bogiem.
Pan nie chce grabieży w ofierze całopalenia. Dajcie Mu wszystko.
Posiądźcie wielką miłość bliźniego; gdy jedno wasze oko widzi coś
niedobrego, zamknijcie je, a otwórzcie drugie. Nie mówcie: ta woda
jest zła, lecz: z tej strony ona jest dobra, to ja jestem zła.
Wszystko zmieniajcie na dobro.
Miłując bliźniego, ukazujesz miłość Boga. Za każdym razem, gdy
spoglądasz na stworzenie bez Jezusa, upadasz bardzo nisko.
Tamże, s. 42
NICOŚĆ PRZED BYTEM
Wczoraj byłam bardzo kuszona... Odprawiałam nabożeństwo do
Najświętszej Maryi Panny..., i odmówiłam Veni Creator. Potem rzuciłam
się w ramiona Boga, powierzając się Jego dobroci. Znalazłam się
duchem przed drzwiczkami tabernakulum; i leżałam przed ołtarzem,
powiedziałam: "Panie, Twoja służebnica jest głodna: daj jej kawałek
chleba; jest spragniona: daj jej kroplę wody". I wydawało mi się, że
płaczę, nie oczami, ale sercem; i skropiłam ołtarz tymi łzami. I
następnie przed mymi oczami przesunęły się poszczególne grzechy, jedne
za drugim. I nie miałam już siły, by prosić o chleb, tak bardzo czułam
się niegodna i przygnębiona. I potem po-wiedziałam: "Panie, teraz już
się stało, co mam robić? Stało się, Panie; wiesz, jaki ból odczuwam w
mym sercu. Wielkość Twego miłosierdzia zmaże wielość moich grzechów.
Panie, Ty jesteś Bytem, a ja jestem nicością. Ty jesteś Bogiem, a ja
jestem tylko ziarnkiem prochu. Trzeba, by Ten, który istnieje
odwiecznie, zlitował się nad tym, który jest niczym, i by Ten, który
jest Bogiem na wieki, okazał miłosierdzie temu, który jest tylko
ziarnkiem prochu. Wspomnij, Panie, na dzieło Twoich rąk". Potem
powierzyłam się całej wierze, całej nadziei, całej ufności. I
pozostałam całą noc w tych uczuciach...
MARIE DE JÉSUS CRUCIFIÉ, Pensées...,
s. 93-94. Przekł. D. Śliwa
MARIE DE JESUS CRUCIFIE, Pensées,
Editions du Serviteur 1993, s. 83. Przekł. D. Śliwa