Strona ramki







 
Kama Kala -
czas miłości...
 
Beata
Augustynowicz i Leszek Żądło
 
Kama  -  to  imię  bóstwa przez jednych zwanego Panem
Pożądania, przez innych Panem Miłości.
Zgodnie  z  hinduską  tradycją wielu oczekuje na "wiek
miłości". Nadejście  takich  dobrych  czasów  zapowiadają  różne hinduskie
przepowiednie i różni guru. Różna też jest ich interpretacja.
Najpopularniejszymi  z nich są zapowiedzi,  że  już 
niedługo  nadejdzie czas powszechnej miłości mającej wymiar duchowej wspólnoty.

Wielu  tantryków  interpretuje  owe  przepowiednie  w
kategoriach  nastania czasów powszechnej miłości erotycznej. Jak się  jednak 
wydaje,  ten czas jest już za nami, gdyż największy rozkwit  kultury  erotycznej
nastąpił w Indiach ok. X wieku n.e.
Jakkolwiek  by  nie  podchodzić  do  przepowiedni,  warto
 sobie uświadomić,  że  w  kulturze  Indii miłości fizycznej towarzyszy
znacznie  zdrowsze zainteresowanie i bardziej duchowa atmosfera, niż  w 
europejskiej. Ta tradycja inspirowała   setki   pokoleń   i  jest  pielęgnowana 
do  dziś. Najcenniejsze są  próby dostrzeżenia w drugiej osobie boskiej istoty,
a nie tylko prokreatora czy środka zaspokajającego potrzeby  seksualne.  Z  tym
nurtem wiąże się praktyka medytacji erotycznych,  które pomagają przekroczyć
pożądanie i zastąpić je czystą miłością.
"Na  początku  Pan  Stworzenia  dał  mężczyznom i kobietom
w stu tysiącach  rozdziałów  przepisy,  jak postępować w życiu, jeżeli idzie o:

dharmę, czyli obowiązki religijne,
arthę, czyli bogactwo,
kamę, czyli miłość,
Życie   należy   dzielić  między  nie  tak,  aby  nie 
naruszały wzajemnie swoich praw."
W  filozofii  i  kulturze  Indii  miłość  zajmuje jedną z
trzech głównych  zasad  w  życiu  człowieka.  W  hinduizmie,  prastarej religii 
indyjskiej,  seks  jest  świętością  Akt  miłosny jest sakramentem, odtworzeniem
boskiej miłości  Sziwy i Siakti. 
 
"Tak wysoko majaczą w cieniu,
w powietrzu, dziwne dzieła
znikają rozbłyskując (...).
Te byty, istnienie szalone,
wznoszące się z rozkoszy i miłości."
                   OGRÓD KAMY.
 
Tantra seksualna.
Swoistym  ewenementem w kulturze Indii jest tantra
seksualna, którą uważa się za nieortodoksyjną formę jogi. To mistyczna droga 
do  ekstatycznego  wyzwolenia.
 Słowo  TANTRA  oznacza  zjednoczenie  (pierwotnie  z
Absolutem). Tantrycy  wychodzą  z  założenia, że wszystkie zdarzenia naszego
życia mogą stać się drogą do urzeczywistnienia, czyli oświecenia. Uważa  się 
przy  tym,  że  zamiast  dokonywać wyrzeczeń, należy zaspokajać potrzeby żywotne
człowieka.
Tantra   pozostaje   w  dość  ścisłych  związkach  z 
buddyzmem, szczególnie  tzw.  "Diamentowej Ścieżki", czyli wadżrajany, choć jej
pochodzenie jest podobno dużo starsze.
Szkoły  tantryczne  dzielą  się  na Prawe i Lewe. Adepci
Prawych szkół  zajmują  się  kontemplacją  życia,  oświecenia  i pewnymi
filozoficznymi   ciągotami,   przy  czym  podkreślają  znaczenie zaspokajania 
potrzeb życiowych z umiarem. Z kolei adepci Lewych ścieżek usiłują  dosłownie 
realizować  symbolikę  tantryczną, która pod pozorami zewnętrznego seksualizmu
ukrywa wartości duchowe.
Związek mężczyzny z kobietą, transcendentnej i wiecznej
boskości był symbolizowany przez rytualny stosunek płciowy. Sam stosunek, jak
uważano, miał stanowić  replikę procesu stwarzania, podczas którego "czerwona
energia" joni zostaje użyźniona przez "białą energię" nasienia.
Lewa tantra wykorzystuje zjawiska związane z seksem do
osiągania zmienionych  stanów  świadomości,  (m  in.  jej  "rozszerzania"),
długowieczności  i  zaspokojenia  potrzeb. Wiąże się z tym wiele manipulacji 
energetycznych,  czy magicznych, szczególnie  związanych  z energią seksualną 
(uznawaną  za  najsilniejszy  z  aspektów energii).
W tantrze   seksualnej  kobieta  traktowana  jest  jako 
bóstwo  - nosicielkę  energii  twórczej  - matczynej. Mężczyzna wierzy, że może 
się  zrealizować  poprzez kobietę i jej energię płodności. Sam z siebie uważa
się zwykle za coś niepełnego. Kobieta z kolei uważa, że może się zrealizować
tylko poprzez seks.
Do szkół Lewych zalicza się tzw. "czarną tantrę", która do
rangi cnoty  podniosła  kłamstwo,  nadużycia seksualne (m in. orgie w
rozmaitych  układach), zbrodnię, obżarstwo i opilstwo (odurzanie się),  a  więc 
to  wszystko,  czego unikają "prawi" buddyści i jogini.    "Czarna    tantra"   
obiecuje   wyzwolenie   poprzez urzeczywistnienie  szaleństwa,  jednak realnie
prowadzi tylko do degeneracji psychicznej i duchowej.
Odsiewając  ziarno  od  plew można z tantry, również
seksualnej, czerpać zdrowe inspiracje do własnej drogi duchowego rozwoju.
 
"Tutaj,  w  ciele, znajują się święte rzeki, tutaj jest
słońce i księżyc, są także miejsca pielgrzymek. Nie spotkałem dotąd innej
świątyni, która byłaby tak pełna błogości jak moje ciało."
                                                   SARAHA
 
Miłosne kosmetyki i ozdoby.
Rytuały tantryczne wyszczególniały czasami, jaki makijaż i
ozdoby należy   zastosować.   Przyczyny   owych   zaleceń  były  natury
psychicznej,   estetycznej,   symbolicznej   i   fizjologicznej. Stosując  do
różnych części ciała delikatne, kolorowe kosmetyki, stymuluje  się  przepływ
energii i koncentrację w danym miejscu. Do kosmetyków tantrycznych zalicza się
wiele różnych substancji, takich  jak  cynober,  puder,  pasta z drzewa
sandałowego, gałka muszkatołowa,   turmeryk,   arsen,  sadza  z  różnych 
substancji, kamfora,  powłoka  i popioły z muszli. Niektóre z nich wywierają
fizyczny wpływ na ciało. Koncentracja niezbędna do przygotowania odpowiedniego 
makijażu  sprzyja  przy  okazji "okiełznaniu" rozproszonego  umysłu.  Typowo 
tantryczny  kobiecy  makijaż  to przypudrowana   na   biało  twarz,  zaznaczone 
mocnym,  czarnym konturem  oczy,  mocno  czerwone  usta,  wyraźne  - czerwone
lub czarne  brwi i zaznaczone "trzecie oko" - pomiędzy brwiami - dla
podkreślenia przebudzonej świadomości.
W  tantrycznym  rytuale wymagało się od kobiety, aby
nałożyła na siebie  również  najbardziej  symboliczne  klejnoty.  W tradycji
tantrycznej  kobiece ozdoby symbolizują jej osobistą kosmologię. Istnieje  pięć 
rodzajów  tantrycznych  klejnotów  - naszyjniki, nausznice,  bransolety, 
ozdoby  głowy i ozdoby noszone w pasie. Podział ten symbolizuje pięć żywiołów. 

W tradycji hinduskiej znana jest także praktyka ozdabiania
ciała wyłącznie kunsztowną biżuterią  - i niczym więcej - podczas aktu
miłosnego.  Jest  to  podniecające  i  uwypukla jeszcze bardziej nagość oraz
piękno ciała.
 
"Rzeka  życia  gwałtownie  pędzi  przed siebie. Posiada ona
pięć strumieni odczuwania zmysłowego, które pochodzą z pięciu źródeł, pięciu 
wielkich  elementów.  Jej fale  są  poruszane  przez pięć rodzajów   wiatrów, 
a  jej  źródłem  jest  pięcioraka  fontanna świadomości. W rzece są wiry i
bystre, wartkie nurty."
                                    SVETASVATARA UPANISZAD
 
Magia miłosnych zapachów.
Nauki jogi i tantry podkreślają wielkie znaczenie zapachu,
który wiąże się z pierwotną energią życiową - praną. Ziołom, olejkom i kadzidłom
przypisuje się zdolność pobudzania, również w duchowym rozwoju.  W tantrze
seksualnej zapach odgrywa niebagatelną rolę. Perfumy  i  olejki  stanowią 
ważną  część tantrycznego rytuału. Zapachy  posiadają również moc stwarzania
poczucia intymności i większego psychicznego bezpieczeństwa. Perfumy i kadzidło
zawsze i  we wszystkich kulturach były związane z seksualnością. Typowo
tantryczne  zapachy  to  -  lotos, róża, jaśmin, "królowa nocy", paczula, 
rozmaryn,  lawenda,  szafran,  bursztyn, mirra, drzewo sandałowe,  magnolia, 
cedr.  Olejki  zapachowe  stosuje  się w tantrycznych  praktykach  do 
nacierania ciała, spala się je jak kadzidło,  miesza  z  olejkiem  do  masażu, 
używa w saunach lub miesza z wodą i rozpryskuje w pokoju.
W  rytuale seksualnym, zwanym "rytem pięciu esencji"
smaruje się ręce  kobiety  olejkiem  jaśminowym, szyję i policzki olejkiem z
paczuli  lub  kory,  piersi  esencją  bursztynu lub piżma hina, włosy 
ekstraktem spikanardu lub walerianą, sferę seksu - piżmem jelenim,  uda  - 
olejkiem  z  drzewa sandałowego, stopy esencją szafranu.  Mężczyźnie  namaszcza
się czoło, szyję, pierś, pępek, okolice  genitaliów,  ramiona,  uda, ręce i
stopy - olejkiem z drzewa sandałowego  lub  pastą  kosmetyczną. Prawdziwą sztuką
jest umiejętność  łączenia różnych składników, w różnych proporcjach, tak aby
stworzyć pełny aromat - ekscytujący, atrakcyjny, budzący skojarzenia, czyli
działający jak afrodyzjak. Wymaga to odrobiny czasu, talentu, szczęścia i ...
magii.
 
"Jeśli  pieśni  śpiewa  się  z  radością,  niech  staną 
się one najwspanialszymi,  wiecznymi  pieśniami.  Jeśli  tańczymy, kiedy pojawia
się radość, czyńmy to swobodnie."
                                     HEWADŻRA TANTRA
 
Miłosna magia potraw.
Czynność  jedzenia  jest  doświadczeniem  wysoce
erotycznym, pod wieloma  względami  pokrewnym  kochaniu  się,  tak  uważa  się w
hinduskiej  sztuce miłości. Nauki jogi dzielą pożywienie na trzy rodzaje  w 
zależności  od  skutków,  jakie wywierają na ciało i umysł.  Pierwsza 
kategoria  to pożywienie sattwiczne, określane mianem   "pożywienia   bogów".  
Obejmuje  mleko,  miód,  masło, przetwory  mleczne, orzechy, zboża, większość
owoców i wszystkie warzywa,  które  wyrastają ponad ziemią. Wszystkie one mają
dość słodki,  lekki  smak  i  przypisuje  się im zdolność pobudzania uczuć
erotycznych.  
Drugi rodzaj pożywienia - radżasowy - wywołuje namiętne
uczucia. Kategoria ta obejmuje wszystkie typy jedzenia, które ocieplają i
pobudzają,  jak jarzyny, korzenie, sole, większość ryb, czerwone mięso  i
kurczęta. Występują tu szczególnie słone i ostre smaki, jak również połączenia
smaków słodkich.
Trzeci  rodzaj  pożywienia - tamasowe - powoduje ogólną
fizyczną ociężałość.  W  tej  kategorii  zalicza  się  pożywienie,  które
zniekształca  zmysły  wskutek  przejaskrawionego, gorzkiego bądź niezwykle 
ostrego  smaku. Hindusi zaliczają tu cebulę, czosnek, chili, a także potrawy
smażone na ciężkim oleju.
Dla  tantrycznej pary kochanków najlepsze pożywienie to
"mleko i miód"  -  "pożywienie  bogów",  a  więc sattwiczne i duchowe. Do
pożywienia  sattwicznego  można dodać elementy typu radżasowego, jeśli potrzebna
jest dodatkowa stymulacja. Unikać należy potraw "tamasowych".
Jedzenie  dostarcza przyjemności zmysłowych - również
wzrokowych i  dotykowych.  Jedzeniem  ekscytują  się wargi i język, a także
kubki  smakowe  i  cały zmysł smaku. Jedzenie jak i seks powinno być  źródłem 
przyjemności. 
Hindusi ogromną wagę przywiązują do posiłków,  także tych
intymnych, w alkowie, we dwoje. Dbają przy tym  o  piękne  zestawy  barw 
wybranych  potraw, czyste zapachy świeżych  produktów,  oraz  o sposób ich
podania. W Indiach jada się  jeszcze  do  dziś  palcami,  co  pobudza doznania
zmysłowe, potrawy  podaje  się  egzotycznie  na  liściach i tacach, bądź w
niewielkich, zdobionych miseczkach.  
 
"Na   górze   rośnie   wiele   drzew.   Łowczyni,  
przystrojona pięknymi nausznikami błyskawic i piorunów, bawi się sama  w  lesie.
Łoże trzech zasad: ciała, mowy i umysłu jest już gotowe.  W  oczekiwaniu 
błogości  myśliwy  ścieli  łoże.  Potem podobny  do  węża  myśliwy  i wyzbyta
ego bogini spędzają na tym łożu miłosną noc."
          SARAHA
 
Miłosne zabawki.
Hinduska   tradycja akceptuje  używanie  rozmaitych
zabawek  i  pomocy erotycznych w celu urozmaicenia gry miłosnej. Teksty
starożytne podają opisy przyrządów, które nakłada się na lingam (członek), aby
zwiększyć jego długość lub grubość. Wykonywano je ze złota,  srebra,  miedzi,
kości słoniowej, rogu, drewna, trzciny, jadeitu.  Ortodoksyjne hinduskie księgi
praw zakazują stosowania sztucznych  lingamów,  czyli  dildo,  tłumacząc,  że
"znieważają Sziwę,  którego  lingam  zawsze  znajduje się w stanie erekcji".
Kamasutra  proponuje  za  to,  aby  jako  dildo używać wyłącznie przedmiotów 
naturalnych  i  proponuje  banany,  mango, marchew, ogórki, łodygi roślin lub
grzybów, tykwy i inne owoce.
Znane  były również w dawnych Indiach specjalne obrączki,
często jadeitowe, nakładane na podstawę lingama, wyposażone w wystającą część, 
służącą  do stymulacji kobiety podczas stosunku. Były to słynne  "pierścienie 
rozkoszy",  które  orientalni rzemieślnicy wykonywali nawet na miarę.
Bodźcem  wizualnym (i nie tylko) były rozmaite kółka
wargowe, na lingamy i sutki. Jednak  tego  typu  pomoce uważano raczej za
innowacje. Były one używane stosownie do potrzeb.
Wschodnią  innowacją,  stosowaną  przez  kobiety,  był
"birmański dzwon",  składający się z kilku małych srebrnych, pustych kulek.
Jedna  z nich zawierała kroplę rtęci, a inna metalowy młoteczek, który podczas
ruchu wibrował i wydawał dźwięk dzwoneczka.
Pomoce seksualne, to dla hinduskich kochanków również
huśtawki, fotele bujane, ruchome łóżka, oraz nieodmiennie owoce.
Według   tantry  jednak  bezpośredni  kontakt  pomiędzy 
ciałami kochanków  posiada  szczególne  możliwości, którym nie dorównują inne
substytuty.
 
"Radość  seksualnej  miłości przejawiona na tyle
atrakcyjnych i przyjemnych  sposobów, powoduje, że kondycja człowieka staje się
autentycznie błogosławiona."
                     SMARADIPIKA
 
Naturalne afrodyzjaki.
Naturalne  afrodyzjaki można podzielić na trzy grupy:
zwierzęce, roślinne i mineralne.
Substancje  zwierzęce  to:  ptasie  jaja,  różne  rodzaje
mleka (głównie kozie), dzikie ptactwo, wróble, pawie, mięso zwierząt o dużym
wigorze, jadalne małże, ostrygi, koniki morskie, jaja ryb (kawior),  łososie, 
części  zwierząt (rogi jelenia, strączki  piżmowe, ambra z wieloryba, róg
nosorożca oraz narządy płciowe).
Afrodyzjaki roślinne popularne w Indiach to: korzeń imbiru,
koper, korzeń żeń-szenia, grzyby, czarna fasola, dynie marchew, dzikie szparagi,
dziki rabarbar, figi, lukrecja, migdały, orzeszki pistacjowe, ziarna sosny,
nasiona sezamu, kora cynamonu, gałka muszkatołowa, szafran, czarny pieprz,
rodzynki, orzechy włoskie, miód (z niektórych kwiatów), kora drzewa, pestki
pomarańczy, korzeń tojadu.
Afrodyzjaki mineralne to: asfalt mineralny (sziladżit),
stalaktyty,  rtęć, siarka, mika, arsen, skorupy muszli, ślimaki porcelanki,
perły, zwapnione złoto, srebro, miedź, żelazo, bursztyn, koral, szmaragd,
szafir, rubin i diament.
Oczywiście przygotowanie afrodyzjaków mineralnych jest
bardzo złożone i zajmuje się tym w Indiach specjalna nauka zwana rasajana.
Najlepsze ponoć efekty daje jednak czerwony korzeń
żeń-szenia, a jego skuteczność potwierdziła niedawno zachodnia nauka. 
Moc stymulowania seksualności mają również świeże
powietrze, woda i ogień.
Orientalne przysłowie mówi, że "najbardziej naturalnym
afrodyzjakiem dla mężczyzny jest piękna kobieta, która namiętnie prosi, aby się
nią cieszyć."
 
"Od pachnących, wilgotnych wachlarza powiewów,
od falowania piersi w naszyjniki strojnej,
od cichych dźwięków lutni, przytłumionych śpiewów
budzi się bóg miłości z drzemki swej spokojnej."
 
Miłość i sztuka.
Erotyzm w sztuce hinduskiej wyrósł z głębokich założeń
filozoficzno - kulturowych starożytnych Indii. Tantryzm jako jedyna doktryna
hinduska kultywowała sztukę erotyczną. Miała ona służyć rozbudzaniu energii
zmysłowej. Powstawały w związku z tym obrazy, rzeźby, płaskorzeźby i miniatury,
przedstawiające akty seksualne. Najczęściej powtarzające się motywy to :
rzeźby bogini Kali, obraz boskiej pochwy, tantryk
podziwiający srom Wielkiej Bogini, Kali złączona z Sziwą, pozycje stymulujące
rozkosz, boska para w trakcie stosunku seksualnego, pozycje seksualne jogi
stymulujące transformację, pięć najwyższych przyjemności, stan iluminacji
(połączenie w najwyższej harmonii elementu męskiego i żeńskiego), Kriszna i
Radha w trakcie gry wstępnej, wizja kosmicznego seksu, erekcja członka, element
męski połączony z wieloma kobietami, schemat wrażliwych sfer kobiety podczas
księżycowego miesiąca, ceremonia inicjacji seksualnej.
Najsłynniejszy zespół rzeźb erotycznych znajduje się w
Khadżuraho - to świątynie "64 jogiń". Na ich ścianach przedstawione są pary
miłosne osobno, jak i w scenach zbiorowych. Nawet najśmielsze pozycje miłosne
nie są nigdy wulgarne, ani obsceniczne, a spontaniczne, szczere, wolne od
fałszywego wstydu. Próby wyjaśnienia prawdziwego znaczenia rzeźb
przedstawiających pary w uścisku miłosnym (maithuna) zrodziły wiele teorii.
Przypuszcza się, że służyły one po prostu doczesnemu reklamowaniu wdzięków
dewadasi (prostytutek świątynnych).
 
"Nic, ale nic na świecie
przyrównać nie można do miłości tych dwojga."
                                CZANDIDAS
 
Hinduskie strofy miłości.
Najgłośniejszy hinduski podręcznik seksu to "Kamasutra".
Powstała między I a IV w. Autorstwo przypisuje się mędrcowi Vatsajanie.
Kamasutrę przetłumaczono na angielski w XIX w. Tłumaczenie to jest niedokładne i
ocenzurowane.
Tylko jedna część Kamasutry poświęcona jest technikom
seksualnym, inne mówią o tym, jak znaleźć, zdobyć, utrzymać partnerkę, jak się
zachowywać w stosunku do kurtyzan, co powinien robić mężczyzna zainteresowany
żoną innego. W całym tekście podkreślona jest potrzeba dbałości o czystość,
strój i stosowne zachowanie oraz znajomość sztuk pięknych. Ważne jest także
poznanie upodobań partnerki i umiejętność dostosowania się do nich.
"Khoka Shastra", to utwór, który pojawił się w XII w. Jej
autorem jest uczony Khokkoka. Dzieło jest mniej liberalne niż Kamasutra i omawia
głównie stosunki małżeńskie i odzwierciedla poglądy popularne w średniowiecznych
Indiach.
"Ananga Ranga" pióra Kalyaanamali, napisana w XVI w.
zawdzięcza swoją pozycję głównie temu, że została przetłumaczona na arabski i
miała znaczny wpływ na poglądy muzułmanów na seks. Nie jest tak wyczerpująca jak
Kamasutra, przedstawia jednak wiele klasyfikacji i technik w niej opisywanych,
zawiera też dużo uwag na temat afrodyzjaków.
Hindusi przywiązywali ogromną wagę do stworzenia
odpowiedniej atmosfery sprzyjającej uprawianiu miłości. W wyżej wymienionych
dziełach wiele strof poświęcono sztuce uwodzenia. Łagodne światło, wygodne
otoczenie, zapach, słodka muzyka - wszystko to było niezbędne do stworzenia
odpowiedniego nastroju.
Według mistrzów hinduskich sztuka kochania, dokładne
poznanie zmysłów, odpowiednia atmosfera i powolne uwodzenie prowadziły do
doskonałej harmonii seksualnej.
 
"Podobnie jak wtedy, kiedy mężczyzna, którego zamykają
ramiona drogiej mu kobiety, nie wie o niczym zewnętrznym, tak i ktoś, kto
przebywa w uścisku wewnętrznej jaźni, nie wie o niczym wewnętrznym, ani
zewnętrznym."
                      BRITHAARANYAKA UPANISZAD
 
Kolory miłości.
Czerwień - najbardziej zmysłowy z kolorów, posiada
wlaściwości afrodyzjakalne, silnie pobudza i podnieca. Wprowadza poczucie
głębokiej intymności, żaru.
Żółty - to kolor wiosny, świecącego słońca i kwiatów,
owoców mango, to symbol ciepła indyjskich wiosen i pasji miłości.
Niebieski - jest zawsze kolorem swawolnego boga Kriszny,
kolor ten uspokaja i odpręża.
Fiolet, szafir - pomaga w głębokim relaksie, stymuluje
bujne doznania, ze względu na mistyczne skojarzenia - wspiera w zjednoczeniu.

Złoty - jest najszlachetniejszym z kolorów, w złocie zawsze
przedstawia się bogów i boginie. W tantrze kochankowie często wizualizowali
sobie postać złotego Buddy. Kolor ten stymuluje doznania obfitości, mocy i pełni
życia.
Czerń - to kolor magii i tajemnicy. Działając pozytywnie
stymuluje inwencję seksualną, pomaga nieśmiałym, również silnie podnieca.
Róż - to kolor miłości. Rozpuszcza napięcia i opory,
pozwala na lekkość i świeżość w grze miłosnej.
 
Kamienie miłości.
Rubin - czerwony kamień miłości, działa pobudzająco.
Czerwone kamienie zawsze były pod opieką planety Wenus (czerwień to barwa
mocnych uczuć). W Indiach panią rubinów była Kali, żona Sziwy.
Szmaragd - to kamień Wenus - planety miłości i piękna, to
szczęśliwy klejnot dla zakochanych i narzeczonych, zapewnia szczęście w miłości.
Granat - czerwone granaty są niesłychanie tajemnicze, kryją
w sobie ogień, symbolizują miłość gwałtowną, gorącą i namiętną.
Malachit - zapewnia powodzenie w miłości, wzajemność,
szczęśliwe życie z ukochaną kobietą.
Opal, topaz - talizmany zrobione z tych kamieni umożliwiają
miłość mistyczną, regenerację, zapewniają przeżycia wewnętrzne o głębokim
charakterze - szaloną miłość, transcendentną ekstazę. Topaz gwarantuje również
wierność.
Hiacynt - zapewnia stałość.
Ametyst - wzmaga szczerość, ma moc spowodowania miłości ku
ofiarodawcy, nawet gdy obdarowany kocha już kogo innego.
Diament - odciąża z poczucia winy.
Różowe kamienie, jak hiacynty, różowe beryle i szafiry,
kwarce, topazy i turmaliny, różowe korale oraz wszelkie kamienie o barwie białej
i bladoróżowej - agaty, białe perły, biały i różowy alabaster - zamienione w
talizmany - wzmagają głębokie uczucia, symbolizują obfitość i triumfującą
miłość, zapewniają szczęście, powodzenie, wierność, radosne wzruszenia.
 
"Pocałunek dziewczyny, subtelny i kruchy ma smak miodu,
owoców i mleka. Ciało łączy się z ciałem.
Ona we mnie, ja w nią się oblekam."
 
Magia miłosna.
W tantrze hinduskiej przywiązuje się wielką wagę do
rytuałów i wszelkiego rodzaju słów mocy - zaklęć miłosnych, magicznych gestów -
mudr, tajemnego języka, kodów i magicznych zachowań. Olbrzymią rolę odgrywa sam
taniec, przypominający stąpanie według ściśle ustalonych reguł i kroków, przy
wykonywaniu określonych mudr.
W tradycji hinduskiej istnieją typowe, rytualne tańce
seksualne, które wykonywane były w świątyniach przez prostytutki. Wszystkie owe
taneczne gesty i kroki miały znaczenie symboliczne. Niektóre świątynie miały na
swej służbie ponad pięćset tancerek. Były one kształcone przez joginie, które
posiadły tajemnice seksu. Taniec z reguły odgrywał rolę przygotowującą do
właściwej inicjacji seksualnej.
Nauki tantry miłosnej chronione były językiem symboli,
alegoriami i paradoksami. Wszystko w nich miało podwójne znaczenie. Dzięki
zredagowaniu języka tantrycznego na wielu poziomach znaczeniowych zachowywało
się autentyczność inicjacji. Mowa tantrycznych kochanków była niezrozumiała dla
otoczenia, chroniąc ich tajemnicę. Język tajemny pomagał strzec sekretów, na
które inni nie byli przygotowani, lub przed intruzami. Podczas inicjacji
otrzymywało się wyjaśnienia słownych kodów. 
Używano także mudr - energetycznych gestów dłoni i palców,
służących (na zasadzie języka migowego) tajemnemu porozumiewaniu się, a także
rytuałom. Mistyczne gesty dłoni przedstawiały również joni i lingama. Potrafiły
one przekazywać moc tantrycznemu joginowi.
Wielkie znaczenie miały również miłosne mantry, które
wypowiadane w trakcie zespolenia wznosiły energię i umysł na wyższy poziom,
łącząc je z transcendentnym wymiarem bytu. Pozwalały także kontrolować energię i
wprowadzać ją do odpowiednich kanałów.
Przykładowe mantry tantry miłosnej to: OM-A-HUM,
OM-BHUR-BHUWA-SWA, OM-A-HUM-WADŻRA-GURU-PEMA-SIDDHI-HUM, E-WANG, oraz słowa LANG,
WANG, RANG, JANG i HANG.
Symboliczne, tajemne znaczenie posiadały również same
pozycje miłosne.
 
"To nie wino, lecz miłość zapewnia kobiecie radość
szczęścia i szczęście radości. Niechaj zmysły przekroczą najdalszą granicę, lecz
nie spłoszą prawdziwej miłości."
 
Miłosne potrawy.
Erotyczna herbata.
Korę cynamonu i zielony kardamon zmieszać w równych
ilościach, a następnie utrzeć tłuczkiem w moździerzu. Dodać świeży korzeń imbiru
w ilości równej połączonej objętości poprzednich składników i rozgnieść wszystko
na miazgę. Dodać dziesięć ziaren czarnego pieprzu, dwa - trzy goździki i
szczyptę szafranu. Mieszaninę delikatnie gotować na małym ogniu przez dziesięć
minut, odcedzić, następnie dodać roztarty korzeń żeń-szenia. Herbatę powinno się
odstawić na jakiś czas, a następnie serwować na gorąco lub zimno, z mlekiem lub
bez. Można do niej dodać miodu.
 
"Kolorowy oddech" - sałatka.
Rozdrobnić i wymieszać ze sobą: dwie marchewki, jeden por,
jedno jabłko, trzy ugotowane ziemniaki, puszkę kukurydzy, puszkę groszku, jedną
surową paprykę, majonez, koper, przyprawy ziołowe według upodobań. Sałatkę
najlepiej schłodzić przed podaniem.
 
Słodka sałatka owocowa.
Świeże owoce - winogrona, brzoskwinie, banany, słodkie
śliwki, winne jabłka, morele, mango pokroić w niewielkie kawałki, zalać
śmietanką lub naturalnym jogurtem. Ozdobić świeżymi liśćmi bazylii. Przed
podaniem schłodzić.
 
"Owocowy lingam" - deser.
Z melona wykroić pożądany kształt, schłodzić w lodówce.
Podawać z lodami, bitą śmietanką, australijskimi rodzynkami, poprószyć
czekoladą.
 
Hinduski napój miłości.
Czarną herbatę zagotować w wodzie z dodatkiem kardamonu,
imbiru, cynamonu, goździków i kawałka jabłka. Odcedzić. Dodać trochę mleka.
Podawać w czarce, na tacce, wraz z figami, orzechami włoskimi, rodzynkami i
malutkimi landrynkami. Każdy z wiktuałów wkłada się do ust, popija płynem i
smakuje. W razie potrzeby napój można dosłodzić niewielką ilością miodu.
 
Smacznego!
 
"Miłość jak lotos olbrzymi
na niezmierzonych oceanach bytu
w boską rozkwita ekstazę.
Tajemnym posłuszna prawom
pszczoła duszy nad lotosem krąży
i w zgięciach jego płatków się zanurza,
wonią jego szaleństwa upita."
                    CZANDIDAS
 
(tekst pochodzi z kalendarza na 1996 r.)
 



Friko.pl - Darmowe serwery WWWFriko_stopka.style.display = 'none';