2. Praca z klasą szkolną
Style kierowania klasą:
1. Styl liberalny-pasywny, w którym nauczyciel unika interwencji,na pytanie odpowiada "elastycznie" zgodnie z
naszymi oczekiwaniami, zależy mu tylko na realizacji materiału bez żadnych głębszyc celów. Styl ten prowadzi do
chaosu w klasie i utraty "przywództwa".
2. Styl demokratyczny-styl ten zachęca do wspólnych decyzji, naprowadza uczniów na odpowiednie drogi, pozwala
na dyskusję i częste "burze mózgów",
3. Styl autokratyczny- bardzo dyktatorski styl, który ma na celu zadowolenia nauczyciela i jest zależny od jego
nastrojów, działa na zasadzie poleceo i kar, "motywuje strachem".
Reguły i procedury
Reguły  wyrażenia określające, jakiego postępowania oczekuje się od uczniów, a jakiego nie; są krótkie, jasne np.  Traktuj
innych tak jak chciałbyś, żeby ciebie traktowano
Procedury  określają, jak pracowad i jak wykonywad inne działania w klasie; to ciąg czynności prowadzący do określonego
celu np.  Kiedy dzwonek zadzwoni na przerwę wkładamy kurtki i ustawiamy się w szeregu z lewej strony drzwi
Procedury i reguły rządzą zachowaniem w klasie. Określenie zasad jest niezbędne, gdy chcemy by uczniowie pracowali
efektywnie. Zawsze procedury i reguły trzeba wprowadzad na początku roku szkolnego. Jeśli uczniowie mają wpływ na
kształt reguł to są efektywniejsze. W momencie gdy, któraś z reguł nie spełnia swej funkcji, po omówieniu z uczniami
można ją zmienid. Reguły muszą byd dostosowywane do potrzeb sytuacji. Aranżacja klasy powinna pozwalad na swobodny
dostęp do materiałów i do każdego z uczniów.
Nauczanie reguł i procedur  skuteczni nauczyciele pieczołowicie nauczają ich, a przez ciągłe stosowanie doprowadzają do
tego, że stają się dla uczniów nawykiem
Kontrola reguł i procedur  wyciąganie pozytywnych i negatywnych konsekwencji.
Konsekwencja  nauczyciele efektywnie utrzymujący ład konsekwentnie wdrażają reguły. Posługują się procedurami,
zaniedbane bowiem szybko ulegają zapomnieniu
Nagradzanie
Zasada wzmocnienia  zależy od tego, czy nauczyciel potrafi określid, jakie zachowanie jest pożądane i jakie
wzmocnienia będą stosowane w danej sytuacji oraz czy potrafi umiejętnie wykorzystad owe wzmocnienia dla
utrwalenia pożądanego postępowania.
Pochwała  najłatwiejsza do zastosowania ze wszystkich wzmocnieo. Lepiej żeby pochwała nie była zbyt ogólna i
nieszczera.
Nagrody i przywileje  można nimi wzmacniad pożądane zachowanie.
Karanie
Kary mają zniechęcid do naruszania reguł i procedur. Wśród skromnego zestawu społecznie akceptowanych kar,
którymi może posłużyd się nauczyciel znajdują się:
- odbieranie punktów decydujących o stopniu
- zostawianie uczniów w klasie podczas przerwy lub po lekcjach
- odebranie przywilejów
- usunięcie z lekcji i skierowanie do dyrektora
Strategie, które pozwalają nagradzać zachowanie zgodne z regułami i procedurami klasowymi(wg. Marzano):
1. Używaj prostych słownych i pozawerbalnych pochwał.
2. Stosuj widoczne wyróżnienia w odpowiednich sytuacjach.
3. Włącz rodzinę ucznia w nagradzanie pozytywnych zachowao.
4. Bądz
na bieżąco:
- postawa proaktywna,
- panowanie nad całą klasą,
- dostrzeganie potencjalnych problemów,
- podejmowanie kolejnych działao o różnym stopniu natężenia,
- przyglądanie się  podejrzanym uczniom,
- przemieszczanie się w kierunku uczniów,
- przerywanie pracy całej klasy, by zmierzyd się z danym zachowaniem.
5. Wykorzystuj konsekwencje związanie z kosztami bezpośrednimi.
6. Odwołaj się do odpowiedzialności grupy.
7. Odwołaj się do odpowiedzialności rodziny.
8. Przygotuj strategię na trudne sytuacje.
9. Opracuj sobie ogólny plan radzenia sobie z problemy z dyscypliną.
Kroki, które wyrażają właściwy poziom zainteresowania i współpracy(wg. Marzano):
1. Dowiedz się czegoś o każdym uczniu.
2. Okazuj uczucia każdemu uczniowi.
3. Włączanie zainteresowao ucznia w treśd nauczania i personalizowanie aktywności edukacyjnych.
4. Okazuj zainteresowanie uczniami poprzez gesty i zachowania.
5. Wykorzystuj w odpowiednim momencie humor i dowcip.
6. Systematycznie stosuj pozytywne i negatywne konsekwencje.
7. Tworzenie poczucia neutralności emocjonalnej.
8. Zachowaj spokój.
Syndrom trudnej klasy, przyczyny tworzenia się trudnych klas w szkołach(wg. Rogers a)
Bill Rogers uważa, że uniwersalną zasadą pracy z trudną młodzieżą i uczniami z zaburzeniami zachowania, jest
wspólna praca szkoły. Jego zdaniem pojedynczy nauczyciel nie ma szans na opanowanie trudnej klasy. Ważne jest
wspólne działanie, dobrze sprecyzowane działania i wzajemne wsparcie nauczycieli.
Przyczyny tworzenia się trudnych klas w szkołach:
" polityka dzielenia uczniów według umiejętności i formowania klas  lepszych i gorszych (uczniowie zaczynają
wierzyd w nadawane im etykiety i zachowują się stosownie do nich);
" dzielenie klasy na grupy i nagradzanie tej grupy, w której jest najlepszy uczeo (grupy, które nie mają w
swoim składzie wybitnego ucznia rezygnują z dobrej pracy w przekonaniu, że się nie opłaca);
" przydzielanie nowemu (początkującemu w szkole) nauczycielowi znanej trudnej klasy
" krytyczny stosunek nauczyciela do klasy (etykietowanie uczniów, wyrabianie sobie złej opinii o klasie 
działa jak samospełniająca się przepowiednia);
" nauczyciel, który wymaga zawsze najlepszego zachowania i nie dopuszcza żadnej wpadki uczniów;
" brak wsparcia między nauczycielami (każdy walczy z klasą samotnie);
" zamknięte drzwi klas (uczniowie pozwalają sobie na więcej, w razie ujawnienia konfliktu mogą oskarżad
nauczyciela i zdjąd z siebie odpowiedzialnośd);
" grupa silnych prowodyrów w klasie (przyzwolenie na nękanie nauczyciela, który jest  słaby  czyli np.
niekonsekwentny, nerwowy, niecierpliwy);
" trudna sytuacja materialna lub domowa uczniów lub grupy uczniów (złe zachowanie może byd formą
obrony);
" brak jasnych zasad (regulaminy, zakresy obowiązków to martwe dokumenty  uczniowie ich nie znają, nie
uznają za swoje, nauczyciele ich nie omawiają).