Konta internetowe


------------------------------------------------------------------------



Outlook Express obsługuje rozmaite konta, w tym także wiele kont pocztowych. Jest to wygodne dla użytkownika, który nierzadko dysponuje kontami u różnych usługodawców. Konta internetowe są podzielone na konta pocztowe, grupy dyskusyjne i usługi katalogowe (publiczne bazy adresów pocztowych).



Zazwyczaj dysponujemy tylko jednym lub dwoma kontami pocztowymi, ale możemy skorzystać z usług wielu serwerów grup dyskusyjnych i wielu usług katalogowych. Warto więc wiedzieć, jak się do nich "dobrać".



Podstawowym narzędziem do dodawania kont jest okienko dialogowe Konta internetowe, które wywołujemy z menu głównego za pomocą sekwencji Narzędzia - Konta.



W trakcie procesu instalacyjnego Outlook Express żąda zdefiniowania przynajmniej jednego konta pocztowego i jednego serwera grup dyskusyjnych. Trzeba więc wiedzieć zawczasu, jakie są adresy odpowiednich serwerów. O serwery pocztowe trzeba zapytać swojego usługodawcę internetowego (informuje on o nich na swojej stronie, gdy zakładamy konto pocztowe) lub administratora sieci lokalnej, jeśli w niej pracujemy - w szkole, na uczelni czy w biurze.


------------------------------------------------------------------------


Gdy będziemy chcieli dodać adres pocztowy, sięgamy do okienka Konta internetowe i po kliknięciu na przycisku Dodaj wybieramy opcję Poczta. Ukaże się wtedy pierwszy ekran Kreatora połączeń internetowych.



Najpierw podajemy naszą "nazwę", a więc ciąg znaków, który ukaże się w polu Od: przesyłki pocztowej. Najczęściej jest to nasze imię i nazwisko (kreator pobiera zresztą od razu nasze imię i nazwisko z ustawień całego środowiska), choć oczywiście możemy wpisać cokolwiek, choćby Zulu Gula, jeśli tak nam się podoba. Osobiście sugeruję pozostanie przy prawdziwym nazwisku - nie należy do dobrych obyczajów skrywanie się za pseudonimami, nawet najdowcipniejszymi, a dotyczy to zarówno poczty elektronicznej, jak i grup dyskusyjnych.



W drugim etapie, po kliknięciu na przycisku Dalej, podajemy swój adres pocztowy. Tutaj podanie prawdziwego adresu jest naprawdę konieczne, jeśli chcemy otrzymywać przesyłki i w ogóle korzystać z Internetu.



W trzecim etapie podajemy nazwy serwerów. Outlook Express obsługuje dwa typy serwerów poczty przychodzącej - POP3 i IMAP. W Polsce używa się na ogół tych pierwszych i nie trzeba zmieniać domyślnej opcji. Konieczne jest podanie adresów serwera poczty przychodzącej i wychodzącej (SMTP). I tutaj pomocą powinien Ci służyć usługodawca internetowy lub administrator sieci lokalnej. Największy polski dostawca darmowych kont, Polbox-Free, ma adresy: POP3 - polbox.com, SMTP - smtp.polbox.com.



Kolejny etap to wprowadzanie loginu i hasła, za pomocą których serwer pocztowy będzie nas identyfikować. Login jest widoczny dla innych, ale hasło powinniśmy zapamiętać i schować, aby nikt niepowołany nie mógł sięgnąć do naszej skrzynki i przejrzeć czy zniszczyć naszej poczty. Gdy tworzymy wcześniej konto u naszego usługodawcy, możemy podać np. "ziutek" jako login-identyfikator, a "terminator" jako hasło. Usługodawca określa zresztą zazwyczaj minimalną i maksymalną długość loginu i hasła.



Następnie podajemy tzw. przyjazną nazwę serwera pocztowego, która będzie widoczna na liście kont - może to być np. Polbox, Friko, Mój ukochany usługodawca czy cokolwiek innego.



W kolejnym okienku wybieramy typ połączenia; zwykle połączenie telefoniczne, gdy pracujemy w domu, a połączenie za pośrednictwem sieci lokalnej (LAN), gdy jesteśmy w pracy czy na uczelni. Jeśli wybraliśmy połączenie telefoniczne, pojawi się jeszcze jedno okienko, w którym wskażemy istniejące już połączenie lub utworzymy nowe (zazwyczaj już jednak jakimś dysponujemy, np. przez TP S.A.).



Gdy konto zostanie zdefiniowane, jego nazwa pojawi się na liście naszych kont internetowych.



Uwaga: w tym miejscu zostały opisane zasady konfigurowania konta pocztowego w programie Outlook Express, a nie zasady tworzenia konta pocztowego u usługodawcy!


------------------------------------------------------------------------


Poczta elektroniczna to nie wszystko. Warto korzystać także z grup dyskusyjnych, których na świecie są dziesiątki tysięcy, a w Polsce (czyli grup polskojęzycznych) kilkaset. Grupy dyskusyjne to źródło informacji, a czasem po prostu przyjemny kontakt z innymi (bywa, że i nieprzyjemny, ale to już całkiem inna bajka...).



Zestawy grup dyskusyjnych możemy znaleźć na wielu polskich serwerach, choćby news.nask.org.pl, news.icm.edu.pl, news.fuw.edu.pl czy news.tpnet.pl. Dają one dostęp niekiedy tylko do grup polskojęzycznych, a często do kilkunastu tysięcy grup z całego świata. Procedura abonowania grup jest następująca:



W pokazanym już wyżej okienku dialogowym Konta internetowe wybieramy przycisk Dodaj i opcję Grupy dyskusyjne. Na ekranie pokazuje się ponownie Kreator połączeń internetowych, ale tym razem odpowiadający za grupy dyskusyjne.



W pierwszym okienku podajemy swoją nazwę - najczęściej imię i nazwisko, które będzie wyświetlane w grupach, gdy będziemy wysyłać swoje własne wiadomości (potocznie mówimy często "postingi" lub "posty").



W drugim okienku podajemy swój adres poczty elektronicznej, który będą mogli wykorzystać inni uczestnicy Usenetu, wysyłając do nas wiadomości. Często się bowiem zdarza, że podejmujemy jakiś wątek dyskusji już prywatnie, adresując swoje wiadomości nie do grupy, lecz na prywatny adres pocztowy jednego z uczestników grupy.



W kolejnym okienku wpisujemy adres serwera grup dyskusyjnych. Może to być serwer news.tpnet.pl, news.icm.edu.pl czy jakikolwiek inny serwis. Niektóre serwery żądają podania hasła (informuje o tym zazwyczaj usługodawca internetowy) i wtedy trzeba zaznaczyć pole wyboru Serwer grup dyskusyjnych wymaga logowania. Powszechnie znane serwisy publiczne nie stawiają jednak takich barier.



W następnym etapie podajemy tzw. przyjazną nazwę. Możemy pozostawić adres serwera, ale możemy też wpisać dowolną nazwę (np. Grupy dyskusyjne w TPNET), która będzie widoczna w okienku Konta internetowe i na liście serwerów w lewym panelu Outlook Express.



Dalsze etapy są analogiczne, jak w przypadku poczty: typ połączenia (telefon, sieć LAN) i konkretne połączenie telefoniczne (np. TP S.A.)



Gdy kreator złoży należne gratulacje, musimy kliknąć na przycisku Zakończ, po czym nazwa naszego serwera pojawi się na liście w okienku dialogowym Konta internetowe. Gdy klikniemy z kolei na przycisku Zamknij, program zapyta, czy chcemy pobrać listę grup dyskusyjnych z serwera. Jeśli się na to zgodzimy, program przystąpi do pobierania listy grup - ponieważ niektóre serwery oferują 10-15 tysięcy grup, wczytywanie może potrwać kilka minut. Jeśli lista składa się tylko z polskich grup, potrwa to krótko. Na szczęście jest to czynność jednorazowa, gdyż lista jest zapisywana na dysku. Jeśli serwer uzupełni bazę grup o nowe pozycje, za każdym razem program będzie nas o tym informować i będziemy mogli uzupełnić subskrybowane grupy o kolejne pozycje.



Gdy już lista zostanie wczytana, wystarczy podwójnymi kliknięciami zaznaczyć interesujące nas grupy. Jeśli serwer oferuje wiele tysięcy grup, możemy łatwo ograniczyć wyświetlanie do polskich, wpisując w polu Wyświetlaj grupy dyskusyjne zawierające znaki pl. (p l kropka). Spowoduje to chwilowe ograniczenie listy do polskich grup, które zawierają na początku ciąg pl. Przy subskrybowaniu i anulowaniu subskrypcji możemy się też posłużyć przyciskami Subskrybuj i Anuluj aubskrypcję. Przycisk Zresetuj listę pozwala ponownie wczytać całą listę grup z serwera.



Zakładka Wszystkie pozwala wyświetlać wszystkie dostępne na serwerze grupy (jeśli nie ograniczyliśmy chwilowo ich zakresu). Zakładka Subskrybowane pozwala wyświetlić listę wszystkich subskrybowanych grup. Z kolei Nowe wyświetla listę dodanych ostatnio grup, jeśli nie obejrzeliśmy ich wcześniej, przy okazji ostatniego anonsu ze strony programu.



Lewy panel okienka zawiera listę serwerów. Klikanie na ich nazwach powoduje wczytywanie z dysku listy zawartych w nich grup.



Na ogół wystarczy używanie tylko jednego serwera. Gdy używamy kilku, zazwyczaj powielamy niepotrzebnie te same zasoby, zajmując i listą grup, i wczytanymi wiadomościami, miejsce na dysku.


------------------------------------------------------------------------


Ostatnim rodzajem kont internetowych są tzw. usługi katalogowe, oparte na protokole LDAP (Lightweight Directory Access Protocol). Są to publiczne katalogi, o standardowym układzie, które zawierają ogromne, liczące nawet niekiedy miliony pozycji, bazy adresów poczty elektronicznej. Outlook Express jest dostarczany z siedmioma systemami - Four11, BigFoot, InfoSpace, InfoSpace Business, SwitchBoard, Verisign i WhoWhere. Każdy z nich można wykorzystać do znalezienia jakiejś osoby w Internecie, a jeśli skorzystamy kolejno z kilku z nich, nasze szanse wzrosną. Podobny zakres katalogów LDAP oferuje zresztą także Netscape.



Pojawił się już pierwszy polski katalog tego typu (Serwis Rubikon), na którego przykładzie przedstawimy procedurę dołączania katalogów LDAP.



W okienku dialogowym Konta internetowe wybierz Dodaj - Usługa katalogowa i w wyświetlonym okienku Kreator połączeń internetowych wpisz adres usługi - ldap.wow.pl



W okienku Sprawdzanie adresów E-mail pozostaw Nie przy pytaniu, czy dany serwis ma być podstawą przy sprawdzaniu adresów poczty elektronicznej. Domyślnie, wyszukiwanie adresów rozpoczyna się od Książki adresowej Windows, ale tak naprawdę nie ma to większego znaczenia, gdyż w dowolnej chwili możemy skorzystać z każdego dostępnego systemu.



W trzecim okienku wpisz tzw. przyjazną nazwę. Oczywiście możesz pozostawić nazwę serwera, czyli ldap.wow.pl.



Ostatnie okienko pozwala zakończyć procedurę, a na liście usług pojawi się nasz nowy serwis - ldap.wow.pl zawierał na początku grudnia 1997 ok. 25 tys. adresów pocztowych polskich internautów.



W miarę rozwoju tego typu usług będzie je można dodawać do listy swoich kont, aczkolwiek oczywiście nas najbardziej interesuje rozwijanie polskich katalogów.



O sposobach wyszukiwania informacji za pomocą Outlook Express powiemy w odrębnym rozdziale.