Chris Rea[edytuj]

Ten artykuł należy dopracować zgodnie z zaleceniami edycyjnymi: Niepełna dyskografia. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się na stronie dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu.

Chris Rea
Imię i nazwisko	Christopher Anton Rea
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1951  Anglia (Middlesbrough)
Instrument	gitara
Gatunek	country, blues, rock
Zawód	gitarzysta, piosenkarz
Aktywność	od 1973
Wytwórnia płytowa	Jazzee Blue, Magnet
Powiązania	David Coverdale, David Knopfler
Zespół
Beautiful Losers
Strona internetowa

Chris Rea, lata 80. XX w.

Santo Spirito Tour (2011)

Santo Spirito Tour (2011)

Christopher Anton "Chris" Rea (ur. 4 marca 1951 w Middlesbrough), brytyjskigitarzysta, piosenkarz, autor tekstów. Chris sprzedał ponad 30 milionów egzemplarzy swoich płyt na całym świecie^[1].

Za sprawą wyróżniającego go głosu i charakterystycznego sposobu gry na gitarze często porównywany do legendarnego Barry'ego White'a.

Spis treści

  [ukryj] 

• 1 Biografia

  • 1.1 Początki kariery

  • 1.2 Życie rodzinne

  • 1.3 Ciekawostki

• 2 Dyskografia

  • 2.1 Albumy studyjne

  • 2.2 Kompilacje

  • 2.3 Albumy "Live"

• 3 Przypisy

• 4 Linki zewnętrzne

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Chris Rea zaczynał w 1973 roku, w lokalnym zespole Magdalene. Zastąpił Davida Coverdale'a, który odszedł do Deep Purple. W 1975 roku grupa zmieniła nazwę na Beautiful Losers i wygrała krajowy konkurs talentów. Dwa lata później Chris opuścił zespół i rozpoczął karierę solową.

W 1978 roku ukazał się jego pierwszy album zatytułowany Whatever Happened to Benny Santini?, który zdobył status złotej płyty w USA. Utwór Fool (If You Think It's Over) stał się wielkim hitem za oceanem, znalazł się na dwunastym miejscu listy Billboard Hot 100 i był nominowany do nagrody Grammy w kategorii Song of the Year.

Muzyk największą popularność osiągnął w Europie na przełomie lat 80. i 90. Wtedy ukazały sie albumy: Shamrock Diaries z hitem "Josephine"(dedykowanym nowonarodzonej córce Chrisa), On The Beach z tytułowym utworem, The Road To Helloraz Auberge. Te 2 ostatnie osiągnęły największy sukces. Znalazły się na nich następujące przeboje: "The Road To Hell", "I Just Wanna Be With You", "That's What They Always Say", "Texas", "Auberge", "And You My Love", czy "Looking For The Summer".

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Rea jest synem Camillo (zm. w grudniu 2010) i Winifred (zm. we wrześniu 1983). Jego matka była Irlandką, a ojciec włoskim imigrantem przybyłym na Wyspy Brytyjskie po II wojnie światowej. Chris ma dwóch braci: Nicka i Mike'a oraz cztery siostry: Catherinę, Geraldinę, Paulę i Camillę. Jego żoną jest Joan, z którą ma dwie córki: Josephine (ur. 16 września 1983) i Julię (ur. 18 marca 1989). Obecnie zamieszkuje w Buckinghamshire.

Nazwisko "Rea" było dobrze znane lokalnej społeczności, dzięki sieci lodziarni "Rea's Ice-cream", należącej do ojca artysty. W późniejszych latach sieć upadła z wyjątkiem jednego sklepu prowadzonego przez Camillo. Odtwarzał on tam ciągle muzykę swojego syna.

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

Chris Rea jest utytułowanym kierowcą wyścigowym, startował w Porsche Cup, 24H Le Mans i wyścigach samochodów turystycznych. Zna wielu kierowców F1. Przyjaźnił się m.in. z Ayrton'em Senna. Po jego śmierci, napisał piękną, lecz bardzo smutną piosenkę ku jego czci pt."Saudade"

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

• Whatever Happened to Benny Santini? (1978)

• Deltics (1979)

• Tennis (1980)

• Chris Rea (1981)

• Water Sign (1983)

• Wired to the Moon (1984)

• Shamrock Diaries (1985)

• On the Beach (1986)

• Dancing with Strangers (1987)

• Road to Hell (1989)

• Auberge (1990)

• God's Great Banana Skin (1992)

• Espresso Logic (1993)

• La Passione (1996)

• The Blue Cafe (1998)

• The Road to Hell: Part 2 (1999)

• King of the Beach (2000)

• Dancing Down the Stony Road / Stony Road (2002)

• Blue Street (Five Guitars) (2003)

• Hofner The Blue Notes (2003)

• The Blue Jukebox (2004)

• Blue Guitars (2005)

• The Return of the Fabulous Hofner Blue Notes (2008)

• Santo Spirito Blues (2011)

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

• New Light Through Old Windows (1988)

• The Best of Chris Rea (1994)

• The Very Best of Chris Rea (2001)

• Heartbeats – Chris Rea's Greatest Hits (2005)

• The Platinum Collection – Chris Rea (2006)

• Fool If You Think It's Over: The Definitive Greatest Hits (2008)

• Still So Far To Go (2009)

• The Journey 1978–2009'' (2011)

Albumy "Live"[edytuj | edytuj kod]

• The Road to Hell and Back (2006)